Οι "ραγδαίες" εξελίξεις στο κυβερνητικό στρατόπεδο δεν μπορούν να χάνουν μπροστά από τα μάτια της "κοινής γνώμης" το κυρίαρχο, βαθύτατα πολιτικό ζήτημα που δεν είναι άλλο από την πολιτική της κυβέρνησης Σημίτη στην υπόθεση παράδοσης Οτσαλάν. Μια πολιτική που υπαγορεύεται από την πλήρη ευθυγράμμιση με τις επιθυμίες των Αμερικανών, που στη συγκεκριμένη περίπτωση ήθελαν "την παράδοση στη Δικαιοσύνη του τρομοκράτη Οτσαλάν". Μια πολιτική που δε διστάζει να χαρακτηρίζει τρομοκράτη τον Οτσαλάν και αποσχιστικό το χαρακτήρα του κινήματος των Κούρδων. Αυτή ακριβώς η πολιτική δεν αλλάζει ούτε κατά μία κεραία μετά την απομάκρυνση των τριών υπουργών από την κυβέρνηση. Αντίθετα, η κυβέρνηση και προσωπικά ο Κ. Σημίτης δείχνει αποφασισμένος να βουτήξει πιο βαθιά στην υποτέλεια και την αμερικανοδουλία. Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αυταπάτη ότι οι τρεις υπουργοί απομακρύνθηκαν, με βασικό στόχο να εξιλεωθεί η κυβέρνηση απέναντι στα αισθήματα ντροπής, που διακατείχαν τον ελληνικό λαό και για να εκτονώσει τη λαϊκή οργή και αγανάκτηση που απειλούσε να τους σαρώσει. Εξάλλου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είπε χτες ότι η πολιτική της κυβέρνησης δεν αλλάζει και μάλιστα επαίνεσε και τους τρεις υπουργούς που την εφάρμοσαν! Είναι επικίνδυνοι.

Δεν πρόκειται να ξεγελάσουν κανέναν. Μόνη λύση είναι ο λαός να ανατρέψει αυτή την πολιτική και τους διαχειριστές της με τους αγώνες του αλλά και με τις εκλογές που πρέπει να γίνουν όσο το δυνατόν συντομότερα.

Ποια ήταν η απάντηση που έδωσε ο Θ. Πάγκαλος στο κρίσιμο ερώτημα γιατί έστειλαν τον Οτσαλάν στην Κένυα; Ιδού τι είπε στα "Νέα": "Είπαμε να πάει στην Κένυα όπου είχαμε μια άρτια οργανωμένη πρεσβεία, όπου οι συνοριακοί έλεγχοι είναι χαλαροί, διότι ορισμένοι από αυτούς που τον συνόδευαν είχαν πλαστά έγγραφα, τα οποία ήταν αδέξια πλαστογραφημένα και οποιαδήποτε χώρα οργανωμένη θα τα έβλεπε αμέσως".

Μα, καλά, ούτε καν αληθοφανείς δικαιολογίες δε βρήκε τόσες μέρες τώρα... Υπάρχει καλύτερη ομολογία παραδοχής ότι η Κένυα επιλέχθηκε ως ο καταλληλότερο τόπος παράδοσης του Οτσαλάν, με την... ευγενική βοήθεια των CIA, Μοσάντ, κλπ.;

Την εντολή σας

λάβαμε,

αφεντικά

μεγάλα,

κι όπως υπήρξαμε

ευπειθείς

και σε κελεύσματα

άλλα,

τον "Απο"

θα σας δώσουμε

και τώρα

για κρεμάλα!

Την εντολή σας

λάβαμε,

"οκέι"

και εντάξει,

νυν υπέρ πάντων

ο αγών,

για την "καινούρια

τάξη",

το καθετί

θα κάνουμε

η ΜΙΤ

να τον αρπάξει!

Ο οίστρος

Πολλά και διάφορα ονόματα ακούγονταν χτες, μέχρι την ανακοίνωση της νέας σύνθεσης του Υπουργικού Συμβουλίου. Αρκετά απ' αυτά ανήκαν στη λεγόμενη εσωκομματική αντιπολίτευση. Και η αλήθεια φαίνεται πως είναι ότι ο Κ. Σημίτης έκανε διάφορες κρούσεις και αποτάθηκε σε πολλούς και διάφορους, προκειμένου να αναλάβουν υπουργικές ευθύνες. Συνάντησε, όμως, παντού κλειστές πόρτες.

Είναι και το γεγονός αυτό μια επιπλέον απόδειξη της πλήρους απομόνωσης, στην οποία έχει περιέλθει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

Μικρή, έως... συμβολική, ήταν η συμμετοχή των συναδέλφων στη χτεσινή, συνέλευση της ΕΣΗΕΑ. Η χτεσινή, βέβαια, μέρα ήταν πλήρης πολιτικών εξελίξεων και το γεγονός αυτό αποτελούσε μια αντικειμενική δυσκολία.

Η αλήθεια είναι, όμως, πως το σοβαρό πρόβλημα της συμμετοχής των δημοσιογράφων στις διαδικασίες και τη ζωή γενικότερα του σωματείου τους ξεφεύγει από τις τρέχουσες συγκυρίες. Είναι πολύ περισσότερο βαθύ και σύνθετο. Εχει να κάνει, με την όλη πορεία της Ενωσης και, πρώτα και κύρια, με την πορεία των Διοικήσεών της. Οσο θα απουσιάζει ο αγωνιστικός προσανατολισμός και η συγκρουσιακή λογική με τους βασικούς παράγοντες, που γεννούν, πολλαπλασιάζουν και οξύνουν τα προβλήματα - δηλαδή την κυβερνητική πολιτική και τους μεγαλοϊδιοκτήτες των ΜΜΕ - τόσο θα ενισχύεται η αναξιοπιστία της Ενωσης και των συλλογικών γενικότερα διαδικασιών, θα δυναμώνουν οι αποσυσπειρωτικές και εκφυλιστικές τάσεις.

Αυτή είναι η αλήθεια. Οσο κι αν δε θέλουν να τη δουν ορισμένοι και κάποιους άλλους τους πικραίνει...

Από το βράδυ της Τρίτης, βέβαια, μέχρι χτες το μεσημέρι, είχαν περάσει περίπου δυο μέρες. Και καθώς η λαϊκή κατακραυγή ήταν ένα αδιαμφισβήτητο πλέον γεγονός από τη μια, και από την άλλη γινόταν ολοφάνερη η αποτυχία της επιχείρησης κουκουλώματος της υπόθεσης, ο πρωθυπουργός άλλαξε ρότα.

Ετσι, ανακάλυψε ευθύνες κάποιων υπουργών στο χειρισμό του ζητήματος και ζήτησε την παραίτησή τους... Και ο ίδιος; Δεν έχει ευθύνες; Μήπως όλα όσα έγιναν, δεν ήταν σε γνώση του και υπό την έγκρισή του;

Προφανώς, ο κ. Σημίτης απλώς... προεδρεύει. Οπως έκανε και ο Ανδρέας Παπανδρέου στις αντίστοιχες περιπτώσεις...

"Ολοι οι Ελληνες, αλλά και η διεθνής κοινή γνώμη πρέπει να γνωρίζουν όλη την αλήθεια, για το ζήτημα του Κούρδου ηγέτη Αμπντουλάχ Οτσαλάν...

... Η θέση της ελληνικής κυβέρνησης, για το κουρδικό ζήτημα ήταν πάντοτε κρυστάλλινα διαυγής...

... Από όσα ήδη είπα, είναι νομίζω φανερό ότι η Ελλάδα έπραξε στο ακέραιο το καθήκον της:

• Από τη μια μεριά, διαφυλάξαμε τα καίρια και ουσιώδη ζωτικά εθνικά μας συμφέροντα.
• Από την άλλη μεριά, δείξαμε έμπρακτα την ανθρωπιστική μας αλληλεγγύη, ευθύνη και ευαισθησία, την ώρα που όλοι ακολουθούσαν την τακτική της αποστασιοποίησης...

... Ας αφήσουν τους Τούρκους να θερίσουν όσα έσπειραν.

Εμείς είμαστε καθαροί στις θέσεις μας και στις πράξεις μας. Κάναμε το χρέος μας με τον καλύτερο τρόπο, απέναντι στην Ελλάδα και τα συμφέροντά της, απέναντι στο κουρδικό ζήτημα και τον ίδιο τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν. Αλλοι έχουν το πρόβλημα και πρέπει να δώσουν εξηγήσεις. Οχι εμείς".

Τα παραπάνω χαρακτηριστικά αποσπάσματα είναι από τη γραπτή δήλωση του Κ. Σημίτη, που μοιράστηκε την Τρίτη, αργά το βράδυ, σε όλα τα ΜΜΕ και αφού η κυβέρνηση είχε δεχτεί την καταιγιστική κριτική, τόσο των ΜΜΕ, όσο και των κομμάτων της αντιπολίτευσης κι ενώ, δυνάμωνε συνεχώς η λαϊκή κατακραυγή.

Πουθενά δεν αναφέρεται το παραμικρό, στη δήλωση αυτή, έστω περί τυχόν παραλείψεων. Πουθενά δε λέγεται ότι ο πρωθυπουργός της χώρας δε γνώριζε τα πάντα, γύρω από την υπόθεση Οτσαλάν. Το αντίθετο, μάλιστα, καλύπτει πλήρως όλα όσα έκαναν οι υπουργοί της κυβέρνησης και ούτε λίγο ούτε πολύ τους συγχαίρει δημοσίως.