"Από το Λύκειο όλοι σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Το μέτρο θα ισχύσει από τη νέα σχολική χρονιά". Η είδηση γράφεται στο χτεσινό "Βήμα" - προβάλλεται, μάλιστα, από την πρώτη σελίδα - κι έρχεται, ουσιαστικά, να δικαιώσει παλιότερες εξαγγελίες του υπουργείου Παιδείας, περί ελεύθερης πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση όλων των αποφοίτων του Λυκείου.

Πώς έχει, όμως, ακριβώς το θέμα. Αφού οι απόφοιτοι του Λυκείου θα κυμαίνονται γύρω στις 60.000, από τη νέα σχολική χρονιά - σημειώνει το ρεπορτάζ - και οι θέσεις σε ΑΕΙ και ΤΕΙ έχουν γίνει ήδη γύρω στις 85.000, είναι ολοφάνερο, ότι όλοι όσοι αποφοιτήσουν θα εισαχθούν σε κάποια ανώτατη ή ανώτερη σχολή, ενώ θα περισσέψουν και 25.000 θέσεις, για να δώσουνεξετάσεις με το παλιό σύστημα οι απόφοιτοι παλιότερων ετών. Και όλ' αυτά, βέβαια, είναι περίπου σωστά. Αλλωστε, ο "Ρ" από τις 4 Ιούλη αποκάλυψε, με συγκεκριμένα στοιχεία και νούμερα, ότι η κυβερνητική μεταρρύθμιση διώχνει μαζικά τους μαθητές από το Λύκειο.

Αυτό που δε γράφει, όμως, το "Βήμα" είναι το γεγονός, πως τη σχολική χρονιά 1998 - '99 - φέτος δηλαδή - αποφοίτησαν από το Λύκειο αρκετοί περισσότεροι από 100.000 μαθητές (101.265 πήραν μέρος στις πανελλαδικές εξετάσεις εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση). Τα προηγούμενα χρόνια, το νούμερο αυτό ήταν ακόμη μεγαλύτερο. Αποκαλύπτεται ουσιαστικά, δηλαδή, ότι σε μερικά μόνο χρόνια, η αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης, με αποκορύφωμα τη μεταρρύθμιση, θα καταφέρει να διώξει από το Λύκειο το μισό και παραπάνω μαθητικό δυναμικό.

Κι ενώ, το υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνηση συνολικά, συνεχίζουν στον αντιπαιδαγωγικό και αντιεκπαιδευτικό τους δρόμο, τα μεγάλα φροντιστήρια συμπληρώνουν τη λέξη "Δημοτικό" στις ταμπέλες τους. Ναι, έτσι ακριβώς. Τα φροντιστήρια επεκτείνουν την ασυδοσία τους και στις μικρές ηλικίες, εκμεταλλευόμενα την κατάσταση, που έχει δημιουργήσει η λεγόμενη μεταρρύθμιση.

Οπως αποκάλυψε, χθες, η εφημερίδα "Τα Νέα", περίπου 2.000 παιδιά - μαθητές των τελευταίων τάξεων του δημοτικού σχολείου - ήδη έχουν εγγραφεί σε φροντιστήρια, στην περιοχή του Λεκανοπεδίου, χώρια όσα κάνουν ή πρόκειται να κάνουν "ιδιαίτερα", στο σπίτι. Αν, τώρα, στο γεγονός αυτό, προσθέσουμε τις ξένες γλώσσες, τα μαθήματα κομπιούτερ, ίσως κάποιο μουσικό όργανο ή μια αθλητική ενασχόληση, που κι αυτά γίνονται αποκλειστικά και μόνο μέσω της "ιδιωτικής πρωτοβουλίας", ο καθένας καταλαβαίνει πόσο δημόσια και δωρεάν είναι πλέον η εκπαίδευση - ακόμη και στο δημοτικό - όπως την έχουν καταντήσει όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις και, ιδιαίτερα, η σημερινή του ΠΑΣΟΚ.

Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση θα "χτυπήσει" και ουσιαστικά θα κλείσει τα φροντιστήρια. Αυτό διατυμπάνιζαν σε όλους τους τόνους και υπόσχονταν προς όλες τις κατευθύνσεις ο κ. Αρσένης και οι υπόλοιποι αρμόδιοι του υπουργείου Παιδείας, τον περασμένο χειμώνα. Τι απέδειξε η ζωή, όμως, από τα πρώτα βήματα της λεγόμενης μεταρρύθμισης; Τα φροντιστήρια γνώρισαν μια πρωτόφαντη ανάπτυξη, ενώ οι μαθητές, ιδιαίτερα των τάξεων του Λυκείου, έτρεχαν και δεν προλάβαιναν. Κι έρχονται τώρα, οι δήθεν υπό κατάργηση φροντιστηριούχοι - ελέω μεταρρύθμισης υποτίθεται... - να προτείνουν και να ζητούν την ανάληψη της "ενισχυτικής διδασκαλίας", με το αζημίωτο εννοείται. Πρόταση, την οποία δεν απορρίπτει το υπουργείο Παιδείας, αλλά τη σκέπτεται, όπως ομολόγησαν συνεργάτες του υπουργού.

Και μόνο το γεγονός αυτό, αποτελεί ένα σκάνδαλο πρώτου μεγέθους. Και όχι μόνο σκάνδαλο, αλλά και μια επιπλέον, τρανταχτή και χειροπιαστή απόδειξη της πραγματικής ουσίας και των επιδιώξεων της λεγόμενης μεταρρύθμισης και της εκπαιδευτικής γενικότερα πολιτικής της κυβέρνησης. Ουσιαστικά, έτσι που το πάει η κυβέρνηση, δε θ' αργήσει η μέρα, που θα αναθέσει στην "ιδιωτική πρωτοβουλία", συνολικά τη δημόσια εκπαίδευση της χώρας...

Με αντιπροσωπεία της διοίκησης της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ συναντήθηκε, προχτές, ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Ν. Κωνσταντόπουλος και, βεβαίως, θα περίμενε κάποιος να τοποθετηθεί σχετικά με την κατάπτυστη συμφωνία που υπέγραψαν οι παρατάξεις ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ και ΝΔ, πίσω από τις πλάτες των εργαζομένων αλλά και σε βάρος της δημόσιας ΔΕΗ, για το ασφαλιστικό των δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων στην επιχείρηση. Μια συμφωνία, η οποία, εκτός από το ξεπούλημα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, θεωρείται προπομπός για την προώθηση της ιδιωτικοποίησης και του ξεπουλήματος της δημόσιας ΔΕΗ, στο όνομα της απελευθέρωσης της εσωτερικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.

Κι όμως, ο Ν. Κωνσταντόπουλος, σαν να μην τρέχει τίποτα, απέφυγε οποιαδήποτε αναφορά - καλύπτοντας διά της σιωπής του την κατάπτυστη συμφωνία. Κατά τα άλλα, βέβαια, δεν είχε κανένα πρόβλημα να μιλήσει για ΔΕΗ - ραχοκοκαλιά της εθνικής οικονομίας, για τη στρατηγική της σημασία, για την ανάγκη να παραμείνει ενιαία, δημόσια κι εκσυγχρονισμένη επιχείρηση και να αναγνωριστούν και προστατευτούν τα ασφαλιστικά δικαιώματα και η περιουσία των εργαζομένων! Κι αυτό όταν όλα τα παραπάνω υπονομεύονται στην πράξη με τη συγκεκριμένη συμφωνία, που στηρίζει επίσημα και ο ΣΥΝ! Η δημαγωγία και διγλωσσία της ηγεσίας του ΣΥΝ στο απόγειό της!

Ωραία ακούγεται το ολοήμερο σχολείο για τα παιδιά των νηπιαγωγείων και των δημοτικών. Για πολλούς και διάφορους λόγους. Πρώτα και κύρια εκπαιδευτικούς και παιδαγωγικούς.

Αυτά έρχονται στο νου του καθένα, ακούγοντας τις προχτεσινές εξαγγελίες του υπουργού Παιδείας για τη δημιουργία χιλιάδων ανάλογων τμημάτων. Μόνο, που κι αυτές θα μείνουν χωρίς αντίκρισμα και, μάλλον, αποσκοπούν στο να ρίξουν στάχτη στα μάτια των εργαζομένων. Δεν είναι μόνο τα γνωστά, πολλά και σοβαρά κτιριακά προβλήματα ή οι μεγάλες ελλείψεις σε νηπιαγωγούς και δασκάλους, σε γενικότερη υλικοτεχνική υποδομή και παιδαγωγικό υλικό κλπ., που αφήνουν έκθετες τις φτηνές μεγαλοστομίες του Γ. Αρσένη. Ακόμη και τα ποσά, που ο ίδιος ανακοίνωσε και με τα οποία θα χρηματοδοτηθούν τα νέα προγράμματα, στο ίδιο ακριβώς συμπέρασμα οδηγούν. Αλλωστε, το γεγονός αυτό το ομολόγησε και ο ίδιος ο υπουργός, κάνοντας λόγο για "οικειοθελή χρηματική συνεισφορά" των γονιών. Στην πραγματικότητα, η "οικειοθελής συνεισφορά" είναι ο εξαναγκασμός της έλλειψης και της ανάγκης. Πληρώνει ο γονιός, για να έχει όχι ένα ολοήμερο σχολείο, αλλά ένα "παιδοφυλακτήριο" ή, αλλιώς, ένα "πάρκινγκ παιδιών", μέχρι τις 4 το μεσημέρι που τελειώνει τη δουλιά του.

Το γεγονός αποτελεί μια ακόμη εικόνα της κυβερνητικής μεταρρύθμισης στην παιδεία.