Ωραία ακούγεται το ολοήμερο σχολείο για τα παιδιά των νηπιαγωγείων και των δημοτικών. Για πολλούς και διάφορους λόγους. Πρώτα και κύρια εκπαιδευτικούς και παιδαγωγικούς.

Αυτά έρχονται στο νου του καθένα, ακούγοντας τις προχτεσινές εξαγγελίες του υπουργού Παιδείας για τη δημιουργία χιλιάδων ανάλογων τμημάτων. Μόνο, που κι αυτές θα μείνουν χωρίς αντίκρισμα και, μάλλον, αποσκοπούν στο να ρίξουν στάχτη στα μάτια των εργαζομένων. Δεν είναι μόνο τα γνωστά, πολλά και σοβαρά κτιριακά προβλήματα ή οι μεγάλες ελλείψεις σε νηπιαγωγούς και δασκάλους, σε γενικότερη υλικοτεχνική υποδομή και παιδαγωγικό υλικό κλπ., που αφήνουν έκθετες τις φτηνές μεγαλοστομίες του Γ. Αρσένη. Ακόμη και τα ποσά, που ο ίδιος ανακοίνωσε και με τα οποία θα χρηματοδοτηθούν τα νέα προγράμματα, στο ίδιο ακριβώς συμπέρασμα οδηγούν. Αλλωστε, το γεγονός αυτό το ομολόγησε και ο ίδιος ο υπουργός, κάνοντας λόγο για "οικειοθελή χρηματική συνεισφορά" των γονιών. Στην πραγματικότητα, η "οικειοθελής συνεισφορά" είναι ο εξαναγκασμός της έλλειψης και της ανάγκης. Πληρώνει ο γονιός, για να έχει όχι ένα ολοήμερο σχολείο, αλλά ένα "παιδοφυλακτήριο" ή, αλλιώς, ένα "πάρκινγκ παιδιών", μέχρι τις 4 το μεσημέρι που τελειώνει τη δουλιά του.

Το γεγονός αποτελεί μια ακόμη εικόνα της κυβερνητικής μεταρρύθμισης στην παιδεία.