Για την «Κόκα Κόλα - Ελληνική Εταιρία Εμφιαλώσεων ΑΕ» μιλάμε, η οποία ανακοίνωσε, προχτές, το κλείσιμο της παραγωγικής της μονάδας στην Αθήνα, καθώς και των αποθηκών της σε Ρόδο, Μεσολόγγι και Κέρκυρα, με συνέπεια να χάνουν τη δουλιά τους τουλάχιστον 150 εργαζόμενοι. Ποιοι είναι οι λόγοι; Οπως η ίδια η επιχείρηση ομολογεί, η ανάγκη «να ανταποκριθεί αποτελεσματικά και ουσιαστικά στις συνεχώς μεταβαλλόμενες ανάγκες της αγοράς» και τα «υψηλά λειτουργικά κόστη». Δηλαδή, ο εντεινόμενος συνεχώς επιχειρηματικός ανταγωνισμός και το κυνηγητό της μεγιστοποίησης των κερδών. Με δυο λόγια, ο σύγχρονος καπιταλισμός. Κι όπως μπορεί να καταλάβει ο καθένας, τα πράγματα θα χειροτερεύουν συνεχώς για τους εργαζόμενους. Αλλωστε, η εφαρμογή και μόνο των τελευταίων αντεργατικών μέτρων της κυβέρνησης (διευθέτηση χρόνου εργασίας, ωράριο, κλπ.) φτάνει και περισσεύει...
«Μήπως δεν έγιναν τα εγκλήματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων, τα οποία ευσχήμως το ΚΚΕ αναφέρει ως "λάθη στην πορεία οικοδόμησης του σοσιαλισμού"; Μήπως δεν υπάρχει ανάγκη για τη διεθνή καταδίκη αυτών των "λαθών". 'Η, μήπως, με αφορμή τα ματοβαμμένα "λάθη" συκοφαντείται -όπως ισχυρίζονται κάποιοι - η ιδέα του κομμουνισμού;» Τα παραπάνω είναι ορισμένα μόνον απ' όσα γράφει χτες στην «Απογευματινή» ο γνωστός για τον αντικομμουνισμό του Π. Μανδραβέλης. Μόνο που ήρθε δεύτερος. Τον πρόλαβε η «Αυγή», ο ΣΥΝ και το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς, που δεν παρέλειψαν να καταδικάσουν το «σταλινισμό» και τα «σταλινικά εγκλήματα», μαζί, βέβαια, με το διαβόητο μνημόνιο...
ΥΓ: Βάλτε μερικά εκατομμύρια ακόμη κ. Μανδραβέλη μου. Τζάμπα είναι. Μόνον «100 εκατομμύρια "αντιδραστικοί" εξοντώθηκαν» στην πρώην Σοβιετική Ενωση..;
Δεν ήταν μόνον ο δικτυακός τόπος του «Ρ» τις τελευταίες μέρες, ο οποίος αντιμετώπισε διάφορα προβλήματα (ήταν «εξαφανισμένος» για όποιον προσπαθούσε να τον επισκεφτεί ή δεν μπορούσε να στείλει ηλεκτρονικό μήνυμα). Μέρες αγωνιστικού αναβρασμού, καθώς κορυφώνονται οι αντιδράσεις ενάντια στο φασιστικής εμπνεύσεως αντικομμουνιστικό μνημόνιο. Με τον «Ρ» να ενημερώνει για τους πραγματικούς του στόχους, να διακηρύσσει την ανάγκη μαζικής καταδίκης του και να καλεί τον κόσμο να συμμετάσχει στο προχτεσινό μεγαλειώδες συλλαλητήριο της Αθήνας κι όπου αλλού έγιναν και γίνονται ανάλογες εκδηλώσεις.
Αντίστοιχα προβλήματα αντιμετώπισε και η «Δημοκρατική Συσπείρωση για τις Λαϊκές Ελευθερίες και την Αλληλεγγύη». Εδώ και μέρες (τουλάχιστον από την Τρίτη 17 Γενάρη), παρατηρήθηκε ότι υπάρχει πρόβλημα στην αποστολή ηλεκτρονικών μηνυμάτων και φαξ προς την Κίνηση και, κατ' επέκταση, στην παραλαβή και αξιοποίησή τους από την εκεί Συντονιστική Επιτροπή. Γεγονός κάπως περίεργο, αν αναλογιστεί κανείς ότι αυτό ακριβώς το διάστημα, με πρωτοβουλία της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης» και σε κείμενο που συνέταξε και διακινεί, συγκεντρώνονται χιλιάδες υπογραφές ενάντια στο αντικομμουνιστικό μνημόνιο.
Αν κάποιοι ξανάπιασαν δουλιά, τη γνωστή, μην κουράζονται άδικα. Και το κείμενο θα διακινηθεί, και συνειδήσεις θα αφυπνιστούν, και οι υπογραφές θα συγκεντρωθούν, και άνθρωποι θα κατέβουν στο δρόμο για να διαδηλώσουν την αντίθεσή τους ενάντια στα χαλκεία της Ιστορίας. Ο,τι κόλπα κι αν σκαρφίζονται οι κάποιοι.
Απ' ό,τι φαίνεται, ο Σουηδός βουλευτής και εισηγητής του αντικομμουνιστικού μνημονίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης, Γκόραν Λίντμπλαν, δεν είναι ο μόνος, που «μπερδεύει» το ναζισμό με τον κομμουνισμό. Το ίδιο έκανε και το Γαλλικό Πρακτορείο, το οποίο σ' ένα χτεσινό τηλεγράφημά του, σχετικά με την επόμενη συνεδρίαση του Συμβουλίου της Ευρώπης, την ερχόμενη Τετάρτη, «μπερδεύει» ένα ψήφισμα κατά του ναζισμού, με αυτό για τα «εγκλήματα των κομμουνιστικών καθεστώτων» και, μάλιστα, με τέτοιο τρόπο, που δύσκολα ο αναγνώστης καταλαβαίνει ποιο τελικά συζητείται και ποιο όχι στην ολομέλεια του Συμβουλίου, αφού η συζήτηση του πρώτου οδηγείται σε αναβολή. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων μετέδωσε χτες το προαναφερόμενο τηλεγράφημα με τίτλο: «Γαλλία - Το Συμβούλιο της Ευρώπης επιδιώκει την εκτόνωση των αντιδράσεων των ΚΚ με αφορμή το σχέδιο ψηφίσματος περί "κομμουνιστικών καθεστώτων"», μεταφράζοντας βέβαια τον αντίστοιχο του Γαλλικού Πρακτορείου...
Το επόμενο βήμα είναι να αρχίσουν να ...κατηγορούν τους απολυμένους και τους ανέργους αυτής της χώρας για ανικανότητα να ανακαλύψουν τις θέσεις εργασίας που βρίσκει η κυβέρνηση στα στατιστικά στοιχεία των υπηρεσιών της.
Οχι τίποτε άλλο, μα, ακόμη και επικοινωνιακά, τέτοιου είδους προσεγγίσεις κάνουν την κυβέρνηση να φαίνεται ανόητη και εκτός πραγματικότητας. Θεωρούν μήπως ότι ο μέσος Ελληνας, που γνωρίζει τουλάχιστον έναν άνεργο ή υποαπασχολούμενο στο άμεσο οικογενειακό ή φιλικό του περιβάλλον, θα τους πιστέψει;
Για να μη μιλήσουμε για το υπαρκτό και συνεχώς ενισχυόμενο καθεστώς επιδότησης των εγχώριων επιχειρηματιών, ώστε να διευκολύνεται η «μετανάστευσή» τους και η αναζήτηση φθηνότερων μεροκάματων και καθεστώτα ανύπαρκτων εργασιακών δικαιωμάτων...
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ Η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ του αντιπροέδρου του ΣΕΒ για το ωράριο λειτουργίας των επιχειρήσεων. Οπως είπε, πρέπει «να καθορίζεται με βάση τις ανάγκες των καταναλωτών και των επιχειρήσεων»! Μέσα σε μια φράση, μπόρεσε να καταδείξει τη νοοτροπία των καιρών...
Προφανώς, για τους βιομηχάνους και τις κυβερνήσεις που τους εξυπηρετούν ...άλλα είδη δεν υπάρχουν, μόνον επιχειρήσεις και καταναλωτές. Τι θα έλεγαν, αν τους πληροφορούσαμε πως υπάρχουν και «εργαζόμενοι», «πολίτες», «άνθρωποι», «οικογένειες», «σκεπτόμενοι» και άλλα τέτοια πράγματα;
Ομως βλέπετε, γι' αυτούς, όταν κάποιος δεν είναι «καταναλωτής», δεν έχει κανένα νόημα ούτε η ύπαρξή του, ούτε η ζωή του. Τώρα, το πώς όλα αυτά αποκαλούνται «εκσυγχρονισμός» και «κοινωνική εξέλιξη», είναι απορίας άξιον...