Αλλη μια απόδειξη για το διακοσμητικό ρόλο του Ευρωκοινοβουλίου αλλά και για την κυρίαρχη πολιτική βούληση των Βρυξελλών απέναντι στην Τουρκία. Το Συμβούλιο Υπουργών Προϋπολογισμού "έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του" το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, για πάγωμα της κοινοτικής χρηματοδότησης προς την Τουρκία, που είχε περιληφθεί μάλιστα και στην "πρώτη ανάγνωση" του προϋπολογισμού από το Ευρωκοινοβούλιο, και διατήρησε τις πιστώσεις στον προϋπολογισμό, ύψους 95 εκατ. ECU.

Κατά τα λοιπά, ο Κ. Σημίτης εξακολουθεί να ισχυρίζεται ότι μέσω της ΟΝΕ θα μπορούμε να επηρεάζουμε τις αποφάσεις που μας αφορούν και θα αναβαθμιστεί η διαπραγματευτική θέση της χώρας.

Σφόδρα ενοχλημένοι έδειξαν οι υπεύθυνοι δύο εφημερίδων προχτές, από το σύνολο του Τύπου, για την επίκαιρη ερώτηση που κατέθεσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ προς τον πρωθυπουργό, Κ. Σημίτη, για να απαντήσει στη Βουλή για το "πότε, επιτέλους, θα τερματιστεί η ταλαιπωρία 350 πολιτικών προσφύγων από τη Ρουμανία, που σήμερα είναι χωρίς συνταξιουχικά δικαιώματα", καθώς "και για τις άλλες κατηγορίες χιλιάδων πολιτικών προσφύγων, για τους οποίους υπάρχει εκκρεμότητα".

Πρόκειται για τις εφημερίδες "Καθημερινή" και "Αδέσμευτος", που παρ' ολίγον να εγκαλέσουν το ΚΚΕ γιατί προτάσσει αυτό το ζήτημα, το οποίο "δεν είναι επίκαιρο", όπως ισχυρίζονται, ούτε, πολύ περισσότερο, "προσφέρεται για στρίμωγμα του πρωθυπουργού", όπως λένε.

Ακριβώς γι' αυτούς τους δύο λόγους, που επικαλείστε, με περισσή αφέλεια, κατατέθηκε η επίκαιρη ερώτηση!

Πρώτον,συμφωνούμε απολύτως ότι δεν είναι καθόλου επίκαιρο το ζήτημα αυτό, γιατί εκκρεμεί επί 20 ολόκληρα χρόνια (!). Είναι επιτακτικά αναγκαία και επίκαιρη, όμως, η λύση του, που πρέπει να δοθεί εδώ και τώρα.

Δεύτερον,όντως, δεν προσφέρεται για δημαγωγικό "στρίμωγμα" του Σημίτη, όπως μας έχουν συνηθίσει οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί. Απλά, ο κ. Σημίτης πρέπει να απαντήσει στο συγκεκριμένο με ένα ΝΑΙ ή με ένα ΟΧΙ.

Μήπως στην πραγματικότητα, αγαπητοί συνάδελφοι, αυτό ακριβώς σας ενόχλησε;

Καινούρια

μαθηματικά,

μοντέρνα,

προηγμένα,

μηδέν - μας λένε -

συν μηδέν,

όχι ίσον

κανένα,

αλλά... οχτώ

παρακαλώ,

σωστά,

στρογγυλεμένα!

Καινούρια

μαθηματικά,

που λίγο

και τα ψάξεις

θα δεις, καλά,

πως πρόκειται

για αναισχύντων

"πράξεις",

που στόχο πάλι

έβαλαν

τις λαϊκές

τις τάξεις!

Ο οίστρος

Οι τρεις στους τέσσερις (76,3%) Ελληνες βλέπουν τηλεόραση σε καθημερινή βάση, ενώ άλλο ένα ποσοστό, 12,2%, βλέπει αρκετές φορές τη βδομάδα. Παρ' όλ' αυτά, όμως, θεωρούν σε μεγάλα ποσοστά αναξιόπιστη την τηλεόραση, σύμφωνα με έρευνα που έκανε η εταιρία "Metron Analysis", για λογαριασμό του ραδιοσταθμού "Φλας 96,1".

Σύμφωνα, λοιπόν, με την έρευνα αυτή, μόνο το 5% θεωρεί ότι τα πράγματα συμβαίνουν, όπως τα δείχνει η τηλεόραση, ένα 39% τοποθετείται στο περίπου, ενώ το 32% στο αρκετά διαφορετικά, το 22% στο εντελώς διαφορετικά και μόνο το 2% δεν απαντά. Ακόμη χειρότερα ποσοστά συγκεντρώνουν οι εκπομπές - τηλεοπτικές συζητήσεις, που αφορούν πρόσωπα. Πολύ ικανοποιημένο δηλώνει ένα 5,2%, αρκετά ένα 13%, όχι και τόσο ένα 29,1% και καθόλου ικανοποιημένο ένα 51,1%.

Προφανώς και έχουν δίκιο. Στο μόνο, που κάνουν λάθος, είναι ότι βλέπουν τηλεόραση....

"Ενα νέο κέντρο λήψης αποφάσεων σε παγκόσμιο και ευρωπαϊκό επίπεδο δημιουργείται. Είναι η Οικονομική και Νομισματική Ενωση στα πλαίσια της ΕΕ. Εκεί θα παίρνονται οι αποφάσεις που θα αφορούν και θα προδικάζουν όλα τα θέματα της εθνικής μας πολιτικής. Πρέπει να είμαστε σ' αυτόν τον πυρήνα, γιατί τότε μονάχα θα μπορέσουμε να έχουμε αποφασιστικό λόγο στις αποφάσεις που μας αφορούν".

Οι διαπιστώσεις ανήκουν στον πρωθυπουργό και τις ανέφερε κατά λέξη στο προχτεσινό Υπουργικό Συμβούλιο. Χρειάζονται, μήπως, περισσότερες αποδείξεις για να δικαιωθούν πέρα για πέρα οι από χρόνια δημόσια κατατεθειμένες προειδοποιήσεις του ΚΚΕ, για το χαρακτήρα της ΕΕ και ακόμη περισσότερο της ΟΝΕ, όπως και για την επιχειρούμενη ολοκληρωτική πλέον απαλλοτρίωση της εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας της χώρας μας; Χρειάζονται, μήπως, επιχειρήματα, για να πειστεί ο Ελληνας εργαζόμενος, ότι τα δικά του συμφέροντα και της χώρας συνολικά, μόνο αποφασιστικό λόγο δε θα 'χουν στο "νέο κέντρο", είτε μετέχει η χώρα μας σ' αυτό είτε όχι;

Και τα μεγάλα και κρίσιμα ερωτήματα είναι: Πότε ενημερώθηκε για όλ' αυτά ο ελληνικός λαός; Πότε ρωτήθηκε και έδωσε τη γνώμη του και πολύ περισσότερο τη συγκατάθεσή του, για να "παίρνονται οι αποφάσεις, που θα προδικάζουν όλα τα θέματα της εθνικής μας πολιτικής" από τους εκπροσώπους των ευρωπαϊκών πολυεθνικών του κεφαλαίου;

"Σκληρά αλλά δίκαια" χαρακτήρισε την καταιγίδα των νέων αντιλαϊκών μέτρων, προχτές, ο Κ. Σημίτης. Χαρακτηρισμός που έτυχε ιδιαίτερης προβολής από τα ραδιοτηλεοπτικά και τα έντυπα ΜΜΕ.

Και όσον αφορά, βέβαια, το "σκληρά" καμιά αντίρρηση, αν και μάλλον... σεμνά τοποθετήθηκε ο πρωθυπουργός. Θα ήταν περισσότερο ακριβής, εάν τα χαρακτήριζε σκληρότατα. Αλλά, εκείνο το "δίκαια", τι το 'θελε;

Πώς είναι δίκαια τα μέτρα, που εξάγγειλε η κυβέρνησή του, αφού ολοφάνερα οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι - και κοντά σ' αυτούς οι μικρομεσαίοι αγρότες, επαγγελματίες, κλπ. - θα γίνουν αρκετά έως πολύ φτωχότεροι μέσα στο 1997, ενώ τα κέρδη των μεγαλοεπιχειρηματιών και μεγαλεμπόρων θα αυξηθούν και μάλιστα, σε ποσοστά πολλαπλάσια του πληθωρισμού (όχι του επίσημα, αλλά του πραγματικά αναμενόμενου);

Η, μήπως, έχει την εντύπωση ο καθηγητής - πρωθυπουργός, ότι τα συνεχώς αυξανόμενα κέρδη της ολιγαρχίας δημιουργούνται από το τίποτε και σε "κενό αέρος"..;