ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 22 Ιούνη 2004
Σελ. /40
Δεν μπορούν να το χωνέψουν

Παπαγεωργίου Βασίλης

Απ' ό,τι φαίνεται, μερικοί το φυσάνε, το φυσάνε και δε λέει να κρυώσει... Ναι, έτσι ακριβώς. Μια ολόκληρη βδομάδα, μετά τις ευρωεκλογές, δεν μπορούν να χωνέψουν τη σημαντική αύξηση του ΚΚΕ και το γεγονός πως ένας στους δέκα ψηφοφόρους έδωσε τη δύναμη της ψήφου του στο ευρωψηφοδέλτιο της αντίστασης, της ανυπακοής και της απειθαρχίας. Κι επειδή, είναι ανίκανοι να βρουν μια ουσιαστική απάντηση - θεωρώντας αδιανόητο ένας εργαζόμενος να προτιμά το ΚΚΕ, αντί του... παραδείσου της ΕΕ και του δικομματισμού - δίνουν εξηγήσεις του τύπου «το ΚΚΕ απολαμβάνει ασυλία από τ' άλλα κόμματα». Γράφουν, ακόμη, για... δεσμούς του ΚΚΕ με τη ΝΔ και προτείνουν - κάνοντας υποτίθεται χιούμορ - να κλειστούν οι κομμουνιστές «σε άσυλο ανιάτων σταλινικών», όπως ο Διόδωρος Κυψελιώτης στο «Βήμα της Κυριακής».

Ας μην... προβληματίζονται τόσο πολύ, θα πάθουν τίποτε...

Τότε και τώρα...

Πριν δέκα - δώδεκα χρόνια θεωρούσαν τη λειτουργία και δράση των εσωκομματικών τάσεων, ως το άπαν της δημοκρατίας σ' ένα κόμμα, της ανανέωσης και του εκσυγχρονισμού του, ενώ κατηγορούσαν το ΚΚΕ, ως αραχνιασμένο, οπισθοδρομικό, συντηρητικό, κλπ., κλπ., επειδή θεωρούσε και θεωρεί την ύπαρξή τους ασυμβίβαστη με την ιδεολογική και πολιτική ενότητα του Κόμματος και την ουσιαστική λειτουργία της εσωκομματικής δημοκρατίας. Σήμερα και αφού δοκίμασαν στην πράξη το... ανανεωτικό φρούτο των τάσεων, όπως και τις διαλυτικές του συνέπειες, έρχονται να ζητήσουν την κατάργησή τους και, μάλιστα, ως βασικό όρο και προϋπόθεση επιβίωσης του ΣΥΝ...

Αυτά παθαίνει όποιος πιστεύει ότι η ανανέωση είναι συνώνυμη με το πέταγμα στο καλάθι των αχρήστων όλων όσα δημιούργησαν οι προηγούμενοι απ' αυτόν...

Η Συνθήκη του «ευρωσυντάγματος»...

Νέα πλημμυρίδα... μεγάλων και ηχηρών λέξεων και συνθημάτων είχαμε τις τελευταίες μέρες, με αφορμή την έγκριση της Συνθήκης του λεγομένου ευρωσυντάγματος από την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ. Από τον Κ. Καραμανλή και την κυβέρνηση, μέχρι το ΠΑΣΟΚ και τους κάθε λογής οπαδούς του ευρωμονοδρόμου, θεωρούν το γεγονός ως ένα μεγάλο και ιστορικό βήμα. Οποιος σκύψει και διαβάσει, όμως, τα βασικά σημεία της αντιδραστικής αυτής Συνθήκης, τότε θα καταλάβει ότι έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν οι προηγούμενοι, αλλά δεν ισχύει το ίδιο για τους εργαζόμενους και τους λαούς των χωρών - μελών. Κι αυτό, για τους εξής κυρίως λόγους: Πρώτον, γιατί το λεγόμενο ευρωσύνταγμα αποτελεί τη θεσμική κατοχύρωση των συμφερόντων της ευρωπαϊκής πλουτοκρατίας σε βάρος των εργαζομένων και των λαών. Δεύτερον, γιατί το σύνολο των περιεχομένων στο «ευρωσύνταγμα» αλλαγών (εκλογή προέδρου και υπουργού Εξωτερικών της ΕΕ. για πέντε χρόνια, κατάργηση δικαιώματος βέτο σε 50 νέους τομείς, τρόπος λήψης αποφάσεων, κλπ. κλπ.) έχουν ολοφάνερο στόχο να καταστήσουν την ΕΕ περισσότερο αποτελεσματική στην προώθηση και εφαρμογή των σημερινών αντιλαϊκών πολιτικών και μέτρων και περισσότερο «ευλύγιστη», ώστε να μην περιορίζονται οι... ελευθερίες και οι δυνατότητες των πλέον «ισχυρών» χωρών - μελών...

... και τα συμφέροντα των λαών

Τρίτον, γιατί το λεγόμενο ευρωσύνταγμα υιοθετεί το αμερικανικό στρατιωτικό δόγμα του «προληπτικού πλήγματος» εναντίον μιας ή περισσοτέρων χωρών, με πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, ενώ θεσμοθετεί τη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ, ως στηρίγματος και συμπληρώματος του ΝΑΤΟ. Αλλωστε, στην ίδια Σύνοδο Κορυφής οι ηγέτες των «25», είτε εκπροσωπούσαν συντηρητικές και κεντροδεξιές δυνάμεις, είτε σοσιαλδημοκρατικές και κεντροαριστερές, συμφώνησαν και συναποφάσισαν - χωρίς πολλά λόγια ή επιφυλάξεις από κάποιους εκ των συμμετεχόντων - μια σειρά μέτρων, που στοχεύουν στην «τρομοθωράκιση» της ευρωένωσης, δημιουργώντας νέους μηχανισμούς καταστολής και ενίσχυσης του ευρω-αστυνομικού κράτους.

Με δυο λόγια, το λεγόμενο ευρωσύνταγμα είναι μια θηλιά στο λαιμό των ευρωπαϊκών λαών, όπως εύστοχα σημείωσε το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ και, πράγματι, το προεκλογικό σύνθημα του Κόμματος, για αντίσταση, απειθαρχία και ανυπακοή, αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία και δυναμική.


Τα ευρω-τρομοκρατικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΙ ΘΕΣΗ θα πάρουν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ σήμερα το απόγευμα στη Βουλή για τον νέο «τρομονόμο», μένει να το δούμε. Τι θέση όμως πήρε το ΠΑΣΟΚ ξέρουμε, και όχι μόνο επειδή οι εισηγητές του δήλωσαν ότι συμφωνούν στην ουσία...

Το ξέρουμε, επίσης, γιατί ό,τι και να λένε τώρα (διότι αντιπολίτευση είναι, κάτι πρέπει να λένε), τον «τρομονόμο» Νο 2 αυτοί τον ετοίμασαν. Εκτός αν κανείς πιστεύει ότι ο Φ. Πετσάλνικος συμμετείχε στις σχετικές διασκέψεις της ΕΕ ως ...υπερασπιστής των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Αν ήταν έτσι θα είχε προφανώς καταψηφίσει και τον «τρομονόμο» Νο 1, κάτι που προφανώς δεν έκανε, αλλιώς ...κάτι θα είχαμε ακούσει!

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ τίποτε... Ακόμη και οι ...Αμερικανοί μάς έχουν πάρει χαμπάρι και σχολιάζουν οι εφημερίδες τους το υπέρογκο κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων που πρόκειται να πληρώσουν οι Ελληνες λόγω της ...«παράδοσής τους».

Αυτοί εννοούν την παράδοση των Ολυμπιακών Αγώνων. Ομως, μάλλον την «παράδοση» της υπόθεσης στις εταιρίες προμηθειών για θέματα ασφάλειας και γενικώς σε όποια πολυεθνική έκανε καλύτερη προσφορά θα πληρώσουμε. Και θα πληρώσουμε ακριβά...

Αραγε, θα ...βγουν στο προσκήνιο τότε οι κάθε λογής αρμόδιοι να μας μιλήσουν για τις «μεγάλες αξίες» και όλα τα σχετικά που λένε τώρα ή θα αποσυρθούν διακριτικά, αφού φυσικά εμφανιστούν στην τελετή λήξης, αφήνοντας τα περαιτέρω στους οικονομικούς υπουργούς;

ΑΝΤΕ πάλι θέμα υποψηφιότητας Σημίτη για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και πιθανόν μάλιστα με πρωτοβουλία της κυβέρνησης, όπως τουλάχιστον άφησε να εννοηθεί ο Θοδωρής Ρουσόπουλος.

Οχι πως θα τα πήγαινε άσχημα στη θέση αυτή ο πρώην πρωθυπουργός. Ούτως ή άλλως και ως Ελληνας πρωθυπουργός τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών πολυεθνικών προωθούσε (όταν δεν προωθούσε αυτά των αμερικανικών).

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ομως, οι εγχώριοι «ευρωπαϊστές» μάλλον κοκορεύονται την ώρα που απλά αναζητούν τους «σχηματισμούς» που θα συνταχθούν στην ΕΕ, όχι για την αναζήτηση προσώπου, αλλά για την εξισορρόπηση συμφερόντων.

«Οχι» στη νέα Συνθήκη της ΕΕ

Την Κυριακή 13 του Ιούνη, οι λαοί των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης έστειλαν τα μηνύματά τους προς τις κυβερνήσεις και το Διευθυντήριο των Βρυξελλών: Ενίσχυση των κομμάτων που είναι κατά της ΕΕ και της πολιτικής της, σε αντίθεση με τα κόμματα του ευρωμονόδρομου που έχασαν δυνάμεις, μεγάλη αποχή, η οποία στο μεγαλύτερο μέρος της εκφράζει λανθάνουσα αντίθεση στην ΕΕ, καταδίκη των κυβερνητικών πολιτικών, στα κράτη-μέλη, επιλογών που συνδιαμορφώνονται και συναποφασίζονται από τις κυβερνήσεις στην ΕΕ.

Την περασμένη Παρασκευή, στη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών, οι είκοσι πέντε ηγέτες γύρισαν, για άλλη μια φορά, την πλάτη στους λαούς. Με την έγκριση της νέας Συνθήκης της ΕΕ, στην οποία προσέδωσαν το χαρακτηρισμό «Σύνταγμα», ενίσχυσαν ακόμη περισσότερο τα αντιδραστικά χαρακτηριστικά της ΕΕ, επιχειρώντας να θωρακίσουν θεσμικά το αντιλαϊκό οικοδόμημά τους.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση των μονοπωλίων, των τραπεζιτών, του πολέμου, της στρατιωτικοποίησης και της καταστολής με τη νέα Συνθήκη, που συμπυκνώνει όλες τις έως τώρα Συνθήκες της, δίνει ώθηση στα σχέδια των αρχιτεκτόνων της για έναν ενισχυμένο ρόλο στο διεθνές σύστημα του ιμπεριαλισμού και με την καθυπόταξη του «εσωτερικού εχθρού».

Σε αρκετές χώρες-μέλη, είτε γιατί προβλέπεται από τα εθνικά τους Συντάγματα, είτε για άλλους λόγους, θα γίνουν δημοψηφίσματα για το «ευρωσύνταγμα». Στη χώρα μας, μετά την απόρριψη των προτάσεων του ΚΚΕ για δημοψηφίσματα για τις Συνθήκες Μάαστριχτ και Αμστερνταμ, φαίνεται ότι κάποιες πολιτικές δυνάμεις, όπως το ΠΑΣΟΚ και ο Συνασπισμός, αντιμετωπίζουν κατ' αρχήν θετικά το ενδεχόμενο ενός δημοψηφίσματος τώρα.

Πριν απ' όλα, ένα δημοψήφισμα πρέπει να έχει ως προϋπόθεση μια ανοιχτή χωρίς περιορισμούς δημόσια συζήτηση και μια αντιπαράθεση εφ' όλης της ύλης για την Ευρωπαϊκή Ενωση, τις πολιτικές της και τις συνέπειές τους και τις θέσεις των κομμάτων σ' αυτά. Το δημοψήφισμα δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να χρησιμοποιηθεί ως προκάλυμμα της ευρωυποταγής για την υφαρπαγή της λαϊκής έγκρισης υπέρ του ευρωμονόδρομου. Επομένως, το πρόβλημα δεν είναι η τοποθέτηση κάθε κόμματος για το αν θα γίνει δημοψήφισμα αλλά το «όχι» στο λεγόμενο ευρωσύνταγμα. Σε κάθε «ευρωσύνταγμα» και όχι μόνο στο συγκεκριμένο, το οποίο μπορεί να αρνηθεί, π.χ., ο ΣΥΝ γιατί θέλει ένα διαφορετικό στα πλαίσια πάντα του ευρωμονόδρομου.

Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που εξ αρχής τάχθηκε κατά της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τονίζοντας ότι αυτός ο οργανισμός από τη φύση και το χαρακτήρα του στρέφεται κατά των συμφερόντων των λαών. Στις πρόσφατες ευρωεκλογές προέβαλε τις πάγιες θέσεις του, τονίζοντας την ανάγκη της ανυπακοής και της αντίστασης στην ΕΕ.

Υπό το πρίσμα αυτό το ΚΚΕ τοποθετήθηκε και στο «ευρωσύνταγμα», τονίζοντας ότι «το "ευρωσύνταγμα", που αποφάσισε τελικά η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ, αποτελεί την ανώτερη θεσμική θωράκιση της δικτατορίας της ευρωπαϊκής πλουτοκρατίας και θηλιά στο λαιμό των ευρωπαϊκών λαών». Με τη θέση αυτή καλεί τους εργαζόμενους, τους μικρομεσαίους αγρότες, τους επαγγελματοβιοτέχνες, τους εμπόρους, τους συνταξιούχους, τη νεολαία σε μέτωπο κοινής πάλης στην προοπτική μιας Ευρώπης της ισότιμης συνεργασίας, της αλληλεγγύης, της ειρήνης, της κοινωνικής δικαιοσύνης, του σοσιαλισμού.


Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ