Πολύ σοβαρό - ενίοτε και ανυπέρβλητο - πρόβλημα στη συγκρότηση ψηφοδελτίων, αντιμετωπίζουν αρκετοί υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ για τη δημαρχία «καποδιστριακών» δήμων στους νομούς της Θεσσαλίας. Η εξήγηση είναι προφανής: Ποιος θα δεχτεί, εύκολα, να «μπει» υποψήφιος σύμβουλος στο ψηφοδέλτιο ενός φιλοκυβερνητικού συνδυασμού, γνωρίζοντας τις τιμωρητικές για την κυβέρνηση διαθέσεις του αγροτικού κόσμου της περιοχής, οι οποίες θα εκδηλωθούν, ιδιαιτέρως, σ' αυτές τις εκλογές; Πολύ λίγοι οι «εθελοντές μελλοθάνατοι». Οι περισσότεροι, όταν δέχονται πρόσκληση, είτε επικαλούνται κάποιο «κόλλημα», ή και αρνούνται «κατάφατσα», καθώς κανείς δε θέλει το «μαύρισμα». Ετσι, π.χ., έγινε στο Δήμο Πλατυκάμπου της Λάρισας, όπου ο Φ. Μπανές - προωθούμενος από το ΠΑΣΟΚ για υποψήφιος δήμαρχος - καταλαβαίνοντας ότι δεν μπορεί να συμπληρώσει ένα σοβαρό κι αξιόλογο ψηφοδέλτιο, «φρονίμως ποιών», εγκατέλειψε την προσπάθεια. Τα ίδια «τραβούν», εκεί στο θεσσαλικό κάμπο, κι άλλοι πολλοί φιλοκυβερνητικοί υποψήφιοι...
Μας θεωρούν λοιπόν τόσο ηλίθιους; Νομίζουν ότι έχουν να κάνουν με χαχόλους και καθυστερημένους, ώστε να μας κοροϊδεύουν τόσο προκλητικά; Ιδού λοιπόν το θράσος των «εκσυγχρονιστών» μέσα από δηλώσεις δύο υπουργών τους.
Πάει ο Δρυς στον Σημίτη για το θέμα των αγροτικών κινητοποιήσεων, και τι λέει στους δημοσιογράφους; Οτι μέσα στη βδομάδα, το πολύ την επόμενη, θα δοθεί η ενίσχυση των 10 δραχμών ανά κιλό στους βαμβακοπαραγωγούς. Αλλά το κυριότερο. Το θέμα της ενίσχυσης των τελευταίων από τον κρατικό προϋπολογισμό, θα εξεταστεί σε επόμενη σύνοδο των υπουργών Γεωργίας... Σα να λέει δηλαδή ότι η κυβέρνηση θέλει, μέχρι στιγμής προσκρούει το θέμα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά το παλεύουμε... Ερχεται μετά από λίγες ώρες ο Ν. Χριστοδουλάκης και δηλώνει: «Για τον προϋπολογισμό του 2003 θα επιδιώξουμε να διαμορφώσουμε ένα πλαίσιο δημοσιονομικής σταθερότητας, το οποίο είναι συμβατό με την επιδίωξη ενός χαμηλού πληθωρισμού».
Ο ένας ψάχνει τρόπους για να μοιράσει χρήμα στους αγρότες και ο άλλος εξαγγέλλει γενική περιστολή δαπανών. Ποιος κοροϊδεύει ποιον και ποιοι ποιους;
Πανηγύριζε χτες ο υπουργός ναυτιλίας γιατί λέει οι ΗΠΑ επέλεξαν τη χώρα μας για να της δωρίσουν ένα από τα παλιά πλοία της ακτοφυλακής τους που οι ίδιοι έβγαλαν σε αχρηστία. Σε παρατήρηση δημοσιογράφου ότι ακόμα και η εταιρία που φτιάχνει τις μηχανές του συγκεκριμένου πλοίου έχει κλείσει, ο υπουργός άρχισε να τα μασάει. Και πώς να κάνει αλλιώς, αφού το θέμα βρωμάει από την κορφή μέχρι τα νύχια. Η «δωρεά» πρόκειται να κοστίσει ουκ ολίγα στο ελληνικό κράτος. Καθώς πρόκειται για σκάφος θηρίο εκτοπίσματος 1.000 τόνων και για την επάνδρωσή του χρειάζεται 12 αξιωματικούς και 63 λιμενοφύλακες. Η δωρεά φέρνει στη μνήμη τις ανάλογες δωρεές των αντιτορπιλικών στη δεκαετία του '60. Χρυσοπληρωμένα μέσα από τα ανταλλακτικά τους και εν τέλει χρήσιμα μόνο για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Ετσι και με τη σημερινή δωρεά, χρήσιμη για τις ανάγκες του συστήματος ΣΕΝΓΚΕΝ (κλειστά σύνορα), άχρηστη για τις ανάγκες φύλαξης των ελληνικών ακτών. Μια δωρεά που θα τη χρυσοπληρώσουμε.
Διανύουμε τη θαυμάσια περίοδο όπου παίζει μουσική για μας η «εκσυγχρονιστική Καμεράτα», και συγκεκριμένα το έργο «Η Συμφωνία των Υποσχέσεων».
Πρώτο βιολί ο Σκανδαλίδης, που ξαφνικά άρχισε να μιλάει για άμεση καταβολή αποζημιώσεων για τις πλημμύρες, όταν ακόμα χρωστάει η πολιτεία χρήματα στους περσινούς και στους προπέρσινους πληγέντες, όταν χρωστάει ακόμα και στους σεισμόπληκτους του 1999.
Στα λοιπά έγχορδα ο Χριστοδουλάκης, ο οποίος απεργάζεται με τα επιτελεία του «φοροελαφρύνσεις» που όλο συζητούνται και ουδέποτε εμφανίζονται, όταν έχει «καθαρίσει» φορολογικά χιλιάδες επαγγελματίες με τις «εκκρεμείς υποθέσεις» κι ετοιμάζεται να «ελέγξει» καταστροφικά άλλους τόσους.
Στα πνευστά (ή αμερικανό-πνευστα) ο Χρυσοχοΐδης με τις «επιτυχίες» του και τις συλλήψεις του να δίνει τον τόνο.
Τέλος, ο «μαέστρος» και «πανηγυράς» πρωθυπουργός. Προφανώς πάλι ανακατεύει με τα επιτελεία του τα κοινοτικά προγράμματα προκειμένου να παρουσιάσει τα παλιά ως καινούρια, να ξηλώσει από εδώ για να μπαλώσει αλλού και στην ομιλία του στη ΔΕΘ να παρουσιάσει κοινωνικό έργο.
Ομως, μια κυβέρνηση που όντως παράγει κοινωνικό έργο, που όντως ακούει τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, δε χρειάζεται έναν στρατό από ΜΑΤ και έναν τεράστιο αστυνομικό μηχανισμό όπως αυτόν που στήνεται στη Θεσσαλονίκη, δε νομίζετε;
(Στην προαναφερθείσα ορχήστρα, τα ΜΑΤ θα έχουν, ως είθισται, τα ...κρουστά)Και μη μας παραμυθιάσουν πάλι με σενάρια περί αυξημένων μέτρων ασφάλειας στη ΔΕΘ λόγω των εξελίξεων που αφορούν στη «17 Νοέμβρη». Είναι ξεκάθαρο από ποιους νιώθουν να απειλούνται, κι αυτοί δεν είναι ο όποιος Κουφοντίνας και η παρέα του.
Είναι προφανώς ο απλός πολίτης τον οποίο από τη μια θέλουν να φοβίσουν κι από την άλλη να καλοπιάσουν μια και χρειάζονται το επόμενο διάστημα την ψήφο του. Μόνο που δε θα τους κάνει τη χάρη να χορέψει στους ρυθμούς τους.