Προχτές το πρωί εκδικάστηκε η προσφυγή της διοίκησης του ξενοδοχείου «Ιντερκοντινένταλ» στην Επιτροπή του άρθρου 15 (ν. 1264/82) για την άρση της συνδικαλιστικής ασυλίας του Στέργιου Λιάτσου, εργαζόμενου και προέδρου της Επιτροπής Υγιεινής και Ασφάλειας του ξενοδοχείου. Η προσφυγή έγινε, γιατί η διοίκηση του ξενοδοχείου ανακάλυψε ...μετά από 10 χρόνια δουλιάς, ότι ο συνδικαλιστής και μάγειρας Στέργιος Λιάτσος «παραβιάζει» τους κανόνες υγιεινής, έχοντας μακριά μαλλιά και μούσι!
Δεν είναι η πρώτη φορά που η εργοδοσία επιχειρεί με γελοίες προφάσεις να απαλλαγεί από την παρουσία αγωνιστών συνδικαλιστών στους χώρους δουλιάς. Είναι, άλλωστε, η δεύτερη φορά, που η διεύθυνση του συγκεκριμένου ξενοδοχείου προσφεύγει στην ίδια επιτροπή για την άρση της συνδικαλιστής ασυλίας προηγούμενου προέδρου της Επιτροπής Υγιεινής και Ασφάλειας.
Η υπόθεση έχει, όμως, και άλλη μια διάσταση, όπως κατήγγειλαν συνδικαλιστές του επιχειρησιακού και του κλαδικού σωματείου των ξενοδοχοϋπαλλήλων, που βρέθηκαν στην προχτεσινή συνεδρίαση της επιτροπής. Η εργοδοσία προσκόμισε φωτογραφία του εργαζόμενου την ώρα της δουλιάς, τραβηγμένη από κάμερα μέσα στο ξενοδοχείο. Γεγονός που έρχεται να επιβεβαιώσει ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός της τοποθέτησης καμερών στους τόπους δουλιάς. Η παρακολούθηση και ο χαφιεδισμός των εργαζομένων.
«...σας γνωρίζουμε ότι σε περίπτωση έντονων βροχοπτώσεων: Πρέπει να ειδοποιούνται οι κάτοικοι που κινδυνεύουν από το ρέμα "Γύφτος" και να απομακρύνονται».
Με λίγα λόγια, όλη η τεχνική επιστήμη μαζεμένη και συμπυκνωμένη σε μια και μόνο πρόταση. Σύμφωνα δε με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, στο επόμενο Νομαρχιακό Συμβούλιο, η πλειοψηφούσα παράταξη (ΝΔ) θα καταθέσει πρόταση για την προσφορά ...μιας πιρόγας σε κάθε οικογένεια του χωριού Σιάμου.
Σοβαρά τώρα. Το χωριό Σιάμου, μετά και τις πυρκαγιές του καλοκαιριού κινδυνεύει, πλέον, όχι μόνο από το χείμαρρο «Γύφτος», αλλά και με κατολίσθηση, καθώς το βουνό που «κρέμεται» από πάνω του είναι εντελώς γυμνό από βλάστηση. Ωστόσο, στις προτεραιότητες της Νομαρχιακής Αρχής δε βρίσκονται έργα όπως η αντιπυρική προστασία και η αντιπλημμυρική θωράκιση του νομού που αφορούν δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων. Αυτό λύνεται - κατά τη Νομαρχιακή Αρχή - με τον εύκολο και ανέξοδο τρόπο της ...φυγής.
Ομως, όπως πληροφορούμαστε, το Νομαρχιακό Συμβούλιο έχει αποφασίσει να χρηματοδοτήσει με χρήματα του λαού της Μεσσηνίας τη δημιουργία του δρόμου Γαργαλιάνοι - Ρωμανού, που οδηγεί στα υπό κατασκευή τέσσερα ξενοδοχεία ιδιοκτησίας Κωνσταντακόπουλου (των πέντε αστέρων και με επιχορήγηση από το κράτος, παρακαλώ). Μάλιστα, δεν περιορίζεται μόνο στη δημιουργία του συγκεκριμένου δρόμου, αλλά και σε άλλα έργα υποδομής, που θα «αναδεικνύουν» και παράλληλα θα διευκολύνουν την πρόσβαση και παραμονή των τουριστών στα ξενοδοχειακά συγκροτήματα.
Τα πράγματα είναι απλά: Οταν ο νομάρχης Μεσσηνίας και πρόεδρος της ΕΝΑΕ κ. Δράκος υποβάλλει με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο τα «σέβη» του στο μεγάλο κεφάλαιο και δεν παίρνει υπόψη του τις πραγματικές ανάγκες του λαού της Μεσσηνίας, τότε ο λαός πρέπει να πάρει τα μέτρα του. Αλλιώς, ας αγοράσει κάθε οικογένεια από ένα πυροσβεστικό όχημα το καλοκαίρι και από μια μηχανότρατα το φθινόπωρο για να γλιτώσει τα χειρότερα...
Τι να κάνουν, όμως; Δεν μπορούν να κάνουν κάτι, αφού η Ενέργεια βρίσκεται πλέον στην «ελεύθερη αγορά» και η ΔΕΗ μπορεί να λέει και να προτείνει οτιδήποτε θέλει.
Αυτή είναι πάνω - κάτω η θεωρία τους και κάπου εκεί στηρίζονται κάτι απίστευτα δημοσιεύματα, σύμφωνα με τα οποία το υπουργείο Ανάπτυξης «κρατάει αποστάσεις» από τις προτάσεις της ΔΕΗ.
Ενδιαφέρον το ...μονόπρακτο που παίζουν για τον Eλληνα καταναλωτή, όμως και κακόγουστο είναι και κανείς δεν τους πιστεύει. Αν θεωρούν ότι τα επικοινωνιακά αυτά κολπάκια του είδους «μαστίγιο και καρότο» πιάνουν, είναι πολύ γελασμένοι.
ΤΕΛΙΚΑ, ΒΑΘΥΤΕΡΑ κίνητρα είχε ο Κώστας Καραμανλής, που προωθεί την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Οπως μας είπε χτες, στοχεύει στην ...«ενίσχυση της ποιότητας της δημοκρατίας», που κατά τη γνώμη του είναι σύμφυτη με την ύπαρξη «ισχυρών κυβερνήσεων».
Μάλλον τον είχαμε παρεξηγήσει, δηλαδή, εμείς που πιστεύουμε ότι τους εκλογικούς νόμους τους φτιάχνουν για να διασφαλίζεται πως, είτε η ΝΔ είτε το ΠΑΣΟΚ, θα επιβάλουν την πολιτική της πλουτοκρατίας και των Βρυξελλών με πλαστές κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες.
Αυτό που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε είναι πώς γίνεται να ενδιαφέρεται για την «ποιότητα της δημοκρατίας» μια κυβέρνηση που φακελώνει τους πολίτες της, που παρακολουθεί διαδηλώσεις με κάμερες, που απαγορεύει διά νόμου (και ενίοτε διά επιστρατεύσεως) το δικαίωμα στην απεργία και τόσα άλλα...
Μάλλον με την απορία θα μείνουμε...