Σύμφωνα με ρεπορτάζ του αυστραλιανού τηλεοπτικού καναλιού ABC, το οποίο επιβεβαίωσαν οι επίσημες αμερικανικές αρχές, ανάμεσα στους αιχμαλώτους Ταλιμπάν, που κρατούν οι Αμερικανοί στη βάση Γκουαντανάμο στην Κούβα, βρίσκονται και 16χρονα παιδιά!

Θα πείτε «προς τι η έκπληξη», όταν είναι γνωστό πως οι Αμερικανοί, εν γνώσει τους, βομβάρδισαν αμάχους στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, στο Σουδάν και στο Ιράκ, σκοτώνοντας χιλιάδες μικρά παιδιά και σακατεύοντας εκατομμύρια άλλα.

Ναι, μέγα έγκλημα η σφαγή παιδιών, που δε δικαιολογείται ούτε στον πόλεμο. Αλλά και η αιχμαλωσία 16χρονων - και, μάλιστα, στο Γκουαντανάμο, που είναι ακόμα πιο σκληρό κι απάνθρωπο από τα χιτλερικά στρατόπεδα συγκέντρωσης - αποτελεί μεγίστη ντροπή για την ανθρώπινη ιστορία. Ομως, ο ιμπεριαλισμός δεν έχει όρια στα ανομήματά του...

Ο πιο σκληρός και χυδαίος αντικομμουνισμός προέρχεται, συχνά, από κάποιους που αυτοαποκαλούνται «δημοκρατικοί» ή και «αριστεροί». Αν δεν το πιστεύετε, κάντε τον κόπο να διαβάσετε όσα γράφει η Τέτα Παπαδοπούλου, κάθε Πέμπτη, στην «Ελευθεροτυπία».

Η εν λόγω κυρία, που δηλώνει «αριστερή», χρησιμοποιεί μια ολόκληρη σελίδα που της παρέχει, κάθε βδομάδα, η εφημερίδα, αποκλειστικά και μόνο για να «ξερνάει» την αντικομμουνιστική χολή της. Σ' αυτή τη σελίδα μεταφέρεται ό,τι πιο αντιδραστικό γράφεται και λέγεται, σήμερα, από διάφορα παλιά και νέα «φιντάνια» της διεθνούς αντικομμουνιστικής προπαγάνδας. Με τα δικά της γραφόμενα, αυτή η «ντούρα αντικομμουνίστρια» επιχειρεί να χρεώσει όλα τα σύγχρονα κακά της οικουμένης, όλα τα προβλήματα της ανθρωπότητας στον υπαρκτό σοσιαλισμό.

Ταυτόχρονα, προσπαθεί να δικαιολογήσει όλα, σχεδόν, τα παλιά και σύγχρονα εγκλήματα του αμερικανικού κι ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού σε βάρος των λαών, παρουσιάζοντάς τα, ούτε λίγο ούτε πολύ, σαν «δημοκρατική άμυνα» της «ελεύθερης» Δύσης, που κινδυνεύει από τους «δογματικούς» κομμουνιστές να οδηγηθεί στον «ολοκληρωτισμό».

Ευρισκόμενη σε συνεχές αντικομμουνιστικό «οίστρο», η ερίτιμος κυρία της «Ελευθεροτυπίας» δεν ξεχνάει ποτέ να βρίζει τον, προ πεντηκονταετίας, αποθανόντα Στάλιν, να λοιδορεί τον Λένιν, να παραποιεί τον Μαρξ. Να κατηγορεί τον Μιλόσεβιτς για το... ΝΑΤΟικό βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας, να «τσουβαλιάζει» δικτάτορες και τρομοκράτες, σαν τον Σαντάμ Χουσειν και τον Μπιν Λάντεν, με αγωνιστές για την εθνική ανεξαρτησία, σαν τον Αραφάτ και τον Οτσαλάν.

Περισσότερο, όμως, «φτιάχνεται» να επιτίθεται κατά του Φιντέλ Κάστρο και της Κούβας. Ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα - και μ' αφορμή τη νέα αντικουβανική εκστρατεία των ΗΠΑ και της ΕΕ - επιδίδεται σ' ένα, άνευ προηγουμένου, «αντικαστρικό» ντελίριο, θυμίζοντας τις επιθέσεις της... κυρίας Λουκά κατά των αντιχρίστων. Τα όσα έγραφε, χτες, δημιουργούν την εντύπωση ότι θα έφτανε στο απόγειο της ηδονής, αν, ευρισκόμενη στο Γκουαντανάμο, παρακολουθούσε τη μεγάλη επίθεση των «Ράμπο» για την άλωση του νησιού της Επανάστασης.

Ας τη χαίρονται την «... κυρία Λουκά του αντικομμουνισμού» όσοι κι εδώ στη χώρα μας, επικαλούμενοι την ανάγκη προστασίας των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» στην Κούβα, ζητούν από τον Κάστρο να πάρει μέτρα «φιλελευθεροποίησης του καθεστώτος», προδίνοντας την Επανάσταση και παραδίνοντας το λαό του στα «νύχια» των Αμερικανών ιμπεριαλιστών...