ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 25 Ιούλη 2002
Σελ. /32
Ο μύθος και η 27χρονη αδυναμία

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πολλά και διάφορα έχουν λεχθεί και ειπωθεί κατά καιρούς, για τον άκρως συνωμοτικό χαρακτήρα της «17 Ν», τον «κλειστό» χαρακτήρα του μηχανισμού, κλπ., κλπ. Μάλιστα, μέχρι πρότινος τουλάχιστον, ο παράγοντας αυτός αποτελούσε και την πρώτιστη δικαιολογία των κυβερνώντων και των αρμόδιων υπηρεσιών, για την αδυναμία τους, να την αντιμετωπίσουν.

Τώρα, όμως - σύμφωνα με όσα ομολογούν τα φερόμενα ως μέλη του μηχανισμού - όλ' αυτά δε φαίνεται να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Ουσιαστικά, όλοι γνωρίζονταν, λίγο - πολύ, μεταξύ τους. Αρκετοί γνώριζαν ακόμη και τον φερόμενο ως αρχηγό, Αλ. Γιωτόπουλο. Πέρα απ' αυτό, ο τελευταίος κυκλοφορούσε για δεκαετίες με μια πλαστή αστυνομική ταυτότητα και κινδύνευε να αποκαλυφθεί, ακόμη και με μια απλή εξακρίβωση στοιχείων. Κάποιοι άλλοι έριχναν ψηφοδέλτια με το σήμα του εγκληματικού και προβοκατόρικου μηχανισμού στο εκλογικό τμήμα της κοινότητας, απ' όπου κατάγονταν τρία τουλάχιστον μέλη της «17 Ν», κλπ., κλπ. Και, τέλος, πού πήγε ...τόση εκπαίδευση στη συνωμοτικότητα και στην ιδεολογική θωράκιση, στην οποία παρέπεμπαν οι διαβόητες προκηρύξεις, κλπ., κλπ., όταν σήμερα συναγωνίζονται στο «κάρφωμα», πριν καλά καλά ρωτηθούν..;

Μπορεί, βέβαια, κάποιοι να μιλούν σήμερα, για την απομυθοποίηση της «17 Ν». Κι έχουν δίκιο, σε σχέση, όμως, με το μύθο, που οι ίδιοι είχαν φτιάξει. Οσο για το παλιό και εύλογο ερώτημα, όχι μόνον παραμένει, αλλά παίρνει πλέον και άλλες διαστάσεις: Πού οφείλεται η 27χρονη αδυναμία των αστυνομικών αρχών;

Περί αυτοκριτικής

Την περασμένη βδομάδα ο Φ. Καρζής του «Φλας» εγκαλούσε το ΚΚΕ για τις ενστάσεις του και τις επιφυλάξεις του στο θέμα της λεγόμενης εγχώριας τρομοκρατίας και το καλούσε να κάνει δημόσια αυτοκριτική. Χτες, ο Φ. Καρζής, διαβάζοντας τον πρώτο τίτλο της «Απογευματινής» («Κρύβουν την αλήθεια για τη "17 Ν"»)αποφάνθηκε, ότι είναι η πρώτη φορά που διατυπώνεται δημόσια η αμφισβήτηση για ολόκληρη την αλήθεια.

Ωστε λοιπόν, υπάρχει και μη «κομμουνιστική άποψη», η οποία εκτιμά, ότι είναι πολλά τα σκοτεινά σημεία με τις εξελίξεις για τη «17 Ν», την οποία, μάλιστα, δεν αμφισβητεί - τουλάχιστον - ο Φ. Καρζής; 'Η, να περιμένουμε, ότι, την κατάλληλη στιγμή, ο Φ. Καρζής θα καλέσει και την «Απογευματινή» να κάνει δημόσια αυτοκριτική;

Ανησυχούν...

Φαίνεται πως πολλοί ενοχλούνται από την απήχηση των θέσεων του ΚΚΕ, ιδιαίτερα ενόψει των νομαρχιακών και δημοτικών εκλογών. Τέτοια περίπτωση φαίνεται να αποτελεί και η τοπική εφημερίδα «Βήμα της Πρέβεζας» που «ενοχλήθηκε», βλέποντας την ανταπόκριση του κόσμου στην επίσκεψη της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην πόλη της Πρέβεζας. Γι' αυτό και χτες, επιχειρεί να συκοφαντήσει την πρόσφατη περιοδεία της, γράφοντας ψευδέστατα πως η Α. Παπαρήγα κατά την επίσκεψή της στην πόλη μας «εγκαινίασε το εκλογικό κέντρο του κ. Ντούμου».(!!!) Ασφαλώς, η εφημερίδα ανησυχεί για λογαριασμό των πολιτικών της φίλων και καταφεύγει στην παραπληροφόρηση. Αυτό, αν μη τι άλλο, απλώς αποκαλύπτει την αδυναμία αντιπαράθεσης με τις πολιτικές θέσεις του ΚΚΕ. Πολύ σωστά, λοιπόν, σχολιάζει η ΝΕ Πρέβεζας του ΚΚΕ, σε σχετική επιστολή που έστειλε στην εφημερίδα: «Φαίνεται ότι για σας προέχουν τα "οφέλη" που μπορεί να αποκομισθούν από την εξύμνηση των κυβερνητικών και μη στελεχών, από την αντικειμενική ενημέρωση των πολιτών της Πρέβεζας». Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα δηλαδή...

Ποιο είναι το σχέδιο;

«... Τότε προς τι το μίσος και η αιματοχυσία παιδιά; Μήπως μας δουλεύετε όλοι μαζί; Δεν είμαι καλά ενημερωμένη πηγή (και όποιος διατείνεται ότι είναι να σηκώσει το χέρι!) αλλά το νιώθω ότι μου κάνουν πλάκα όλοι: Η Αστυνομία από την οποία διαρρέουν οι καταθέσεις των υπόπτων, τα παπαδοπαίδια που γίνονται τρομοκράτες και ξαναγίνονται παπαδοπαίδια ομολογούντες με τη χάρη του Αγίου Φανουρίου, ο δικηγόρος του Γεωργιάδη που δήλωσε ότι ο πελάτης του συμμετείχε λόγω παιδικής ηλιθιότητας, οι δημοσιογράφοι που κάνουν τον πορτ-παρόλ της Αστυνομίας, οι άθλιοι σεναριογράφοι τρομοσίριαλ της απογευματινής ζώνης (θυμόσαστε το υπαινικτικά, αλλά ερεθιστικά σέξι σενάριο με την πρώην και τη νυν του Σάββα Ξηρού πιασμένες χέρι χέρι;) και το Foreign Office που δηλώνει "Η εξάρθρωση πάει απολύτως κατά το σχέδιο". Σύμφωνοι, αλλά πέστε μας κι εμάς κι εμάς, βρε παιδιά, διότι λόγω πολιτικής ηλιθιότητας δεν το πιάσαμε: ποιο ακριβώς είναι αυτό το σχέδιο;» Της κ. Λένας Διβάνη, επικούρου καθηγήτριας της Διπλωματικής Ιστορίας στη Νομική Σχολή Αθηνών, από τα χτεσινά «Νέα».

Παραμένουν τα ερωτήματα

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΜΕ ΤΟΝ «Τάκη», με τον «Αρη», τον «Νικήτα» και τα άλλα «παιδιά»! Μπουχτίσαμε από συλλήψεις και κατηγορητήρια κι, αν συνεχίσουμε έτσι, το ερώτημα είναι αν θα φτάσουν τα κελιά στην περίφημη «ειδική πτέρυγα» των φυλακών Κορυδαλλού. Λέτε κάποιοι να μείνουν ...άστεγοι;

Μόνον, που η ποσότητα των συλλήψεων δε δείχνει καμία τάση να μετατραπεί σε ποιότητα. Γιατί ακόμα κι αν γεμίσουν οι ανακριτικές αίθουσες της ΓΑΔΑ και οι σελίδες των εφημερίδων με περιγραφές ενεργειών, υπό τη μορφή απολογίας, δεν απαντώνται τα πραγματικά, ουσιαστικά και κρίσιμα ερωτήματα και, κυρίως, τα πολιτικά.

Και ξέρετε, όσο περισσότερους μαζεύουν οι διωκτικές αρχές, τόσο μεγαλύτερη γίνεται η ανάγκη να μας εξηγήσουν κάποτε ποια είναι τα γενεσιουργά αίτια αυτής της ιστορίας, πώς, από ποιους και γιατί χρησιμοποιήθηκαν αυτοί οι άνθρωποι και η συγκεκριμένη οργανωτική δομή αυτού του μηχανισμού, μαζί, βέβαια, με το πολιτικοϊδεολογικό της προσωπείο.

Βεβαίως, υπάρχουν και οι διάφοροι «κεντροαριστεροί τρομοκρατολογούντες», όπως, π.χ., ο Νίκος Μπίστης, που περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι για να δηλώνουν ότι δεν υφίσταται κανένα πολιτικό ερώτημα και όλα είναι «κρυστάλλινα». Ομως, δε συμμερίζεται την άποψη αυτή κι ο μέσος Ελληνας. Δεν είναι τόσο ανόητος.

ΑΣΧΗΜΑ ΤΑ πράγματα. Είναι σε ετοιμότητα, λέει, ο κρατικός μηχανισμός για τις επικείμενες βροχοπτώσεις που προβλέπει η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία στην ηπειρωτική χώρα από σήμερα. Οπότε ...ετοιμάστε τη βάρκα σας.

Διότι, ναι μεν εμπιστευόμαστε πλήρως τις δομές του σύγχρονου ευρωπαϊκού κράτους, στου οποίου την επικράτεια έχουμε την τύχη να ζούμε, όμως την τελευταία φορά που βρέθηκαν σε ετοιμότητα οι αρμόδιες αρχές, ούτε λίγο - ούτε πολύ πνιγήκαμε, αν θυμάστε.

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΝΕΕΣ ΜΕΙΩΣΕΙΣ στις ενισχύσεις για το βαμβάκι αποφάσισε χτες η Ευρωπαϊκή Ενωση. Οχι πως μας εκπλήσσει, μια και ο υπουργός Γεωργίας τις είχε ουσιαστικά εξαγγείλει και είχε δηλώσει και τη συναίνεσή του - πλαγίως - γι' αυτήν την επιλογή.

Βεβαίως, για μια ακόμα φορά, θα μας πουν ότι ...κονταροχτυπήθηκαν με τα συμφέροντα των «βόρειων» στα κοινοτικά όργανα και όλη τη σχετική φιλολογία. Δεν τους πιστεύει, όμως, πια κανείς.

Τι σημαίνει δημοκρατία για έναν άνεργο;

Η 28η επέτειος της «μεταπολίτευσης» έδωσε την ευκαιρία να θυμηθούμε τι συντελέστηκε εκείνες τις κρίσιμες ώρες της 23ης προς την 24η Ιουλίου του 1974. Εξάλλου, η αξία μιας επετείου έγκειται στο ότι ενεργοποιεί την ιστορική μνήμη ενός λαού και έτσι εμποδίζει τις προσπάθειες οικειοποίησης του γεγονότος. Ωστόσο και αυτή τη φορά οι εκπρόσωποι της ιθύνουσας πολιτικής τάξης γιόρτασαν την επέτειο προσβάλλοντας όχι μόνο την ιστορική μνήμη, αλλά και τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού.

Για άλλη μια φορά, η δημοκρατία γνώρισε μια αφάνταστη δοκιμασία μέσα στα μηνύματα των δύο εταίρων του δικομματισμού. Οπως είχε ταλαιπωρηθεί και πριν από 28 χρόνια.

Η πολιτική «αναπηρία» της «μεταπολίτευσης», ως προϊόν μιας συμφωνίας ανάμεσα στη χούντα, στους Αμερικάνους και τους εκπροσώπους των αστικών πολιτικών δυνάμεων, για το πέρασμα της εξουσίας από τους συνταγματάρχες στους πολιτικούς, προσδιόρισε και τον περιορισμένο χαρακτήρα της αποκατάστασης της δημοκρατίας.

Με αυτό το «εκ γενετής» χαρακτηριστικό, η δημοκρατία από το 1974 μέχρι σήμερα λειτούργησε και αναπτύχθηκε υπό την επιρροή δύο αλληλοσυγκρουόμενων παραγόντων, του λαϊκού κινήματος και της άρχουσας τάξης με τους μηχανισμούς της. Σήμερα, οι δημοκρατικές ελευθερίες, κατακτήσεις πολύχρονων λαϊκών αγώνων, απειλούνται ευθέως και χωρίς προσχήματα στο πλαίσιο της «αντιτρομοκρατικής σταυροφορίας».

«

Θωρακίζουμε συνεχώς τη δημοκρατία» ισχυρίστηκε στο μήνυμα του ο πρωθυπουργός. Την ώρα που οι ναυτεργάτες βρίσκονται σε καθεστώς πολιτικής επιστράτευσης, τα «μαθητοδικεία» και τα «αγροτοδικεία» δεν έχουν τελειώσει ακόμη, οι απεργίες κρίνονται η μία μετά την άλλη παράνομες και καταχρηστικές, ο πρωθυπουργικός ισχυρισμός ηχεί προκλητικά στα αυτιά των εργαζομένων.

Ομως η ποιότητα της δημοκρατίας δεν κρίνεται μόνο από την ένταση της καταστολής, αλλά και από την καθημερινή της έκφραση. Παραδείγματος χάριν: Τι σημαίνει δημοκρατία για έναν άνεργο, όταν του στερείται το στοιχειώδες δικαίωμα της εργασίας; Τι σημαίνει δημοκρατία για ένα νέο που βλέπει να συντρίβονται οι ελπίδες του πάνω στους ταξικούς φραγμούς του εκπαιδευτικού συστήματος; Τι σημαίνει δημοκρατία για τον εργαζόμενο, ασθενή, που ρίχνεται σε ένα «ράντζο» σε κάποιο διάδρομο ενός νοσοκομείου; Τι σημαίνει δημοκρατία για το συνταξιούχο που καλείται να ζήσει με μια σύνταξη πείνας;

Αν λοιπόν η «μεταπολίτευση» σήμαινε τη ματαίωση μιας ριζικής δημοκρατικής μεταβολής όπως τη ζητούσε ο ελληνικός λαός στον αγώνα του κατά της δικτατορίας, σήμερα, η επέτειος του γεγονότος υπογραμμίζει το ταξικό περιεχόμενο της δημοκρατίας και την ανάγκη για την υπεράσπιση και την ουσιαστική διεύρυνση των λαϊκών ελευθεριών και των δικαιωμάτων στη δουλιά, στη μόρφωση, στην Υγεία, στην κοινωνική δικαιοσύνη.


Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ