"Το ΝΑΤΟ δεν εύχεται το κακό κανενός βρέφους, όμως αυτοί που πραγματικά υποφέρουν είναι οι Αλβανοί του Κοσσυφοπεδίου, που δυστυχώς δεν έχουν να διαλέξουν ανάμεσα σε μια θερμοκοιτίδα με ηλεκτρικό ρεύμα που παρέχει ο Πρόεδρος Μιλόσεβιτς και σε μια θερμοκοιτίδα χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. Πολύ απλά δεν έχουν θερμοκοιτίδες, γιατί εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους και βρέθηκαν στα στρατόπεδα". Αν έχει κάποιο νόημα να επισημαίνει κανείς τις δηλώσεις του εκπροσώπου του ΝΑΤΟ Τζ. Σέι - η παραπάνω δήλωση έγινε χτες σε απάντηση για τα απεχθή εγκλήματα του ΝΑΤΟ που μέχρι τώρα έχει δολοφονήσει 400 παιδιά, μεταξύ τους βέβαια και παιδιά Αλβανοφώνων, ενώ ταυτόχρονα ετοιμάζει νέες εκατόμβες, κόβοντας το ρεύμα ακόμα και στα μαιευτήρια - αυτό είναι για να αποδειχθεί, για μια ακόμα φορά, ότι απλά η ηγεσία του ΝΑΤΟ συνειδητά προκαλεί στη γενοκτονία του γιουγκοσλαβικού λαού. Γι' αυτό έχει έτοιμες και τις τρισάθλιες και εξοργιστικές "δικαιολογίες".

Οι λαοί δεν μπορούν να ησυχάσουν ποτέ, αν δεν ανατρέψουν την εταιρία του εγκλήματος. Ούτε οι λαοί των Βαλκανίων, αν δεν πετάξουν έξω από την περιοχή τους φονιάδες των λαών.

"Τι προβληματίζει ιδιαίτερα τον Περισσό; Η... πιθανή εξεύρεση διπλωματικής λύσης στη γιουγκοσλαβική κρίση, η οποία θα του στερήσει το βασικό όπλο της προεκλογικής του φαρέτρας".

Τέτοια άθλια προβοκάτσια μόνο εμπαθείς αντικομμουνιστές θα μπορούσαν σκεφτούν και να γράψουν. Και βέβαια ο Φ. Παπούλιας στην "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία" δεν είναι η πρώτη φορά που κάνει επίδειξη δημοσιογραφικής αθλιότητας.

"... Αυτό όμως είναι μόνον η αρχή. Οι κάτοικοι της περιοχής (σ. σ. του Κοσσυφοπεδίου) χρειάζονται μια προοπτική σταθερότητας. Αυτό απαιτεί μια συντονισμένη διεθνή προσπάθεια. Αυτή τη βδομάδα στη Βόννη, η προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ο ΟΟΣΑ, το ΝΑΤΟ και άλλοι διεθνείς οργανισμοί εγκαινιάζουν το σύμφωνο σταθερότητας στα Βαλκάνια. Το ΝΑΤΟ υποστηρίζει θερμά αυτήν την πρωτοβουλία, που θα συνδέσει τις χώρες της περιοχής στενότερα με την Ευρωπαϊκή Ενωση και άλλους δυτικούς θεσμούς και, το σημαντικότερο, θα προωθήσει τις σχέσεις μεταξύ τους.

Ο στόχος μας είναι να ενταχθούν οι χώρες της περιοχής στην ευρωατλαντική κοινότητα...".

Το απόσπασμα είναι από άρθρο του Ξ. Σολάνα, ΓΓ του ΝΑΤΟ, που δημοσιεύτηκε στα χτεσινά "Νέα". Και είναι τόσο αποκαλυπτικό, που δε χρειάζεται τον παραμικρό σχολιασμό. Η υποταγή των λαών και των χωρών της Βαλκανικής στα ευρωατλαντικά συμφέροντα, ήταν και είναι ο πραγματικός στόχος των εταίρων του ΝΑΤΟικού συνδικάτου του εγκλήματος. Ολα τ' άλλα είναι προσχήματα και ψευτοδικαιολογίες...

"Στις εκλογές καλούμε το λαό να ψηφίσει όχι κατά της Ευρώπης, αλλά κατά της αποτυχίας της Ευρώπης, να προχωρήσει γρήγορα (σ. σ. η ΕΕ) στην οικονομική και την πολιτική ολοκλήρωση"! Αυτά είπε μιλώντας προχτές το βράδυ στο Παγκράτι σε συγκέντρωση του ΣΥΝ ο Λεωνίδας Κύρκος.

Να υποθέσουμε, άραγε, πως εάν η Γιουγκοσλαβία βομβαρδιζόταν από μια Ευρωπαϊκή Ενωση, που θα είχε προχωρήσει, ήδη, την πολιτική και οικονομική της ολοκλήρωση και θα διέθετε και την περιβόητη ΚΕΠΠΑ (Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας), τότε δε θα είχε πρόβλημα η ηγεσία του ΣΥΝ; Η νομίζουν πως εάν και όταν συγκροτηθεί η ΚΕΠΠΑ, θα αλλάξει ο χαρακτήρας και η φύση του γερμανικού ή του εγγλέζικου ιμπεριαλισμού, όπως και των πολιτικών του εκπροσώπων, είτε χριστιανοδημοκράτες ή συντηρητικοί είναι αυτοί, είτε σοσιαλδημοκράτες, εργατικοί ή πράσινοι;

Οχι, δε νομίζουμε πως έχει αυταπάτες η ηγεσία του ΣΥΝ. Να ψαρέψει ψήφους στα θολά νερά θέλει και, ταυτόχρονα, να δώσει τη συμβολή της στη διάσωση του κύρους της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως και όλοι όσοι βαδίζουν στον ίδιο ευρω-μονόδρομο.

Είπε κι άλλα, όμως, ο Λ. Κύρκος: "Οχι ευρωσκεπτικισμός, όχι απομονωτισμός, που σημαίνει υποβοήθηση της αμερικάνικης μονοκρατορίας, αλλά νέα έφοδος για να συμβάλει η Ελλάδα στη δύσκολη πορεία από την Ευρώπη των τραπεζιτών, αιχμάλωτη του δολαρίου, στην Ευρώπη των εργαζομένων, των λαών, των πολιτών, της ειρήνης και της αλληλεγγύης".

Μπορεί, όμως, η Ευρωπαϊκή Ενωση να γίνει Ενωση των εργαζομένων και των λαών; Δεν προϋποθέτει αυτός ο στόχος την ύπαρξη πραγματικά φιλολαϊκών κυβερνήσεων στις περισσότερες χώρες - μέλη, αν όχι σε όλες; Δεν προϋποθέτει την κατάργηση των φιλομονοπωλιακών συνθηκών ίδρυσης της σημερινής ΕΕ, των ανάλογων Συνθηκών του Μάαστριχτ και του Αμστερνταμ, της Κοινής (αντι) Αγροτικής Πολιτικής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της "Λευκής" και των υπολοίπων "Βίβλων", κλπ., κλπ.; Δεν προϋποθέτει το γκρέμισμα των πολύμορφα διαπλεκομένων με το μεγάλο κεφάλαιο μηχανισμών των Βρυξελλών;

Ολ' αυτά - και αρκετά άλλα, ανάλογα - εννοεί ο κ. Κύρκος; Οχι, βέβαια. Οταν μιλάει για την "Ευρώπη των εργαζομένων" η ηγεσία του ΣΥΝ, δεν εννοεί μια ριζικά διαφορετική από τη σημερινή. Απλώς, πιστεύει ότι η δική της συμμετοχή στα κέντρα εξουσίας θα δώσει έναν... αέρα εξανθρωπισμού και προόδου στο σημερινό απάνθρωπο οικοδόμημα. Οπως ακριβώς πίστευαν και πιστεύουν ο κ. Ντ' Αλέμα, ο κ. Γ. Φίσερ, ο κ. Λ. Ζοσπέν, ο κ. Κοσούτα και διάφοροι άλλοι...

Τι να κάνουμε, ανθρώπινες αδυναμίες είναι αυτές...