ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 27 Φλεβάρη 2000
Σελ. /56
Οι ... κατακτήσεις

Το 1992 το ποσοστό αύξησης ήταν 8%, το 1993 9%, το 1994 έως και το 1997 ήταν 10% κάθε χρόνο και το 1998 ήταν 11,6%. Τι είναι αυτά; Τα επίσημα και «εναρμονισμένα» ποσοστά αύξησης της συνολικής ανεργίας στην Ελλάδα, όπως τα δημοσιοποίησε πρόσφατα η επίσημη στατιστική υπηρεσία της Κομισιόν, η Γιουροστάτ. Στους νέους, μάλιστα, τα πράγματα έχουν φτάσει πλέον στο απροχώρητο. Ο ένας στους δύο νέους, ηλικίας 15 έως 24 χρονών, που βρίσκεται εκτός σχολείου, είναι άνεργος ή υποαπασχολείται, λέει η Γιουροστάτ. Θραύση κάνει η ανεργία και στους πτυχιούχους 25 έως 34 χρονών. Η Ελλάδα έχει τον τρίτο μεγαλύτερο αριθμό ανέργων πτυχιούχων αυτής της ηλικίας, ανάμεσα στις 15 χώρες - μέλη, ενώ όσοι δουλεύουν είναι οι πλέον χαμηλόμισθοι σ' ολόκληρη την ΕΕ.

Κι όλα αυτά αναφέρονται σε επίσημα στοιχεία. Μήπως έχετε καμιά αμφιβολία ότι τα πραγματικά δεν είναι ακόμη χειρότερα; Κι, όμως, η κυβέρνηση του Κ. Σημίτη μιλάει για κοσμογονία έργων και πρωτοφανή ανάπτυξη, ενώ ζητάει την ψήφο των εργαζομένων, για να διατηρηθούν και ενισχυθούν οι μεγάλες κατακτήσεις...

Είπαμε, για κοροϊδία, αλλά όχι κι έτσι...

«Είδες η ΕΟΚ;»

Θυμάστε εκείνο το παλιό διαφημιστικό σλόγκαν, που έλεγε «Είδες η ΕΟΚ;» και υποσχόνταν λαγούς με πετραχήλια στους Ελληνες «ιθαγενείς», όταν θα γίνονταν πλήρεις πολίτες της μεγάλης και ευημερούσας ευρωπαϊκής κοινοτικής οικογένειας;

Εμείς, πάντως, αυτό το σλόγκαν θυμηθήκαμε, διαβάζοντας τα στοιχεία που αναφέρθηκαν στη Διεθνή Διάσκεψη Συνδικάτων, που διοργάνωσε το Εργατικό Κέντρο Αθήνας. Οι άνεργοι στη σημερινή Ευρωπαϊκή Ενωση ξεπερνούν τα 20 εκατομμύρια. Οι μερικώς απασχολούμενοι φτάνουν τα 40. Οι πολίτες με εισοδήματα κάτω από το επίσημο κοινοτικό όριο της φτώχειας ανέρχονται στα 60, ενώ οι άστεγοι στα 5 εκατομμύρια.

Κι ακόμη βρισκόμαστε στην αρχή, αφού δεν έχει καν ολοκληρωθεί η υλοποίηση των κατευθύνσεων και μέτρων της διαβόητης «Λευκής Βίβλου», αρκετοί τομείς της οικονομίας δεν έχουν πλήρως «απελευθερωθεί» και ο ανταγωνισμός δεν έχει δείξει ακόμη τα δόντια του.

Ο παγκόσμιος «χαφιές»

Δισεκατομμύρια μηνύματα την ώρα λαμβάνει και επεξεργάζεται το αμερικανικό γιγαντιαίο δίκτυο παγκόσμιας κατασκοπίας «Εσελoν», σύμφωνα με τις εκθέσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Γεγονός, που δεν τόλμησαν να διαψεύσουν, ούτε καν οι επίσημες αμερικανικές υπηρεσίες. Οποιαδήποτε ηλεκτρονική επικοινωνία, οπουδήποτε στον κόσμο, υποκλέπτεται - για δεκαετίες τώρα - και γίνεται αντικείμενο επεξεργασίας από ένα τεράστιο σύστημα δορυφόρων, επίγειων βάσεων και τελειότατων ηλεκτρονικών συστημάτων. Αφεντικό του συστήματος είναι η διαβόητη NSA, η Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ. Συνεργάτες της, οι άλλες αμερικανικές υπηρεσίες (Σία, Ντία, Εφ Μπι Αϊ, κλπ.), όπως και η Μεγάλη Βρετανία.

Οι «υπερασπιστές» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, κλπ., κλπ., αποδείχνουν στην πράξη και πέρα πάσης αμφιβολίας πόση ακριβώς σημασία αποδίδουν στα στοιχειώδη ατομικά και δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών. Αποδείχνουν, πόση σημασία αποδίδουν στην εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία των χωρών, είτε είναι σύμμαχοί τους είτε όχι.

Ποιος ο ρόλος της Σούδας;

Ενα βασικό στοιχείο του παγκόσμιου «χαφιέ», όμως, είναι οι επίγειες βάσεις του. Για παράδειγμα, στις εκθέσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου γίνεται λόγος για τις βρετανικές βάσεις στην Κύπρο και το ρόλο τους στη λειτουργία του συστήματος.

Εμείς, όμως, θα θέλαμε πολύ να ξέρουμε το ρόλο που παίζει η αμερικανική τηλεπικοινωνιακή βάση της Σούδας, η οποία - εκτός των άλλων - αποτελεί και τη μεγαλύτερη βάση ηλεκτρονικής κατασκοπίας των Αμερικανών στην Ανατολική Μεσόγειο.

Και μη βιαστεί η κυβέρνηση να αθωώσει τους Αμερικανούς. Ας μην υποτιμά τη νοημοσύνη των Ελλήνων εργαζομένων. Ολοι γνωρίζουν ότι δεν τους ρωτάνε οι Αμερικανοί για το τι κάνουν ή δεν κάνουν στις βάσεις τους. Ολοι ξέρουν, επίσης, πως για χρόνια διαψευδόταν η ύπαρξη αμερικανικών πυρηνικών στη χώρα μας, αλλά τα πυρηνικά είναι ακόμη εδώ.

Ας αναλογιστούν οι κυβερνώντες, πάντως, σε τι κινδύνους εκθέτουν τη χώρα, μόνο και μόνο επειδή κάθε ηλεκτρονική επικοινωνία είναι σε γνώση των Αμερικανών και όποιων αυτοί κρίνουν σκόπιμο...

Το ... δίλημμα

Τα ψεύτικα και τεχνητά διλήμματα αποτελούσαν πάντα - ιδιαίτερα στις προεκλογικές περιόδους - ένα από τα «βαριά» όπλα της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Τούτη τη φορά, όμως, το 'χει παρακάνει. Η ένταξη στην ΟΝΕ, οι δεσμεύσεις που αναλαμβάνουμε, η ανάγκη να διατηρήσουμε όλα όσα κατακτήσαμε, κλπ., κλπ., καθιστούν όλα όσα λέει το ΚΚΕ αδιανόητα και εξωπραγματικά, ισχυρίζονται τα στελέχη του. Ποια είναι τα αδιανόητα και τα εξωπραγματικά; Μα τι άλλο, οι ουσιαστικές αυξήσεις στα μεροκάματα, οι ανθρώπινοι μισθοί και συντάξεις, η εξασφάλιση του δικαιώματος της εργασίας, πραγματικής και ουσιαστικής δημόσιας και δωρεάν παιδείας, ένα ικανοποιητικό δημόσιο σύστημα υγείας, κλπ., κλπ.

Ουσιαστικά, δηλαδή, όχι μόνο παραδέχονται τις βαριές, αντιλαϊκές συνέπειες της μέχρι σήμερα φιλομονοπωλιακής πολιτικής τους, αλλά και ζητούν την ψήφο των εργαζομένων, για να τη συνεχίσουν και να την εντείνουν ακόμη περισσότερο.

Δώστε τους την απάντηση που τους αξίζει. Στο κάτω κάτω έχει και ο εμπαιγμός τα όριά του...

Είναι μια ... ιδέα

«Το έργο της κυβέρνησης Σημίτη φέρει στο μεγαλύτερο βαθμό την υπογραφή Μάνου».

Το δήλωσε λίγες ώρες πριν ανακοινώσει την προσχώρησή του στη ΝΔ ο ίδιος ο Στ. Μάνος!

Οπότε, όποιος και να βγει από τους δυο στην κυβέρνηση, ο Μάνος είναι μέσα.

Και επειδή ο εν λόγω πολιτικός διακρίνεται για το χιούμορ του, δεν έχουμε παρά να υπενθυμίσουμε εκείνο το γνωστό συνθηματάκι που έπεφτε στις διαδηλώσεις επί «αλλαγής», για άλλον βέβαια: «... Αυτός δεν είναι άνθρωπος είναι μια ιδέα».

Βιβλίο
Ενας πρωτοπόρος δάσκαλος

Λιγοστοί αλλά πολύ σπουδαίοι ήταν οι αληθινοί δάσκαλοι του λαού μας. Εκείνοι που, από τις αρχές του αιώνα, έδωσαν πολλούς αγώνες για να μπορεί κι ο λαός να μάθει γράμματα και με τη δική του πανώρια γλώσσα, τη Δημοτική. Πλάι στους πρωτεργάτες του Δημοτικισμού - Ψυχάρη, Πάλλη, Φωτιάδη, Παλαμά, Τριανταφυλλίδη, Γληνό, Δελμούζο - ένας ακόμα. Ο Ελισσαίος Γιαννίδης (Σταμάτιος Σταματιάδης, 1865-1942), άνθρωπος «ντροπαλός, νηφάλιος, αθόρυβος», με «συγκινητική μετριοφροσύνη», όπως τον μαρτυρούν μαθητές του, γι' αυτό και ξεχασμένος σήμερα. Ευτυχώς, όμως, δε χάθηκε ολότελα η δικαιοσύνη και η οφειλόμενη σ' αυτόν τον πρωτοπόρο ευγνωμοσύνη.

Τιμή και χάρη οφείλει όποιος νοιάζεται τη μόρφωση του λαού, στον διακεκριμένο (ομότιμο, δυστυχώς σήμερα που υπόγεια βάλλεται η γλώσσα του λαού) καθηγητή, συνεχιστή των αγώνων των πρωτοπόρων δημοτικιστών, Εμμανουήλ Κριαρά, γιατί με το «ταπεινής» όψης, αφιερωμένο στη μνήμη των Ψυχάρη -Τριανταφυλλίδη, τεκμηριωμένο με αρχειακό υλικό, εύγλωττα γραμμένο, βιβλίο του «Ελισσαίος Γιαννίδης ο νηφάλιος» (Θεσσαλονίκη 1999), δικαιώνει τη μακρόχρονη παιδαγωγική, συγγραφική και αγωνιστική προσφορά του Ε. Γιαννίδη στην υπόθεση του Δημοτικισμού. Ο Εμ. Κριαράς, ο παιδαγωγός που, μεταπολιτευτικά, πρωτοστάτησε στον αγώνα για την καθιέρωση της Δημοτικής ως επίσημης γλώσσας του κράτους και την εφαρμογή του μονοτονικού συστήματος (1982), μνημονεύει στο βιβλίο και τον «αφετηριακό» ρόλο άρθρου του Γιαννίδη (Μάης 1921) για το μονοτονικό. Το βιβλίο του Εμ. Κριαρά αποτελείται από δύο μέρη: Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει το εξαίρετο μελέτημά του για τον ασκητικό, πένητα βίο, τη διδασκαλική θητεία σε διάφορα δημόσια και ιδιωτικά σχολεία στη Μ. Ασία και κυρίως στην Ελλάδα, τις διώξεις και μεταθέσεις του Γιαννίδη, τα σχολικά βιβλία που έγραψε στη Δημοτική (για τα μαθηματικά, τη γεωμετρία, γεωγραφία, χημεία, φυσική και μουσική), τις σπουδαίες μελέτες του («Γλώσσα και Ζωή», «Το μεγάλο πρόβλημα», «Γλωσσικά Πάρεργα», «Στοιχεία Αστρονομίας» κ.ά.) και την αρθρογραφία του σε περιοδικά του Δημοτικισμού. Το δεύτερο μέρος περιλαμβάνει την αλληλογραφία του Γιαννίδη με άλλους φωτισμένους, δημοτικιστές παιδαγωγούς, διανοούμενους, ποιητές. Το βιβλίο του Εμ. Κριαρά, πολλαπλό «μάθημα» για τους σημερινούς εκπαιδευτικούς, απαθανατίζει σεβαστικά και συγκινητικά τον γεννημένο στο Βόσπορο Γιαννίδη. Το ψαλτάκι στα μικράτα του, κανονάρχη αργότερα, βαθύ γνώστη της βυζαντινής μουσικής, σπουδαγμένο στο βιολί και στο αρμόνιο και που ξεκινώντας από τη Μεγάλη του Γένους Σχολή, με σπουδές στη Γαλλία και Ελλάδα (Γεωπονία, Χημεία, Φυσική, Μαθηματικά) έμελλε να γίνει μεγάλος δάσκαλος του λαϊκού «γένους»...


Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

Πρόσωπο της εβδομάδας
Γουέσλεϊ Κλαρκ

Να ετοιμάζει, άραγε, την «ηρωική» απομάκρυνσή του από το αξίωμά του ο απερχόμενος διοικητής των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, Αμερικανός στρατηγός Γουέσλεϊ Κλαρκ; Ο ίδιος έχει αποδείξει έμπρακτα - και δη κατά τη διάρκεια των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών - πως είναι αδίστακτος και «φιλόδοξος». Τώρα, το εάν ο «υπερβάλλων ζήλος» του στρατηγού φθάνει έως του σημείου μιας «μίνι» ή χειρότερης «επανάληψης» των εφιαλτικών βομβαρδισμών, που έγιναν τον περσινό Μάρτη στην ΟΔ Γιουγκοσλαβίας, αυτό είναι κάτι, που, ίσως, να το διαπιστώσουμε «σύντομα».

Αν και το παραπάνω σενάριο, βεβαίως, δεν εξαρτάται μόνον από τον απερχόμενο διοικητή των ΝΑΤΟικών δυνάμεων στην Ευρώπη, εντούτοις, η συμβολή του σ' αυτήν την υπόθεση δε θα πρέπει να υποτιμηθεί. Πριν από ένα χρόνο, ο στρατηγός Κλαρκ ήταν απ' αυτούς, που λυσσαλέα και ανεπιφύλακτα τάσσονταν κατά της «συντριβής» του καθεστώτος Μιλόσεβιτς και της «ισοπέδωσης» της Γιουγκοσλαβίας. Προ ολίγων ημερών, με αφορμή τις ταραχές στην Κοσόβσκα Μιτροβίτσα, ο στρατηγός Κλαρκ πρωτοδιεκδίκησε αυτό που σήμερα αποτελεί «καραμέλα» στο στόμα διάφορων Ευρωπαίων ηγετών: Την ενίσχυση των πολυεθνικών στρατευμάτων της «ΚΦΟΡ» στο Κοσσυφοπέδιο. Πρέπει, είπε, να αποσταλούν στην περιοχή τουλάχιστον 2.000 στρατιώτες για να «αποτραπεί» μια νέα «κρίση».

Ομως - για την ώρα τουλάχιστον... - το «αίτημα» του στρατηγού δεν εισακούσθη. Το Συμβούλιο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες δεν υπερψήφισε την πρόταση για την αποστολή νέων δυνάμεων στο Κοσσυφοπέδιο, με τον γγ του Συμφώνου, Τζορτζ Ρόμπερτσον, να διατείνεται πως «η κατάσταση είναι υπό έλεγχο». Εντούτοις, οι τελευταίες εξελίξεις για «άλλα» μάς προϊδεάζουν. Εως τον ερχόμενο Μάη και με τον ανάλογο συσχετισμό δυνάμεων, ο στρατηγός ίσως υλοποιήσει τα φιλόδοξά «σχέδιά» του. Καλύτερα, ας επαγρυπνούμε...

Ο παγιδευμένος

Εργάτης είν'

υπάλληλος

κι ολημερίς

ιδρώνει,

μα όταν φτάνουν

εκλογές

ο νους του

«αψηλώνει»,

γίνεται... Λάτσης

και Βαρδής

και ψήφο πάει

και δίνει,

όπου, λόγω

της τάξης τους,

ψηφίζουνε κι εκείνοι!

Εργάτης είν'

υπάλληλος,

με άδεια,

τρύπια τσέπη,

μα όταν φτάνουν

εκλογές

το χάλι του

δε βλέπει

και πάει

και συντάσσεται

με των τρανών

την τάξη

και περιμένει,

ο φουκαράς,

η τύχη του ν' αλλάξει!


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ