Το 1992 το ποσοστό αύξησης ήταν 8%, το 1993 9%, το 1994 έως και το 1997 ήταν 10% κάθε χρόνο και το 1998 ήταν 11,6%. Τι είναι αυτά; Τα επίσημα και «εναρμονισμένα» ποσοστά αύξησης της συνολικής ανεργίας στην Ελλάδα, όπως τα δημοσιοποίησε πρόσφατα η επίσημη στατιστική υπηρεσία της Κομισιόν, η Γιουροστάτ. Στους νέους, μάλιστα, τα πράγματα έχουν φτάσει πλέον στο απροχώρητο. Ο ένας στους δύο νέους, ηλικίας 15 έως 24 χρονών, που βρίσκεται εκτός σχολείου, είναι άνεργος ή υποαπασχολείται, λέει η Γιουροστάτ. Θραύση κάνει η ανεργία και στους πτυχιούχους 25 έως 34 χρονών. Η Ελλάδα έχει τον τρίτο μεγαλύτερο αριθμό ανέργων πτυχιούχων αυτής της ηλικίας, ανάμεσα στις 15 χώρες - μέλη, ενώ όσοι δουλεύουν είναι οι πλέον χαμηλόμισθοι σ' ολόκληρη την ΕΕ.

Κι όλα αυτά αναφέρονται σε επίσημα στοιχεία. Μήπως έχετε καμιά αμφιβολία ότι τα πραγματικά δεν είναι ακόμη χειρότερα; Κι, όμως, η κυβέρνηση του Κ. Σημίτη μιλάει για κοσμογονία έργων και πρωτοφανή ανάπτυξη, ενώ ζητάει την ψήφο των εργαζομένων, για να διατηρηθούν και ενισχυθούν οι μεγάλες κατακτήσεις...

Είπαμε, για κοροϊδία, αλλά όχι κι έτσι...