Πώς να μη χαθεί η εμπιστοσύνη και η εκτίμηση του δύστυχου και ταλαιπωρημένου ελληνικού λαού, που σε κάτι τέτοιες συμπεριφορές ορισμένων βρίσκεται η αιτία και που, δυστυχώς, πολλές φορές κατορθώνουν να τον εμπαίζουν και αποσπούν την ψήφο του;

Οι πιο επικίνδυνοι είναι αυτοί, που αυτοαποκαλούνται σοσιαλιστές, αντιστασιακοί, παιδιά του λαού και βάλε.

Αυτοί, λοιπόν, που έχουν επιδερμική και δήθεν δημοκρατική πεποίθηση, δεν είναι απλά αντίπαλοι ενός φιλολαϊκού κόμματος, όπως δυστυχώς για την Ελλάδα είναι μόνο το ΚΚΕ, δεν είναι μόνο εκμεταλλευτές του φτωχού μικρού ή μικρομεσαίου και εργαζόμενου, ούτε μόνο μανιακοί πότες του ιδρώτα του κάθε βιοπαλαιστή. Είναι οι αληθινοί εχθροί του λαού. Θα ήθελα, αν μπορούσα, να ρωτήσω τον κύριο, μιας και είναι νομικός, που σίγουρα θα ξέρει τι ακριβώς σημαίνει εξουσία, τι δικαιοσύνη, αν τη μία την υπηρετεί και την άλλη την αποδίδει σωστά στους πάντες και πάντα. `Η, μήπως, πράττει το αντίθετο, όταν πρόκειται για διαφωνούντες και άτομα, που δεν είναι λάτρεις της επίκυψης;

Σε οποιαδήποτε καρέκλα και αν κάθεται, δε θα πρέπει ποτέ να ξεχνά πως ο λαός είναι εκείνος που τον συνοδεύει ως την καρέκλα, γιατί μόνο ο λαός έχει τη δύναμη και το δικαίωμα να τον εκλέξει και να τον οδηγήσει ως αυτήν και μετά ο πρόεδρός του, είτε αφ' εαυτού του, είτε καθ' υπόδειξη των έξω ή έσω αφεντικών του, τον καθίζει. Οποιος δε και αν είναι αυτός από τα προαναφερθέντα αφεντικά του, που απαιτεί σε κάθε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να του δίνει και μία καρέκλα, θα πρέπει να του θυμίζει τις υποχρεώσεις του, τον τρόπο χρήσης αυτής, χωρίς ποτέ να ξεχνά, βέβαια, πως άλλο χρήση και άλλο κατάχρηση.

Επίσης πως ο έχων εξουσία, να μη χρησιμοποιεί τη δύναμή του, χτυπώντας τον κάθε εξουσιαζόμενο βάναυσα, ακόμη και με μηνύσεις, όταν κρίνουν τον πρώτο, δηλαδή τον εξουσιαστή, επειδή ο τελευταίος είναι εκτός εξουσίας και, επομένως, αδύνατος. Στην προκειμένη περίπτωση, ο κύριος υπουργός διάλεξε σε δεδομένη γι' αυτόν κατάλληλη στιγμή, που είναι η προεκλογική περίοδος.

Δήθεν, επειδή η εφημερίδα «Ριζοσπάστης» δημοσίευσε γνώμη κάποιου ή κάποιων για την αμφισβητούμενη, έστω κι αν είναι συνεχώς και επιμελώς προβαλλόμενη από τον έχοντα εξουσία κ. υπουργό την προσωπική του ιστορία. Τα πεπραγμένα από τον ίδιο, κατά τα δικά του λεγόμενα και αενάως δηλωθέντα, αγωνιστικά του, κατά την Κατοχή και μετά, επιτεύγματα ή κατορθώματα, καθένας αν θέλει τα πιστεύει ή όχι, ανάλογα από το κατά πόσον είναι ξεκάθαρα και ιστορικά αποδεδειγμένα, με ψεγάδια ή όχι, με αποδεικτικά ή και γνήσια στοιχεία.

Ας καταλάβει, επιτέλους, πως στο τέλος της ζωής ο κάθε άνθρωπος - στην προκειμένη περίπτωση, του εύχομαι να ζήσει διακόσια χρόνια - πρέπει να σκεφθεί πως θα πρέπει να κλείσει την καριέρα του, ο οποιοσδήποτε, όχι μόνο ο κύριος υπουργός, με αξιοπρέπεια και δε νομίζω πως αυτή ισούται και εξασφαλίζεται με μηνύσεις και όποιον πάρει ο χάρος.

Δεν καταλαβαίνει πως έχουν χάσει το νόημα και τη σοβαρότητά τους οι λόγοι των μηνύσεων, εφόσον έγιναν κατ' εξακολούθηση; Σας έγινε συνήθεια κύριε και η συνήθεια, ως γνωστόν, είναι δευτέρα φύσις. Αρχίζω ειλικρινά να πιστεύω πως είναι το μεγαλύτερο, αν όχι το μοναδικό σας χόμπι. θα πρότεινα να δημιουργούσε ένα νέο υπουργείο ο κύριος πρωθυπουργός, υπουργείο Μηνύσεων, με μόνιμο υπουργό τον κύριο Γιαννόπουλο, μοναδικό ειδικό επί του θέματος. Εάν πραγματικά και όπως δείχνουν τα γεγονότα, που γεννούν οι εν γένει ενέργειές του, συμβαίνει να μην μπορεί να ζήσει χωρίς μηνύσεις, τότε είναι μέγα κατάντημα. Είναι, όχι μόνο ασέβεια, αλλά και ασέλγεια προς τον τίτλο του. Εσυρε στα δικαστήρια δημοσιογράφους, βουλευτές, ακόμα και νομάρχη. Τώρα ήλθε η σειρά του «Ριζοσπάστη», ποιο «Ριζοσπάστη» δηλαδή, απλά το πάει στο «χτυπάω το γαμπρό για να πονέσει η νύφη».

Ας μάθει πως, εφόσον έχει τη δύναμη λόγω εξουσίας, δεν είναι μαγκιά ή λεβεντιά ούτε σημαίνει πως είναι καλός κυνηγός. Με τέτοιο όπλο, κάθε ένας που θα χάσει τη σοβαρότητά του και το χρησιμοποιήσει, μπορεί να χτυπήσει δύο και είκοσι δύο τρυγόνια μαζί. Δεν έχει ακούσει που λέμε πως «έτσι το ξέρει και η γιαγιά μου»;

Τέλος, μέσα από την ψυχή μου θα του πω, μια και καλά με ξέρει και τον ξέρω:

ΝΤΡΟΠΗ ΚΥΡΙΕ ΥΠΟΥΡΓΕ