ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Προϋπολογισμένα ψέματα

Με την κατάθεση του κρατικού προϋπολογισμού του 2001, ακούσαμε πολλά και ευτράπελα από τους κυβερνώντες και όλους εκείνους που φανερά ή δειλά στηρίζουν την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, βαφτίζοντάς τη μέχρι και... «φιλολαϊκή». Ολοι αυτοί προσπάθησαν να μας πείσουν, ότι «τώρα που μπήκαμε στην ΟΝΕ έληξαν οι θυσίες» και ότι ήρθε η ώρα να... ζεσταθούν οι τσέπες των οικονομικά αδύνατων με τις γενναίες αυξήσεις των εισοδημάτων τους, που προβλέπει ο νέος προϋπολογισμός (διάφορα «δώρα» και δήθεν γενναίες αυξήσεις των μισθών και κοινωνικών παροχών).

Πρώτος και καλύτερος ο πρωθυπουργός, που δήλωσε ότι από το 2001 «δεν ασκούμε κοινωνική πολιτική με δανεικά» αλλά με το πλεόνασμα που προσδοκά η κυβέρνηση. «Βασιλικότερος του βασιλέως» ο Γ. Παπαντωνίου, ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση «θα» μοιράσει «450 δισ. δραχμές στους χαμηλόμισθους» και ότι είναι η πρώτη φορά που δίνεται «τέτοιο πακέτο για την ενίσχυση των χαμηλόμισθων»! Και φυσικά, οι μεγαλοεκδότες, εξωραΐζοντας την κυβερνητική πολιτική, με τα πρωτοσέλιδα δημοσιεύματα ανακάλυψαν στο νέο προϋπολογισμό «14 δώρα» (ΤΑ ΝΕΑ) ή «επιστρέφει 500 δισ. δραχμές για τις θυσίες μιας 10ετίας» (ΕΘΝΟΣ)!

Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, η αλήθεια είναι πως και ο προϋπολογισμός του 2001, φυσικά, διατηρεί άθικτο τον ταξικό και αντιλαϊκό του χαρακτήρα, αφού η κυβέρνηση θέτει ως πρωταρχικό στόχο τη «διατηρησιμότητα» των μέχρι τώρα επιτευγμάτων και στη μετα-ΟΝΕ εποχή, που είναι η διατήρηση και βελτίωση της υψηλής κερδοφορίας των πολυεθνικών και των μεγάλων εν γένει επιχειρήσεων. Στην κατεύθυνση αυτή καλείται να συμβάλει και ο νέος προϋπολογισμός, που κινείται στον αστερισμό της λογικής: «Στο σκέλος των εσόδων παίρνω τα πολλά από τους φτωχούς και αδύνατους και φορολογώ συμβολικά τους μεγιστάνες του πλούτου, ενώ αντίθετα στο σκέλος των δαπανών μοιράζω ψίχουλα στους οικονομικά αδύνατους και γενναίους μποναμάδες στους μεγαλοεπιχειρηματίες και μεγαλοεισοδηματίες».

Ιδού και τα τεκμήρια:

Πρώτον, η προϋπολογιζόμενη για το 2001 αύξηση των φορολογικών εσόδων κατά 8,1% σημαίνει ότι συνεχίζεται η υπερφορολόγηση των λαϊκών εισοδημάτων, αφού είναι σχεδόν ΤΕΤΡΑΠΛΑΣΙΑ τόσο του πληθωρισμού (η κυβέρνηση εκτιμά ότι θα «τρέχει» με ρυθμό 2,3%) όσο και της εξαγγελθείσας εισοδηματικής πολιτικής, που προβλέπει για το 2001 ονομαστικές αυξήσεις 2,2% σε μισθούς και συντάξεις.

Δεύτερον, οι «φοροελαφρύνσεις» που εξαγγέλθηκαν αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό των πρόσθετων φόρων (κοντά 900 δισ. δραχμές) που προβλέπει ο νέος προϋπολογισμός, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων θα κληθούν να πληρώσουν - όπως συνήθως - τα «υποζύγια» του προϋπολογισμού (μισθωτοί, συνταξιούχοι, εργαζόμενοι, αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι βιοτέχνες και έμποροι). Και μια «λεπτομέρεια»: Η κυβέρνηση προβλέπει ότι φέτος θα εισπραχθούν 695 δισ. δραχμές ΠΑΡΑΠΑΝΩ φόροι, σε σχέση με το ποσό που είχε προϋπολογιστεί να εισπραχθούν. Είναι κι αυτό ένα ακόμη έμπρακτο δείγμα της φορολεηλασίας των εργαζομένων, στους οποίους ο Γ. Παπαντωνίου υπόσχεται - και με το 17ο προϋπολογισμό του ΠΑΣΟΚ - «δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών»!

Τρίτον, ο πλεονασματικός προϋπολογισμός, για τον οποίο πανηγυρίζουν οι κυβερνώντες, θα οφείλεται - εκτός από το σφαγιασμό των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα - και στη συνέχιση της πολιτικής ιδιωτικοποιήσεων. Μιας πολιτικής, που θυμίζει «νοικοκυραίους» οι οποίοι «πουλάνε το χαλί για να πληρώσουν την υπηρέτρια».

Τέταρτον, στο σκέλος της αναδιανομής του δημόσιου χρήματος - δηλαδή των δαπανών - τη μερίδα του λέοντος θα καρπωθούν οι τραπεζίτες (θα πληρώσουμε 7,1 τρισ. δραχμές για την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους) και οι μεγαλοεπιχειρηματίες-μεγαλοεργολάβοι (που θα μοιραστούν μεταξύ τους εκατοντάδες δισεκατομμύρια επιχορηγήσεις και άλλα προνόμια) για νέες επενδύσεις ή την εκτέλεση μεγάλων έργων.

Αυτή είναι, δυστυχώς, η πικρή αλήθεια για τον προϋπολογισμό, και τα προϋπολογισμένα ψέματα δεν περνούν.

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

Η χρεοκοπία των κατασκευαστών γκάλοπ

Γρηγοριάδης Κώστας

Οταν η πραγματικότητα είναι σκληρή και τα γεγονότα ξεροκέφαλα, τότε επιστρατεύεται η εικονική πραγματικότητα και τα πάντα γίνονται ειδυλλιακά. Σε αυτό το επικοινωνιακό τέχνασμα κατέφυγε χτες ο υπουργός Εργασίας, Τ. Γιαννίτσης, προκειμένου να εμφανίσει την «κοινή γνώμη» ότι αποδέχεται ουσιαστικά τα μέτρα ανατροπής των εργασιακών σχέσεων! Χρησιμοποίησε, λοιπόν, γκάλοπ για να διαμορφώσει την πραγματικότητα στα μέτρα των κυβερνητικών προτάσεων. Τίποτα πιο εύκολο, από το να κατασκευάσει κάποιος ένα γκάλοπ κατά πώς τον βολεύει. Εχουν όμως παρέλθει οι εποχές που τα γκάλοπ κατασκευάζουν συνειδήσεις ή φτιάχνουν, έστω και προσωρινά, «κλίμα». Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν ήδη πολύ καλά ότι τα προωθούμενα μέτρα για τις εργασιακές σχέσεις δουλεύουν στο σύνολό τους για την εργοδοσία και το κεφάλαιο, καταργούν κατακτήσεις δεκαετιών των εργαζομένων (8ωρο, σταθερή και πλήρη απασχόληση), υπονομεύουν και πλήττουν καίρια τα ασφαλιστικά ταμεία, κάνουν ακόμα πιο φτηνή την πώληση της εργατικής δύναμης στο κεφάλαιο και εντείνουν την υπερεκμετάλλευση της εργατικής τάξης. Το μόνο που καταφέρνει η κυβέρνηση και τα στημένα γκάλοπ της είναι να αυτογελοιοποιείται και να δυναμώνει το πείσμα και την οργή για την οργάνωση αποφασιστικών ταξικών αγώνων που θα ανατρέψουν την πολιτική της.

Το δάχτυλο...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΕΛΙΚΑ, ΔΕΝ έχει δίκιο αυτός ο Γιλμάζ. Δεν μπορεί να μας λέει πρώτα ότι φοβάται για τα δάχτυλά του, όταν δίνει το χέρι του σε Ελληνα, και από τη στιγμή που έρχεται στη χώρα να μην κάνει τίποτε άλλο από το να ανταλλάσσει χειραψίες! Αν μην τι άλλο, είναι θέμα συνέπειας!

Πάντως, δεν πρέπει να έχει παράπονο, από υποδοχή ...σκίσαμε. Μέχρι και συνάντηση με τον Μητσοτάκη είχε, κάτι το οποίο δεν είναι εύκολο για ...πολλούς από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Φυσικά, ο επίτιμος βρήκε την ευκαιρία να δώσει ...μαθήματα διπλωματίας και μας είπε ότι του τα ...έψαλε του Μεσούτ.

Κάτι το οποίο ούτε έκανε ούτε και έχει πρόθεση να κάνει ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Παπανδρέου. Είπαμε, εμείς εδώ διδάσκουμε ...ευρωπαϊκό ήθος στους Τούρκους και γι' αυτό επισκέπτονται πού και πού την Ελλάδα, για να παίρνουν μαθήματα καλής συμπεριφοράς. Πώς να κρατάνε το πιρούνι στα γεύματα και ...το Αιγαίο υπό αμφισβήτηση.

ΚΑΙ ΒΑΡΙΟΤΑΝ τελευταίως ο Γιαννόπουλος. Υπουργείο δεν έχει, στο ΠΑΣΟΚ δεν τρέχει τίποτε στα εσωκομματικά, οπότε δεν είχε τι να κάνει. Ηρθε, όμως, ο Κεδίκογλου και τον έβγαλε από τη μιζέρια και τη ρουτίνα της καθημερινότητας, με τη μήνυση που κατέθεσε. Και συνεργάτη των Γερμανών τον λέει, και καταχραστή σύνταξης του στρατού και διάφορα άλλα τέτοια.

Η συνέχεια επί του δικαστηρίου, όπως καταλαβαίνετε, και πιθανά και επί της (μικρής) οθόνης, μια και αυτές οι δίκες έχουν, όσο να 'ναι, τη γοητεία τους. Για περισσότερες λεπτομέρειες, σχετικά με τις ώρες μετάδοσης του σχετικού δράματος και των επεισοδιακών συνεδριάσεων του δικαστηρίου, θα σας πληροφορήσουμε προσεχώς!

Γρηγοριάδης Κώστας

Εμείς, εκεί, στο δρόμο μας

Λένε πως ο δρόμος για την κόλαση είναι γεμάτος ρόδα. Και όρκους πίστης και δηλώσεις καλών προθέσεων, να συμπληρώσουμε εμείς. Μόνο που τελικά δεν παύει να είναι δρόμος για την κόλαση. Και όσο το πράγμα αφορά τη μεταφυσική, δε μας πέφτει λόγος. Κι η κόλαση χώρος ύπαρξης είναι για τους θεολογίζοντες. Οταν όμως αφορά εμάς, αφορά το Κόμμα, την εργατική τάξη, ε, τότε μας πέφτει λόγος. Τότε πρέπει να δείξουμε με το δάχτυλο τεντωμένο αυτόν που άλλα νομίζεις ότι λέει κι άλλα κάνει. Και μετά να τραβήξουμε πέρα, ακριβώς αντίθετα.

Χτες διαβάσαμε συνέντευξη του Μ. Κωστόπουλου στο «Εθνος», όπου δηλώνει σε ένα σημείο: «οι κομμουνιστές πρέπει να συγκεντρώσουν την προσοχή τους στις θέσεις της ΚΕ και να μην αποπροσανατολιστούν»! Τι σχέση έχει αυτή η προτροπή με τον χαρακτηρισμό από τον ίδιο, της Κεντρικής Επιτροπής του Κάπα - Κάπα - Εψιλον - γι' αυτό το όργανο και αυτό το κόμμα μιλά, αν δεν καταλάβαμε λάθος - ως «βρώμικο αφρό»; Είναι τρελοί οι κομμουνιστές να χάνουν το χρόνο τους μελετώντας κείμενα που έχει παράγει ένας «βρώμικος αφρός», όταν είναι φανερό πως αν ισχύει η εκτίμηση του Κωστόπουλου το μόνο που πρέπει να κάνουν είναι να στήσουν στο απόσπασμα όσους αποτελούν το «βρώμικο αφρό»; Ε;

Οσο γερό στομάχι και να έχεις μερικά πράγματα δε χωνεύονται. Ο Κωστόπουλος δεν είναι χτεσινός. Ξέρει πολύ καλά τι λέει. Ξέρει τι σημαίνει να χτυπάς την Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ. Το έχει διδαχτεί από τους ίδιους πρωτοπόρους εργάτες, που το έχουμε διδαχτεί κι εμείς.

Να συνεχίσουμε, λοιπόν, να μελετάμε και με όλη την αγωνία που διακρίνει τον πρωτοπόρο εργάτη να τα δίνουμε όλα για να ισχυροποιηθεί η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, να αγκαλιάσει όσο το δυνατόν πλατύτερα την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα. Ξέρουμε πως αυτό είναι η καλύτερη απάντηση.

Αυτά προς το παρόν.

Περιοδεία - εμπαιγμός

Στη φτωχότερη περιφέρεια της ΕΕ περιοδεύει αύριο ο Κ. Σημίτης, αλλά πάει κυριολεκτικά με «άδεια χέρια». Μοναδικός στόχος της περιοδείας είναι να διαμορφωθεί η εικόνα ότι ο πρωθυπουργός σκέφτεται τα λαϊκά προβλήματα και επικοινωνεί με τον κόσμο. Κι όμως προεκλογικά, αλλά και σε ανάλογες περιοδείες τα προηγούμενα χρόνια, είχε υποσχεθεί λαγούς με πετραχήλια για την ανάπτυξη και το σπάσιμο της απομόνωσης της Ηπείρου. Προκειμένου να δικαιολογήσει την κοροϊδία το Γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού, ισχυρίζεται το εξής καταπληκτικό: «Η επίσκεψη δεν έχει σκοπό την επανάληψη των προεκλογικών δεσμεύσεων και εξαγγελιών, ούτε την πολιτική και ψυχολογική τόνωση των οπαδών του κυβερνώντος κόμματος»! Προφανώς, αυτές κανείς δε θέλει να τις θυμάται...

Εξαφάνισε ... την ακρίβεια

Μπορεί το επίσημο ποσοστό της ανεργίας να έχει ξεπεράσει προ πολλού το 11%. Μπορεί ακόμη και η επίσημη στατιστική υπηρεσία της ΕΕ να θεωρεί πως το 20% των Ελλήνων ζει κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας. Μπορεί τα πραγματικά στοιχεία να είναι ακόμη χειρότερα. Μπορεί, για μεγάλες μερίδες των εργαζομένων της πόλης και του χωριού, πολλά πράγματα και, μάλιστα, αναγκαία για μια ανθρώπινη ζωή στις σημερινές συνθήκες, να είναι απλησίαστα. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, όμως, δήλωσε προχτές απτόητος: «Η λέξη "ακρίβεια", το γνωρίζετε πολύ καλά, έχει εξαφανιστεί, τα τελευταία χρόνια, από το λεξιλόγιο των Ελλήνων...»!

Πάλι καλά, που δεν ...εξαφάνισε τους φτωχούς και τους άνεργους...