Πρώτον, η προϋπολογιζόμενη για το 2001 αύξηση των φορολογικών εσόδων κατά 8,1% σημαίνει ότι συνεχίζεται η υπερφορολόγηση των λαϊκών εισοδημάτων, αφού είναι σχεδόν ΤΕΤΡΑΠΛΑΣΙΑ τόσο του πληθωρισμού (η κυβέρνηση εκτιμά ότι θα «τρέχει» με ρυθμό 2,3%) όσο και της εξαγγελθείσας εισοδηματικής πολιτικής, που προβλέπει για το 2001 ονομαστικές αυξήσεις 2,2% σε μισθούς και συντάξεις.

Δεύτερον, οι «φοροελαφρύνσεις» που εξαγγέλθηκαν αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό των πρόσθετων φόρων (κοντά 900 δισ. δραχμές) που προβλέπει ο νέος προϋπολογισμός, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων θα κληθούν να πληρώσουν - όπως συνήθως - τα «υποζύγια» του προϋπολογισμού (μισθωτοί, συνταξιούχοι, εργαζόμενοι, αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι βιοτέχνες και έμποροι). Και μια «λεπτομέρεια»: Η κυβέρνηση προβλέπει ότι φέτος θα εισπραχθούν 695 δισ. δραχμές ΠΑΡΑΠΑΝΩ φόροι, σε σχέση με το ποσό που είχε προϋπολογιστεί να εισπραχθούν. Είναι κι αυτό ένα ακόμη έμπρακτο δείγμα της φορολεηλασίας των εργαζομένων, στους οποίους ο Γ. Παπαντωνίου υπόσχεται - και με το 17ο προϋπολογισμό του ΠΑΣΟΚ - «δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών»!

Τρίτον, ο πλεονασματικός προϋπολογισμός, για τον οποίο πανηγυρίζουν οι κυβερνώντες, θα οφείλεται - εκτός από το σφαγιασμό των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα - και στη συνέχιση της πολιτικής ιδιωτικοποιήσεων. Μιας πολιτικής, που θυμίζει «νοικοκυραίους» οι οποίοι «πουλάνε το χαλί για να πληρώσουν την υπηρέτρια».

Τέταρτον, στο σκέλος της αναδιανομής του δημόσιου χρήματος - δηλαδή των δαπανών - τη μερίδα του λέοντος θα καρπωθούν οι τραπεζίτες (θα πληρώσουμε 7,1 τρισ. δραχμές για την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους) και οι μεγαλοεπιχειρηματίες-μεγαλοεργολάβοι (που θα μοιραστούν μεταξύ τους εκατοντάδες δισεκατομμύρια επιχορηγήσεις και άλλα προνόμια) για νέες επενδύσεις ή την εκτέλεση μεγάλων έργων.

Αυτή είναι, δυστυχώς, η πικρή αλήθεια για τον προϋπολογισμό, και τα προϋπολογισμένα ψέματα δεν περνούν.