Και τώρα... τι θα απογίνουμε χωρίς το "ντιμπέιτ"; Πώς θα πάμε... στην κάλπη χωρίς την τηλεοπτική μονομαχία Σημίτη - Καραμανλή; Πώς το άντεξαν να αφήσουν στο... σκοτάδι τον ελληνικό λαό; Τόσες μέρες είχαν αναδείξει ως κεντρικό ζήτημα της προεκλογικής "αναμέτρησής" τους αν και πώς θα γίνει η κοκορομαχία, και να οι δηλώσεις εκατέρωθεν για το πώς πρέπει να γίνει και άλλα γλαφυρά, και τώρα... τζίφος. Από μια άποψη καλύτερα να γινόταν αυτή η μονομαχία, ώστε να γίνει αντιληπτό ακόμα και στους "αναποφάσιστους" το μέγεθος της ξεφτίλας τους, ο εμπαιγμός των λαϊκών στρωμάτων, η πλήρης ταύτιση στην πολιτική τους, οι ανούσιες και ανύπαρκτες "διαφορές" τους, κ.ο.κ. Με ή χωρίς "ντιμπέιτ" οι εργαζόμενοι ξέρουν πολύ καλά τι σημαίνει για τα συμφέροντά τους να βγουν από την κάλπη των ευρωεκλογών ενισχυμένα τα δύο μεγάλα κόμματα και οι συνοδοιπόροι τους. Με απλά λόγια, η αντιλαϊκή επίθεση θα γνωρίσει νέες μέρες δόξας. Γι' αυτό πρέπει να στείλουν μέσα από την κάλπη το κόκκινο μήνυμα αντίστασης, το μόνο που καταλαβαίνουν και το μόνο που θα μετρήσει την επομένη των εκλογών υπέρ των λαϊκών συμφερόντων.

Μήπως υπερβάλλετε σε σχέση με το ρόλο της ΕΕ στον πόλεμο, συνεχίζει ο δημοσιογράφος. Πολλοί μιλούν για την αδυναμία της, εξαιτίας έλλειψης αυτονομίας, κοινής εξωτερικής πολιτικής. Αλλοι υποστηρίζουν ότι θα μπορούσε η ΕΕ να αποτελέσει μελλοντικά αντίπαλο δέος στις ΗΠΑ. Δε θα μπορούσε ο πολυπολισμός να είναι μια λύση σε σχέση με τη μονοκρατορία των ΗΠΑ;

Και η απάντηση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ:

"Η ΕΕ δεν είναι δυνατόν να γίνει φιλειρηνικό αντίπαλο δέος προς τις ΗΠΑ. Η ΕΕ ανταγωνίζεται και σήμερα τις ΗΠΑ. Το θέμα είναι όμως για ποιο σκοπό ανταγωνίζονται μεταξύ τους. Οχι για το καλό των λαών, αλλά ποιος θα κερδίσει από την πίτα των κερδών. Αυτό γίνεται σήμερα στη Ν. Γιουγκοσλαβία. Κι ας μην ξεχνάμε ότι την ενιαία Γιουγκοσλαβία πρώτη τη διέλυσε η Γερμανία και μετά μπήκαν στο "χορό" οι ΗΠΑ.

Αντίπαλο δέος ήταν το σοσιαλιστικό σύστημα. Γιατί ήταν ο πόλος της ειρήνης και το στήριγμα των λαών, των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων...

Ο πολυκεντρισμός, έτσι όπως προβάλλεται από άλλα κόμματα, χωρίς μάλιστα να καθορίζεται η πολιτική κατεύθυνση των διαφορετικών κέντρων, δεν αποτελεί ουσιαστική απάντηση. Υπάρχει μάλιστα και ο κίνδυνος να οδηγούνται οι λαοί να διαλέγουν το ένα ή το άλλο αφεντικό. Αυτό που έχει σημασία είναι να εμφανιστούν στην πορεία πόλοι ή κέντρα που αντιτάσσονται στην ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων".

Από τις κάλπες πρέπει να βγει ένα ηχηρό μήνυμα καταδίκης της αντιλαϊκής πολιτικής, αλλά και μήνυμα πίστης ότι ο λαός μπορεί να νικήσει, υπογραμμίζει η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, σε συνέντευξή της στον Γ. Διακογιάννη, που δημοσιεύεται στα χτεσινά "Νέα" και κάνοντας μια εύστοχη παρομοίωση συμπληρώνει:

"...Ευρωπαϊκή Ενωση και ΝΑΤΟ είναι σιαμαία "παιδιά". Στο σώμα τους έχουν διακλαδωθεί και τα εγχώρια μονοπώλια και η πολιτική που διαχειρίζεται τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Αρα, η λογική που προσπαθεί να υποβάλει η κυβέρνηση, "σήμερα ψηφίζουμε για το Ευρωκοινοβούλιο, αύριο θα ψηφίσουμε για το εθνικό", είναι παραπλανητική, κάτι σαν σανίδα σωτηρίας.

Το γεγονός, ότι η ΕΕ, όπως και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, συμμετέχει μέχρι τα "μπούνια" στη σφαγή του λαού της Γιουγκοσλαβίας, είναι η έκφραση της οικονομικής και γενικότερης πολιτικής της με πολεμικά μέσα. Είναι η έννοια της ανάπτυξης που ευαγγελίζονται και που συνοψίζεται στο δίπολο πλούτος - φτώχεια. Αυτή η ανάπτυξη φέρνει και τον πόλεμο".

Λέει και διάφορα άλλα, βέβαια, ο Ακης Τσοχατζόπουλος. Κι όλα είναι εξίσου προκλητικά, αλλά και υποτιμητικά της νοημοσύνης, ακόμη και εκείνων από τους εργαζομένους, που αραιά και που ενημερώνονται για οτιδήποτε συμβαίνει στη χώρα μας και αλλού. Σταχυολογούμε ορισμένα:

Πρώτο: "Επιχειρήσεις λαϊκισμού" χαρακτηρίζει ο κ. υπουργός τις λαϊκές αντιδράσεις στη Θεσσαλονίκη. Γιατί; Μα επειδή, όπως λέει, "ούτε ένας στρατιώτης δεν έριξε μια σφαίρα στο Κόσσοβο"...

Δεύτερο: "Η Ελλάδα δε συμμετέχει σε καμία στρατιωτική επιχείρηση του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας"!!!

Τρίτο: "Δεν μπορεί το ΝΑΤΟ να γίνει διεθνής χωροφύλακας με δική του νομιμότητα"! Προφανώς, έχει... ξεχάσει το γεγονός πως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υπέγραψε στην Ουάσιγκτον τη "νέα δομή του ΝΑΤΟ", που το καθιστά διεθνή χωροφύλακα. Η, μήπως, εννοεί ότι μετά από κάθε εγκληματική και παράνομη επέμβαση, θα υπάρχει κάποιο "διεθνές δικαστήριο", που θα φροντίζει για τη νομιμοφάνειά της;

Ολα, λοιπόν, είναι προϊόντα της φαντασίας όσων πιστεύουν ότι η κυβέρνηση υπέγραψε τους βομβαρδισμούς και τα εμπάργκο. Οσων πιστεύουν ότι έστειλε πολεμικά πλοία στην Αδριατική. Οσων νομίζουν ότι τα άρματα, τα κανόνια και ο στρατός, που πέρασαν από τη Θεσσαλονίκη, πηγαίνουν για να σκοτώσουν! Βέβαια! Το εγγυάται ο υπουργός Εθνικής Αμυνας!

Αίσχος, κύριε Τσοχατζόπουλε! Αίσχος, κύριοι του "καλού" ΠΑΣΟΚ, που δήθεν κάνετε αντιπολίτευση για να κοροϊδεύετε τον κόσμο!

Και μόνο για τα ωμά ψέματα και τις προκλήσεις σας πρέπει να μαυριστείτε από το λαό!

Ποιος είπε ότι υπάρχουν όρια στην αντιστροφή και διαστρέβλωση της πραγματικότητας; Οχι, δεν υπάρχουν, ιδιαίτερα όταν έχεις να κάνεις με τους "δασκάλους" του είδους. Και χαρακτηριστική απόδειξη, η συνέντευξη του Ακη Τσοχατζόπουλου στη χτεσινή "Εξουσία". Διαβάστε και θα καταλάβετε:

"Δημοσ.: Εδώ έγκειται και η κριτική που δέχεστε ότι συνυπογράψαμε ως χώρα για τους βομβαρδισμούς.

Α. Τσοχατζόπουλος: Οσοι υποστηρίζουν κάτι τέτοιο είναι υπόλογοι συνειδητής λαθροχειρίας. Διότι γνωρίζουν ότι και τυπικά και ουσιαστικά η υπογραφή της Ελλάδας ήταν η εξαίρεση της χώρας μας από τη συμμετοχή στους βομβαρδισμούς. Η συμφωνία κινητοποίησης του ΝΑΤΟ πρόβλεπε την εξαίρεση της Ελλάδας, γιατί εμείς εμμείναμε στην πολιτική διπλωματική λύση ως το μόνο δρόμο για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Η Ελλάδα υπέγραψε τη μη συμμετοχή της. Οποιοι, λοιπόν, όπως ορισμένοι συνάδελφοι στη Βουλή, βγαίνουν και λένε ότι η ελληνική κυβέρνηση υπέγραψε τους βομβαρδισμούς, λένε ένα μεγάλο ψέμα".

Δηλαδή, αν πιστέψουμε τον κ. Τσοχατζόπουλο, σε περίπτωση που η ελληνική κυβέρνηση δε συμφωνούσε και δεν υπέγραφε τις κατάφωρα παράνομες και εγκληματικές αποφάσεις του ΝΑΤΟ, τότε θα έπρεπε, σώνει και καλά, να βομβαρδίζουμε μαζί με τους υπόλοιπους ΝΑΤΟικούς δολοφόνους.

Ε, μην τρελαθούμε κιόλας...