ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 30 Νοέμβρη 2007
Σελ. /32
«Ανθρωπιστές» χορηγοί

Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

Η κρίση των ανθρωπιστικών σπουδών στην Ελλάδα και το μέλλον τους είναι το αντικείμενο του συνεδρίου που γίνεται σήμερα και αύριο στη Φιλοσοφική Σχολή Θεσσαλονίκης, με τη συμμετοχή όλων των Φιλοσοφικών Σχολών Ελλάδας και Κύπρου.

Ανακοινώνοντας το συνέδριο, η οργανωτική επιτροπή αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην πολιτική υποβάθμισης των Φιλοσοφικών Σχολών: Χαμηλή χρηματοδότηση, χαμηλή βάση εισαγωγής, χαμηλό μορφωτικό επίπεδο εισακτέων, ανεργία των πτυχιούχων κ.ά. Πώς βλέπουν όμως οι εκλεκτοί πανεπιστημιακοί να αντιμετωπίζεται αυτή η προβληματική κατάσταση; Γιατί, άραγε, δεν τους βλέπουμε σύσσωμους να διαδηλώνουν στην πρώτη γραμμή, μαζί με τους φοιτητές και τους σπουδαστές που ζητούν αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση, ισότιμη για όλα τα επιστημονικά αντικείμενα;

Αντί άλλης απάντησης, απλά σημειώνουμε ότι το συνέδριο έχει κόστος 20.000 ευρώ, από τα οποία το 50% το καλύπτουν ιδιώτες χορηγοί: Ιδρυμα Κόκκαλη, Εθνική Τράπεζα, Τράπεζα Πειραιώς, Αττικό Μετρό ΑΕ... Και σημειώνουμε, ακόμα, ότι το κεφάλαιο είναι αυτό που απαιτεί τις τρέχουσες εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις, αυτές που οδηγούν στην υποβάθμιση των ανθρωπιστικών σπουδών, καθώς τέτοιες σπουδές ...δεν πουλάνε! Οποιος, λοιπόν, ενδιαφέρεται πραγματικά για τις ανθρωπιστικές σπουδές, πρέπει να σταθεί απέναντι στις «ανθρωπιστικές» επιχειρήσεις. Με άλλα λόγια: Δεν μπορεί να γίνεται συνέδριο ενάντια στο «θάψιμο» των ανθρωπιστικών σπουδών με χορηγό το νεκροθάφτη τους...

Στα χρόνια της χολέρας

Σύμφωνα με τα ειδησεογραφικά πρακτορεία, οι υπηρεσίες του ΟΗΕ προειδοποιούν για τους κινδύνους πιθανής επιδημίας χολέρας στη Βαγδάτη όπου 101 κρούσματα έχουν καταγραφεί τις τρεις τελευταίες βδομάδες, αναφέρεται σε ανακοίνωση του Ταμείου των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά (UNICEF). Στην πολύ μεγάλη τους πλειοψηφία, τα κρούσματα αυτά δηλώθηκαν τις τρεις τελευταίες βδομάδες και αντιπροσωπεύουν το 79% των ασθενών με χολέρα στη χώρα. «Η εστία της ασθένειας δεν έχει ακόμα εντοπιστεί. Οι συνοικίες Σαντρ Σίτι, Ρουσάφα, Αλ Μαντάιεν και Μπαλαντιγιάτ είναι οι πλέον πληγείσες», σύμφωνα με τη UNICEF. Η χολέρα, είναι ένα βακτηριδιακό νόσημα που προκαλείται από την κατανάλωση μολυσμένου νερού και τροφών λόγω πλημμελούς υγιεινής. Πώς δημιουργήθηκαν αυτές οι συνθήκες ζωής; Υπήρχε χολέρα και πριν την κατοχή; Αυτή είναι η πραγματικότητα που δημιουργεί ο ιμπεριαλισμός. Δολοφονίες, καταστροφή και επιστροφή στα... χρόνια της χολέρας.

«Πολιτισμός πρόληψης»

Για «πολιτισμό πρόληψης» μίλησε η γενική γραμματέας Πρόνοιας του υπουργείου Υγείας, Μαρία Τροχάνη, στο 11ο Συνέδριο του Πανελλήνιου Συλλόγου Λογοπεδικών με θέμα «Γλωσσικές δυσκολίες και γραπτός λόγος στο πλαίσιο της σχολικής μάθησης», που έγινε πρόσφατα στη Φιλοσοφική Σχολή της Αθήνας (23.11.2007).

«Στοχεύουμε στη δημιουργία ενός πολιτισμού πρόληψης από τα πρώτα σχολικά βήματα», είπε η Μαρία Τροχάνη, καθώς η «δυσλεξία αποτελεί το σημείο συνάντησης πολλών, διαφορετικών επιστημονικών, κοινωνικών και εκπαιδευτικών πεδίων, με στόχο τη διεύρυνση της συνεργασίας για την ουσιαστικότερη αντιμετώπισή της».

Κι όμως, οι μονάδες που θα μπορούσαν να αποτελέσουν αυτό το περίφημο πεδίο επιστημονικής συνάντησης, αφενός μετριούνται στα δάχτυλα, αφετέρου είναι υποστελεχωμένες με αποτέλεσμα να προσπαθούν να καλύψουν τρέχουσες ανάγκες και όχι να σχεδιάσουν μια πολιτική πρόληψης μέσα στο μαθητικό πληθυσμό, ο οποίος παρουσιάζει μαθησιακά προβλήματα σε ποσοστό 5%. Λόγου χάρη τα Κέντρα Διάγνωσης Αξιολόγησης και Υποστήριξης (ΚΔΑΥ) τρέχουν - και δε φτάνουν - για να εκδώσουν τα πιστοποιητικά της δυσλεξίας των παιδιών της τρίτης του Γενικού Λυκείου, ώστε να δώσουν εξετάσεις μόνο προφορικά. Κι από πάνω πιέζει και το υπουργείο Παιδείας με εγκύκλιό του (5.11.2007) επειδή «τα προηγούμενα χρόνια παρουσιάστηκαν αρκετά προβλήματα σε ορισμένα ΚΔΑΥ λόγω του περιορισμένου χρόνου που είχαν στη διάθεσή τους...».

Αυτό, όμως, δε λέγεται σε καμιά περίπτωση «πολιτισμός πρόληψης» αλλά εργασιακός ξεπατωμός...

Δουλεύοντας για τις ανάγκες της αγοράς

Σχεδιάζοντας τη στρατηγική εξυπηρέτησης των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας σχεδιάζει μαζί με τη ΓΣΕΕ να προχωρήσει σε κοινή έρευνα για τις ανάγκες της αγοράς εργασίας τα επόμενα είκοσι χρόνια. Ο σχεδιασμός αυτός, που έρχεται σε απόλυτη συμφωνία με την προσπάθεια να γίνει όλη η εκπαίδευση ένα εργαλείο παραγωγής απασχολήσιμων για τις εφήμερες ανάγκες της «αγοράς», αποτέλεσε το αντικείμενο της συνάντησης που είχε ο υπουργός Παιδείας με τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ. Στο όλο εγχείρημα, μάλιστα, προβλέπεται και η συμμετοχή των εργοδοτών στους οποίους δίνεται για μια ακόμα φορά η ευκαιρία να μπουν στο χώρο της Παιδείας και να καθορίσουν σύμφωνα με τις ανάγκες τους το περιεχόμενό της. Σύμφωνα με όσα δήλωσε ο υπουργός, η παραπάνω έρευνα μπορεί να αποτελέσει και τη βάση για τη διδασκαλία του σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού, που αποτελεί άλλωστε ένα ακόμα εργαλείο για την ταξική διαλογή από νωρίς των μαθητών και τη διοχέτευσή τους στην κατάρτιση.


Ποιος... επιβάλλει;

Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

ΩΣΤΕ «ΑΝΑΓΚΑΙΑ» και «επιβεβλημένη» η μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό σύστημα, όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός; Ξέχασε όμως να μας πει ποιος τις επιβάλλει αυτές τις αλλαγές.

Μήπως όσα και ο ίδιος έχει υπογράψει στις ευρωπαϊκές διασκέψεις κορυφής; Μήπως οι «διεθνείς οργανισμοί» όπου η Ελλάδα είναι προθυμότατο μέλος; Μήπως τα ξένα και εγχώρια οικονομικά συμφέροντα, τα οποία η κυβέρνηση θεωρεί «μοχλούς ανάπτυξης»;

Προφανώς αυτή είναι η αλήθεια, ασχέτως αν η κυβέρνηση θέλει να μας πείσει ότι η υπονόμευση της Κοινωνικής Ασφάλισης γίνεται λόγω «αντικειμενικών συνθηκών», μιλώντας για υπογεννητικότητα και έλλειψη βιωσιμότητας...

Μόνο που «αντικειμενικές συνθήκες» είναι και τα δισεκατομμύρια ευρώ που κλάπηκαν από τα αποθεματικά και δόθηκαν στις επιχειρήσεις τα τελευταία 50 χρόνια. Οπως «αντικειμενική συνθήκη» είναι και το ότι με μισθούς πείνας δεν μπορεί παρά να υπάρχει υπογεννητικότητα.

Φοβούμαστε πως με τέτοια επιχειρήματα ο Κώστας Καραμανλής δεν μπόρεσε να πείσει ούτε την κοινοβουλευτική του ομάδα, στην οποία μίλησε. Πόσο μάλλον τον Ελληνα ασφαλισμένο.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ άργησε μεν αλλά ...διατυπώθηκε και η κριτική του ΠΑΣΟΚ στην ασφαλιστική πολιτική της κυβέρνησης. Οπως δήλωσε, εκπροσωπώντας την αξιωματική αντιπολίτευση ο Θ. Πάγκαλος, η κυβέρνηση δε θέλει να κάνει πραγματική αναμόρφωση του Ασφαλιστικού.

Ποιος είναι αυτός που μπορεί λοιπόν να κάνει αυτή την... αναμόρφωση; Μα φυσικά το ΠΑΣΟΚ! Είναι δηλαδή το... κατάλληλο κόμμα για να περάσει αντιλαϊκά μέτρα, μια και η κυβέρνηση θα δυσκολευτεί να το κάνει!

Μόνο που οι εργαζόμενοι δεν επιθυμούν να επιλέξουν το ποιος θα τους κλέψει καλύτερα, ούτε το ποιος μπορεί να «ντύσει» με πιο φιλολαϊκό μανδύα τις πιο αντιδραστικές αλλαγές. Και γι' αυτό δεν έχουν τίποτε να περιμένουν από το ΠΑΣΟΚ.

Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

«Ανανέωση» παλιών πολιτικών

Το πολιτικό σκηνικό χρειάζεται «ανανέωση». Η πολιτική σκηνή έχει ανάγκη «νέα πρόσωπα». Απαιτούνται «φρέσκες ιδέες», μια νεότερη γενιά πολιτικών. Τις συγκεκριμένες διαπιστώσεις καταθέτουν εν χορώ τα συγκροτήματα του Τύπου, τα επιτελεία των αστικών κομμάτων, επιφανείς πολιτικοί αναλυτές. Η συζήτηση δεν άνοιξε τυχαία, αφορμή αποτέλεσε το εκλογικό αποτέλεσμα και οι διαρροές που υπέστησαν οι εταίροι του δικομματισμού, διαρροές από τη λαϊκή απέχθεια στο αστικό πολιτικό σύστημα.

Αυτή η προπαγάνδα εντείνεται. Πολιτικοί αρχηγοί, σε κάθε δημόσια τοποθέτησή τους, δεν παραλείπουν να αναφερθούν στην ανάγκη ανανέωσης των κορυφαίων οργάνων του κόμματός τους και να δηλώνουν έτοιμοι να ανοίξουν το δρόμο σε νέους ανθρώπους. Το εφεύρημα της «αλλαγής» των προσώπων και της ανάδειξης νέων και «άφθαρτων» πολιτικών αποτελεί άλλο μέσο χειραγώγησης του λαού, που χρησιμοποιούν οι πολιτικοί εκφραστές της άρχουσας τάξης, όταν διαπιστώνουν ότι δυσκολεύεται το σύστημα που υπηρετούν. Σπέρνοντας αυταπάτες στα λαϊκά στρώματα ότι η ανάδειξη νέων προσώπων θα επιφέρει και αλλαγή των πολιτικών κατευθύνσεων με «καινοτόμες ιδέες», επιχειρούν να εγκλωβίσουν το λαό στην παρακολούθηση μιας κενής περιεχομένου «πασαρέλας».

Το αστικό πολιτικό σύστημα, διακηρύσσοντας σε κάθε εποχή και σε όλους τους τόνους ότι τα πρόσωπα παίζουν τον καθοριστικό ρόλο στην εφαρμογή των πολιτικών, επιδιώκει να περάσει σε δεύτερη μοίρα ότι οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες προωθούν και εφαρμόζουν τις θέσεις των κομμάτων τους, ανεξαρτήτως προσώπων, αφού και τα πρόσωπα συγκεκριμένη πολιτική προβάλλουν και εφαρμόζουν. Τα «νέα» πρόσωπα που θα διαδεχτούν τους προκατόχους τους στους θώκους των αξιωματούχων, το προηγούμενο διάστημα ψήφισαν και επικύρωσαν τις ίδιες αντιλαϊκές και αντεργατικές προτάσεις και θα υπερασπιστούν με τον ίδιο ζήλο τις στρατηγικές επιλογές του κόμματός τους.

Τα συμπεράσματα δε βγαίνουν αυθαίρετα. Στα κόμματα εξουσίας, οι ηγεσίες και οι αξιωματούχοι τους έχουν αλλάξει αρκετές φορές. Πρόσωπα μπαίνουν και βγαίνουν στα κομματικά όργανα, στα υπουργικά συμβούλια, αλλά το «λίφτινγκ» των προσώπων δεν άλλαξε ποτέ τις πολιτικές τους στοχεύσεις. Οσες «ανανεώσεις» και αν έκαναν, δεν αμφισβήτησαν ποτέ το ταξικό περιεχόμενο της πολιτικής τους. Κόμματα του ευρωμονόδρομου παρέμειναν, πολιτικές και νόμους που χτυπούν τα εργασιακά, ασφαλιστικά και λαϊκά δικαιώματα προώθησαν και προωθούν, ενώ την ίδια στιγμή ενισχύουν την κερδοφορία της πλουτοκρατίας. Η δήθεν «αναγέννηση» της πολιτικής μέσα από τις αλλαγές προσώπων δε χρησιμοποιείται σαν μέσο χειραγώγησης μόνο από τα κόμματα εξουσίας, αλλά και από κόμματα που συνειδητά καλλιεργούν αυταπάτες στο λαό ότι μπορεί να υπάρξει μια ανθρώπινη διαχείριση του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος. Σ' αυτήν την περίπτωση, τα νέα πρόσωπα είναι εκφραστές δήθεν «ανανεωτικών» ιδεών, αλλά έχουν τον ίδιο στόχο: Να αποτρέψουν τη ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών μαζών.

Ο λαός δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα που του στήνουν και να θαμπωθεί από τη «λάμψη» των νέων προσώπων. Οφείλει να βγάλει συμπεράσματα από την τεράστια πείρα που διαθέτει και να αναλογιστεί ότι όσοι νέοι ηγέτες και αν του πλασαρίστηκαν, όλοι ακολούθησαν την ίδια πολιτική που επιδεινώνει τη ζωή του. Τα κόμματα αυτά δεν αλλάζουν. Αντίθετα, ο λαός μπορεί να αλλάξει τις επιλογές του και να παλέψει για τη συγκρότηση μιας λαϊκής συμμαχίας, που θα υπερασπίζεται τα δίκια του και θα βάζει στόχο την εναλλακτική πολιτική πρόταση της λαϊκής εξουσίας.


Παναγιώτης ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ