Οι συγκεντρώσεις αυτές, συνέχεια των κινητοποιήσεων των προηγούμενων ημερών για τον ίδιο λόγο, έχουν σμπαραλιάσει κυριολεκτικά την προπαγάνδα που έστησαν κυβέρνηση και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ματαίωσαν την προσπάθειά τους να παρουσιάσουν τον παλαιστινιακό λαό ως «τρομοκράτη» και το Ισραήλ ως «θύμα». Είναι μια μεγάλη νίκη του λαού, που κατεβαίνει στους δρόμους του αγώνα και δείχνει τον δρόμο για τη συνέχιση και κλιμάκωσή του, απαιτώντας:

• Να σταματήσει κάθε υποστήριξη στην κυβέρνηση Νετανιάχου και στο κράτος - τρομοκράτη Ισραήλ.
• Καμία διευκόλυνση με βάσεις και άλλες υποδομές να μη δώσει η χώρα μας σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ισραήλ. Να ξεκουμπιστούν τώρα τα γεράκια του πολέμου από τη Σούδα και την Ελευσίνα. Να γυρίσει πίσω η φρεγάτα «Ψαρά».
• Να σταματήσει κάθε οικονομική - πολιτική - στρατιωτική συνεργασία με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ.
• Να μην προχωρήσει η ελληνική εμπλοκή στο ισραηλινό σχέδιο που προβλέπει την απορρόφηση εκτοπισμένων Παλαιστινίων και από την Ελλάδα.
• Τώρα αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Στο μεγάλο συλλαλητήριο της Αθήνας χιλιάδες εργαζόμενοι και τα σωματεία τους, φοιτητές και μαθητές, Ενώσεις επαγγελματιών, Σύλλογοι Γυναικών και φυσικά Παλαιστίνιοι, που ζουν ή σπουδάζουν στη χώρα μας, διαδήλωσαν την αλληλεγγύη τους στην Παλαιστίνη.

Το σύνθημα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη», με την πρώτη συλλαβή επαναλαμβανόμενη να αυξάνει την ένταση και να δίνει τον ρυθμό σε χιλιάδες στόματα για να το ακούσουν καλά η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα, που έχουν εμπλέξει τη χώρα στο μακελειό.

Καθόλου τυχαία το σύνθημα «Δολοφόνοι» ακούστηκε ξανά και ξανά όταν η πορεία πέρασε έξω από τα γραφεία της ΕΕ και την πρεσβεία των ΗΠΑ. Ακούστηκε ακόμα πιο δυνατά στην πρεσβεία του Ισραήλ.

Μήνυμα του Μοχάμετ Αμανάντι, επιτρόπου Λαϊκών Οργανώσεων και Συνδικάτων στην Παλαιστίνη, διαβάστηκε στο μεγάλο συλλαλητήριο - συναυλία στο Σύνταγμα.

Συγκεκριμένα, το μήνυμα ανέφερε:

«Σας απευθύνομαι με σεβασμό στο όνομα του Παλαιστινιακού λαού, που παλεύει με την πιο φριχτή κατοχή στην Ιστορία, στο όνομα χιλιάδων Παλαιστινίων που υπερασπίζονται τη ζωή τους, την ταυτότητά τους και την ελευθερία τους για αξιοπρεπή ζωή.

Εκ μέρους όλων των Λαϊκών Παλαιστινιακών Οργανώσεων και Συνδικάτων, χαιρετίζουμε τη σημερινή σας μεγάλη συγκέντρωση, που εκφράζει τη φωνή των λαών και τη ζωντανή συνείδηση και ανθρωπιά.

Εκτιμούμε την έκφραση αλληλεγγύης με όλες τις μορφές και σας βεβαιώνουμε ότι ο λαός μας δεν θα κάνει πίσω, δεν θα σταματήσει τον αγώνα για ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος.

Από την αλληλεγγύη σας αντλούμε αποφασιστικότητα και ελπίδα.

Ζήτω η αλληλεγγύη των λαών, λευτεριά στην Παλαιστίνη».

Με την ομιλία του πρέσβη της Παλαιστίνης, Γιουσέφ Ντορχόμ, ο οποίος χαιρέτισε τους χιλιάδες διαδηλωτές και μετέφερε τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς των Παλαιστινίων στον ελληνικό λαό, ξεκίνησε το μεγάλο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα.

Στη συνέχεια διαβάστηκε μήνυμα του Μοχάμετ Αμανάντι, επιτρόπου Λαϊκών Οργανώσεων και Συνδικάτων στην Παλαιστίνη.

Ο Γιουσέφ Ντορχόμ ευχαρίστησε και χαιρέτισε όλα τα συνδικάτα και το ΠΑΜΕ, όλους τους καλλιτέχνες για τη συγκέντρωση αλληλεγγύης, και σημείωσε: «Απευθύνουμε χαιρετισμό από εδώ, από την Αθήνα, στον λαό μας στη Γάζα, που δίνει μαθήματα ηρωισμού σε όλο τον κόσμο. Χαιρετίζουμε τους ήρωες Παλαιστίνιους κρατούμενους, τον λαό μας που αντιστέκεται στην κατεχόμενη Δυτική Οχθη».

Μεταφέροντας τους θερμούς αγωνιστικούς χαιρετισμούς των Παλαιστινίων στον ελληνικό λαό, είπε: «Η Παλαιστίνη, η Γάζα, όλος ο παλαιστινιακός λαός σάς ευχαριστεί για την αλληλεγγύη και ανθρωπιά σας».

Ο Γιώργος Στεφανάκης, από το Συνδικάτο Επισιτισμού - Τουρισμού Αττικής, τόνισε πως όλοι όσοι «βρισκόμαστε σήμερα εδώ στο Σύνταγμα είναι ξεκάθαρο ότι έχουμε διαλέξει τη σωστή πλευρά, γιατί δεν υπάρχουν δύο σωστές πλευρές μπροστά στην ανελέητη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού».

Απαντώντας σε όσους προσπαθούν να παρουσιάσουν σαν «εθνικό συμφέρον» την εμπλοκή της χώρας στη σφαγή, σημείωσε ότι αυτό το «συμφέρον» «καθορίζεται από τις οικονομικές συμφωνίες αυτών που υπολογίζουν την ανθρώπινη ζωή με βάση τα κέρδη τους. Εμείς οι εργαζόμενοι δεν έχουμε καμιά δουλειά με αυτά τα συμφέροντα. Είναι απολύτως αντίθετα στα συμφέροντα της τάξης μας. Εμείς πιστεύουμε στο δικαίωμα του κάθε λαού να αφεντεύει τον τόπο του και τον πλούτο που παράγει, να έχει την πατρίδα του. Πιστεύουμε στο δικαίωμα του Παλαιστινιακού λαού να υπερασπιστεί τα σύνορά του όπως είχαν καθοριστεί το 1967, πιστεύουμε στην αντίσταση ενάντια στην κατοχή από το Ισραήλ».

Επεσήμανε ακόμα ότι η συμμετοχή της χώρας σε αυτήν τη σφαγή γίνεται «με πολύ χρήμα που εκταμιεύεται από τα κρατικά ταμεία» ενώ θα έπρεπε να δίνεται για μέτρα προστασίας της ανθρώπινης ζωής, για νοσοκομεία και σχολεία, για αντιπλημμυρικά έργα και μέτρα πυροπροστασίας. «Ολα αυτά τα εκατομμύρια που δίνουν και μετατρέπουν την πατρίδα μας σε ορμητήριο πολέμου», συνέχισε, «είναι ο ιδρώτας μας, βγήκαν κι αυτά με αίμα, μέσα από τη σκληρή εκμετάλλευση που ζούμε στους χώρους δουλειάς. Ξέρουμε επίσης καλά ότι ένας από τους λόγους που δεν μας φτάνει ο μισθός μέχρι τις 15 του μήνα, που δεν μπορούμε πλέον να αγοράσουμε από το σούπερ μάρκετ ούτε τα βασικά, είναι και όλες αυτές οι εστίες πολέμου, οι εστίες θανάτου στην Ουκρανία, στη Συρία, στην Υεμένη».

Το εργατικό κίνημα στη χώρα μας, υπογράμμισε, «έχει πλούσια αγωνιστική παράδοση αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό. Είναι τόσο έντονη και βαθιά, που δεν μπορεί να σταματήσει να υπάρχει από τα εξοργιστικά ψέματα της ισραηλινής και αμερικανοΝΑΤΟικής προπαγάνδας, από την προπαγάνδα των δολοφόνων». Η στήριξη της κυβέρνησης στο κράτος - δολοφόνο, πρόσθεσε, «βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με το λαϊκό αίσθημα της αλληλεγγύης και της στήριξης στο δίκιο του Παλαιστινιακού λαού».

«ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΜΟΝΟΙ, είμαστε μαζί σας μέχρι τη Λευτεριά!», κατέληξε, απευθυνόμενος «σε όλα τα αδέλφια μας, τους Παλαιστίνιους».

Η συναυλία ξεκίνησε με το συγκρότημα «Ρωμιοσύνη» και τη μουσική του ύμνου της Παλαιστίνης, γραμμένη από τον Μίκη Θεοδωράκη μετά από αίτημα της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO). Πρόκειται για το μουσικό θέμα που με τους στίχους του Τάσου Λειβαδίτη αποτελεί το τραγούδι «Ηταν κάποτε δύο φίλοι». Δύο φίλοι που με τα όνειρα αλλά και με τον θάνατό τους «υψώνουν κάστρα». Η συνέχεια δόθηκε με περισσότερα αγαπημένα έργα του σπουδαίου μουσικοσυνθέτη. «Είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς», «Οταν σφίγγουν το χέρι, ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο», «Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας», τραγούδησε το συγκρότημα μαζί με τους διαδηλωτές.

Τη σκυτάλη πήραν οι «Υπεραστικοί». Καλλιτέχνες γνωστοί για τις πάντα ευαίσθητες «κεραίες» τους απέναντι στην αδικία και την καταπίεση, στη φτώχεια και τον πόλεμο, δεν θα μπορούσαν παρά να παρουσιάσουν τα τραγούδια που έχουν γράψει για την Παλαιστίνη. Για τον λαό της που παλεύει «με δύο χέρια», που αντιστέκεται «με ένα σώμα» και με την αντίστασή του αυτή γίνεται το «σπλάχνο της λευτεριάς».

Στη συνέχεια, ο Διονύσης Τσακνής τραγούδησε τον «Μπαλαμό» για όλους όσοι «με τα χέρια και την καρδιά» τους «φτιάχνουν τσαντίρια στα όνειρά» τους. Από το βήμα της συναυλίας μετέφερε την αλληλεγγύη του στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού μέχρι να βρει πατρίδα, ενώ μέσα από τους στίχους του διαβεβαίωσε για λογαριασμό όλων των διαδηλωτών: «Κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου, συνένοχο στον φόνο δεν θα μ' έχετε».

«Οταν μιλάμε για το δίκιο, ο δρόμος που τραβάμε δεν έχει και δεν μπορεί να έχει τελειωμό», τόνισε το συγκρότημα KollektivA, ξεσηκώνοντας το πλήθος με το ομώνυμο τραγούδι («Ο δρόμος που τραβάω»). Νωρίτερα είχαν χαιρετίσει τα εκατομμύρια των διαδηλωτών σε όλο τον κόσμο, σπεύδοντας να δηλώσουν ότι ενώνουν τη φωνή τους μαζί τους. «Ερχεται η στιγμή που πρέπει να διαλέξεις ανάμεσα στο δίκιο και το άδικο. Εμείς το έχουμε κάνει. Το ξέρω ότι το έχετε κάνει κι εσείς», είπαν οι KollektivA από σκηνής και συνέχισαν με το «Which side are you on?».

Με το τραγούδι «Από μακριά», που κυκλοφόρησε το 2005 αλλά οι στίχοι του παραμένουν επίκαιροι, πήραν τη θέση τους στη σκηνή οι Magic de Spell. «Ποιον θα σκοτώσεις πάλι από μακριά, ποιος να πεθαίνει τώρα μακριά;», τραγούδησαν, στηλιτεύοντας την πολιτική που αιματοκυλά τους λαούς. «Φώναξε, η ζωή μας χάνεται, πάει. Διάλυσε τη σκόνη που σκεπάζει το φως»: Το ίδιο επίκαιροι στην ουσία τους και οι διαχρονικοί στίχοι για τον θάνατο που πάει «διακοπές στο Σαράγεβο», έστω κι αν σήμερα το μακελειό εξελίσσεται στην Παλαιστίνη και στη Μέση Ανατολή.

Αμέσως μετά, τη σκηνή γέμισαν οι «Κοινοί Θνητοί» με τις ρίμες τους, τις οποίες αφιέρωσαν στον αγώνα του λαού της Παλαιστίνης. Με το πλήθος να τους συνοδεύει στους φρενήρεις ρυθμούς τους, κατήγγειλαν «το σύστημα που γέννησε το πένθος», ξεκαθάρισαν πως όταν πέφτουν νεκροί συνάνθρωποί μας τότε «συνενοχή ειν' η σιωπή μας», ενώ χιλιάδες φωνές ενώθηκαν όταν τραγούδησαν για «του κόσμου τους λαούς», τραντάζοντας ολόκληρη την πλατεία μόλις ακούστηκε ο στίχος για «τα αδέρφια μας» που για μια ακόμα φορά τα «γαζώνουνε κάτω στην Παλαιστίνη».

Σε ένα ταξίδι στην Ουτοπία κάλεσε το συγκρότημα «Ρεβάνς», ενώ μαζί με την Ρίτα Αντωνοπούλου ερμήνευσαν τον «Μικρόκοσμο» σε στίχους του Ναζίμ Χικμέτ και μελοποίηση του Θάνου Μικρούτσικου. Για τον λαό της Παλαιστίνης, που «τον μποδίζουν να βαδίζει» και «τον αλυσοδένουνε».

Μετά και τη συναυλία ξεκίνησε η τεράστια πορεία, με ένα ατέλειωτο ανθρώπινο ποτάμι να «ανηφορίζει» από την πλατεία Συντάγματος προς την πρεσβεία του Ισραήλ. Εκεί, που όταν έφτασε φάνηκε σε όλο του το μεγαλείο ο τεράστιος όγκος της συμμετοχής.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι διαδηλωτές περνούσαν μπροστά από την πρεσβεία για πάνω από 40 λεπτά, ενώ νωρίτερα, όταν η κεφαλή της διαδήλωσης προσέγγιζε το Μέγαρο Μουσικής, οι τελευταίοι διαδηλωτές ξεκινούσαν από το Σύνταγμα!

Ξεκινώντας η πορεία στην κεφαλή μπήκε η μεγάλη παλαιστινιακή σημαία. Ακολουθούσαν οι διαδηλωτές με τα πανό των σωματείων και των φορέων τους, με τα συνθήματά τους που ακούγονταν δυνατά σε όλη την Αθήνα, όπως «Η Ιστορία έχει μια σωστή πλευρά, με την Παλαιστίνη ως τη λευτεριά», «Στης Γάζας τα συντρίμμια που σφίγγει ο κλοιός, σηκώνει το κεφάλι ο ήρωας λαός».

Οι συμμαχίες της κυβέρνησης με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ καταδικάστηκαν ξανά και ξανά, με το σύνθημα «Σύμμαχος δεν είναι το κράτος - τρομοκράτης, είναι ο λαός που γίνεται αντάρτης».

Εξω από την πρεσβεία των ΗΠΑ, οι χιλιάδες διαδηλωτές βροντοφώναξαν για τους «Φονιάδες των λαών», ξεκαθαρίζοντας «Το έγκλημα αυτό έχει υπογραφή - ΝΑΤΟ, ΕΕ και Ισραηλινοί», και απαιτώντας «Καμιά συμμετοχή, καμία εμπλοκή, έξω το ΝΑΤΟ κι οι Αμερικανοί».

Η πορεία ολοκληρώθηκε έξω από την ισραηλινή πρεσβεία, που ήταν αποκλεισμένη από κλούβες των ΜΑΤ. Το ανθρώπινο ποτάμι διατράνωσε «Λευτεριά στην Παλαιστίνη», ενώ οι μαθητές, περνώντας έξω από την πρεσβεία του Ισραήλ, φώναζαν ασταμάτητα «δολοφόνοι - δολοφόνοι».