Ο στρατηγός Περβέζ Μουσάραφ, ο ισχυρός άνδρας του Πακιστάν, είναι ένας δικτάτορας με όλη τη σημασία της λέξης. Ανήλθε στην εξουσία με στρατιωτικό πραξικόπημα, ανατρέποντας την εκλεγμένη ηγεσία της χώρας και έκτοτε κυβερνά, ελέω των όπλων του στρατού. Ως κλασικός δικτάτορας, μόλις πήρε την εξουσία, διέλυσε τη Βουλή και έβγαλε τα κόμματα στην παρανομία, ενώ διέγραψε και τα όποια - ισχνά και μέχρι τότε - δημοκρατικά δικαιώματα του πακιστανικού λαού, που ζει σε συνθήκες ανείπωτης φτώχειας και καταπίεσης. Σήμερα, οι ηγεσίες της «πολιτισμένης» Δύσης παίρνουν σειρά για να συζητήσουν με τον στρατηγό και να διευρύνουν τις «διευκολύνσεις» που τους παρέχει...
Βέβαια, δεν τους είναι άγνωστος. Εχει παλιές γνωριμίες και σχέσεις με την ηγεσία των ΗΠΑ και της Μ. Βρετανίας, αφού ήταν ένας από τους ανθρώπους - κλειδιά και, ίσως, ο βασικός μεσάζοντάς τους - πριν ακόμη αρπάξει την εξουσία - στη δημιουργία, οργάνωση και καθοδήγηση των μουτζαχεντίν και των Ταλιμπάν, στον πόλεμό τους ενάντια στο τότε λαϊκοδημοκρατικό καθεστώς του Αφγανιστάν.
Καημένε Μιλόσεβιτς... Οπως λέει και ο λαός μας, άλλος έχει τ' όνομα κι άλλος τη... χάρη.
Τέσσερα αεροπλανοφόρα (τρία αμερικανικά κι ένα βρετανικό), ενώ ένα ακόμη καταπλέει στην περιοχή. Αρκετά πυρηνοκίνητα υποβρύχια, οπλισμένα με πυραύλους «Τόμαχοκ» και μεγάλος αριθμός άλλων πολεμικών πλοίων συνοδείας και υποστήριξης. Γύρω στα 500 μαχητικά αεροσκάφη και εκατοντάδες πολεμικά ελικόπτερα. Μεγάλος αριθμός άλλων αεροσκαφών - συνοδευτικών, εναέριου εφοδιασμού, ΑΒΑΚΣ, αναγνωριστικών, έγκαιρης προειδοποίησης, κλπ. Περισσότεροι από 50.000 στρατιώτες (30.000 Αμερικανοί και 20.000 Βρετανοί) του Στρατού Ξηράς, ανάμεσά τους πεζοναύτες και άλλες «ειδικές δυνάμεις», ενώ άλλοι τόσοι και περισσότεροι είναι οι στρατιώτες των άλλων δύο Οπλων, του ναυτικού και της αεροπορίας.
Αυτή είναι η τεράστια πολεμική μηχανή, που βρίσκεται τη στιγμή αυτή στην περιοχή του Περσικού Κόλπου, χωρίς να λογαριάζουμε τις αρκετές και μόνιμες αμερικανικές και βρετανικές βάσεις στην περιοχή και τις γερμανικές, γαλλικές, καναδικές και αυστραλιανές ενισχύσεις, που βρίσκονται καθ' οδόν.
Μα, στ' αλήθεια, θέλουν να πιστέψουμε, ότι η τεράστια αυτή αρμάδα βρίσκεται εκεί για τον Μπιν Λάντεν και την Αλ Κάιντα, άντε και τους Ταλιμπάν μαζί;
Ενδιαφέρων ο προβληματισμός που αναπτύσσεται σε ευρύτερους αστικούς οικονομικούς κύκλους, σχετικά με το ζήτημα της οικονομικής ύφεσης στις ΗΠΑ.
Μάλιστα, από το τελευταίο τεύχος της «Οικονομικής και Βιομηχανικής Επιθεώρησης» (Οκτώβρης 2001, σελ. 26) και στο άρθρο του Χ. Σαββίδη «Ο Δεκαετής κύκλος ανάπτυξης των ΗΠΑ άρχισε να κλείνει πριν το χτύπημα», αλιεύσαμε το παρακάτω χαρακτηριστικό απόσπασμα, το οποίο και παραθέτουμε χωρίς άλλα σχόλια:
«"Τι μπορεί να περιορίσει το εμπορικό έλλειμμα εκτός από έναν πόλεμο;" αναρωτιόταν στον τίτλο της ανάλυσής του ο ειδικός ερευνητής της Αμερικάνικης Morgan Stanley Dean Witter (MSDW), το πρωινό της 11ης Σεπτεμβρίου. Τι ειρωνεία! Ηταν ένα από τα τελευταία κείμενα που γράφτηκαν στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, πολλούς από τους ορόφους του οποίου χρησιμοποιούσε ως γραφεία η MSDW»...
Διότι, δε λέμε, ουδείς μπορεί να αποκλείσει καμιά πιθανότητα, αλλά σας βεβαιώνουμε, ότι έχει απείρως περισσότερες πιθανότητες σήμερα να έχει θύματα η Καμπούλ και η Τζαλαλαμπάντ, παρά το Λονδίνο και το Λος Αντζελες. Δε νομίζετε;
Οσο για την περίφημη «βιοχημική» επίθεση στην Αθήνα για την οποία συζητούσαν χτες οι ΝΑΤΟικοί στο «Δημόκριτο», μάλλον περισσότερο κινδυνεύουμε από το νέφος και τα μέτρα του Λαλιώτη.
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, επειδή πολλά ακούμε (από διαφόρους υποστηρικτές των ΗΠΑ στην Ελλάδα) για τη διάθεση των Αμερικανών, όχι να απαντήσουν για την επίθεση στο Μανχάταν αλλά για τον εκδημοκρατισμό του Αφγανιστάν και τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα συνιστούσαμε λίγη σοβαρότητα.
Μήπως θα μας πουν κιόλας ότι οι Αμερικανοί στηρίζουν κατ' αποκλειστικότητα τα «δημοκρατικά» καθεστώτα; Οχι τίποτε άλλο, μα είχαμε και μια δικτατορία επί 7 χρόνια σε αυτή τη χώρα, αν δεν το έχουν ακούσει. Ασε, που και η Κύπρος ακόμη διαμελισμένη είναι...
«ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ η Αριστερά» και όχι η αμερικανική Ακροδεξιά την απάντηση στην τρομοκρατία! Αυτή ήταν η θέση που εξέφρασε χτες σε τηλεοπτική συζήτηση η βουλευτής του ΣΥΝ Μαρία Δαμανάκη. Αν δηλαδή τις βόμβες τις στείλει η «Αριστερά» της κας Δαμανάκη, δε θα σκοτώνουν;
Γενικώς, πολύ θα θέλαμε να μάθουμε αυτή την «αριστερή θέση» για το πώς θα γίνουν οι βομβαρδισμοί στο Αφγανιστάν. Μήπως έκαναν λάθος οι Αμερικανοί και στόχευσαν πρώτα τα αεροδρόμια; Επρεπε να χτυπήσουν πρώτα τα στρατόπεδα; 'Η μήπως έχει τίποτε άλλες καλύτερες ιδέες; Ο Ράμσφελντ και ο Μάγερς είναι ανοιχτά μυαλά σε τέτοια θέματα...