ΓΕΜΑΤΗ ανεξέλεγκτες καταστάσεις η χτεσινή μέρα, αφού διάφορα γίνονται κι αυτοί που ξέρουν πώς και γιατί έγιναν, λένε ότι δεν έχουν ιδέα, ενώ ο καθένας μας καταλαβαίνει ποια είναι η πραγματικότητα.

***

ΕΚΤΟΣ ΕΛΕΓΧΟΥ η φωτιά στην Αυλίδα, αφού για μια φορά ακόμα οι δυνατότητες της νέας δομής των υπηρεσιών δασοπυρόσβεσης αποδεικνύονται ανεπαρκείς, χωρίς να φταίνε φυσικά οι πυροσβέστες...

***

Η κυβέρνηση για μια φορά ακόμα κάνει ότι δεν αντιλαμβάνεται τι έγινε, ξεχνώντας πως έχουμε ακόμα την περισσότερη θερινή περίοδο μπροστά μας κι αν συνεχίσουμε έτσι θα καεί η μισή χώρα....

***

ΕΚΤΟΣ ΕΛΕΓΧΟΥ και τα οικονομικά της Εκκλησίας, όπου - σύμφωνα με όσα λένε τα πορίσματα της Ιεράς Συνόδου - κάποιοι πήραν τα λεφτά και φύγανε. Οσο για τη διορία 48 ωρών που έδωσε ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος για να φέρουν πίσω τα λεφτά, τι ευελπιστεί άραγε;

***

Βεβαίως πώς συμβιβάζονται τέτοιου είδους οικονομικά σκάνδαλα με τις πρόσφατες εμφανίσεις του αρχιεπισκόπου στο Πέραμα, όπου έλεγε ότι οι οικονομικοί πόροι της Εκκλησίας είναι για να διατίθενται για αγαθοεργίες, καλό είναι να μας το εξηγήσουν.

***

ΕΚΤΟΣ ΕΛΕΓΧΟΥ και η κατάσταση στην Αστυνομία. Φάκελοι βρίσκονται σε τηλεφωνικούς θαλάμους και περιέχουν φωτοτυπίες καταλόγων υποθέσεων νομιμοποίησης αλλοδαπών και στοιχεία που ενοχοποιούν αξιωματικούς της ΕΛ. ΑΣ. και πολιτικούς...

***

Ανορθόδοξες μαρτυρίες που προδίδουν ανορθόδοξες καταστάσεις, άρα προβλήματα που δεν είναι χτεσινά, οπότε χρειάζεται μάλλον πραγματική πολιτική βούληση για να ξεκαθαρίσει η κατάσταση.

***

Πάντως καλού - κακού κοιτάξτε κι εσείς στον τηλεφωνικό θάλαμο της γειτονιάς. Πού ξέρετε μπορεί να βρείτε κανένα στοιχείο το οποίο θα βοηθήσει στην εισαγγελική έρευνα...

***

Διότι οι αρμόδιοι στα υπουργεία τους δεν μπορούν να βρουν τίποτε...

Αφορμή για το προηγούμενο σχόλιο μάς έδωσε μια εκδήλωση που έγινε τις προάλλες στην Κηφισιά, υπό την αιγίδα, μάλιστα, του δημάρχου της πόλης, της Πρωτοβουλίας Πολιτών για τα Εθνικά Θέματα και της Συντονιστικής Φοιτητικής Ενωσης Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (ΣΦΕΒΑ). Μιας εκδήλωσης, η οποία έδωσε τον εξής χτεσινό πρωτοσέλιδο τίτλο στη γιαννιώτικη εφημερίδα "Πρωινά Νέα": "Σπουδαία εκδήλωση στην Κηφισιά, με επίκεντρο το αίτημα για: ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ Β. ΗΠΕΙΡΟΥ!".

Και όχι μόνο τον τίτλο, αλλά και ορισμένα χαρακτηριστικά σχόλια, όπως τα παρακάτω: "Αισθάνομαι - και το 'χω γράψει - ότι είναι ίσως η τελευταία μας ευκαιρία να θέσουμε, με σοβαρές ελπίδες, το θέμα της αυτονομίας της Β. Ηπείρου.

Ξέχασα όμως ότι οι δικοί μας έχουν συνέχεια στο μυαλό τους το... "απαράβατο των συνόρων", λες και τα σύνορα τα όρισε ο Θεός και όχι ανθρώπινες αυθαίρετες αποφάσεις.

Αφού λοιπόν όλα έγιναν με ανθρώπινες αποφάσεις, με τις ίδιες μπορούν και ν' αλλάξουν! Η μήπως δεν είναι έτσι;".

Και μη νομίσετε πως όλ' αυτά τα γράφει η τοπική εφημερίδα, ενώ άλλα ειπώθηκαν στην προαναφερόμενη εκδήλωση. Κάθε άλλο. Μιλώντας σ' αυτή, ο δήμαρχος της Κηφισιάς δεν άφησε την παραμικρή αμφιβολία: "Οι εξελίξεις που δρομολογούνται (σ.σ. εννοούσε αυτές στο Κοσσυφοπέδιο) θα πρέπει να μας ανησυχούν και να μας δίνουν το δικαίωμα και εμείς να απαιτήσουμε την αυτονομία της Βορείου Ηπείρου. Η κυβέρνηση είναι καιρός να αναδιπλωθεί και να πάψει να μασάει την καραμέλα ότι "εμείς δε διεκδικούμε"...".

Πράγματι, πρέπει να μας ανησυχήσουν οι εξελίξεις. Ιδιαίτερα, όταν μερικοί μερικοί θέλουν σώνει και καλά να οδηγήσουν τη χώρα σε νέες και επώδυνες περιπέτειες...

Με τον Κώστα

το "σωτήρα"

που 'χει μπλέξει

η κακομοίρα

ή φωτιά

θα τηνε κάψει

ή θα πάει

από πλημμύρα!

Με τον Κώστα

τον δερβίση

αποκλείεται

να ζήσει,

θα πνιγεί,

θα γίνει στάχτη

ή "σφυρί"

θα τη χτυπήσει!

Μα κι αν έρθουν

κάποιοι άλλοι,

σαν κι αυτόν,

δεν θα τη βγάλει,

τούτη η χώρα

θα γλιτώσει

με στροφή, μόνο,

μεγάλη!

Ο οίστρος

Μιλάμε για πολύ θράσος και από τις δυο πλευρές. Και από τη μεριά της κυβέρνησης, η οποία έρχεται να εξαγγείλει, μετά βαϊων και κλάδων, την ενοποίηση τριών μεγάλων ταμείων (ΤΕΒΕ, ΤΣΑ, ΤΑΕ), με όρους που συμπιέζουν προς τα κάτω τις συντάξεις, αλλά και που οδηγούν σε ένα νέο ταμείο με ξύλινα πόδια και εντελώς αβέβαιο μέλλον. Και από τη μεριά όμως της ΝΔ, η οποία βγήκε με ανακοίνωση να καταγγείλει την κυβερνητική απόφαση, ισχυριζόμενη ότι η κριτική της γίνεται "με γνώμονα το συμφέρον των ασφαλισμένων και την προς τα πάνω αύξηση των συντάξεων"! Και αυτό, μετά την ψήφιση των δυο αντιασφαλιστικών νόμων από την τελευταία κυβέρνηση της ΝΔ που οδήγησαν στον πάτο τις συντάξεις και κύρια τις κατώτερες, έθεσαν ουσιαστικά εκτός κοινωνικής ασφάλισης τους νέους κι έβαλαν τις βάσεις για το τελικό χτύπημα που προετοιμάζει η διάδοχη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ! Δυο νόμων, που η κυβέρνηση Σημίτη όχι μόνο διατηρεί ως κόρη οφθαλμού, αλλά και τους αναφέρει σε κάθε νέο νομοθέτημα!

Μπορεί οι μισθοί των Ελλήνων εργαζομένων να είναι οι χαμηλότεροι στην Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά να είμαστε και ευχαριστημένοι, γιατί είναι "πολύ υψηλότεροι από τους αντίστοιχους μισθούς των άλλων χωρών εκτός της Ευρωπαϊκής Ενωσης" (!), λέει στο χτεσινό "Εθνος" ο υφυπουργός Εργασίας και μέχρι πρότινος πρόεδρος της ΓΣΕΕ Χρ. Πρωτόπαππας! Αλλά ευχαριστημένοι πρέπει να είμαστε και για έναν ακόμα λόγο: Γιατί "κύριο μέλημα της κυβέρνησης είναι η βελτίωση των μισθών και προχωρά σταθερά σε μεγαλύτερες αυξήσεις στους χαμηλόμισθους"!

Τώρα τι του λες του ανθρώπου; Το θράσος του είναι κυριολεκτικά απερίγραπτο, όταν τα λέει αυτά, την ώρα που - εκτός της γενικότερης συμπίεσης των μισθών, λόγω εισοδηματικής πολιτικής, υποτίμησης κλπ. - η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ψηφίσει το αντεργατικό τερατούργημα, που κάνει το 8ωρο 10ωρο χωρίς πρόσθετη αμοιβή, ακριβώς για να γλιτώσει τους εργοδότες από το πρόσθετο κόστος των υπερωριών, μειώνοντας παραπέρα το εργατικό εισόδημα. Που θεσμοθετεί την κατάργηση ουσιαστικά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, επιτρέποντας την πληρωμή κάτω από αυτές, σε "ευπαθείς" περιοχές. Που γενικεύει τη μερική απασχόληση και το ωρομίσθιο, που σημαίνει - εκτός των άλλων - μισό μεροκάματο.

Μήπως, κύριε Πρωτόπαππα, πρέπει τελικά να είμαστε ευχαριστημένοι και που ζούμε ακόμα;

Μπορεί οι διάφοροι κυβερνητικοί υποψήφιοι να επιχειρούν να σπείρουν σύγχυση, προκειμένου να αποφύγουν τη λαϊκή κατακραυγή και το πολιτικό κόστος, λέγοντας ότι στις δημοτικές εκλογές δεν εκλέγουμε πρωθυπουργό, ούτε είναι δημοψήφισμα υπερψήφισης ή καταδίκης της κυβερνητικής πολιτικής, αλλά τους διαψεύδουν τα ίδια τα ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Παράδειγμα, ο "στρατηγός" Τσουκάτος, ο οποίος σε χτεσινή του συνέντευξη στο "Εθνος" δηλώνει ότι οι τοπικοί άρχοντες θα εκλεγούν για μια κρίσιμη για τη χώρα τετραετία, "την τετραετία της επαλήθευσης του μεγάλου στόχου πλήρους ένταξής μας στην ΟΝΕ". Με άλλα λόγια, το πρωτοπαλίκαρο του "εκσυγχρονισμού" δηλώνει ότι η ψήφος στις δημοτικές συνδέεται ευθέως - και αυτή είναι η πραγματικότητα - με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση, στο όνομα του "εθνικού στόχου". Δε χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία να καταλάβει κανείς ότι τυχόν υπερψήφιση των κυβερνητικών υποψηφίων και των συνοδοιπόρων τους θα χρησιμοποιηθεί αδίστακτα, προκειμένου να ενταθεί η αντιλαϊκή επέλαση και η εφαρμογή των πιο σκληρών αντεργατικών μέτρων. Οι εργαζόμενοι, όμως, έχουν "δέκα εκατομμύρια λόγους" για να τους "κόψουν τα φτερά" και τον αέρα.

Το πιο εντυπωσιακό, ίσως, από τα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν χτες για τα κέρδη των βιομηχανικών επιχειρήσεων είναι ότι από τις 3.370 βιομηχανίες, οι 2.602, δηλαδή ποσοστό 77,2% ήταν το 1997 κερδοφόρες. Δηλαδή, μόνο ένας πολύ μικρός αριθμός είχε ζημιές και αυτές ίσως για λόγους που δεν έχουν σχέση με την παραγωγή. Με άλλα λόγια, το σύνολο σχεδόν των βιομηχανιών είχε κέρδη και μάλιστα "φανερά"! Το φαινόμενο αυτό έχει την εξήγησή του στην κυβερνητική πολιτική, η οποία λειτουργεί στην πραγματικότητα ως ένα προστατευτικό θερμοκήπιο για το αυγάτεμα των κερδών των βιομηχάνων. Αυτό ακριβώς εννοούσε ο Κ. Σημίτης, όταν καλούσε επανειλημμένα τους επιχειρηματίες να επωφεληθούν από τις ευκαιρίες που παρέχει η πολιτική της κυβέρνησής του. Βέβαια, είναι ολοφάνερο ότι η θεαματική αύξηση των κερδών και των κερδοφόρων επιχειρήσεων έχει ως χρυσοφόρο πηγή την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, την αύξηση του εργάσιμου χρόνου, τη μείωση των πραγματικών αποδοχών, την εντατικοποίηση της εργασίας, την καταλήστευση των καταναλωτών, κ. ο. κ. Αυτή την πηγή κερδών φροντίζει να κρατάει ανοιχτή η κυβέρνηση για λογαριασμό της εργοδοσίας, ψηφίζοντας σχετικά νομοσχέδια, όπως αυτό για την κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων, του 8ωρου, των συλλογικών συμβάσεων, κ. ο. κ.

Ας μην τρέφουν αυταπάτες. Οι εργάτες θα διεκδικήσουν και θα πάρουν αυτά που τους ανήκουν, είτε το θέλουν είτε όχι.

"Τα προβλήματα του σύγχρονου κόσμου... δεν αντιμετωπίζονται με καταγγελίες, με αλληλοκατηγορίες, με ξυλοδαρμούς"! Και αυτό ο κύριος Τσουκάτος το είπε, στην ίδια συνέντευξη. Και πράγματι, χρειάζεται πολύ θράσος να βγαίνουν τέτοιες νουθεσίες από το στόμα κάποιου, που πρωτοστατεί στη συκοφαντία όσων δε συμφωνούν μαζί του, κάποιου που ακόμα και εκείνους που μέσα στο κόμμα του τολμήσουν να ψελλίσουν κάτι διαφορετικό, τους μετατρέπει σε στόχο αλλεπάλληλων κατηγορών, κάποιου που έχει ταυτίσει την παρουσία του στο δημόσιο βίο με τα... σαμποτάζ κατά των τρακτέρ των αγροτών και το "εκσυγχρονιστικό" ξύλο των δυνάμεων καταστολής, όπου κι αν αυτό πέφτει.

Μέχρι πριν λίγο καιρό, το επίκεντρο της κρίσης στα Βαλκάνια βρισκόταν στη Βοσνία. Τώρα "κατέβηκε" πιο χαμηλά και βρίσκεται πλέον μια ανάσα από τη χώρα μας. Και όχι μόνον πιο κοντά, αλλά και ιδιαίτερα συνδεδεμένο με ορισμένα από τα λεγόμενα εθνικά μας προβλήματα, όπως πιστεύουν ορισμένοι.

Ναι, βέβαια. Μερικοί πιστεύουν, ότι τυχόν ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου θα συμπαρέσυρε μαζί της τους αλβανόφωνους των Σκοπίων και επόμενα και το κράτος της ΠΓΔΜ, οπότε θα λυνόταν... αυτόματα και το πρόβλημα της ονομασίας. Κάποιοι άλλοι, πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα, να διεκδικήσουμε ορισμένες - τουλάχιστον - από τις "χαμένες πατρίδες", π.χ., τη Βόρειο Ηπειρο. Και ως συνήθως, τα πράγματα αυτά δε λέγονται ποτέ καθαρά, αλλά κρύβονται πίσω από κάποια συνθήματα. Πάρτε, για παράδειγμα, τι γίνεται τώρα στο Κοσσυφοπέδιο. Για αυτονομία μιλάνε και οι Κοσσοβάροι, αλλά οι πάντες γνωρίζουν ότι εννοούν τη δημιουργία ξεχωριστού κράτους το λιγότερο, έως και την ενσωμάτωσή τους στη γειτονική Αλβανία. Δηλαδή, έτσι κι αλλιώς την αλλαγή των συνόρων.

Το μόνο, που όλοι τους δε λένε, είναι πως οι αλλαγές συνόρων προϋποθέτουν και συνοδεύονται από ένοπλες αναμετρήσεις και πληθώρα δεινών, που πληρώνουν οι λαοί και μόνον αυτοί, ενώ κάποιοι άλλοι τρίβουν τα χέρια τους.