Το πιο εντυπωσιακό, ίσως, από τα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν χτες για τα κέρδη των βιομηχανικών επιχειρήσεων είναι ότι από τις 3.370 βιομηχανίες, οι 2.602, δηλαδή ποσοστό 77,2% ήταν το 1997 κερδοφόρες. Δηλαδή, μόνο ένας πολύ μικρός αριθμός είχε ζημιές και αυτές ίσως για λόγους που δεν έχουν σχέση με την παραγωγή. Με άλλα λόγια, το σύνολο σχεδόν των βιομηχανιών είχε κέρδη και μάλιστα "φανερά"! Το φαινόμενο αυτό έχει την εξήγησή του στην κυβερνητική πολιτική, η οποία λειτουργεί στην πραγματικότητα ως ένα προστατευτικό θερμοκήπιο για το αυγάτεμα των κερδών των βιομηχάνων. Αυτό ακριβώς εννοούσε ο Κ. Σημίτης, όταν καλούσε επανειλημμένα τους επιχειρηματίες να επωφεληθούν από τις ευκαιρίες που παρέχει η πολιτική της κυβέρνησής του. Βέβαια, είναι ολοφάνερο ότι η θεαματική αύξηση των κερδών και των κερδοφόρων επιχειρήσεων έχει ως χρυσοφόρο πηγή την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, την αύξηση του εργάσιμου χρόνου, τη μείωση των πραγματικών αποδοχών, την εντατικοποίηση της εργασίας, την καταλήστευση των καταναλωτών, κ. ο. κ. Αυτή την πηγή κερδών φροντίζει να κρατάει ανοιχτή η κυβέρνηση για λογαριασμό της εργοδοσίας, ψηφίζοντας σχετικά νομοσχέδια, όπως αυτό για την κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων, του 8ωρου, των συλλογικών συμβάσεων, κ. ο. κ.

Ας μην τρέφουν αυταπάτες. Οι εργάτες θα διεκδικήσουν και θα πάρουν αυτά που τους ανήκουν, είτε το θέλουν είτε όχι.