ΝΑΤΟ

Σοβαρές διαμάχες για τα έξοδα

της ανατολικής διεύρυνσης...

Αδιαμφισβήτητο είναι το γεγονός ότι η διεύρυνση του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς είναι πλέον μια αποφασισμένη υπόθεση... Βέβαιο, επίσης, είναι ότι στην όλη αυτή διαδικασία ένταξης νέων, πρώην σοσιαλιστικών χωρών, το πάνω χέρι θα το έχουν οι ιμπεριαλιστές των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, οι οποίοι με κάθε τρόπο επιζητούν να εδραιώσουν την κυριαρχία τους σε παγκόσμια κλίμακα... Ταυτόχρονα, όμως, θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι στα πλαίσια των πιο ισχυρών μελών της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας κυριαρχούν σοβαρές διαμάχες, οι οποίες σχετίζονται με το σύνολο των χρηματικών ποσών, τα οποία θα απαιτηθούν για την ανατολική διεύρυνση.

Η Γερουσία των ΗΠΑ, της οποίας θα χρειαστούν τα δύο τρίτα της πλειοψηφίας της, προκειμένου να επικυρωθούν οι σχετικές Συμφωνίες για τις ενταξιακές διαδικασίες, απαιτεί, ώστε οι πολλές δεκάδες δισεκατομμυρίων δολαρίων, που θα είναι απαραίτητες για την επέκταση, να καταβληθούν σχεδόν όλες από τα κύρια ιμπεριαλιστικά κράτη της Δυτικής Ευρώπης. Με άλλα λόγια: Οι Ευρωπαίοι θα κληθούν να πληρώσουν τα χρήματα αυτά, προκειμένου οι τρεις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, Πολωνία, Τσεχοσλοβακία και Ουγγαρία να είναι σε θέση ν' αγοράσουν σύγχρονο στρατιωτικό εξοπλισμό από τα πολεμικά κοντσέρν, κύρια των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Η τωρινή διεύρυνση, σύμφωνα με τις αμερικανικές εκτιμήσεις, θα απαιτήσει το τεράστιο χρηματικό ποσό των 135 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ετσι, λοιπόν, η Γερουσία θα κληθεί ν' αποφασίσει σχετικά με μια όσο γίνεται μικρότερη συμμετοχή των ΗΠΑ στο μερίδιο καταβολής των χρημάτων αυτών.

Στις προσπάθειες που καταβάλλονται, προκειμένου να εξασφαλιστεί η πλειοψηφία των δύο τρίτων της πλειοψηφίας της Γερουσίας, πολύ σημαντικό ρόλο διαδραματίζει, ο Τζέσι Χελμς, ο οποίος, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, έχει τη μεγάλη δυνατότητα να επηρεάσει πολλούς Γερουσιαστές, που δεν έχουν πειστεί ακόμα "από τη σοφία" της προς Ανατολάς διεύρυνσης του ΝΑΤΟ. Ο Χελμς είναι Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας και αναπτύσσει έντονες δραστηριότητες, προκειμένου να εξασφαλίσει συγκεκριμένες υποχωρήσεις υπέρ του Προέδρου Κλίντον, από εκείνους τους Γερουσιαστές, οι οποίοι διατηρούν ακόμα σοβαρές επιφυλάξεις για την επέκταση της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας. Γιατί με τον τρόπο αυτό επιδιώκεται να διασφαλιστεί η πολιτική κάλυψη των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ. Σύμφωνα δε με δημοσιογραφικές πληροφορίες, ο Χελμς γενικά φαίνεται να φέρει εις πέρας την αποστολή του αυτή, η οποία αναμένεται να έχει σαν αποτέλεσμα, ώστε οι ΗΠΑ να καταβάλουν ένα πάρα πολύ μικρό χρηματικό ποσό σχετικά με τις ενταξιακές διαδικασίες των πρώην τριών σοσιαλιστικών χωρών.

Κατά άλλα, στα πλαίσια της Συνάντησης των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ στις αρχές του περασμένου Οκτώβρη στο Μάαστριχτ, ο Αμερικανός συνάδελφός τους είχε δηλώσει ότι πρόθεση των ΗΠΑ είναι να καταβάλουν το πάρα πολύ μικρό ποσό των δύο δισεκατομμυρίων δολαρίων από τα 135 δισ. που προβλέπονται. Και επειδή πρόσφατα, η Γαλλία είχε δηλώσει ότι δεν προτίθεται να προχωρήσει στην ολοκλήρωση των στρατιωτικών δομών του ΝΑΤΟ, "γιατί αυτές είναι πολύ αμερικανοποιημένες...", τότε δεν απομένει, παρά το κύριο βάρος των εξόδων να το σηκώσουν η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, η Μεγάλη Βρετανία και η η Ιταλία.

Ετσι, λοιπόν, λόγω των σοβαρών προβλημάτων, τα οποία σήμερα αντιμετωπίζουν οι κύριες ιμπεριαλιστικές χώρες της Δυτικής Ευρώπης αναφορικά με τα ελλείμματα των προϋπολογισμών τους, καθώς και το άσχημο πολιτικό κλίμα, που επικρατεί, οι υπουργοί Αμυνας των χωρών αυτών δήλωναν ότι δεν έβλεπαν ευνοϊκές προϋποθέσεις, προκειμένου αυτές να καταβάλουν τα αναγκαία χρηματικά ποσά για την ανατολική διεύρυνση. Ενας άλλος, όμως, επίσης πολύ βασικός λόγος είναι και το γεγονός ότι η αμερικανική πολεμική βιομηχανία θα είναι εκείνη, που κύρια θα ωφεληθεί, αφού θα πάρει τις περισσότερες παραγγελίες εξοπλισμών.

Πέρα, όμως, απ' οτιδήποτε άλλο, η πραγματικότητα είναι μία: Τα δάνεια των δισεκατομμυρίων που θα χορηγηθούν στις τρεις αυτές πρώην σοσιαλιστικές χώρες για την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ θα χρησιμοποιηθούν για την αναδόμηση των ενόπλων τους δυνάμεων και τον εκσυγχρονισμό τους. Στην πράξη αυτό σημαίνει: Η Πολωνία, η Τσεχοσλοβακία και η Ουγγαρία θα αγοράσουν σύγχρονο πολεμικό υλικό, κύρια από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, οι οποίες προσπαθούν και φαίνεται να τα καταφέρνουν να εξασφαλίσουν μια τεράστια αγορά όπλων στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, όπου τα αμερικανικά πολεμικά κοντσέρν θα εξάγουν τεράστιες ποσότητες σύγχρονου εξοπλισμού.

Από την άποψη αυτή, λοιπόν, σκόπιμο είναι να υπογραμμιστεί το γεγονός ότι νέα αισθητή άνοδος κατά 8% και σε παγκόσμια κλίμακα, σημειώθηκε στον τομέα των εξαγωγών όπλων στη διάρκεια του 1996, φτάνοντας έτσι συνολικά στα 40 δισεκατομμύρια δολάρια. Στη διαπίστωση αυτή έχει καταλήξει το Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών στην Ετήσια Εκθεσή του, η οποία δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα.

Οι ειδικοί επί ζητημάτων εξοπλισμών στο Λονδίνο δηλώνουν ότι πρόκειται για σημαντική τάση ανόδου της εξαγωγής όπλων, αφού κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας είχε σημειωθεί κάποια υποχώρηση. Οι μεγαλύτεροι εξαγωγείς τον προηγούμενο χρόνο, όπως αναφέρεται στην έκθεση, ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία. Τη στιγμή λοιπόν που το μερίδιο της Ρωσίας στην παγκόσμια αγορά όπλων μειονόταν κατά 8,8%, το αντίστοιχο των ΗΠΑ αυξανόταν κατά 42,6%.

Οι μεγαλύτερες ποσότητες όπλων έχουν κατευθυνθεί στις χώρες της Εγγύς Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Στην κορυφή της λίστας βρίσκεται η Σαουδική Αραβία με το τεράστιο χρηματικό ποσό των 9 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ταυτόχρονα, σύμφωνα και με άλλες έρευνες, οι αγορές όπλων αυξήθηκαν στις χώρες της Νότιας και Νοτιοανατολικής Ασίας, καθώς και στην Κεντρική Αφρική. Οπως δε εκτιμά η αρμόδια υπηρεσία του Αμερικανικού Κογκρέσου, το συνολικό χρηματικό ποσό που ξόδεψαν οι χώρες του Τρίτου Κόσμου για την αγορά όπλων έχει ανέλθει σε 28 δισεκατομμύρια δολάρια.

Νίκος ΗΛΙΑΔΗΣ - ΗΛΙΟΥΔΗΣ

Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε στη Μόσχα, στο Κοινοβουλευτικό Κέντρο, η δεύτερη συνάντηση των ηγετών των κομμάτων, κινημάτων, κοινοβουλευτικών και βουλευτικών ομάδων της αντιπολίτευσης. Στη συνάντηση αυτή μετείχε και ο γνωστός Ρώσος πολιτικός, λαϊκός βουλευτής της ΣΟΣΔ Ρωσίας, μέλος του βομβαρδισμένου από τον Μπορίς Γιέλτσιν τον Οκτώβρη 1993 Ανωτάτου Σοβιέτ της Ρωσίας, γραμματέας της ΚΕ της Ρωσικής Παλλαϊκής Ενωσης (ΡΠΕ) Νικολάι Παβλόφ. Τον παρακάλεσα εκ μέρους του "Ρ" να μεταφέρει τις εντυπώσεις του για τη σύσκεψη αυτή: τι θέματα συζητήθηκαν, πώς διεξήχθη η συζήτηση και τι αποφάσεις πάρθηκαν.

- Στην ημερήσια διάταξη της σύσκεψης υπήρχαν τρία ζητήματα: εισήγηση του προέδρου της Επιτροπής Νομοθεσίας της Κρατικής Δούμας Α. Λουκιάνοφ για τη νομοθετική δουλιά της Δούμας, εισήγηση για το σπάσιμο του πληροφοριακού αποκλεισμού που παρουσίασε ο συμπρόεδρος της Λαϊκοπατριωτικής Ενωσης Ρωσίας(ΛΠΕΡ) Α. Ποντμπεριόζκιν και ενημέρωση για το ζήτημα της μομφής κατά της κυβέρνησης που έκανε ο πρόεδρος της ΛΠΕΡ και πρόεδρος της ΚΕ του ΚΚΡΟ Γκενάντι Ζιουγκάνοφ. Κατόπιν, μετά τις απαντήσεις στις ερωτήσεις, έγινε ανταλλαγή γνωμών για τις παραπέρα εξελίξεις και ποια γραμμή πρέπει να ακολουθήσει η αντιπολίτευση προς όφελος του λαού.

- Νικολάι Αλεξάντροβιτς, κρίνοντας, όμως, από τις πληροφορίες, που μετέδωσαν διάφορα κανάλια της τηλεόρασης, ο Ζιουγκάνοφ, παρά τη σοβαρή κριτική που δέχτηκε, κατόρθωσε να διατηρήσει την ενότητα της αντιπολίτευσης και να τη διαφυλάξει από τη διάσπαση. "Η συνάντηση έληξε με συμφιλίωση"...

- Θα έλεγα τούτο: όπως δεν υπήρχε καμιά διάσπαση στην αντιπολίτευση, δεν υπήρχε και καμιά συμφιλίωση και δεν μπορούσε να υπάρχει, εφόσον δεν υπάρχει ούτε ενότητα στην αντιπολίτευση. Αντιπολίτευση είναι ο Μπαμπούριν, ο Ζιουγκάνοφ, ο Τιούλκιν, ο Λιμόνοφ, ο Ανπίλοφ, αντιπολίτευση ή ψευτοαντιπολίτευση είναι, επίσης, ο Λέμπεντ και ο Γιαβλίνσκι. Η άποψή μου είναι πολύ συγκεκριμένη, ναι ο Γιαβλίνσκι είναι αντιπολίτευση, αλλά αρνητική για τη Ρωσία. Και εφόσον στην αντιπολίτευση υπάρχουν διάφορες απόψεις και θέσεις, που εκπροσωπούνται από διάφορους πολιτικούς και οργανώσεις, άνισες ως προς την αριθμητική δύναμη και την ιστορία τους (μερικές έχουν στην πλάτη τους 5 χρόνια, ενώ άλλες 100 χρόνια), να μιλάει κανείς για κάποια διάσπαση είναι τουλάχιστον αφέλεια.

Στη σύσκεψη αυτή το μεγαλύτερο μέρος ήταν εκπρόσωποι της ΛΠΕΡ. Ηταν, όμως, και κείνοι που δεν ανήκουν στη ΛΠΕΡ. Πρόκειται πριν απ' όλα για τη δική μας ΡΠΕ μ' επικεφαλής τον Σεργκέι Μπαμπούριν και το ΚΕΚΡ με επικεφαλής τον Βίκτορ Τιούλκιν. Μπορεί κανείς να τους αντιμετωπίζει κατά διαφορετικό τρόπο, αφ' υψηλού, να τους αποκαλεί "μικρούς" ή, αντίθετα, "πρωτοπόρο τμήμα", τα πάντα εξαρτώνται από την οπτική γωνία, αλλά η ύπαρξή τους είναι αναμφισβήτητη πραγματικότητα στην πολιτική ζωή της Ρωσίας. Το ίδιο το γεγονός συμμετοχής της ΡΠΕ και του ΚΕΚΡ μαζί με τη ΛΠΕΡ στη συζήτηση της σημερινής κατάστασης, τη θεωρώ για την ώρα θετική. Διότι είναι πολύ κακό και μάλιστα απαράδεκτο όταν επικρίνουν τον πολιτικό σύμμαχο από την τηλεόραση του πολιτικού αντιπάλου. Οταν ο Γκενάντι Αντρέγεβιτς δηλώνει δημόσια στο πολύ εχθρικό τηλεοπτικό κανάλι της ΝΤΒ, στην εκπομπή "Ιτόγκι", ότι τάχα ο Μπαμπούριν σιγοντάρει τους Νεμτσόφ και Γιαβλίνσκι, πονάω και λυπούμε για τον αξιότιμο Γκενάντι Αντρέγεβιτς, με τον οποίο συμμετείχαμε από κοινού στις διαδηλώσεις, διότι αυτός μιλάει στην τηλεόραση και σε δομές, το ίδιο εχθρικές και προς τον Σεργκέι Μπαμπούριν και τον Γκενάντι Αντρέγεβιτς Ζιουγκάνοφ.

- Μα ο Ζιουγκάνοφ είπε μια φανερή αναλήθεια!

- Κατά την άποψή μου, αυτά που είπε δεν είναι απλώς αναλήθεια, αλλά παράλογος ισχυρισμός, που ούτε καν σκοπεύω να σχολιάσω. Είναι λυπηρό που ένας πολιτικός κάτω από συναισθηματική φόρτιση, πάνω στην έξαψή του, μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό του τέτοια πράγματα. Ετσι, λοιπόν, αυτές οι συσκέψεις, για τις οποίες κουβεντιάζουμε, είναι επιπλέον θετικές για το γεγονός ότι οι ηγέτες, πρόσωπο με πρόσωπο, συζητούν για μια πραγματικά πολύ περίπλοκη πολιτική κατάσταση και αποσαφηνίζουν τις απόψεις τους.

Οι θέσεις των μετεχόντων είναι γνωστές, δεν υπάρχει κανένα μυστικό. Ο Γκενάντι Ζιουγκάνοφ υποστήριξε ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα και το κόμμα του έλαβαν μια πολύ βαριά απόφαση να αποσύρουν την πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης και θεωρούν ότι ορθώς έπραξαν. Και θέλουν, εμείς, δηλαδή τα άλλα τμήματα της αντιπολίτευσης, "να συμβάλουμε", ώστε να εφαρμοστούν αυτές οι αποφάσεις. Θα ήμασταν πολύ χαρούμενοι αν αυτά που ειπώθηκαν δημοσίως - στη Δούμα, στον Τύπο, στην τηλεόραση - "θα πετύχουμε να ΜΗΝ ανέβουν τα ενοίκια, να ΜΗΝ αυξηθούν, αλλά να μειωθούν οι τιμές της ηλεκτρενέργειας και των μέσων μεταφοράς, να εξοφλούνται τα χρέη για τις συντάξεις και τις αποταμιεύσεις, να επανακτηθεί η αξία των υποτιμημένων αποταμιεύσεων", εκπληρώνονταν. Θα είμαστε πολύ ευτυχείς και πρώτοι θα παραδεχτούμε τη στρατηγική διορατικότητα των ηγετών του ΚΚΡΟ και της ΛΠΕΡ. Εμείς, όμως, η ΡΠΕ, δεν πιστεύουμε ότι μπορεί να επιτευχθούν αυτά με αυτό τον τρόπο και σχετικά μ' αυτό ο Σ. Μπαμπούριν ήταν πολύ σαφής και ακριβής. Η θέση μας αρχών είναι να ετοιμαζόμαστε να επανέλθουμε στο ζήτημα της δυσπιστίας στην κυβέρνηση.

Αυτό είναι, στην ουσία, το νόημα της συζήτησης που έγινε. Συμφωνήσαμε να ξανασυναντηθούμε. Η πλειοψηφία υποστήριξε ότι πριν από τη "στρογγυλή τράπεζα" που υποσχέθηκε ο Πρόεδρος, να διοργανωθεί συμβουλευτική σύσκεψη της αντιπολίτευσης για τα καίρια ζητήματα. Νομίζω ότι θα είναι ωφέλιμη, διότι όποιος πάει στη "στρογγυλή τράπεζα", που πρόκειται για περιορισμένο κύκλο πολιτικών, θα έχει την εντολή του ευρύτερου κύκλου της αντιπολίτευσης. Πιστεύω ότι η σύσκεψη αυτή θα μπορεί να τους βοηθήσει, θα νιώθουν πιο σίγουροι. Η σύσκεψη υιοθέτησε μια πολύ τυπική Ανακοίνωση, στην οποία αναφέρεται το ίδιο το γεγονός της σύσκεψης και ορισμένες γενικές θέσεις.

- Σημαίνει άραγε αυτό, κατά την εκτίμησή σας, ότι οι διαφωνίες ανάμεσα στη ΛΠΕΡ του Ζιουγκάνοφ και τη ΡΠΕ του Μπαμπούριν εξομαλύνθηκαν ή εξαλείφτηκαν;

- Παρ'όλες τις έντονες αντιθέσεις που προέκυψαν τελευταία, δεν πρέπει να δραματοποιούνται τα πράγματα, όπως ανέφερε στην ομιλία του ο Σ. Μπαμπούριν. Είπε: Δε θεωρούμε την κατάσταση αδιέξοδη, όσο έντονες κι αν είναι οι διαφωνίες για την εκτίμησή της ανάμεσα σε μας και την πλειοψηφία της αντιπολίτευσης, δε θεωρούμε ότι δεν έχει τη δυνατότητα να εξελιχθεί προς την κατεύθυνση που εμείς, η μειοψηφία, θεωρούμε σωστή. Ναι, είμαστε σήμερα εκπρόσωποι της μειοψηφίας στη Δούμα και στον ευρύτερο χώρο της αντιπολίτευσης. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι είμαστε εκπρόσωποι της μειοψηφίας στην κοινωνία.

Δεν ισχυριζόμαστε και το αντίθετο ότι την άποψή μας, τις αρνητικές εκτιμήσεις μας για την πρόταση μομφής την ασπάζεται τάχα η πλειονότητα του λαού. Είναι άγνωστο αυτό. Ο Γκενάντι Αντρέγεβιτς Ζιουγκάνοφ διατείνεται ότι τον υποστηρίζει το 98% των μελών του ΚΚΡΟ στις περιοχές στις οποίες περιόδευσε. Ο Βίκτορ Αρκάντιεβιτς Τιούλκιν είπε το αντίθετο: εκεί που αυτός πήγε και μίλησε επικριτικά για τις αποφάσεις του ΚΚΡΟ, βρήκε, επίσης, κατανόηση. Βλέπετε πως όλα είναι υποκειμενικά. Με γνώμονα τη δική μου πείρα και τα ταξίδια στις περιοχές, σχημάτισα μια ορισμένη άποψη, αλλά δε θα μιλήσω καν γι' αυτή, γιατί είναι αρκετά υποκειμενική.

Εμείς λέμε: σήμερα στην αντιπολίτευση διαμορφώθηκαν αντικειμενικά δυο προσεγγίσεις των μελλοντικών ενεργειών, της τακτικής της πολιτικής πάλης. Και το γεγονός ότι σήμερα μια απ' αυτές επικράτησε στη Δούμα, δεν πρέπει να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι η δεύτερη προσέγγιση, που εκπροσωπείται από τον Σ. Μπαμπούριν, να θεωρηθεί λανθασμένη, που καταστρέφει την ενότητα, που δήθεν προκαλεί λαθεμένες ενέργειες. Αυτός ο πειρασμός που υπάρχει πάντα στην πλειοψηφία είναι επικίνδυνος. Η πλειοψηφία έχει πάντα την επιθυμία να "πνίξει" τη μειοψηφία, καθοδηγούμενη συνάμα από αγαθές διαθέσεις.

Ετσι, λοιπόν, παρά τη σκληρή και συχνά πολύ υποκειμενική, μη φιλική κριτική, που επέτρεψε στον εαυτό του ο Γκενάντι Αντρέγεβιτς και λυπούμαι πολύ (είναι ένας μεγάλος πολιτικός, έχει μεγάλο κόμμα και μεγάλη κοινοβουλευτική ομάδα, δεν έπρεπε να εκφραστεί κατ' αυτό τον τρόπο), παρ' όλα αυτά πήγαμε στη σύσκεψη και είπαμε: ναι, είμαστε αντιπολίτευση σ' αυτό το καθεστώς και όχι λιγότερο από σας, αλλά εκτιμούμε διαφορετικά την κατάσταση. Δεν έχουμε εμπιστοσύνη στον πρωθυπουργό Τσερνομίρντιν, δεν πιστεύουμε ότι αν πιάσουμε φιλία με τον Τσερνομίρντιν ή ακόμα κι αν απομακρυνθούν οι αντιπρόεδροι της κυβέρνησης Τσουμπάις και Νεμτσόφ (ακόμα περισσότερο που κανείς δε σκοπεύει να τους απομακρύνει! ) θα διορθωθεί η κατάσταση. Εχουμε ήδη καθήσει σε "στρογγυλή τράπεζα" με τον Τσερνομίρντιν το 1993 και ύστερα από τέσσερις μήνες ο Τσερνομίρντιν κάλεσε να διαλυθεί το Κοινοβούλιο και το διέλυσαν. Γιατί πρέπει να τον πιστέψουμε πάλι;

Ισως, αυτή να είναι η υποκειμενική μας άποψη που σχετίζεται με την πικρή μας εμπειρία του 1993. Ισως! Αλλά αυτή η άποψη δεν έχει σχέση με τα δικά μας αισθήματα, αλλά δεχόμαστε συνεχώς εξωτερικές ωθήσεις από τους συμπολίτες μας. Μας λένε: "Να είστε αποφασιστικοί, μην υποχωρείτε, μη φοβάστε, μη πιστεύετε!".

Ναντιέζντα ΓΚΑΡΙΦΟΥΛΙΝΑ

Η απειλή της φυσικής εξόντωσης από πείνα κρέμεται σαν δαμόκλειος σπάθη στα κεφάλια 150 χιλιάδων και πλέον προσφύγων, μετά την απόφαση για διακοπή των λαϊκών συσσιτίων που διένεμε ο Ερυθρός Σταυρός της χώρας. Η απόφαση αυτή θα ισχύει από τις αρχές του επόμενου έτους και οφείλεται στην αδυναμία χρηματοδότησης του προγράμματος από τον Οργανισμό και το κράτος. Ο μηνιαίος προϋπολογισμός της προσπάθειας καταπολέμησης της εξαθλίωσης έφτανε τις εφτακόσιες χιλιάδες ελβετικά φράγκα και ήδη από τον περασμένο Μάη η κρατική βοήθεια μειωνόταν σταδιακά. Την οριστική διακοπή της χρηματικής ενίσχυσης αποφάσισε και ο διεθνής Ερυθρός Σταυρός, που ούτως ή άλλως κάλυπτε ένα μικρό μέρος των συνολικών δαπανών. Αντί για αυτό, ο διεθνής οργανισμός αποφάσισε τη στήριξη ενός προγράμματος αξίας 80 χιλιάδων ελβετικών φράγκων, που σκοπό έχει την εκπαίδευση 200 ειδικών στην παροχή εθνικής βοήθειας σε ηλικιωμένους και ανήμπορους πρόσφυγες και όχι μόνο. Επίσης ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους για δωρεάν προσφορά χειμερινού ρουχισμού αξίας 2 εκατομμυρίων δολαρίων.

Ομως και ο Ερυθρός Σταυρός της Ιταλίας και της Αγγλίας που βοηθούσανε επιλεκτικά ο πρώτος το Μαυροβούνιο και ο δεύτερος κάποιες περιοχές της Σερβίας, σταματούν οριστικά την παροχή βοήθειας. Η ενέργεια αυτή του διεθνούς Οργανισμού δεν μπορεί να εξηγηθεί μόνο από την οικονομική δυσπραγία που επικαλείται. Προφανώς εντάσσεται στη γενικότερη προσπάθεια πίεσης προς το καθεστώς Μιλόσεβιτς να αποδεχτεί χωρίς όρους την πλήρη υποταγή της χώρας του στις ορέξεις των ιμπεριαλιστικών κρατών. Και η στιγμή δεν είναι τυχαία.

Η πολιτική κρίση στο Μαυροβούνιο μένετε αμείωτα χωρίς κανείς να γνωρίζει με σιγουριά πού θα καταλήξει, ενώ οι εκλογές της Σερβίας για τον νέο Πρόεδρο είναι προγραμματισμένες για τις 7 Δεκέμβρη. Κοντά στην έμμεση πίεση έχουν και την ανοιχτή επιστολή των 15 της ΕΕ προς το Σερβικό λαό, που ούτε λίγο ούτε πολύ τον κατηγορεί για τη συνεχιζόμενη οικονομική κρίση αφού δεν επιλέγει τους ηγέτες που αυτή επιθυμεί. Υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο.

Αμοιρο ευθυνών όμως δεν είναι ούτε το καθεστώς Μιλόσεβιτς, αφού από τη μια υποχωρεί σταδιακά αλλά σταθερά στους ιμπεριαλιστές και από την άλλη ακολουθεί τέτοια κοινωνική πολιτική που περιθωριοποιεί μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Ηδη αυτή τη βδομάδα τέθηκε σε ισχύ ο νόμος για την πλήρη ιδιωτικοποίηση των επιχειρήσεων της χώρας. Η διαδικασία αυτή περνά με τη μορφή του λεγόμενου "λαϊκού καπιταλισμού" και του μοιράσματος δωρεάν μετοχών πρώτα και κύρια στους ημετέρους. Ταυτόχρονα αναμένεται να αυξηθούν δραματικά η εγκληματικότητα, η πορνεία και η μετανάστευση από τη χώρα. Οι νεαροί που βλέπουν τις προσδοκίες τους για μια ανθρώπινη ζωή να χάνονται μέρα με τη μέρα... παίρνουν το νόμο στα χέρια τους. Ιδρύουν συμμορίες και προσπαθούν να αρπάξουν με τη βία αυτό που δεν μπορεί ειρηνικά να τους προσφέρει το κράτος. Χαρακτηριστική περίπτωση, εκτός της οργανωμένης μαφίας, είναι η δημιουργία ομάδας ακροδεξιών "Σκινχεντς" που τρομοκρατούν, ληστεύουν και σκοτώνουν Αθιγγάνους. Επίσης τα γραφεία που προωθούν νεαρά κορίτσια, κύρια προσφυγοπούλες, στην πορνεία φυτρώνουν σαν μανιτάρια το ένα πίσω από το άλλο.

Σε όλα αυτά σίγουρα δεν είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι οι ξένοι, αλλά και το καθεστώς που υποχωρεί στις πιέσεις τους. Το σίγουρο είναι ότι η κοινωνία της χώρας ασθενεί βαριά...

Φώτης Αγγελος ΜΠΕΛΕΡΗΣ

Ο τέως υποψήφιος Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπομπ Ντόουλ, σε πρόσφατη περιοδεία του στην Πολωνία με αποστολή την προπαγάνδα υπέρ της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ. Εδώ με τον πρωθυπουργό Τ. Μπούζεκ

Η πολιτική κρίση στο Μαυροβούνιο μένετε αμείωτα χωρίς κανείς να γνωρίζει με σιγουριά πού θα καταλήξει, ενώ οι εκλογές της Σερβίας για τον νέο Πρόεδρο είναι προγραμματισμένες για τις 7 Δεκέμβρη