ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 12 Μάρτη 1998
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Συντηρείται το κλίμα διάσπασης
  • Κύμα "έκρηξης οργής" κατά του Κ. Μητσοτάκη εκπέμπεται από τη Ρηγίλλης
  • Καμία αντίδραση από την πλευρά του επίτιμου, ο οποίος βρίσκεται "σε δύσκολη θέση", όπως ομολογούν υποστηρικτές του

Το κλίμα διάσπασης, που πυροδοτείται και μετά την κοινή διαπίστωση ότι το χάσμα μεταξύ Καραμανλή - Μητσοτάκη είναι αγεφύρωτο, συντηρείται και επεκτείνεται στο εσωτερικό της ΝΔ. Την ίδια στιγμή πολλαπλασιάζονται οι βουλευτές και τα στελέχη που ζητούν άμεσα "καθαρές λύσεις", αλλά η ηγεσία του κόμματος μάλλον περιμένει "να ωριμάσουν οι συνθήκες", ώστε να προχωρήσει στο επόμενο βήμα, αποφεύγοντας, ωστόσο, να φτάσει στη διαγραφή του πρώην πρωθυπουργού.

Στο μεταξύ, από τη Ρηγίλλης εκπέμπεται ένα κύμα "έκρηξης οργής" κατά του επίτιμου προέδρου, που έχει ως αποτέλεσμα να ενταθούν οι επιθέσεις βουλευτών και στελεχών κατά Μητσοτάκη. Συνεργάτες του τελευταίου αποφεύγουν επίμονα οποιοδήποτε σχόλιο για την παραπέρα στάση του και περιορίζονται να επισημαίνουν ότι "δεν επιθυμεί να αντιδικήσει με κανέναν προσωπικά". Υποστηρικτές του Κ. Μητσοτάκη δεν κρύβουν ότι βρίσκεται σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση, αλλά εκφράζουν την ελπίδα ότι "ξέρει πού και πώς θέλει να πάει".

Χτες, βουλευτές που πρόσκεινται στον πρόεδρο του κόμματος προκάλεσαν ουσιαστικά τον Κ. Μητσοτάκη να κάνει μόνος το επόμενο βήμα και να αποχωρήσει από τη ΝΔ. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του τομεάρχη Σ. Τσιτουρίδη (στον "9,84") πως όποιος δηλώνει ότι το κόμμα δε θα κερδίσει την εξουσία "πρέπει να πάει σπίτι του". Οποιοι δεν μπορούν να προχωρήσουν ας τολμήσουν να κάνουν το βήμα, υποδεικνύοντας προφανώς στον Κ. Μηστοτάκη να αποχωρήσει, τόνισε ο βουλευτής Γ. Καλαντζής. Ο υπεύθυνος Οργανωτικού Γ. Βλάχος εκτίμησε ότι ο Κ. Μητσοτάκης δεν μπορεί να έχει παρέμβαση για την πορεία της ΝΔ και ζήτησε να ξεκαθαρίσει τώρα η κατάσταση. Από την άλλη, ο προσκείμενος στον επίτιμο πρόεδρο βουλευτής Χρ. Μαρκογιαννάκης δήλωσε ότι αισθάνεται πως βρίσκεται σε αδιέξοδο και αν γίνονταν σήμερα εκλογές "θα σκεφτόταν πάρα πολύ αν θα ήταν υποψήφιος".

Ο διαγραφείς Ν. Κάκαλος θεωρεί ότι το διαζύγιο με τη σημερινή ΝΔ του Κ. Καραμανλή "είναι οριστικό και κοινή συναινέσει", ενώ εξέφρασε την αισιοδοξία (στον "Φλας") ότι "ο νέος Παπάγος θα βρεθεί"!. Ξεχωριστή σημασία έχουν οι δηλώσεις του Μιχ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος, αν και έκρυψε ότι ο Κ. Μητσοτάκης βρίσκεται σε δύσκολη θέση, όμως, απαντώντας στην ερώτηση αν θα προχωρήσει σε νέο κόμμα, απάντησε ότι "δεν είναι εύκολο, αλλά δε νομίζω ότι θα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια". Εκτίμησε, επίσης, ότι "το γλίστρημα της ΝΔ προς τα δεξιά είναι βέβαιο ότι αφήνει ένα κενό που πρέπει να καλυφθεί", καθώς και ότι ο Κ. Μητσοτάκης "έχει τα περιθώρια να συγκεντρώσει δίπλα του κόσμο".

Μικροτραυματισμός Καραμανλή

Ο Κ. Καραμανλής ανέβαλε την περιοδεία του σε νομούς της Μακεδονίας, λόγω ελαφρού τραυματισμού που υπέστη κατά τη διάρκεια προπόνησης της ποδοσφαιρικής ομάδας των βουλευτών. Ο πρόεδρος της ΝΔ, σύμφωνα με την ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΝΔ, "υπέστη ρήξη του τένοντος του τετρακέφαλου μυός δεξιά" και πρόκειται να υποβληθεί σε εγχείρηση σήμερα το πρωί. Ο πρόεδρος της ΝΔ, σύμφωνα με τους θεράποντες ιατρούς, θα χρειαστεί να μείνει "εκτός δράσης" μερικές βδομάδες.

Το μικροατύχημα αυτό του προέδρου της ΝΔ ,σε συνδυασμό με τη δεκαήμερη απουσία του Κ. Μητσοτάκη στο Παρίσι, δε φαίνονται μάλλον ικανά να εκτονώσουν την ένταση στο κόμμα...

ΠΑΣΟΚ
Πάνω απ' όλα η "σταθερότητα" της πλουτοκρατίας

Το παν για το ΠΑΣΟΚ και τα συμφέροντα που εκπροσωπεί είναι η "πολιτική σταθερότητα", ανεξάρτητα από τις όποιες διεργασίες ή εσωκομματικές ανακατατάξεις μπορεί να συντελούνται όχι μόνο στο εσωτερικό της ΝΔ, αλλά και στο εσωτερικό του ίδιου του ΠΑΣΟΚ! Την παραπάνω εξόχως... κρυστάλλινη θέση, όσον αφορά τη με κάθε τρόπο προώθηση της πολιτικής της πλουτοκρατίας, εξέφρασε χτες, με τον πλέον επίσημο τρόπο, ο γραμματέας του κυβερνώντος κόμματος Κ. Σκανδαλίδης.

Μάλιστα ο Κ. Σκανδαλίδης δεν παρέλειψε να τονίσει ότι αυτή την "πολιτική σταθερότητα" - που ισοδυναμεί με την αταλάντευτη συνέχιση μιας πολιτικής που καταδικάζει τη χώρα και το λαό στο άρμα της ΟΝΕ και της εξάρτησης απέναντι στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και τις κοινωνικές και δημοκρατικές κατακτήσεις των εργαζόμενων - το ΠΑΣΟΚ είναι πρόθυμο να την υπηρετήσει και μέσω κυβερνήσεων συνεργασίας, που μπορεί να προκύψουν στις επόμενες εκλογές... Ολα τα παραπάνω λέχτηκαν εκ μέρους του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ μέσα βέβαια από τη γνωστή και περί... διαγραμμάτων ΠΑΣΟΚική γλώσσα, ενόψει των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών, και διανθισμένα με πάμπολλες αναφορές περί συνεργασίας των... προοδευτικών δυνάμεων.

Συγκεκριμένα, μετά το τέλος της χτεσινής συνεδρίασης της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΣΟΚ, ο Κ. Σκανδαλίδης δήλωσε ότι "αποτελεί στοιχείο της πολιτικής σταθερότητας του τόπου, έτσι όπως εκφράζεται και λειτουργεί το πολιτικό μας σύστημα, να ολοκληρώσει το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ή οι προοδευτικές δυνάμεις στην κυβέρνηση, τον ορίζοντα μιας δεκαετίας από το 1994 ως το 2004...". Προχωρώντας ακόμα παραπέρα και θέτοντας υπεράνω όλων αυτή την "πολιτική σταθερότητα", δε δίστασε να πει ότι τίποτα δεν πρέπει να θέσει σε αμφισβήτηση την πορεία που έχει επιβάλει στη χώρα το μεγάλο κεφάλαιο, σημειώνοντας ότι η τελευταία πρέπει να μείνει αλώβητη από τις όποιες "εσωκομματικές εξελίξεις σε παρατάξεις, είτε τη δική μας, είτε τη συντηρητική παράταξη",όπως είπε ο Κ. Σκανδαλίδης.

Κατά τα λοιπά ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ δεν παρέλειψε τις συνεχείς αναφορές περί των κίβδηλων προοδευτικών συνεργασιών, τις οποίες προωθεί το κόμμα του στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Μάλιστα, για μια ακόμα φορά δεν παρέλειψε την πολιτική απρέπεια να εντάξει και το ΚΚΕ σε αυτές τις ΠΑΣΟΚικές επιθυμίες... Επίσης είπε ότι η θέση του ΠΑΣΟΚ είναι υπέρ των ευρύτατων δυνατών συνεργασιών με τον ΣΥΝ στις εκλογές, ενώ αναφερόμενος στο επικείμενο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ επανέλαβε ότι δεν πρέπει να διεξαχθεί υπό καθεστώς εσωκομματικών "χαρακωμάτων". Τέλος, πιστός στη γραμμή του Κ. Σημίτη, προσδιόρισε τον αναβαθμισμένο ρόλο που θέλει να προσδώσει ο πρωθυπουργός στην Πολιτική Γραμματεία του κόμματος έναντι του ΕΓ και της ΚΕ.

  • Για "εμμονή σε ένα παρωχημένο ηγεμονισμό και έλλειψη διορατικότητας" έκαναν λόγο στο ΣΥΝ σχολιάζοντας τις δηλώσεις Σκανδαλίδη και - προβάλλοντας το δικό τους μικρομέγαλο ηγεμονισμό... - επισήμαιναν πως... "πριν από το β γύρο υπάρχει ο πρώτος γύρος που αυτός διαμορφώνει το κλίμα"...
Οι Αμερικανο - γερμανικές "συμπληγάδες" της ΟΝΕ

Σε μια εξαιρετικά δυσμενή περίοδο, τόσο όσον αφορά την οικονομική και κοινωνική ζωή, όσο και σε ό,τι αφορά στην εξωτερική πολιτική και στα εθνικά ζητήματα, έχει ήδη εισέλθει η χώρα. Το παραπάνω ομολογούν υψηλόβαθμα στελέχη της κυβέρνησης, κοιτάζοντας βέβαια τα πράγματα από τη δική τους οπτική και... ταξική γωνία. Το γεγονός είναι, πως οι "αγωνίες" των κυβερνώντων και τα μέσα για την "αντιμετώπιση" των αιτιών που τις γεννούν, όπως τα περιγράφουν στις κατ' ιδίαν συζητήσεις τους οι ίδιοι παράγοντες, προδιαγράφουν για το λαό τεράστιους κινδύνους και προβλήματα.

Οπως έλεγε επιφανές κυβερνητικό στέλεχος προς το "Ρ", το 1998 θα είναι έτος "κρίσιμο" για την κυβέρνηση Σημίτη. Πού έγκειται η "κρισιμότητα"; Στο ότι, όπως υπολογίζει η κυβέρνηση, με το τέλος του 1998 θα έχουν περίπου οριστικοποιηθεί οι δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας, για το αν θα γίνει ή όχι δεκτή στην επόμενη φάση της ΟΝΕ. Οπως λέγεται, οι "εταίροι" θα έχουν πλέον "μετρήσιμα" μεγέθη "για να μας ανοίξουν ή να μας κλείσουν την πόρτα".Βεβαίως, όπως ομολογείται, τα κριτήρια συμμετοχής της Ελλάδας στην ΟΝΕ δεν είναι αμιγώς οικονομικά, αλλά και πολιτικά ή και πρωτίστως πολιτικά. Οι εν λόγω παράγοντες αναφέρουν ότι το μέγεθος της ελληνικής οικονομίαςείναι τέτοιο που δεν μπορεί να αποτελέσει ούτε "τροχοπέδη", αλλά ούτε και "οξυγόνο" της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης που συντελείται στο πλαίσιο της ΕΕ. Οι μεγάλες δυνάμεις, επομένως, θα κρίνουν κυρίως με πολιτικούς όρους, αν θα εντάξουν την άρχουσα τάξη της χώρας στο "κλαμπ" της "πρώτης ταχύτητας" ή θα τη χρησιμοποιήσουν ως επιπλέον μέλος της ομάδας που θα μείνει - για διάφορους λόγους - έξω από την ΟΝΕ και τη ζώνη του ΕΥΡΩ.

Από εδώ και πέρα αρχίζουν τα προβλήματα για την κυβέρνηση. Προβλήματα που στην ουσία συνιστούν μια αγωνιώδη προσπάθεια διατήρησης "ισορροπίας" της Ελλάδας μεταξύ δυο "αφεντάδων", δηλαδή μεταξύ της Βόννης και της Ουάσιγκτον. Οπως σημειώνεται, σημαία της πολιτικής της κυβέρνησης Σημίτη είναι η είσοδος της χώρας στην ΟΝΕ. Το "στοίχημα" για την επιτυχία της είναι αν θα αποδειχτεί ικανός διαχειριστής των υποθέσεων της ολιγαρχίας και κυρίως εκείνου του τμήματός της που βλέπει τον εαυτό της στο πλευρό των πολυεθνικών της Ευρώπης. Με άλλα λόγια, η ικανότητα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να εκπροσωπεί τα συμφέροντα που εκπροσωπεί, θα κριθεί από το αν θα επιτύχει το"στόχο" της ΟΝΕ.

Μια τέτοια "επιτυχία" δεν μπορεί παρά να περνά από τις διαθέσεις της Γερμανίας απέναντι στην Ελλάδα. Γι' αυτό η κυβέρνηση αγωνιωδώς θα επιδιώξει, όπως τονίζει ο ίδιος κυβερνητικός αξιωματούχος, σε όλες τις ευρω- ενωσιακές συναθροίσεις του επόμενου διαστήματος (περιθώριο Ευρωπαϊκής Διάσκεψης, Ατυπη Σύνοδος Κορυφής του Μάη, τακτική Σύνοδος ΕΕ τον Ιούνιο, συνεδριάσεις του ΕΚΟΦΙΝ κλπ.) να αποσπάσει έναν "καλό λόγο" της Κομισιόν, δηλαδή έναν "καλό λόγο" της Γερμανίας, για την είσοδο της χώρας στην ΟΝΕ.

Αυτός ο "καλός λόγος" θα επιδιωχτεί να... κερδηθεί με διάφορους τρόπους. Σε ό,τι αφορά στον τομέα της οικονομίαςοι κυβερνώντες θεωρούν ότι τα περιθώρια επιβολής νέων φόρων εξαντλήθηκαν, λόγω του ότι νέοι φόροι ισοδυναμούν, πλέον, με αύξηση του πληθωρισμού. Από τη στιγμή, λοιπόν, που η κυβέρνηση δεν μπορεί να "βάλει χέρι" στον πληθωρισμό κερδών του μεγάλου κεφαλαίου στην Ελλάδα, θα επιδοθεί σε άλλες κινήσεις προσέγγισης των κριτηρίων του Μάαστριχτ. Δηλαδή σε μαζικές ιδιωτικοποιήσεις και σε μαζικές αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις των εργασιακών σχέσεων.

Από εδώ και πέρα, όμως, ξεκινούν οι υπόλοιπες "παροχές" της κυβέρνησης προς τους "εταίρους" και κυρίως προς τους Γερμανούς. Μόνο που οι "παροχές" αυτές βρίσκονται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των άλλων "συμμάχων", των ΗΠΑ. Επομένως, η υπόθεση της ΟΝΕ γίνεται ένας επιπλέον λόγος εμπλοκής της χώρας μας στα γρανάζια των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών μεταξύ ΗΠΑ - Γερμανίας.

Σε αυτές τις αμερικανο - γερμανικές "μυλόπετρες" η κυβέρνηση είναι διατεθειμένη να παραδώσει από το εξοπλιστικό πρόγραμμα της χώρας μέχρι τα όποια κίβδηλα απομεινάρια ανεξαρτησίας της εξωτερικής της πολιτικής. Ετσι, τα ερωτήματα για την κυβέρνηση είναι: Να δώσει κάτι παραπάνω στους Γερμανούς από τις αγορές αεροπλάνων και τανκς, και αν ναι, τι θα κάνει με τον περιφερόμενο Μπερνς, που απαιτεί οι αγορές αυτές να γίνουν από τις ΗΠΑ; Να εμφανιστεί ως ακραιφνής υπέρμαχος των στρατιωτικών απειλών των ΗΠΑ στο Κοσσυφοπέδιο, και αν ναι, πώς θα αντιμετωπίσει τη δυσφορία της ενδιαφερόμενης στην περιοχή Γερμανίας; Να χειριστεί το Κυπριακό και τα προβλήματα στο Αιγαίο, αναζητώντας "ανταλλάγματα" στο πλαίσιο της ΕΕ και της ΟΝΕ, και αν ναι, πώς θα "ισορροπήσει" απέναντι στον Χόλμπρουκ και τις ΗΠΑ; Οσο, λοιπόν, θα πλησιάζει η φάση "αξιολόγησης" της Ελλάδας από τους "εταίρους" για το αν θα γίνει δεκτή στην ΟΝΕ, η χώρα μας πέρα από τον αστερισμό της αέναης λιτότητας, θα υπάγεται όλο και πιο βαθιά στο μαρτύριο της διέλευσης από τις Συμπληγάδες των "συμμάχων". Μόνο που εδώ δεν υπάρχει... πολυμήχανος Οδυσσέας, για να διαβεί αβλαβώς από τη ρότα της υποτέλειας. Η μόνη αβλαβής διέλευση ένα πέρα και μακριά από το δρόμο των Συμπληγάδων της εξάρτησης και ο μόνος που μπορεί να επιβάλει αυτό το δρόμο είναι ο ελληνικός λαός. Ο ελληνικός λαός, που, όπως φαίνεται, έχει πολλούς λόγους για να μην ακολουθήσει το "μονόδρομο" της ΟΝΕ.

Ν. Μπ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ