Με άλλα λόγια, τόσα χρόνια τώρα, ο ένας κόβει και ο άλλος ράβει σε βάρος των εργαζομένων. Και θέλουν να συνεχίσουν, με ακόμη χειρότερα μέτρα. Θα τους αφήσετε;
Εντονα εκδηλώνει την ανησυχία του το χτεσινό «Βήμα», τόσο στο πρωτοσέλιδο θέμα του, όσο και στο πρωτοσέλιδο σχόλιό του. Γιατί ανησυχεί; Επειδή «το Ασφαλιστικό ανοίγει ερήμην της κυβέρνησης». Κι ακόμη, επειδή «εργαζόμενοι και εργοδότες συμφώνησαν χτες να αρχίσουν διάλογο» και έβαλαν την «κυβέρνηση στη γωνία»...
Εμείς θα σας συμβουλεύαμε, πάντως, να ανησυχήσετε πολύ περισσότερο, βλέποντας τις συμπαιγνίες και τα «παιγνίδια» όλων των προαναφερομένων. Και όχι μόνο να ανησυχήσετε, αλλά, πρώτα και κύρια, να ενεργοποιηθείτε και να πυκνώσετε τις γραμμές του ΠΑΜΕ.
«Ελεγχο εισαγωγών, δραστικό περιορισμό της ψαλίδας τιμών παραγωγού - καταναλωτή, μείωση κόστους παραγωγής με έλεγχο τιμών αγροτικών εφοδίων... Προώθηση πολιτικών βιώσιμης ανάπτυξης, με την επεξεργασία ολοκληρωμένου προγράμματος ανάπτυξης, κατά κλάδους και περιφέρειες... την απαγόρευση κυκλοφορίας των "μεταλλαγμένων"... στήριξη συλλογικών μορφών οργάνωσης των παραγωγών για τυποποίηση και εμπορία προϊόντων, ψήφιση νέου νόμου για τους συνεταιρισμούς με στόχο την αναγέννηση και δημοκρατική λειτουργία τους, κ.ά.».
Αυτά και άλλα παρόμοια «διεκδικεί και αγωνίζεται» ο ΣΥΝ, σύμφωνα με άρθρο του Γ. Τόλιου, μέλους της ΠΓ, που δημοσιεύεται στη χτεσινή «Αυγή». Και τα σημειώνουμε, γιατί αποτελούν άλλο ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των «ευρωμονοδρομικών» αντιφάσεων και του καιροσκοπισμού τους. Αγωνίζονται δήθεν για τον έλεγχο των εισαγωγών, αλλά είναι υπέρ της πορείας πολιτικής ενοποίησης της ΕΕ και χαρακτηρίζουν ως αναχρονιστή και σκουριασμένο όποιον μιλήσει για σύνορα. Μιλάνε για έλεγχο τιμών, κλπ., αλλά δε λένε κουβέντα για την «ελεύθερη» (διάβαζε: ασύδοτη) κίνηση και δράση του κεφαλαίου, που αποτελεί το θεμέλιο της Συνθήκης του Μάαστριχτ, της ΟΝΕ, κλπ. Αγωνίζονται, υποτίθεται, για μέτρα στήριξης των μικρομεσαίων αγροτών, αλλά δε λένε το παραμικρό για τις μεγάλες επιχειρήσεις, που σήμερα τους καταληστεύουν. Αλήθεια, πώς βλέπουν να γίνεται η «επεξεργασία ολοκληρωμένου προγράμματος ανάπτυξης, κατά κλάδους και περιφέρειες», στο χώρο της κτηνοτροφίας και των γαλακτοκομικών προϊόντων; Μαζί με τις 3 - 4 μεγάλες επιχειρήσεις, που ελέγχουν σήμερα τον κλάδο, θα τον κάνουν;
Το ιδεολόγημα - απάτη, περί της δήθεν ανεξαρτησίας των κομματικών συνδικαλιστικών στελεχών από το κόμμα τους, δεν είναι καινούριο. Δεκαετίες τώρα χρησιμοποιείται από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και όχι μόνο και θέλει να καλλιεργεί ψευδαισθήσεις στους εργαζόμενους, ότι μπορεί η πολιτική ενός κόμματος να είναι αντεργατική, αλλά η συνδικαλιστική παράταξη, όπου λειτουργούν τα στελέχη του προαναφερόμενου κόμματος, είναι «ανεξάρτητη» και υπερασπίζεται με τον έναν ή άλλον τρόπο τα λαϊκά συμφέροντα.
Στην ίδια λογική κινήθηκε και ο γραμματέας της ΚΕ της ΝΔ, Β. Μεϊμαράκης, στο πρόσφατο συνέδριο της ΔΑΚΕ Δημοσίων Υπαλλήλων. «Η ΔΑΚΕ ήταν πάντα ανεξάρτητη και αδέσμευτη» από τη ΝΔ, τόνισε στην ομιλία του. Για να μην... παρεξηγηθεί, όμως και μετά, τρέχει και δε φτάνει, έσπευσε να προσθέσει, ότι τα συνδικαλιστικά στελέχη της ΔΑΚΕ δεν μπορούν να εναντιώνονται στις κεντρικές πολιτικές επιλογές της ΝΔ, αλλά μόνον, ως προς τον τρόπο εφαρμογής των επιλογών αυτών. Και μετά, κατηγορούν το ΚΚΕ, ως αντιδημοκρατικό και αναχρονιστικό κόμμα, επειδή λειτουργεί στη βάση του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού...