Δεν είναι υπερβολή αυτή η εκτίμηση. Ηδη επιταχύνεται η ολοκλήρωση των ιδιωτικοποιήσεων τραπεζών, επιχειρήσεων, (π.χ. ΕΤΒΑ, Σκαραμαγκάς, «Ολυμπιακή»), τομέων παροχής δημοσίων υπηρεσιών, ενώ επιβάλλονται αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στην ίδια τη δημόσια διοίκηση, προκειμένου να γίνεται πιο αποτελεσματική η λειτουργία της στην παροχή υπηρεσιών προς το μεγάλο κεφάλαιο. Στην υγεία, οι κυβερνητικές εξαγγελίες κάνουν ακόμη πιο σφιχτή τη διαπλοκή του δημόσιου τομέα με το ιδιωτικό κεφάλαιο, με πυρήνα τη λογική της ανταποδοτικότητας στα πλαίσια της ελεύθερης αγοράς και της προσφοράς - ζήτησης. Βασική αρχή τους είναι η αντιδραστική άποψη ότι κάθε άνθρωπος είναι ο ίδιος υπεύθυνος για την υγεία του, άρα πρέπει να πληρώνει και για την αποκατάστασή της! Ο δημόσιος χαρακτήρας της Υγείας ακυρώνεται, ενώ με το σύστημα αυτοχρηματοδότησης, θα γίνει αφαίμαξη των ασφαλιστικών ταμείων, οι υπηρεσίες στις δημόσιες μονάδες θα υποβαθμιστούν ακόμα παραπέρα, με αποτέλεσμα και την ώθηση των εργαζομένων στην ιδιωτική ασφάλιση.
Ολες οι παραπάνω κυβερνητικές επιλογές συνιστούν ένα πλαίσιο που αποτελεί την καρδιά της στρατηγικής του καπιταλισμού, προκειμένου να ευδαιμονεί ο παράδεισος του κεφαλαίου, από τα κέρδη που παράγει η απλήρωτη δουλιά «της Γης των κολασμένων». Είναι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις αφαίμαξης των μέσων που είναι απαραίτητα για τη ζωή των λαϊκών οικογενειών, προκειμένου να αναπαράγεται η ικανότητα για δουλιά, να μην οδηγούνται στη φτώχεια και στην εξαθλίωση. Μ' αυτή την πολιτική αφαίμαξης των απλών ανθρώπων του μόχθου, η ολιγαρχία του πλούτου επιδιώκει την αύξηση των κερδών της, προκειμένου να αντιμετωπίζει από καλύτερες θέσεις τον οξύτατο μονοπωλιακό ανταγωνισμό.
Ο ένας είναι ο δρόμος που υπηρετεί τη χρηματιστική ολιγαρχία και τα διεθνικά μονοπώλια, ο δρόμος που επιμένει στην ενσωμάτωση της χώρας και του λαού της στην ΟΝΕ και στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Είναι ο δρόμος που ικανοποιούνται συμφέροντα της ολιγαρχίας του πλούτου για ένταση της εκμετάλλευσης και της κερδοφορίας σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων, που διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες.
Ο άλλος είναι ο δρόμος του αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού, δημοκρατικού μετώπου πάλης. Είναι ο δρόμος που αντικειμενικά έρχεται σε σύγκρουση και ρήξη με τα συμφέροντα του χρηματιστικού κεφαλαίου, των διεθνικών μονοπωλίων, αυτό το δρόμο προτείνει το ΚΚΕ. Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει. Ο δρόμος του μετώπου συσπειρώνει το λαό στην κοινωνικοπολιτική πάλη για τα συμφέροντά του, μπορεί δε να συμβάλλει στην ανάδειξη μιας άλλης, λαϊκής εξουσίας, για την ανάπτυξη της λαϊκής οικονομίας προκειμένου να ικανοποιούνται όλες οι ανάγκες των απλών ανθρώπων του μόχθου. Αυτή η προοπτική έχει μέλλον για το λαό.
Χαιρετίσματα...
Κατά περίπου 30 εκατομμύρια δολάρια αποφάσισε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον πως θα αυξηθεί η αμερικανική οικονομική βοήθεια προς την Κροατία. Αυτός ήταν ο «μποναμάς» που επιφύλασσε ο Πρόεδρος Κλίντον στον Κροάτη ομόλογό του Στίπε Μέσιτς και τον πρωθυπουργό Ιβιτσα Ράτσαν, οι οποίοι πραγματοποιούν περιοδεία στις ΗΠΑ. Η εξήγηση γι' αυτή τη «γενναιόδωρη» κίνηση της - πάντα τόσο «φιλεύσπλαχνης»... -Ουάσιγκτον είναι ευνόητη, αλλά για όσους δεν «εννόησαν» δημοσιοποιήθηκε και στη διάρκεια των συνομιλιών που είχε ο Πρόεδρος Κλίντον με τους Κροάτες αξιωματούχους στο περιβόητο οβάλ γραφείο. Σύμφωνα λοιπόν με το ρεπορτάζ, ο Κλίντον πήρε την παραπάνω απόφαση, αφού εξήρε «την ταχεία πρόοδο» που επιτεύχθηκε στην πορεία «εκδημοκρατικοποίησης» στην Κροατία (βλέπε τη «νέα στροφή» που σημειώθηκε μετά την εγκατάλειψη του αυταρχικού τρόπου διακυβέρνησης επί εποχής του - υπό τη στοργική «σκέπη» Γερμανίας και ΗΠΑ - Τούτζμαν), τον «ευρωπαϊκό προσανατολισμό της» και τον «ουσιώδη ρόλο που παίζει σήμερα η Κροατία στα Βαλκάνια». Το «μόνον» που ζήτησε - φανερά τουλάχιστον...- ο Πρόεδρος Κλίντον από τον Κροάτη ομόλογό του ήταν, σύμφωνα πάντα με το ρεπορτάζ, η «συμμόρφωση της κροατικής μειονότητας της Βοσνίας στο πλαίσιο που έχει τεθεί από τις συμφωνίες του Ντέιτον»...
«Στη Γιουγκοσλαβία, η διαθεσιμότητα τροφίμων έχει φθάσει στα κατώτατα δυνατά όρια, ο έλεγχος των τιμών στα προϊόντα είναι ουσιαστικά αδύνατος, ενώ η πραγματική αξία μισθών και συντάξεων δεν ανταποκρίνεται στη νέα πραγματικότητα. Πολύ απλά δεν καλύπτεται το κόστος παραγωγής αγροτικών και άλλων προϊόντων», ανακοίνωσαν στη Ρώμη εκπρόσωποι του Παγκόσμιου Οργανισμού Τροφίμων του ΟΗΕ... Η νέα έκθεση των αξιωματούχων της οργάνωσης δεν είναι απλώς μία είδηση. Είναι η απτή απόδειξη της εξαθλίωσης, της φτώχειας και της εγκατάλειψης που προκαλεί η ιμπεριαλιστική πολιτική υπερδυνάμεων με το γνωστό φιάσκο της επιβολής κυρώσεων με διάφορες, κάθε φορά, αφορμές ή προφάσεις. Στην ΟΔ Γιουγκοσλαβίας του σήμερα, ένα χρόνο και βάλε από τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς του τρόμου, οι ειδήσεις μοιάζουν να έρχονται από το μέτωπο μίας νεοσυσταθείσας «Πόλης των Εσχατων Πραγμάτων»... που εξαθλιώνεται στο όνομα της δημοκρατικοποίησης στους ρυθμούς των ταμπούρλων του διαβόητου «Συμφώνου Σταθερότητας».
«Πότε θα είναι δίκαιες και δημοκρατικές οι επικείμενες εκλογές στην ΟΔ Γιουγκοσλαβίας; Μα φυσικά μόνον όταν νικήσει η αντιπολίτευση!». Αλλη μία ρήση της «σοφής» γυναικός που τυγχάνει υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ και ακούει στο όνομα Μαντλίν Ολμπράιτ. Η κ. Ολμπράιτ, γνωστή για τις «δεινές διπλωματικές» της ικανότητες, απ' όταν ήταν κιόλας πρεσβευτής των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, έδωσε άλλο ένα δείγμα των «δημοκρατικών» αντιλήψεων, από τις οποίες εμφορείται τόσο αυτή όσο και η κυβέρνησή της... κατά τη συνάντηση που είχε στην Ουάσιγκτον με Κροάτες αξιωματούχους. Μπερδεύοντας για λίγο τις χώρες... των Βαλκανίων, η κ. Ολμπράιτ, που φαίνεται πως πρωτοστατεί... αμισθί (;) στην προεκλογική εκστρατεία τόνωσης του πεσμένου ηθικού της σερβικής αντιπολίτευσης, άδραξε την ευκαιρία για να επαναλάβει τα λίγο-πολύ γνωστά. Οτι δηλαδή «αν και ο Πρόεδρος Μιλόσεβιτς μπορεί να νοθεύσει τις εκλογές του Σεπτέμβρη, εάν ενεργοποιηθούν οι Γιουγκοσλάβοι έχουν τη δυνατότητα να καθορίσουν τη μοίρα τους», ότι το εκλογικό αποτέλεσμα του Σεπτέμβρη θα μπορούσε να δώσει μία ευκαιρία στο Βελιγράδι να στρέψει την πλάτη στο παρελθόν, όπου «παρελθόν», κατά την Αμερικανίδα υπουργό Εξωτερικών, είναι «η πολιτική απομόνωσης και εθνικού μίσους του Μιλόσεβιτς».
Αρα, το καλύτερο η Ολμπράιτ το άφησε για το τέλος... Οπως είπε επί λέξει, «οι ΗΠΑ βοηθούν τη διαδικασία εκδημοκρατισμού στη Σερβία διότι πρέπει να σταματήσει η διαδικασία ομογενοποίησης στη Σερβία, που βασίζεται στο σύνθημα ότι όλοι οι Σέρβοι πρέπει να ζουν σ' ένα ενιαίο κράτος»! Καταλάβατε;