ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αντιδραστικές προτάσεις

Η προχτεσινή παρουσίαση των προτάσεων του ΠΑΣΟΚ για την Παιδεία έχει μια ιδιαίτερη σημασία. Πρώτον, γιατί οι προτάσεις αυτές είναι βαθιά αντιλαϊκές και αντιδραστικές, ακόμη περισσότερο κι από την αντιεκπαιδευτική πολιτική της σημερινής κυβέρνησης. Το εκπαιδευτικό... όραμα του ΠΑΣΟΚ, συνίσταται με δυο λόγια στην κατάργηση του δημόσιου χαρακτήρα και την προώθηση της ιδιωτικοποίησης σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης, στην κατηγοριοποίηση σχολείων και ανωτάτων ιδρυμάτων (ανάλογα με τον «πλούτο» της περιφέρειας, του δήμου, της γειτονιάς και την εξασφάλιση ιδιωτικής χρηματοδότησης) και πρόγραμμα μαθημάτων, που οδηγεί κατ' ευθείαν στη δημιουργία αμόρφωτου - ευέλικτου εργατικού δυναμικού, πειθήνιου στις απαιτήσεις της αγοράς, όπως χαρακτηριστικά έγραφε ο χτεσινός «Ρ». Δεύτερον, γιατί η Παιδεία - όπως έχει δηλώσει δημόσια και πολλές φορές η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ - αποτελεί τον βασικό μοχλό της γενικότερης πολιτικής της και του... οράματός της για την ανάπτυξη της χώρας. Και τρίτον, γιατί ο τομέας της Παιδείας αποτελεί τον μοναδικό, για τον οποίο το ΠΑΣΟΚ, μέχρι σήμερα, προχώρησε στη δημοσιοποίηση κάποιων συγκεκριμένων προτάσεων.

Επομένως, ο καθένας και ιδιαίτερα όσοι εργαζόμενοι στηρίζουν ακόμη τις ελπίδες τους στο ΠΑΣΟΚ, καλούνται να βγάλουν τα συμπεράσματά τους...

Φέρει τις υπογραφές τους

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μια κι έχει ανάψει ο καυγάς μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, για το θέμα της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» και ποιος ευθύνεται περισσότερο για τη σημερινή κατάληξη, σας συνιστούμε να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή στα θέματα για τα οποία τσακώνονται. Στα τελευταία, θα ακούσετε πολλά και διάφορα, για ρουσφετολογίες, μίζες, κακοδιαχείριση, τακτοποίηση «ημετέρων», αποτυχημένα προγράμματα «εξυγίανσης», πολλές δεκάδες δισεκατομμύρια που χάθηκαν... μυστηριωδώς, ακόμη και για «συνδικαλιστική τρομοκρατία» (διάβαζε: κυβερνητικό συνδικαλισμό). Ισως και άλλα, που τούτη τη στιγμή μάς διαφεύγουν...

Και δε λέμε πως όλ' αυτά κι ακόμη περισσότερα δεν έχουν γίνει απ' όλες τις μέχρι σήμερα «γαλαζιο-πράσινες» κυβερνήσεις. Σας βεβαιώνουμε, όμως, ότι δεν πρόκειται να ακούσετε ούτε λέξη, τόσο από το ένα, όσο και από το άλλο κόμμα, για την ευρωενωσιακή πολιτική της «απελευθέρωσης των αερομεταφορών», που ξεκίνησε από τη δεκαετία του '90 και έχει πρώτιστο στόχο τη συγκέντρωση των αερογραμμών σε λίγα χέρια μεγάλων μονοπωλίων και πολυεθνικών. Κι από κοντά, την ενίσχυση του ανταγωνισμού, τη μείωση του κόστους των αερομεταφορών και τη μεγιστοποίηση των επιχειρηματικών κερδών, με ό,τι αυτά συνεπάγονται για την ασφάλεια των πτήσεων κλπ. Καθόλου τυχαία, βέβαια. Η πολιτική αυτή, η οποία πρωτίστως ευθύνεται για τη σημερινή κατάληξη, φέρει από κάτω τις υπογραφές και των δυο κομμάτων. Αυτή προωθούν και εφαρμόζουν τόσα χρόνια τώρα και συνεχίζουν και σήμερα.

Η ... ισότητα του Μάνου

Βέβαια, έχει ...δίκιο ο εκλεγμένος με το ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, Στ. Μάνος. Η κυβέρνηση και το κράτος πρέπει να έχουν την ίδια συμπεριφορά και αντιμετώπιση σε όλους όσοι χάνουν τη δουλιά τους από τα λουκέτα, που βάζουν οι κάθε λογής επιχειρηματίες. Στον Καιάδα της φτώχειας και της ανεργίας πετιούνται οι εργαζόμενοι της «ΠΑΛΚΟ», του «Λαναρά», των «Κλωστηρίων Πρεβέζης», των «Σωληνουργείων Κορίνθου» και τόσων άλλων επιχειρήσεων; Το ίδιο πρέπει να συμβεί και για τους εργαζόμενους της «Ολυμπιακής Αεροπορίας». Πρέπει να υπάρχει ισότητα...

Και να 'στε σίγουροι ότι θ' ακούσουμε και θα δούμε ακόμη χειρότερα, όσο οι εργαζόμενοι - είτε βρίσκονται στο δημόσιο, είτε στον ιδιωτικό τομέα, είτε βασανίζονται να βρουν δουλιά -εναποθέτουν τις ελπίδες και τη ζωή τους στους κάθε λογής Μάνους και τους λοιπούς πολιτικούς εκπροσώπους της πλουτοκρατίας. Οσο δεν ενώνονται, προτάσσοντας τα ταξικά συμφέροντά τους και βάζοντας στο περιθώριο τα διχαστικά και διασπαστικά κηρύγματα των κάθε λογής εχθρών και «φίλων». Οσο δεν αποφασίζουν να πάρουν στα χέρια τους τον παραγόμενο από τους ίδιους τεράστιο πλούτο, στέλνοντας τους κεφαλαιοκράτες και το απάνθρωπο σύστημά τους στα αζήτητα της ιστορίας...

Αλογοσκούφης, όπως Κίρχοφ...

Μεγάλος θόρυβος έχει προκληθεί στη Γερμανία, λίγες ημέρες πριν τις εκεί εκλογές, σχετικά με την πρόταση του Πάουλ Κίρχοφ - προαλείφεται για υπουργός Οικονομικών σε ενδεχόμενη νίκη των χριστιανοδημοκρατών - για την εφαρμογή ενιαίου συντελεστή φορολογίας 25% στα φυσικά πρόσωπα. Σύμφωνα, με τις σχετικές ειδήσεις, οι Γερμανοί ψηφοφόροι υποδέχτηκαν αρνητικά τη συγκεκριμένη πρόταση και οι χριστιανοδημοκράτες έχασαν κρίσιμους πόντους στην εκλογική μάχη.

Αναφέρουμε το γεγονός, επειδή στο ίδιο μέτρο προσανατολίζεται και η κυβέρνηση της ΝΔ και, ήδη, προς την κατεύθυνση αυτή οδηγούν οι σχετικές εξαγγελίες, περί μείωσης το 2007 των ανώτερων φορολογικών συντελεστών. Μάλιστα, ο επί των Οικονομικών υπουργός Γ. Αλογοσκούφης - εισηγητής της συγκεκριμένης πρότασης - υποστηρίζει στα σοβαρά, ότι με την εφαρμογή του ενιαίου συντελεστή, θα ελαφρυνθούν φορολογικά τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα... Η ουσία της πρότασης, βέβαια, συνιστά ένα ακόμη προκλητικό δώρο στους κατόχους μεγάλων εισοδημάτων, δεδομένου ότι αυτοί θα είναι οι μεγάλοι ωφελημένοι. Και συγκεκριμένα, όσοι σήμερα φορολογούνται με 40%, ενώ στο παρελθόν - τη δεκαετία του '80 - φορολογούνταν με 60-65% ή και 70%.

Από σήμερα στο Φεστιβάλ

Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ, 31 χρόνια μετά, παραμένει εξαιρετικά σύγχρονο. Αυτό έδειξαν οι εκατοντάδες προφεστιβαλικές εκδηλώσεις που «απλώθηκαν» σε πόλεις και χωριά, σε τόπους δουλιάς, σε πανεπιστήμια, σε γειτονιές, σ' όλη τη χώρα. Εκεί όπου η αγωνία κι η αγανάκτηση, ο προβληματισμός, οι σκέψεις του νέου εργάτη, του φοιτητή, του σπουδαστή, του νεαρού γονιού, και όχι μόνο, κατατέθηκαν όχι για να σκορπίσουν σαν λόγια του αέρα, αλλά για να βγουν συμπεράσματα, να σφυρηλατηθεί η αντίσταση. Να στοχοπροσηλωθεί ο αγώνας. Το Φεστιβάλ αντλεί το ριζοσπαστικό του χαρακτήρα πρώτα και κύρια από την ανατρεπτική πολιτική του ΚΚΕ, από τη βαθιά πεποίθηση ότι ο καπιταλισμός δε «φτιασιδώνεται», ότι η εργατική τάξη πρέπει να σπάσει τα δεσμά της εκμετάλλευσης και να οικοδομήσει τη δική της κοινωνία, τη σοσιαλιστική. Και σ' αυτή την υπόθεση η νεολαία έχει το δικό της ρόλο, τη δική της θέση.

Τριάντα ένα χρόνια τώρα, το Φεστιβάλ ωρίμασε, μεγάλωσε, αλλά πάντα είναι μέλημα βασικό της ΚΝΕ να κάνει ένα βήμα παραπέρα. Κάτι που αντανακλάται και στις φετινές προσπάθειες, ώστε το περιεχόμενο, η πολιτιστική δραστηριότητα, η ίδια η αισθητική του Φεστιβάλ να υπηρετούν καλύτερα το πολιτικό του μήνυμα. Να είναι ένας πραγματικός πυρήνας προβληματισμού για την αλήθεια που πρέπει «να μάθουμε για να αλλάξουμε τον κόσμο». Την αλήθεια που αναδεικνύει τη δύναμη των λαών, το καθήκον και τη θέση της νεολαίας, εκεί ακριβώς που ορίζει ο μονόδρομος της ευθείας σύγκρουσης με όσα απειλούν τις ανάγκες και τα δικαιώματά της: Στην πρωτοπορία των αγώνων, στο πλευρό της εργατικής τάξης.

Η γιορτή που ξεκινάει σήμερα, φωτίζει ακριβώς αυτή την ανάγκη για τη νέα γενιά. Με τη συζήτηση, το τραγούδι, το χορό, το θέατρο, τον κινηματογράφο, το παιχνίδι, με το κέφι της νιότης, με όλα αυτά που συνθέτουν μια πραγματικά μεγάλη γιορτή. Είναι πολιτική γιορτή. Γιορτή των κομμουνιστών, που ειδικά τώρα στρέφουν επίμονα το βλέμμα τους στη νέα γενιά, συζητούν για τα προβλήματα, τις ανάγκες της, για τη δράση του Κόμματος της εργατικής τάξης στη νεολαία. Και στο Φεστιβάλ συναντιούνται οι νέοι με τους κομμουνιστές. Από σήμερα και για τέσσερις μέρες το ραντεβού είναι στα Ιλίσια.

Από σήμερα και μέχρι την Κυριακή θα είμαστε εκεί αντάμα μ' αυτούς τους νέους κομμουνιστές, που με τη δράση τους συμβάλλουν και αυτοί στην αποκάλυψη της ενοχής του καπιταλισμού για την εξαθλίωση, την ανεργία, την ανασφάλεια και τα αδιέξοδα, όλα αυτά που εγκλωβίζουν κάθε εργαζόμενο, κάθε ηλικίας, το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων.

Και μαζί τους, «μπλέκουμε» το τραγούδι, το θέατρο, το βιβλίο και την αθλητική άμιλλα, τη γόνιμη κουβέντα και το σκίτσο, με τον αγώνα ενάντια στην κοινωνία που έχει θεμέλιό της την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Με τον αγώνα για το μέλλον μας, το σοσιαλισμό.