Κάθε άλλο παρά ξαφνιάζει ο τρόπος με τον οποίο ο οπορτουνισμός στέκεται απέναντι στο Συνέδριο του ΚΚΕ. «Εκ στόματος κοράκου, κρα» ή για να γινόμαστε κατανοητοί άλλος βλέπει το «φάντασμα του Στάλιν» να πλανάται εντός της αιθούσης, άλλος βλέπει «Συνέδριο περιορισμένης ευθύνης». Τα παραμορφωτικά γυαλιά του αντικομμουνισμού τους επιτρέπουν να βλέπουν ό,τι θέλουν να δουν. Μερικές φορές «ξύνονται στην γκλίτσα του τσοπάνη»...
Γιατί, το να μιλά ο Ν. Βούτσης σημαίνον στέλεχος του ΣΥΝ για «Συνέδριο Περιορισμένης Ευθύνης» τρεις μέρες αφότου ο ΣΥΝ βγήκε από ένα Συνέδριο - παρωδία, είναι τουλάχιστον προκλητικό. Υπενθυμίζουμε ότι οι σύνεδροι του ΣΥΝ κλήθηκαν και ψήφισαν σε ποσοστό 82% ένα πρόγραμμα 400 σελίδων για το οποίο δεν είχαν ιδέα, αφού δε συζητήθηκε ποτέ, πουθενά.
Να εγκαλεί το ΚΚΕ ότι δε μιλά για την κρίση είναι επίσης προκλητικό. Ας ψάξει να βρει πότε το ΚΚΕ μίλησε και για την κρίση και για τις αιτίες της και για τα καθήκοντα του κινήματος για την αντιμετώπισή της. Για παράδειγμα, για να μην κουράζεται μπορεί να πάει στις σχετικές παραγράφους ήδη από το προηγούμενο, το 17ο Συνέδριο του ΚΚΕ. Κι ας ψάξει να βρει πότε έκανε κάτι ανάλογο ο ΣΥΝ.
Χρειάζεται θράσος να εγκαλεί το ΚΚΕ ότι δεν κάνει ίχνος αυτοκριτικής ανήκοντας σ' ένα κόμμα του οποίου ο πρόεδρος απ' το βήμα του Συνεδρίου τους, τράβηξε τ' αυτιά στους ελάχιστους που ζήτησαν αυτοκριτική για την υπερψήφιση της Συνθήκης του Μάαστριχτ, λέγοντάς τους «δεν πετάμε τίποτα ούτε τα υπέρ ούτε τα κατά μας»...
Οπως θράσος χρειάζεται για να εγκαλεί το ΚΚΕ ότι «ψαρεύει στα θολά απόνερα του συστήματος». Το στέλεχος του ΣΥΝ για το πρόγραμμα του οποίου ο συντάκτης του δήλωσε στο Συνέδριο: «Πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων προτείνουμε. Δε θα το προτείναμε αν πιστεύαμε ότι ο καπιταλισμός δε μεταρρυθμίζεται»...!
Ας μείνουμε σ' αυτά, γι' αυτούς που μία και μόνο ευθύνη συναισθάνονται και μάλιστα πλήρως, την ευθύνη τους να συμβάλουν ως ανάχωμα, ως εξωραϊστές του καπιταλισμού, στη διάσωσή του, ευελπιστώντας να τους αναγνωριστούν οι υπηρεσίες τους με μια θέση στη διαχείριση αυτού του συστήματος.
Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι εκεί στον ΣΥΝ πάσχουν από αντιΚΚΕ τύφλωση. Χτες ανακαλύψαμε ότι τους βασανίζει και αντιΚΚΕ κώφωση. Στη χτεσινή «Αυγή» διαβάσαμε για το 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ ότι αυτό διακήρυξε πως «Ο εχθρός παραμένει ένας, ο Συνασπισμός και ο ΣΥΡΙΖΑ», ότι το σύνθημα του Συνεδρίου για αντεπίθεση αφορά στην ένταση των επιθέσεων «εναντίον της ριζοσπαστικής και ανανεωτικής αριστεράς». Δε γνωρίζουμε βέβαια πού τα είδε και τα άκουσε αυτά ο συντάκτης τους. Ούτε πολύ περισσότερο πού είδε ή άκουσε ότι για το ΚΚΕ «οι οπορτουνιστές φταίνε και για την κρίση» και ότι το ΚΚΕ προτείνει για «αντίδοτο στην κρίση, τον σταλινισμό»!
Βεβαίως, πουθενά δεν τα είδε γραμμένα και από κανέναν δεν τα άκουσε. Η «Αυγή» έγραψε αυτά που θα ήθελε ίσως να ακούσει προσπαθώντας και να υποδαυλίσει τα αντανακλαστικά αναγνωστών της να υπερασπιστούν τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που το ΚΚΕ τάχα στοχοποιεί αναγορεύοντάς τον σε νούμερο ένα εχθρό.
Ας ξαναδιαβάσουν την εισήγηση της ΚΕ στο 18ο Συνέδριο. Οχι γιατί περιμένουμε ότι θα σταματήσουν να γράφουν ανακρίβειες. Θα συνεχίσουν. Γιατί δεν έχουν άλλο τρόπο αντιπαράθεσης.