Αυτά δεν επιτρέπεται κανείς να τα ξεχνά. Πολύ περισσότερο, καθώς οι πληγές της γειτονικής χώρας παραμένουν ορθάνοιχτες...
Το ένα μετά το άλλο «έρχονται» τα θανατηφόρα «ατυχήματα» στις διαβάσεις των σιδηροδρομικών γραμμών, οι οποίες διέρχονται από το κέντρο της Λάρισας, κόβοντας την πόλη στη μέση. Στην αρχή της βδομάδας μια γυναίκα σκοτώθηκε περνώντας τη φυλασσόμενη διάβαση της οδού Βόλου, ενώ πριν από λίγες μέρες, σε άλλη κοντινή διάβαση, έχασαν τη ζωή τους μια μάνα με τις δυο μικρές κόρες της.
Κι όμως, παρ' όλα αυτά οι αρμόδιοι δε φαίνονται να ενδιαφέρονται, στα σοβαρά, γι' αυτό το μεγάλο πρόβλημα και, πάντως, δε λαμβάνονται τ' αναγκαία μέτρα για να σταματήσει το «κακό».
Η ουσιαστική και μακροπρόθεσμη λύση του προβλήματος είναι η υπογείωση ή η απομάκρυνση των σιδηροδρομικών γραμμών από το κέντρο της πόλης. Αυτό ακριβώς ζητούν οι κάτοικοι των συνοικιών που βρίσκονται κοντά, κάποιοι εκ των οποίων, εκτός του κινδύνου των δυστυχημάτων, αντιμετωπίζουν και πρόβλημα αποκλεισμού τους από το κέντρο της πόλης, καθώς είναι πολύ δύσκολη, αν όχι αδύνατη, η διέλευσή τους από τις διαβάσεις, όπως π.χ. συμβαίνει με τους κατοίκους του «Θεσσαλικού».
Ο ΟΣΕ αρνείται την υπογείωση των γραμμών, επικαλούμενος το μεγάλο χρηματικό κόστος - δε δέχεται ούτε να κατασκευάσει υπόγειες διαβάσεις - ο Δήμος και η Νομαρχία Λάρισας κάνουν πως ενδιαφέρονται χωρίς να νοιάζονται πραγματικά και οι κυβερνητικοί παράγοντες περί άλλα τυρβάζουν.
Ετσι το μόνο που μπορεί να επιβάλει τη λύση που απαιτείται είναι η αγωνιστική κινητοποίηση των δημοτών, η οποία θα πρέπει να οργανωθεί σωστά και να λάβει μαζικές και δυναμικές διαστάσεις, ώστε να είναι αποτελεσματική...
Τεράστια είναι η οικολογική καταστροφή που συντελείται σε πολλά από τα ποτάμια της Θεσσαλίας, λόγω της μόλυνσης των νερών τους, η οποία θ' αφανίσει κάθε μορφή ζωής στις κοίτες τους. Τη ρύπανση προκαλούν, κυρίως, τα λύματα που ρίχνουν βιομηχανίες, αλλά και τα σκουπίδια που συγκεντρώνονται δίπλα από τις όχθες, όπως και τα φυτοφάρμακα που χρησιμοποιούνται σε παραποτάμιες αγροτικές περιοχές.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του ξακουστού Πηνειού, ο οποίος έχει μετατραπεί σε βρωμοπόταμο. Η κύρια αιτία γι' αυτό είναι η ρύπανση που προκαλούν τα απόβλητα βιομηχανιών, οι οποίες λειτουργούν στο Νομό Τρικάλων - ιδίως τυροκομικές, αλλά και άλλες - καθώς και τα σκουπίδια μερικών δήμων της περιοχής που εναποτίθενται δίπλα στο ποτάμι.
Για το πόσο μολυσμένα είναι τα νερά αυτών των ποταμιών και τι κινδύνους συνεπάγονται, χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι πολλά πρόβατα που ήπιαν νερό από τον Γκουσμπασανιώτη - ποτάμι, που ρέει στο Νομό Λάρισας κι έχει μολυνθεί από τ' απόβλητα εργοστασίου της περιοχής - πέθαναν!
Κι ενώ όλοι στη Θεσσαλία παραδέχονται το μέγεθος και την επικινδυνότητα του προβλήματος, μέτρα για την αντιμετώπισή του δεν παίρνονται. Ο κόσμος φωνάζει και διαμαρτύρεται, αλλά οι νομάρχες κάνουν τα στραβά μάτια, επιτρέποντας στους βιομήχανους να ρυπαίνουν - μάλιστα, κάποιοι από τους ρυπαντές το παίζουν τσαμπουκάδες κι απειλούν όσους σκέφτονται να τους καταγγείλουν ονομαστικά - οι δήμαρχοι είναι βαρήκοοι και οι κυβερνητικοί αρμόδιοι «αγρόν ηγόραζον και ζεύγος βοών»...
Η ενεργοποίηση του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης και έκδοσης, ο συντονισμός κυβερνήσεων και υπηρεσιών για την παρακολούθηση και το φακέλωμα, η «ρήτρα αλληλεγγύης», η εφαρμογή όλων των «τρομο-συμφωνιών» που υπογράφτηκαν από τις 11 του Σεπτέμβρη του 2001 μέχρι σήμερα, η δημιουργία ειδικής θέσης συντονιστή για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και η ενίσχυση της ευρωαστυνομίας, αλλά και της δικαστικής συνεργασίας, συνιστούν ένα οπλοστάσιο κατά των λαών.