ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Αντιεξουσιαστής»... του συστήματος

Παπαγεωργίου Βασίλης

Με το φωτοστέφανο του «αντιεξουσιαστή» και του «ήρωα» που έχει κότσια να τα βάζει με τους «ισχυρούς» εμφανίζουν τον Μ. Τριανταφυλλόπουλο ορισμένοι «συνάδελφοί» του (Κακαουνάκης, Αναστασιάδης, Δ. Ρίζος κ.ά.). Η αλήθεια είναι ότι ο Μ. Τρ. χρησιμοποιεί κατά κόρον μια αντιεξουσιαστική - αναρχική ρητορεία, ακριβώς όμως για να συσκοτίζει τον πραγματικό του ρόλο. Κάτω από τη μάσκα του «αμφισβητία» μπορεί πιο εύκολα να επιτυγχάνει τους στόχους του. Και μέχρι στιγμής έχει φανεί καθαρά ότι με τις εκπομπές και τις μεθόδους του «προκαλεί» και «νομιμοποιεί» τα πλέον αστυνομικού χαρακτήρα μέτρα και αντιδραστικές πολιτικές (π.χ. κάμερες της αστυνομίας παντού, μαζικός χαφιεδισμός, μπιγκμπραδερισμός κ.ά.). Δεν είναι διόλου τυχαίο το γεγονός ότι ο ίδιος ο υπουργός Δημόσιας Τάξης τον κάλεσε προχθές για να «ενημερωθεί για την υπόθεση», λες και ο δαιμόνιος ρεπόρτερ γνωρίζει περισσότερα από τον υπουργό... Ούτε είναι τυχαίο ότι στις εκπομπές του βρίσκονται σταθερά εκπρόσωποι αστυνομικών, ντετέκτιβ και ό,τι άλλο του ίδιου σιναφιού. Από την άλλη είναι τυχαίο ότι ο Μ. Τρ. δεν πήγε ποτέ να στήσει την «κρυφή» κάμερά του σε ένα εργοστάσιο - κάτεργο ή ότι δεν πρόβαλε στις εκπομπές του κάποιον αγώνα εργαζομένων; Οι σκανδαλοθηρικές εκπομπές του μπορεί στην καλύτερη περίπτωση να θίγουν κάποιους ανεπιθύμητους των αφεντικών του ή να βοηθούν σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Ο Μ. Τρ. δε διαφέρει πουθενά από έναν «κανονικό» κονδυλοφόρο του συστήματος, εκτός από την «αποτελεσματικότητά» του.

Χωρίς σχόλια

«Με διακομματική συναίνεση ο διάλογος με την Τουρκία», έλεγε χτες το «Βήμα», από τον πρωτοσέλιδο τίτλο του, ενώ ο τίτλος στο αντίστοιχο ρεπορτάζ ισχυριζόταν: «Συναίνεση για διάλογο χωρίς ατζέντα εξασφάλισε χθες ο υπουργός Εξωτερικών». Πόσο αυτά καθρέφτιζαν την πραγματικότητα; Αντί άλλης απόδειξης, σας παραθέτουμε τους τίτλους των σχετικών ρεπορτάζ της απογευματινής του συγκροτήματος Λαμπράκη («Νέα»): «Διάλογος με παγίδες - Καθησυχαστικός ο Γ. Παπανδρέου - Ασαφής παραμένει η διαδικασία» και «Μήνυμα ανησυχίας από τους βουλευτές».

Τα σχόλια περιττεύουν...

«Τουφεκιά στον αέρα» η απεργία;

«Υπεράσπιση του κράτους πρόνοιας. Αύξηση των δαπανών για την Υγεία. Νέο σύγχρονο ιατρικό μισθολόγιο, ισότιμο των ευρωπαϊκών. Αύξηση του ποσού των εφημεριών. ΟΧΙ στη διάλυση του ΕΣΥ. Ενιαίος Φορέας Υγείας. Ενιαίο ΕΣΥ». Είναι μερικά από τα αιτήματα της 48ωρης απεργίας, που εξάγγειλε πρόσφατα και πραγματοποιεί σήμερα και αύριο η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών (ΟΕΝΓΕ). Μια απεργία, η οποία - απ' όσα ξέρουμε - προκηρύχτηκε ξαφνικά και χωρίς καμιά ουσιαστική προετοιμασία, ενώ μοιάζει έντονα με «τουφεκιά στον αέρα», καθώς είναι ανύπαρκτος ο όποιος γενικότερος αγωνιστικός προγραμματισμός της ΟΕΝΓΕ.

Τα παραπάνω όμως είναι τα λιγότερα. Τι αξία έχουν τα παραπάνω, γενικόλογα αιτήματα υπεράσπισης του σημερινού ΕΣΥ, όταν η ΟΕΝΓΕ δε λέει τίποτε για τα συγκεκριμένα και αλλεπάλληλα μέτρα υποβάθμισης του δημόσιου χαρακτήρα του συστήματος Υγείας και εμπορευματοποίησής του, που παίρνει καθημερινά η κυβέρνηση; Οταν, για παράδειγμα, δε λέει τίποτε για τα ιδιωτικά απογευματινά ιατρεία στα δημόσια νοσοκομεία ή την ολόπλευρη εισαγωγή και εφαρμογή των λεγομένων ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων, κλπ., κλπ.;

Η ανάγκη, βέβαια, της αγωνιστικής συσπείρωσης και αντίστασης των υγειονομικών στην κυβερνητική πολιτική υποβάθμισης του δημόσιου συστήματος Υγείας είναι περισσότερο και από επιτακτική. Αλλά δε νομίζουμε, πως ικανοποιείται η ανάγκη αυτή με τέτοιες τακτικές.

«Θα πρέπει να είναι κανείς πολύ ανόητος ή απελπισμένος για να σκέφτεται σενάρια πρόωρων εκλογών», δήλωσε χτες ο Ε. Βενιζέλος. Αραγε τους «συντρόφους» του στο ΠΑΣΟΚ που διακινούν αυτά τα σενάρια πού τους κατατάσσει; Στους «ανόητους» ή στους «απελπισμένους»;

Διάλογος ιμπεριαλιστικών προδιαγραφών

Ελληνοτουρκικός διάλογος επί θύραις! Δεν υπάρχει πλέον αμφισβήτηση ότι ένας ελληνοτουρκικός διάλογος, και μάλιστα με γοργούς ρυθμούς και εφ' όλης της ύλης, έχει δρομολογηθεί. Εχει ήδη ξεκινήσει. Ετσι θα ήταν αποπροσανατολιστικό η συζήτηση να εγκλωβιστεί στο τυπικό μέρος. Δηλαδή στο αν πρόκειται ή όχι για διάλογο μεταξύ των δύο χωρών. Το ζήτημα είναι το πλαίσιο, μέσα στο οποίο θα εξελιχθεί και η αφετηρία από την οποία ξεκινάει. Ολα, λοιπόν, δείχνουν ότι τίποτα θετικό δεν επιφυλάσσει για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού και για την υπόθεση της ειρήνης ευρύτερα στην περιοχή.

Και αυτό όχι γιατί υπάρχει άλλη επιλογή πέραν αυτής του διαλόγου για την ειρηνική επίλυση των διεθνών και διμερών προβλημάτων. Δεν πρόκειται όμως περί αυτού. Αντίθετα, οι διευθετήσεις που θα προκύψουν, αν υπάρξει συγκεκριμένο αποτέλεσμα, ή το νέο σκηνικό στο οποίο θα διολισθήσουν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, αποσκοπούν στην καλύτερη λειτουργία του ιμπεριαλιστικού συστήματος διεθνών σχέσεων, στην πιο αποτελεσματική εξυπηρέτηση των σχεδίων της «νέας τάξης πραγμάτων».

Ετσι, το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα γίνει ο διάλογος αυτός οριοθετείται ως εξής:

Με το «καλημέρα» αυτού του διαλόγου, εγκαταλείπονται αυτόματα πάγιες ελληνικές θέσεις, που αποτελούσαν μια έσχατη γραμμή άμυνας απέναντι στις τουρκικές διεκδικήσεις. Ετσι, ανατράπηκε η θέση ότι η ελληνική πλευρά αναγνωρίζει αποκλειστικά και μόνο το ζήτημα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο ως αντικείμενο προς διευθέτηση και μένει ανοιχτό το ενδεχόμενο να μπει στο τραπέζι οποιαδήποτε τουρκική απαίτηση. Εξάλλου, ο Γ. Παπανδρέου είπε ότι μπορεί να πάει στη Χάγη ακόμα και το θέμα των Ιμίων, δηλαδή ακόμα και εδαφικές διεκδικήσεις της Τουρκίας.

Η εν γένει στάση και συμπεριφορά της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία και θα διαχειριστεί εκ μέρους της ελληνικής πλευράς το διάλογο, δεν προδιαθέτει για κάτι θετικό. Είναι δεδομένη η στάση της και ο ρόλος που διεκδικεί στα πλαίσια των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών. Βάζει ως πρώτη προτεραιότητα την ανάληψη ενός συμπληρωματικού ρόλου σ' αυτούς για λογαριασμό της άρχουσας τάξης και εδώ υποτάσσει όλα τα άλλα.

Ο διάλογος αυτός γίνεται ουσιαστικά κάτω από την αμερικανική επιδιαιτησία και είναι γνωστό ότι η Τουρκία έχει χαρακτηριστεί από τους Αμερικανούς προνομιακός συνεταίρος. Ανάλογη είναι και η στάση των Ευρωπαίων εταίρων, που με κάθε ευκαιρία ζητούν από την Ελλάδα να κατανοήσει τον στρατηγικό ρόλο της Τουρκίας. Είναι περισσότερο από σαφές σε ποια κατεύθυνση θα πιέσουν όλοι αυτοί.

Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, όπου μπορεί να καταλήξει ο διάλογος, δεν είναι ούτε αντικειμενικό ούτε κανένα ουδέτερο όργανο του διεθνούς δικαίου, αλλά οι αποφάσεις του υπαγορεύονται από τον διεθνή και υπέρ του ιμπεριαλισμού συσχετισμό δύναμης.

Κατά συνέπεια η διαδικασία αυτή του διαλόγου που αρχίζει βγάζει στην επιφάνεια νέες απειλές και νέους κινδύνους για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή. Οι νέες ιμπεριαλιστικές διευθετήσεις που δρομολογούνται στο Αιγαίο και η σπουδή με την οποία επιχειρείται να γίνουν υποδηλώνουν και ιμπεριαλιστικά σχέδια που εξυφαίνονται στην περιοχή. Και όλα αυτά κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου.

Σήψη

Διαφθορά,

βρωμιά

και σήψη

έχουνε φτάσει

ως τα ύψη,

κοιτάς

τριγύρω σου

και φρίττεις,

παντού και ένας

λωποδύτης!

***