Σημειώνουμε τα παραπάνω για δύο κυρίως λόγους: Πρώτον, γιατί δεν είναι ούτε το πρώτο, ούτε το δεύτερο κρούσμα αστυνομικής αυθαιρεσίας και βίας. Και δεύτερον, γιατί όποιος μετείχε στην προαναφερόμενη ημερίδα και άκουγε την τοποθέτηση του υπουργού Δημόσιας Τάξης, θα καταλάβαινε πως η πολιτική της κυβέρνησης - τουλάχιστον - ανέχεται τα φαινόμενα αυτά.
«Σας είχα ενημερώσει, άλλωστε, ότι δε θα δώσω σε κανέναν τη χαρά να με διαγράψει» έγραφε ο Γ. Θεωνάς στην επιστολή, που έστειλε στην καθοδήγηση του ΚΚΕ και, ταυτόχρονα, έδωσε στη δημοσιότητα, γνωστοποιώντας την αποχώρησή του από το Κόμμα. Μόνο, που «ξέχασε» ότι άλλοι χαίρονται με τέτοιες ενέργειες. Χαρακτηριστική απόδειξη τα όσα σχετικά δημοσιεύονται σε χτεσινές εφημερίδες. «Κίνηση ματ από τον Γ. Θεωνά» ήταν ο τίτλος της «Αυγής» και του αντίστοιχου αναγγελτικού στην πρώτη σελίδα. «Δε σας δίνω τη χαρά να με διαγράψετε» ήταν ο τίτλος της «Εξουσίας», ενώ η «Ελευθεροτυπία» προτίμησε τον τίτλο «Υπερήφανη έξοδος Θεωνά».
Είκοσι πέντε χρόνια ήταν μέλος του Κόμματος σημειώνει ο Γ. Θεωνάς στην επιστολή του. Ε, τόσα χρόνια είχε ν' ακούσει τόσα καλά λόγια από τις προαναφερόμενες εφημερίδες...
Καλά λόγια, βέβαια, δεν άκουσε μόνον από τις αστικές εφημερίδες ο Γ. Θεωνάς. Ακουσε και από τον Σ. Ματζουράνη, ο οποίος, αφού καταγγέλλει, ότι «συνειδητά, μεθοδικά, απάνθρωπα και ανέντιμα, καιρό τώρα, η καθοδηγητική ομάδα του ΚΚΕ προετοίμαζε τη διαγραφή του Γ. Θεωνά» σημειώνει και τα εξής: «Η στάση του σ. Θεωνά σ' αυτή τη μεθόδευση είναι μάθημα κομματικότητας, ήθους και εντιμότητας, που φυσικά δεν απευθύνεται στην "καθοδήγηση". Απευθύνεται όμως και αφορά κάθε σύντροφο, κάθε αριστερό, προοδευτικό αγωνιστή, που οφείλει τώρα να πάψει απλά ν' ανησυχεί, αλλά να σκεφθεί, ν' αναρωτηθεί και να απαιτήσει απαντήσεις και λύσεις».
Μόνο, που... ξέχασε και ο Σ. Ματζουράνης ότι τα ίδια «μαθήματα κομματικότητας, ήθους και εντιμότητας» έχουν δώσει διάφοροι, μέχρι σήμερα, με τελευταίους όσους επιχείρησαν το 1990-91 να διαλύσουν το ΚΚΕ, χτυπώντας ακριβώς τις βασικές καταστατικές του αρχές. Ξέχασε, επίσης, ότι τα «μαθήματα» αυτά έχουν επανειλημμένα καταδικαστεί από τα μέλη του ΚΚΕ, τους κομμουνιστές και τους αριστερούς της χώρας μας.
Και, τέλος πάντων, δεν καταλαβαίνουν ότι έχουν χάσει κάθε μέτρο; Εκτός και το κάνουν συνειδητά, μια και μόνον έτσι θα φιλοξενούνται και θα προβάλλονται απ' όσους χαίρονται...
Μπόλικη η συζήτηση τις μέρες αυτές, για το ρόλο των δημοσιογράφων και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης - κύρια των ηλεκτρονικών - σε περιπτώσεις έκτακτης κατάστασης, όπως η πρόσφατη λεωφορειο - πειρατεία. Επιτρέπεται ή όχι και αν ναι, με ποιες προϋποθέσεις και όρους, να υποκαθιστά ο δημοσιογράφος ή το ΜΜΕ, τις συντεταγμένες αρχές και όργανα της δημόσιας τάξης, είναι το κυρίαρχο θέμα και ερώτημα. Και, δε λέμε, έχει κι αυτό τη σημασία του. Νομίζουμε, όμως, πως το πλέον σοβαρό και γενικότερο ζήτημα, που ανέδειξε η τελευταία τραγική περίπτωση, είναι άλλο και, συγκεκριμένα, το γεγονός, πως η λεωφορειο - πειρατεία έγινε μόνο και μόνο, για να δημοσιοποιήσει ο Χρήστος Κεντήρας - μέσω της τηλεόρασης - τη δική του εκδοχή, για το οικογενειακό του πρόβλημα και όλα όσα τον οδήγησαν στο διπλό φόνο.
Δε θέλουμε να γενικεύσουμε, ούτε να σπεύσουμε σε εξαγωγή εκτιμήσεων και συμπερασμάτων. Αρκετά, όμως, γεγονότα και, ιδιαίτερα, το τελευταίο περιστατικό, φανερώνουν, πως ο ρόλος της τηλεόρασης, που σήμερα «απολαμβάνουμε», σε συνδυασμό με τα πολύμορφα και συνεχώς οξυνόμενα κοινωνικά προβλήματα, μπορούν να δημιουργήσουν πρωτόγνωρες καταστάσεις και σοβαρότατες αρνητικές συνέπειες και παρενέργειες.
Οταν λίγο μετά αντιπροσωπεία της ΚΟΠ έκανε παράσταση διαμαρτυρίας, ο αξιωματικός υπηρεσίας δε δίστασε να απειλήσει ότι θα τους συλλάβει! Αφοπλιστική ήταν και η απάντηση του Αστυνομικού Διευθυντή Πειραιά, ο οποίος σίγουρα δεν εξεπλάγη από την τρομοκρατική συμπεριφορά των υφισταμένων του: «Θα ρωτήσω τους αστυνομικούς εάν αληθεύουν οι καταγγελίες»!
Ο νέος βγήκε
καίσαρας
και κοσμοκυβερνήτης,
«καπέλο» νέο,
δηλαδή,
φοράει ο πλανήτης,
γιατί μόνο
το πρόσωπο,
καημένοι μου,
θ' αλλάξει
κι η Γη θα είναι
δέσμια, πάλι,
στη «Νέα Τάξη»!
* * *
Ο νέος βγήκε
καίσαρας
κι όποια ελπίδα,
φρούδα,
αφού απ' το λύκο
πέφτουμε, που λένε,
στην αρκούδα,
θα δείτε και ετούτονε
που φόρεσε το στέμμα
πώς σ' ένα χρόνο,
το πολύ,
θα κολυμπά στο αίμα!