Τη στιγμή αυτή, βέβαια, παραμένει ανοιχτό το ενδεχόμενο μιας κάποιας επίλυσης του χρόνιου αυτού προβλήματος. Οπως, όμως, έλεγε το ΚΚΕ πριν από δεκατρία χρόνια και λέει και σήμερα, το θέμα του ονόματος είναι δευτερεύον. Αλλα είναι τα σοβαρά. Από την άποψη αυτή, δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός, ότι η προωθούμενη λύση έχει ως φορέα τις ΗΠΑ και εντάσσεται στους γενικότερους σχεδιασμούς και τις επιδιώξεις των τελευταίων στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων. «Διαπλέκεται» με το πρόβλημα του Κοσσυφοπεδίου και είχε, ως προϋπόθεση - όπως όλα δείχνουν - τη συμπαράταξη της ελληνικής κυβέρνησης στην προωθούμενη από τους Αμερικανούς ανεξαρτητοποίησή του. Η προωθούμενη λύση του ονόματος της ΠΓΔΜ, επομένως, είναι «σημαδεμένη» από τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις στα Βαλκάνια, ανάμεσα στις ΗΠΑ και τις «μεγάλες» ευρωενωσιακές δυνάμεις, κύρια τη Γερμανία και τη Γαλλία. Οπως και απ' όλα όσα οι αντιθέσεις αυτές συνεπάγονται...
Ολα όσα αναφέρονται στο προηγούμενο σχόλιο σημαίνουν, με απλά λόγια, ότι ακόμη κι αν απολήξει σε λύση το θέμα της ονομασίας, τα γενικότερα και σοβαρότερα προβλήματα παραμένουν. Ισως και να περιπλεχτούν ακόμη περισσότερο, καθώς οξύνονται οι αντιθέσεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και εντείνονται οι ανταγωνισμοί για το μοίρασμα ζωνών επιρροής και αγορών.
Διαπίστωση, η οποία δικαιώνει και φέρνει αντικειμενικά στο προσκήνιο τις σχετικές θέσεις του ΚΚΕ: Η υπεράσπιση και οικοδόμηση της ειρήνης, της ασφάλειας και της σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή μας - όπως και σε κάθε άλλη περιοχή του κόσμου - είναι άρρηκτα συνυφασμένη με την αποφασιστική απόκρουση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και της λογικής του «διαίρει και βασίλευε», με την υπεράσπιση των αρχών της διατήρησης των υπαρχόντων συνόρων και της μη επέμβασης της μιας χώρας στα εσωτερικά της άλλης, τη χειραφέτηση των βαλκανικών λαών και τον απεγκλωβισμό τους από τους κάθε λογής εγχώριους και ξένους «προστάτες», την ενίσχυση της μεταξύ τους φιλίας και συνεργασίας, στη βάση της ισοτιμίας και του αμοιβαίου οφέλους.
Αυτά έλεγε πριν δεκατρία χρόνια το ΚΚΕ. Τις θέσεις αυτές υπερασπίστηκε με συνέπεια όλ' αυτά τα χρόνια, καθώς οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστών μακέλευαν την πρώην Ο.Δ. της Γιουγκοσλαβίας. Τα ίδια λέει και σήμερα.
Και να θέλεις ν' αγιάσεις δε σ' αφήνουν, λέει ένα παλιό λαϊκό γνωμικό. Το ίδιο ακριβώς δε μας αφήνει και η «Αυγή». «Δικαιώνεται η έγκαιρη παρέμβαση του ΣΥΝ για σύνθετη ονομασία», έλεγε ο χτεσινός υπότιτλος του πρωτοσέλιδου θέματός της, που ήταν αφιερωμένο στο θέμα της ΠΓΔΜ, ενώ ο υπέρτιτλος σημείωνε: «Μπροστά στο αδιέξοδο που οδήγησαν οι εθνικιστικές εξάρσεις».
Και εντάξει, ας πούμε ότι το «έγκαιρο» είναι θέμα εκτίμησης και η «Αυγή» εκτιμά ότι ο ΣΥΝ, ο οποίος στην αρχή συμμετείχε στα εθνικιστικά συλλαλητήρια και μετά άλλαξε θέση, έκανε το τελευταίο έγκαιρα... Στο πρωτοσέλιδο θέμα, όμως, διαβάζουμε: «Η κατάληξη αυτή, έπειτα από μια μακρά περίοδο εθνικιστικής αδιαλλαξίας, δικαιώνει τη θέση που είχε εξ αρχής υποστηρίξει ο ΣΥΝ υπέρ της αναζήτησης μιας σύνθετης ονομασίας».
Ε, όχι κι «εξ αρχής», παιδιά. Πριν από δεκατρία χρόνια, η τότε ηγεσία του ΣΥΝ αναφερόταν απαξιωτικά στο ΚΚΕ, επειδή το τελευταίο είχε αντιταχθεί στα εθνικιστικά συλλαλητήρια, λέγοντας: «...πλην Λακεδαιμονίων». Και δε νομίζουμε ότι μόνον εμείς τα θυμόμαστε. Κι εσείς τα θυμάστε. Απλά, αποδείχνετε στην πράξη τον καιροσκοπισμό και την πολιτική αναξιοπιστία σας.
ΥΓ: Χτες, ο Λ. Κύρκος (ο δράστης του «...πλην Λακεδαιμονίων») στην τηλεόραση της ΝΕΤ ξεσπάθωσε για την άλλοτε εθνικιστική υστερία και τον παραλογισμό, χωρίς την παραμικρή αυτοκριτική διάθεση. Κάτι ήξερε ο Κ. Μητσοτάκης, όταν έλεγε «ποιος θα θυμάται σε δέκα χρόνια...»...
Το Σωματείο Καπνού «Η ΣΜΥΡΝΗ» έχει μόλις 9 ψηφίσαντες. Με άλλα λόγια, είναι «σφραγίδα». Κι όμως, αυτό ...είναι το λιγότερο, αν προστεθεί το γεγονός πως ο πρόεδρός του, αν και είναι συνταξιούχος από το 2003, θα είναι και αντιπρόσωπος στο τακτικό συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Πειραιά (ΕΚΠ)! Ετσι αποφάσισε η πλειοψηφία της διοίκησης του ΕΚΠ, και συγκεκριμένα οι συνδικαλιστές των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ. Ο εν λόγω συνδικαλιστής συμμετείχε και πέρσι, επίσης με απόφαση της πλειοψηφίας, στο εκλογοαπολογιστικό συνέδριο του ΕΚΠ. Που σημαίνει ότι ψήφισε τόσο για την εκλογή διοίκησης, όσο και γι' αυτή των αντιπροσώπων στη ΓΣΕΕ. Αυτό αποτελεί ένα πολύ μικρό αλλά χαρακτηριστικό δείγμα των μεθόδων που επιστρατεύει ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός ώστε να είναι ...πλειοψηφία σε ΕΚΠ, ΓΣΕΕ και πάει λέγοντας...
Οχι οι εμπνευστές και οι υπέρμαχοι της ιδέας για εργασία μέχρι τα βαθειά γεράματα, δεν ανησυχούν για τους 536.571 ανέργους που είναι εγγεγραμένοι στις καταστάσεις του ΟΑΕΔ, τον προηγούμενο μήνα. Δεν τους νοιάζει για το «δικαίωμα στην εργασία» αυτών των εκατοντάδων χιλιάδων, η πλειοψηφία των οποίων είναι νέοι, ή στην ποιο παραγωγική τους ηλικία. Δεκάρα τσακιστή δεν δίνουν για τους χιλιάδες «απασχολήσιμους», για τις εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες που η «δημοκρατία τους» τις εχει εξ'ορισμού αποκλείσει στα τέσσερα ντουβάρια του σπιτιού. Και δεν καταγράφονται ούτε στο εργατικό δυναμικό. Αυτοί δεν εχουν δικαιώματα. Γι' αυτούς, τους συγκεκριμένους ανθρώπους, «το δικαίωμα στην εργασία» υπάρχει μόνο στα χαρτιά.