"Είναι απαραίτητο να κατανοηθεί κάποτε πως η τεχνολογία είναι προϊόν της εξέλιξης της επιστήμης και του ανθρώπινου πνεύματος και δεν μπορεί να χρησιμοποιείται κατά τρόπο εχθρικό προς τη φύση, τον άνθρωπο και τις ανάγκες του", τόνισε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Γ. Θεωνάς,παρεμβαίνοντας στη συζήτηση της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σχετικά με τη θέσπιση ειδικού προγράμματος έρευνας και τεχνολογικής ανάπτυξης για μια "ανταγωνιστική και βιώσιμη ανάπτυξη".

"Η παγκόσμια οικονομική κρίση, υπογράμμισε ο Γ. Θεωνάς, ανέδειξε με μεγαλύτερη έμφαση την ανάγκη οικονομικής ανάπτυξης προς όφελος των λαών, με πλήρη σεβασμό στο περιβάλλον, γι' αυτό άλλωστε γίνεται λόγος για βιώσιμη, για αειφόρο ανάπτυξη. Προστίθεται όμως τώρα η λέξη "ανταγωνιστική". Είναι τυχαίο άραγε αυτό; Ασφαλώς όχι. Η λέξη αυτή θέτει το πλαίσιο ώστε η κύρια προσπάθεια να κατευθύνεται στην αξιοποίηση των γνώσεων, της επιστήμης και της τεχνολογίας κατά τρόπο προκλητικά μονομερή, για την προώθηση των συμφερόντων και των επιδιώξεων του μεγάλου πολυεθνικού κεφαλαίου".

"Πάνω απ' όλα τίθεται η ανταγωνιστικότητα, επισήμανε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ. Στον στόχο δε αυτόν υποτάσσονται τα δικαιώματα και οι κατακτήσεις των εργαζομένων, αλλά και το περιβάλλον και η οικολογική ισορροπία. Η όποια ανάπτυξη και η προστασία του περιβάλλοντος τίθεται υπό την προϋπόθεση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Η πείρα, ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο, δείχνει ότι κάθε αναφορά σε ανταγωνιστική ανάπτυξη προκαλεί έντονη ανησυχία στους εργαζόμενους και τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Γιατί η έννοια της ανταγωνιστικότητας έγινε συνώνυμη με την πρωτοφανή επίθεση στα εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα στο όνομα της μείωσης του κόστους".

Καταλήγοντας ο Γ. Θεωνάς υπογράμμισε την ανάγκη, κατά την υλοποίηση των σχετικών προγραμμάτων "να προσεγγίζονται θέματα σχετικά με τη διασφάλιση καθεστώτος διαφάνειας στη διαχείριση των πιστώσεων των σχετικών δράσεων του προγράμματος, με την ανάδειξη της κοινωνικής διάστασης των στόχων που θα υπηρετούν οι διατιθέμενες πιστώσεις κάθε χρόνο, με την επέκταση των ειδικών δράσεων σε κλάδους όπως η κλωστοϋφαντουργία, η οποία αποτελεί μια πολύ σημαντική ευρωπαϊκή βιομηχανία και μάλιστα εντάσεως εργασίας, τη διάθεση ενός σημαντικότερου μέρους του προϋπολογισμού για τη βελτίωση των τεχνολογιών των χερσαίων και θαλάσσιων μεταφορών, τη διάθεση των αποτελεσμάτων της έρευνας προς όφελος και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων".

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ.-

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να εφαρμόσει το άρθρο 171 της Συνθήκης, που προβλέπει και πρόστιμο κατά της Ελλάδας, γιατί δεν έχει σεβαστεί την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου σχετικά με την πρόσληψη κοινοτικών υπηκόων στις ελληνικές δημόσιες υπηρεσίες.

Με αιτιολογημένη γνώμη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζητεί από την Ελλάδα να πάρει μέτρα για την εφαρμογή της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Αν η ελληνική απάντηση - με προθεσμία δύο μηνών - δεν είναι ικανοποιητική, θα καταθέσει νέα προσφυγή κατά της Ελλάδας. Υπενθυμίζεται, ότι σύμφωνα με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, οι δημόσιες υπηρεσίες πρέπει να δέχονται υπηκόους από όλα τα κράτη - μέλη. Εξαιρούνται μόνο οι δημόσιες υπηρεσίες, που ασκούν δημόσια εξουσία.

Επίσης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να κινήσει διαδικασία προσφυγής - με αιτιολογημένη γνώμη - κατά της Ελλάδας και του Βελγίου γιατί δεν έχουν σεβαστεί την Οδηγία 271 του 1991 για τη διαχείριση των αστικών λυμάτων.

Η Ελλάδα είχε καταδικαστεί το Μάρτη του 1996 από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο γιατί δεν είχε ενσωματώσει την οδηγία στο εθνικό της δίκαιο. Το 1997 ενσωμάτωσε την Οδηγία με νόμο, αλλά οι αρμόδιες κοινοτικές υπηρεσίες θεωρούν ότι δεν καλύπτει βασικά σημεία της Οδηγίας. Εξάλλου, η Ελλάδα δεν έχει κατατάξει τις ευαίσθητες περιοχές, που απαιτούν αυστηρότερη διαχείριση στ' αστικά λύματα.

Τέλος, με αιτιολογημένη γνώμη κατά της Ελλάδας, της Ιταλίας και της Πορτογαλίας, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει κινήσει τη διαδικασία της προσφυγής γιατί έχουν αμελήσει να την πληροφορήσουν σχετικά με τις εγκαταστάσεις που απαιτούνται για ν' απαλειφθούν τα επικίνδυνα απόβλητα. Στα επικίνδυνα απόβλητα αναφέρονται οι Οδηγίες 442 του 1975 και η Οδηγία 156 του 1991, που έχει τροποποιήσει την πρώτη οδηγία - πλαίσιο.

Στο πρώτο του άρθρο, που δημοσιεύτηκε το 1993, ισχυρίζεται ότι "στη διάρκεια των αιώνων... οι διαφορές ανάμεσα σε πολιτισμούς έχουν γεννήσει τις πιο παρατεταμένες και τις πιο βίαιες αντιπαραθέσεις" ("Η σύγκρουση Ανατολής Δύσης και η πρόκληση Χάντιγκτον", σελ. 35, "Εναλλακτικές Εκδόσεις"). Και στο βιβλίο του που εκδόθηκε αργότερα υποστηρίζει: "Ο ανταγωνισμός των μεγάλων δυνάμεων (υπερ-δυνάμεων) αντικαταστάθηκε από τη σύγκρουση των πολιτισμών. Σ' αυτόν τον καινούριο κόσμο, σημαντικότερες και πιο επικίνδυνες συγκρούσεις δε θα είναι μεταξύ κοινωνικών τάξεων, πλούσιων και φτωχών ή άλλων οικονομικών ομάδων, που ορίζονται διαφορετικά, αλλά μεταξύ λαών που ανήκουν σε διαφορετικές πολιτισμικές οντότητες" ("Η σύγκρουση των πολιτισμών και ο ανασχηματισμός της παγκόσμιας τάξης", σελ. 26 έκδοση "Terzo").

Αλλά ας δούμε συνοπτικά πώς έχει το ζήτημα:

Κατ' αρχήν δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, που ήταν οι πιο πολυαίμακτοι, δεν έγιναν ανάμεσα σε λαούς με διαφορετικούς πολιτισμούς. (Αν είναι δυνατόν να μιλάμε για πόλεμο ανάμεσα σε πολιτισμούς!). Συγκρούστηκαν και στους δυο πολέμους η Αγγλία, οι ΗΠΑ, η Γαλλία, απ' τη μια μεριά, και η Γερμανία, απ' την άλλη.

Αλλά μια και ο Σ. Χ. περιορίζεται στο βιβλίο του στις εξελίξεις μετά το 1990, θα ρωτούσαμε: Γιατί οι ΗΠΑ με τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης τάχτηκαν στο πλευρό του Κουβέιτ, που έχει άλλον πολιτισμό και βομβάρδισαν το Ιράκ; (Βομβαρδίζεται και τώρα το Ιράκ, με απόφαση δυο σαραντάρηδων. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε). Πώς η Τουρκία συγκρούεται με τους Κούρδους, που έχουν τον ίδιο πολιτισμό και συμμαχεί με το Ισραήλ, που έχει διαφορετικό πολιτισμό; Γιατί στην Ισπανία υπάρχει σύγκρουση με τους Βάσκους, που έχουν τον ίδιο πολιτισμό;

Αυτή, λοιπόν, είναι η κύρια αιτία για τους πολέμους ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές χώρες και, φυσικά, έχουμε ως αποτέλεσμα και τους εθνικο - απελευθερωτικούς πολέμους, όπως του βιετναμέζικου λαού ενάντια στις ΗΠΑ κλπ. Ουσιαστικά, οι πόλεμοι έχουν ταξικό χαρακτήρα, δηλαδή γίνονται επειδή υπάρχει καπιταλισμός, τάξεις, εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, στρατιωτικοβιομηχανικά συμπλέγματα. Οι πόλεμοι είναι η συνέχιση της ταξικής πάλης με βίαια μέσα. Φυσικά, την ταξική πάλη δεν την ανακάλυψαν ούτε ο Κ. Μαρξ ούτε ο Β. Ι. Λένιν. Την ανακάλυψαν, όπως σημειώνει ο Κ. Μαρξ σε γράμμα του το 1852 προς τον Βαϊντερμάγερ, αστοί ιστορικοί. Συνεπώς, είναι εντελώς αστήρικτη η θεωρία της σύγκρουσης των πολιτισμών, είναι καθαρός μύθος.

Κ. ΚΑΠΠΟΣ