Ο Γ. Σκιαδιώτης,μέλος της ΔΕ του ΕΚΑ και στέλεχος της ΕΣΑΚ, σημειώνει τις αγανακτισμένες παρατηρήσεις των συνομιλητών μας και εξαρχής θα ξεκαθαρίσει ότι όλα αυτά είναι μια πλευρά του συνολικότερου προβλήματος που αντιμετωπίζουν οι αλλοδαποί. Η πιο σημαντική όμως είναι αυτή της άγριας εκμετάλλευσης και των συνθηκών δουλιάς και διαβίωσης. Αναφερόμενος στον τρόπο που αντιμετωπίζεται το όλο ζήτημα λέει: "Είναι καθαρό και μέσα από την πραγματικότητα που αναδείχνεται, ότι πρόθεση της κυβέρνησης δεν ήταν και δεν είναι και σήμερα να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των αλλοδαπών εργαζομένων στη χώρα μας. Θέλει μέσα από το καινούριο νομοσχέδιο - και αυτό θα γίνει και με όποια νομοσχέδια και αν κατατεθούν - να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις όσο γίνεται μεγαλύτερης εκμετάλλευσης αυτού του εργατικού δυναμικού και να τους έχει με διάφορους τρόπους ομήρους στα χέρια της και στα χέρια της εργοδοσίας. Ταυτόχρονα, τους αφήνει εντελώς ανυπεράσπιστους σε όλα αυτά τα κυκλώματα και τα "λουλούδια που ανθίζουν", αξιοποιώντας ακριβώς αυτή την πολιτική της κυβέρνησης, είτε πρόκειται για δικηγόρους που τα παίρνουν, δίνοντας πλαστά χαρτιά, είτε για υπαλλήλους σε διάφορες κρατικές υπηρεσίες που "εξυπηρετούν" έναντι αμοιβής".

Η στάση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος είναι το δεύτερο θέμα που βάζει στη συζήτηση ο Γ. Σκιαδιώτης. Υπογραμμίζει χαρακτηριστικά: "Εκείνο που έχει σημασία να γίνει κατανοητό και από τους αλλοδαπούς εργαζόμενους, αλλά και από το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, είναι ότι αυτά τα προβλήματα κυρίως μπορούν να αντιμετωπιστούν και να απαντηθούν με όρους πάλης. Βεβαίως, μπορεί κανείς και νομικά να πιέσει και δεν πρέπει να υποτιμήσει αυτή την πλευρά, αλλά και να δημιουργήσει μηχανισμούς εξυπηρέτησης αυτών των ανθρώπων και καταστάσεων. Ομως, δε γίνονται τα ανάλογα βήματα, παρότι έχουν γίνει κάποια σημαντικά τα τελευταία χρόνια, σε μια πορεία σύνδεσης του κινήματος των εργαζομένων με το κίνημα που πρέπει να δημιουργηθεί στους αλλοδαπούς. Και να τελειώσω με το εξής: όλα αυτά τα προβλήματα δεν μπορεί κανείς να τα δει ξεχωριστά από το ίδιο το πρόβλημα που υπάρχει σήμερα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Με την έννοια ότι ένα μεγάλο τμήμα της πλειοψηφίας της ηγεσίας είναι συμβιβασμένο με την κυβέρνηση, την εργοδοσία και όλους αυτούς τους μηχανισμούς της ΕΕ, βάζει πλάτη συνολικά για την αύξηση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης της Ελλάδας και εννοώ και των αλλοδαπών, που είναι κομμάτι της, και από την άποψη αυτή είναι αδύνατον να υπερασπίσει και τα συμφέροντα των αλλοδαπών".

Για το πώς πρέπει, επομένως, να κινηθεί το συνδικαλιστικό κίνημα και τι προτείνει η ΕΣΑΚ, ο συνδικαλιστής θα πει χωρίς να κρύψει τη δυσκολία της κατάστασης:

"Το πρώτο πράγμα που έχει να φροντίσει το συνδικαλιστικό κίνημα και τα συνδικάτα είναι να εντάξουν τους εργαζόμενους αυτούς και να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις ένταξης όλου αυτού του κόσμου στη δύναμή τους. Δεν είναι εύκολο, χρειάζονται πρωτοβουλίες και μια σειρά ενέργειες σε αυτή την κατεύθυνση. Σε ό,τι μας αφορά ως παράταξη, γίνονται τέτοιες προσπάθειες και στα πλαίσια της ίδιας της παράταξης αλλά και μέσα από τα συνδικάτα - που η παράταξη έχει τη δυνατότητα να παρέμβει - με υλικό, βοήθεια και ανθρώπινο δυναμικό. Υπήρξαν και στο παρελθόν πρωτοβουλίες με αποτελέσματα. Εβγαλαν ανακοινώσεις, έκαναν εξορμήσεις, ανέδειξαν στα Διοικητικά Συμβούλια αλλοδαπούς. Αυτή η προσπάθεια πρέπει να συνεχιστεί και να ενταθεί και πρέπει και από τη μεριά των συλλόγων των μεταναστών να υπάρξει μια αντίστοιχη προσπάθεια ενθάρρυνσης. Δεν είναι εύκολο, αλλά πρέπει να συνεχίσουμε σταθερά σε αυτή την κατεύθυνση, άλλος δρόμος δεν υπάρχει από αυτόν".

Ο Σήφης Μαυροκεφαλίδης,παλιός μετανάστης ο ίδιος - 24 χρόνια στη Σουηδία - και υπεύθυνος σήμερα από το ΕΚΑ, με υπόδειξη της ΕΣΑΚ, για τη διαδικασία της καταγραφής, ζώντας από κοντά όλο το φάσμα των προβλημάτων, έχει πολλά να καταθέσει στη συζήτηση.

"Η διαδικασία της καταγραφής δείχνει ότι, με τον τρόπο που οργανώθηκε, οδήγησε στον αποπροσανατολισμό των αλλοδαπών. Να τρέχουν δηλαδή για χαρτιά τα οποία δεν πρόκειται να χρειαστούν. Π.χ. το Ποινικό Μητρώο, το Πιστοποιητικό Υγείας και η Βεβαίωση από την Αστυνομία. Συγκεκριμένα, ενώ ξεκίνησε να γίνεται η εξέταση για ανίατη αρρώστια, κατέληξε μετά από μια -δυο βδομάδες να αρκεί ένα απλό καρδιογράφημα. Ηταν δηλαδή θέμα ταλαιπωρίας. Δε λέγανε, τρέξτε να βρείτε ένσημα, γιατί χωρίς 40 ένσημα, που απαιτούνται, δε θα κάνετε τίποτα". Η σκοπιμότητα όλης αυτής της προχειρότητας, λέει ο συνομιλητής μας, αποδεικνύεται και από το εξής: "Υπάρχουν συγκεκριμένες διορθώσεις των Διαταγμάτων 358 και 359, που δημοσιεύτηκαν στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης στις 24 Ιούλη και που δίνουν την παράταση μέχρι το τέλος του χρόνου για την κατάθεση δικαιολογητικών και μέχρι τον Οκτώβρη για τα ένσημα. Αυτές δεν τις είχε καμιά υπηρεσία μέχρι τις 6/8/98".

"Ολη αυτή η φασαρία που έγινε για την άσπρη κάρτα, συνεχίζει ο συνομιλητής μας, ήταν ένα τίποτα, δε χρειάζεται η άσπρη κάρτα. Τώρα όποιος έχει όλα τα χαρτιά του και έρχεται να τα καταθέσει για την άσπρη κάρτα, του λένε μην κάνεις, να έρθεις για πράσινη απευθείας. Απλά ήταν μια διαδικασία ταλαιπωρίας, φακελώματος. Αλλο παράδειγμα: Η διαδικασία για την έκδοση πράσινης κάρτας έπρεπε να έχει αρχίσει την 1η Ιούλη και αυτό δεν έχει γίνει ουσιαστικά. Εξαιρέσεις υπάρχουν και μόνο".

Απίθανο και όμως αληθινό. Το κατέθεσε ο Σ. Μαυροκεφαλίδης: "Εχω δει πράσινη κάρτα από μια Βουλγάρα που πλήρωσε 150.000 δρχ. και την πήρε σε δύο μέρες. Φυσικά πρόκειται για πλαστή αφού ακόμα η επιτροπή που θα εγκρίνει δεν έχει συσταθεί. Είναι δηλαδή θέμα ενημέρωσης για τους μετανάστες. Το νούμερο για σειρά προτεραιότητας από το νοσοκομείο και το υπουργείο Δικαιοσύνης φτάνουν για τα χαρτιά, δε χρειάζεται λοιπόν να τρέχουν σε κερδοσκόπους".

Χείμαρρος ο συνομιλητής μας συνεχίζει: "Υπάρχει υποκατάστημα του ΟΑΕΔ που οι μισοί υπάλληλοι δέχονται τις αιτήσεις για πράσινη κάρτα χωρίς τη σφραγίδα εισόδου και οι άλλοι μισοί την απαιτούν. Γιατί, π.χ., ο διευθυντής είπε να δέχονται και ο υποδιευθυντής είπε όχι. Και πρέπει να πούμε ότι το αντίστοιχο Προεδρικό Διάταγμα λέει το εξής: "οι διατάξεις του παραπάνω εφαρμόζονται σε κάθε αλλοδαπό ο οποίος δεν τήρησε τις νόμιμες προϋποθέσεις εισόδου, παραμονής" (δηλαδή σε όσους μπήκαν παράνομα). Πώς είναι δυνατό στην επόμενη παράγραφο να τους ζητάς σφραγίδα για να του κάνεις τα χαρτιά; Είναι παράλογο να θες να μιλάς για παράνομους που θέλεις να νομιμοποιήσεις και ταυτόχρονα να ζητάς και βίζα. Και πιστεύω ότι το μεγάλο "φαγοπότι" αρχίζει από δω και πέρα με την πράσινη κάρτα".

Η κατάσταση που σκόπιμα οδηγείται σε αδιέξοδο μπορεί να αντιμετωπιστεί. Ο Σ. Μαυροκεφαλίδης έχει συγκεκριμένες προτάσεις. "Για το πρόβλημα με τα Ποινικά Μητρώα, έχω τη γνώμη ότι επειδή δεν μπορεί να πει κανείς με σιγουριά ποιο είναι πλαστό και ποιο όχι, η καλύτερη λύση είναι να πάνε τώρα να πάρουν νούμερα από το υπουργείο Δικαιοσύνης και να κάνουν τα χαρτιά τους. Το ίδιο με το νοσοκομείο.

Επίσης προτείνουμε να σταματήσουν οι συλλήψεις. Αλλωστε, σύμφωνα με το νόμο, απαγορεύεται η κράτηση μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία. Και δεν μπορεί να πιάνονται οι αλλοδαποί τη στιγμή που οι νομικοί τούς γελάνε και πλαστογραφούν με τα διάφορα κυκλώματα. Και για να κλείσω θα πω και εγώ ότι μόνο η οργανωμένη πάλη είναι αυτή που θα λύσει τα προβλήματα και όχι τα στρογγυλά τραπέζια και οι ανακοινώσεις. Πρώτη κίνηση είναι να γραφτούν στα συνδικάτα γιατί εκεί θα βρουν μια συμπαράσταση, έστω από συνδικαλιστές που έχουν ταξικό κριτήριο. Η οργάνωση, η αυτοοργάνωση στους συλλόγους - η πείρα η δικιά μου αυτό λέει, 24 χρόνια μετανάστης στη Σουηδία - είναι αυτή που κουνάει τα νερά. Και μιλάμε για 600.000 κόσμο με ενιαία εκπροσώπηση και όχι με εκπροσώπηση Ελλήνων που θα μιλάνε για τους αλλοδαπούς χωρίς τους αλλοδαπούς".

Τη νομική, και όχι μόνο, διάσταση, έτσι όπως την αντιμετωπίζει στην καθημερινή του επαφή με τους αλλοδαπούς, μας μετέφερε ο Αντώνης Αντανασιώτης,δικηγόρος που συμμετέχει σε μια ομάδα δωρεάν νομικής προστασίας στους αλλοδαπούς.

"Είναι φανερό, θα σημειώσει, ότι μέσα από αυτό το κλίμα που έχει δημιουργηθεί προσπαθούν να περάσουν τον εκφοβισμό στους αλλοδαπούς. Εμείς, όσοι ασχολούμαστε με αυτά τα ζητήματα, είχαμε προειδοποιήσει ότι όλη αυτή ηδιαδικασία στόχευε στην ομηρία τους και όχι σε μια ειλικρινή και τίμια επίλυση του προβλήματος. Το πρόβλημα, το τελευταίο διάστημα, εστιάζεται κυρίως με την περίπτωση του ποινικού μητρώου, περισσότερο στον ΟΑΕΔ του Πειραιά. Εκεί έχουμε τις περισσότερες περιπτώσεις γύρω στις 200. Ισως να οφείλεται και σε "υπερβάλλοντα ζήλο" των προϊσταμένων και των υπαλλήλων, αν και αυτοί το αρνούνται και μας λένε ότι η Ασφάλεια μάς έχει ζητήσει να κάνουμε αυτόν τον έλεγχο".

"Στις περιπτώσεις του πιάνονται με τη διαδικασία του αυτόφωρου, συνεχίζει, οι λίγοι αθωώνονται και οι περισσότεροι καταδικάζονται και απελεύνονται αμέσως. Υπάρχει, όμως, και μια μεγάλη κατηγορία που δεν πάει στο Αυτόφωρο, γιατί κρίνουν ότι είναι εκτός της προθεσμίας, επειδή το κατέθεσαν πολύ παλιά. Ετσι σχηματίζεται δικογραφία και παραπέμπεται στον εισαγγελέα. Η παραπομπή αυτή είναι πολύ χρονοβόρα διαδικασία και σε όλες τις περιπτώσεις μέχρι τώρα, πριν καν φτάσει στον αρμόδιο εισαγγελέα, έχουν ήδη απελαθεί με τη διαδικασία της διοικητικής απέλασης. Αυτό στηρίζεται στο νόμο 1975/91, νόμος που είχε πάρει και τα εύσημα του Λεπέν, ο οποίος αφήνει το παράθυρο για λόγους "απειλής της δημόσιας τάξης και ασφάλειας ή και της δημόσιας υγείας", να απελαύνονται, χωρίς να δικαστούν οι αλλοδαποί που βρίσκονται στη χώρα μας. Αυτό το παράθυρο αξιοποιείται και εφαρμόζεται τώρα κατά κόρον. Είναι χαρακτηριστικό ότι κάνουν απελάσεις χωρίς καν να έρχεται το αρμόδιο σήμα από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Πρέπει εδώ να πούμε, ότι από το νόμο 1975 προβλέπεται μια δυνατότητα προσφυγής κατά της απέλασης. Μέσα σε τρεις μέρες από την κοινοποίηση μπορείς να προσφύγεις στον υπουργό. Βέβαια πολλοί, που δεν έχουν κάποια βοήθεια από κάποιο δικηγόρο ή δεν είναι συνδεδεμένοι με τις κοινότητες των μεταναστών, δεν το ξέρουν καν και δεν κάνουν την προσφυγή. Αλλά και η προσφυγή δεν έχει ανασταλτικό χαραχτήρα. Αν, δηλαδή, ο υπουργός κάνει να απαντήσει, σκόπιμα, 2 - 3 μήνες, ο αλλοδαπός έχει απελαθεί και η απάντηση είναι άνευ αντικειμένου. Φυσικά όλη αυτή διαδικασία είναι αντίθετη με τους νόμους και τις συμβάσεις που έχει υπογράψει η χώρα μας".

Η Χαρά Μαρούλη,δικηγόρος, μέλος της γραμματείας της Ελληνικής Επιτροπής Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ), υπεύθυνη για θέματα μεταναστών και προσφύγων, έχει να προσθέσει το δικό της λόγο για την κατάσταση που επικρατεί.

"Από την αρχή της επεξεργασίας των ΠΔ φάνηκε ποιες ήταν οι προθέσεις της κυβέρνησης, που προσπάθησε να περάσει απαγορευτικούς όρους για τη νομιμοποίηση των αλλοδαπών. Με την παρέμβαση του συνδικαλιστικού κινήματος και διάφορων φορέων πάρθηκαν κάποια πράγματα πίσω. Από την άλλη πλευρά έμειναν διατάξεις, όπως αυτή της δημόσιας τάξης και ασφάλειας. Για παράδειγμα: Εχει ένας αλλοδαπός δυνατά τη μουσική. Παίρνω την Αστυνομία τηλέφωνο και λέω ότι με ενοχλεί. Αυτός είναι λόγος δημόσιας τάξης και ασφάλειας και μπορεί ο αλλοδαπός τότε να απελαθεί.

Απόδειξη και όχι ένδειξη για τις προθέσεις της κυβέρνησης: Είχε αρχικά δεσμευτεί το υπουργείο Εργασίας ότι δε θα γίνονταν απελάσεις κατά την περίοδο καταγραφής και δημοσίευσης των ΠΔ. Είχαμε, όμως, καταγγελίες από τον σύλλογο Αλβανών εργαζομένων ότι όχι μόνο απελαύνανε κόσμο, αλλά, για να μη γίνεται αντιληπτό από την κοινή γνώμη, τους έβαζαν μέσα σε τουριστικά πούλμαν και τους "επαναπροωθούσαν" πίσω στην Αλβανία".

Για τη διαδικασία της καταγραφής μας λέει: "Εδώ δημιουργούνται κυκλώματα και παρακυκλώματα που όμως δεν είναι αόρατα. Εξω από ΟΑΕΔ, δημόσιες υπηρεσίες, βλέπεις ανθρώπους που λένε στους μετανάστες, πολλές φορές με εκβιαστικούς τρόπους, ότι με τόσα λεφτά εγώ θα σου βγάλω την κάρτα. Υπήρχαν επίσης, περιπτώσεις χρηματισμού δημόσιων υπηρεσιών. Καταγγέλλω το παράδειγμα του Αστυνομικού Τμήματος Κολωνού".

Για τις υπηρεσίες του δημοσίου σημειώνει: "Δεν υπήρχε ενιαία γραμμή. Για παράδειγμα, άλλα χαρτιά ζήταγε ο ΟΑΕΔ της Αγίας Παρασκευής, άλλα των Αθηνών κλπ., ενώ οι υπάλληλοι δεν είχαν στα χέρια τους ούτε τα ΠΔ. Αυτό έχει ως επακόλουθο οι αλλοδαποί, πηγαίνοντας εκεί να τρομάζουν, να καταφεύγουν σε δικηγόρους και να πληρώνουν για τα δικαιολογητικά που χρειάζονται. Ετσι, όπως λειτούργησε ο κρατικός μηχανισμός, οδήγησε τους ανθρώπους αυτούς που κάτω από το φόβο της σύλληψης και της απέλασης, να πηγαίνουν να δίνουν χρήματα. Κανείς απ' τους αλλοδαπούς δεν το έκανε οικειοθελώς. Κανείς δεν είχε τα χρήματα για να δώσει.

Εμείς, σαν ΕΕΔΔΑ, συντασσόμενοι και με τις θέσεις του εργατικού κινήματος της χώρας μας, πιστεύουμε ότι οι αλλοδαποί εργαζόμενοι πρέπει να είναι ασφαλισμένοι. Πώς όμως γίνεται αυτό; Δεν ξέρει, δηλαδή, η κυβέρνηση ότι ο αλλοδαπός πληρώνει τη δική του εισφορά και την εισφορά του εργοδότη, για να πάρει αυτά τα 40 ένσημα; Η κυβέρνηση όμως είναι καλυμμένη πίσω από τον νόμο 1975 και αυτό που κάνει είναι να επιβάλει επιεικέστατες ποινές στον εργοδότη, ενώ τον εργαζόμενο αλλοδαπό να τον συνθλίβει κυριολεκτικά. Πρέπει όμως να δούμε και το πολιτικό σκέλος. Καθημερινά, οι αλλοδαποί γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης απ' τους εργοδότες. Βρίσκονται κάτω από το φόβο της απέλασης και αποδέχονται, σαν πειθήνια όργανα, οποιουσδήποτε όρους τους θέτει η εργοδοσία.

Εμείς σαν ΕΕΔΔΑ πήραμε την πρωτοβουλία και με τη Συνδικαλιστική Αγωνιστική Κίνηση Δικηγόρων Αθήνας κάναμε μια ομάδα που τελείως εθελοντικά, αλλά σε πολιτική βάση και όχι φιλανθρωπική, παρέχει στήριξη στους αλλοδαπούς εργαζόμενους. Η ομάδα αυτή λειτουργεί ένα χρόνο περίπου. Λίγες υποθέσεις φτάνουν σε μας, όπως και στους συλλόγους".

Και η συγκεκριμένη καταγγελία ακολουθεί: "Εχω υπόψη μου την περίπτωση μιας Φιλιππινέζας εργάτριας που δούλευε στην Κω, απολύθηκε και ήρθε στην Αθήνα. Πήγε και έκανε τα χαρτιά της για να πάρει τη λευκή κάρτα. Οταν πήγε στον ΟΑΕΔ της είπαν ότι δεν μπορεί να πάρει τη λευκή κάρτα γιατί έχει 25 μέρες ποινή φυλάκισης. Και αυτό γιατί είχε ένα μηχανάκι στην Κω, έπεσε μόνη της κάτω, ήρθε ασθενοφόρο και η αστυνομία και πήγε αυτεπάγγελτα. Είχε φύγει από την Κω και δεν ήξερε τίποτε για το δικαστήριο. Κλήθηκε σε μια διεύθυνση, δεν πήρε ποτέ την κλήση και καταδικάστηκε ερήμην σε 25 μέρες φυλάκιση. Τώρα δεν μπορεί να πάρει το πιστοποιητικό ποινικού μητρώου. Τα ΠΔ δεν προβλέπουν μη χορήγηση λευκής κάρτας για τέτοιο λόγο. Ηταν μια παράνομη πράξη από την πλευρά της δημόσιας υπηρεσίας του ΟΑΕΔ".

Την πολιτική διάσταση του προβλήματος επισημαίνει η Χ. Μαρούλη και τονίζει: "Οι αλλοδαποί εργάτες είναι κομμάτι της εργατικής τάξης της χώρας και η λύση είναι στον κοινό αγώνα. Οι μαζικοί φορείς θα παίξουν έναν επικουρικό ρόλο σε σχέση με τη βοήθεια που θα δώσουμε στις μεταναστευτικές κοινότητες. Αυτοί που πρέπει να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους είναι οι Ελληνες εργαζόμενοι μαζί με τους αλλοδαπούς. Οπου είχαμε τέτοια συμπαράταξη και κοινό αγώνα, είχαμε αποτελέσματα.

Η ΕΕΔΔΑ προτείνει, η προσπάθεια των μεταναστευτικών κοινοτήτων και συλλόγων να φτάσει σε κάθε μετανάστη που βρίσκεται στη χώρα μας. Ξέρουμε ότι είναι δύσκολο, ότι υπάρχει φόβος, εμείς όμως μπορούμε να βοηθήσουμε, ώστε το ΚΑΣΑΠΙ να φτάσει σ' όλους τους Φιλιππινέζους, ο σύλλογος των Πολωνών σε όλους τους Πολωνούς και από κει και πέρα σε συμπαράταξη με το εργατικό κίνημα να απαιτηθούν λύσεις για τα εργασιακά δικαιώματα που καταπατιούνται συνεχώς. Οι Ελληνες εργαζόμενοι με τους αλλοδαπούς έχουν μόνο να χωρίσουν τη φτώχεια και τη μιζέρια τους".

Θεωρώντας απαραίτητο ότι η έρευνα, παράλληλα με τις προσωπικές μαρτυρίες, πρέπει να στηρίζεται σε συγκεκριμένα συγκεντρωτικά στατιστικά στοιχεία, απευθυνθήκαμε πρώτα απ' όλα στην αρμόδια υπηρεσία, όπου γίνεται η καταγραφή των αλλοδαπών, δηλαδή στον ΟΑΕΔ.

Συγκεκριμένα, βρεθήκαμε στο υποκατάστημα του ΟΑΕΔ Πειραιά και μιλήσαμε με τον διευθυντή Γ. Ζαγοριανάκο,ο οποίος θορυβημένος από τα διάφορα δημοσιεύματα και του "Ρ", που φέρουν το υποκατάστημά του στις πρώτες θέσεις, όσων αφορά τις παραπομπές αλλοδαπών στην Αστυνομία, με την υπόνοια της κατάθεσης πλαστού Πιστοποιητικού Ποινικού Μητρώου, δέχτηκε να του υποβάλλουμε τις ερωτήσεις μας. Παραδεχόμενος ότι το θέμα έχει πάρει μεγάλη έκταση, διατύπωσε από τη μεριά του την άποψη ότι δημιουργείται συνειδησιακό πρόβλημα στους υπαλλήλους, αφού, όπως συγκεκριμένα ανέφερε, αναγκάζονται λόγω του Ποινικού Κώδικα, "να κάνουν τους δικαστές και τους αστυνομικούς". Οταν του ζητήθηκε να μας δώσει τα στοιχεία που συγκεντρώνουν (σχετικά με το πόσους αλλοδαπούς απέδωσαν στην Αστυνομία), ο διευθυντής επικαλέστηκε αδυναμία, αν δεν έχει εντολή της προϊστάμενης αρχής, δηλαδή της Διεύθυνσης του ΟΑΕΔ.

Επίσης, εκεί στον ΟΑΕΔ του Πειραιά, μιλήσαμε με τον Ινδό εργάτη θερμοκηπίου στον Πόρο, Σούχα Σιν,που θεωρείται από τους "τυχερούς", αφού δεν οδηγήθηκε στη φυλακή για την κατάθεση πλαστού Πιστοποιητικού Ποινικού Μητρώου. Μας εξήγησε με ιδιαίτερη προθυμία, το πώς τον πλησίασε στα μέσα του Μάη έξω από το υπουργείο Δικαιοσύνης, όταν περίμενε στην ουρά για να πάρει το εν λόγω πιστοποιητικό, ένας υπήκοος από το Μπαγκλαντές, που με 20.000 δρχ. μέσα σε 3 - 4 ώρες, του έφερε το περιβόητο χαρτί. Αυτό είχε, όπως αποδείχτηκε, εικονικό αριθμό πρωτοκόλλου, αλλά τη σφραγίδα και την υπογραφή της υπαλλήλου του υπουργείου (!). Οταν στις 12 Αυγούστου πήγε στον ΟΑΕΔ Πειραιά με το γνήσιο, αυτό έγινε δεκτό (σ.σ. είχε, ήδη, ξεσπάσει το θέμα), όπως θα μπορούσε να γίνει και με δεκάδες άλλες περιπτώσεις, που, όμως, βρίσκονται στη φυλακή, στο Πολυδύναμο Αστυνομικό Τμήμα Δραπετσώνας και αλλού, με την απειλή της απέλασης ή έχουν ήδη απελαθεί.

Στη συνέχεια, ο "Ρ" επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον διοικητή του ΟΑΕΔ, κ. Ευστράτογλου,στον οποίο διατύπωσε το ίδιο αίτημα, να μας παρέχει τα στοιχεία από τη διαδικασία της καταγραφής, σχετικά με τους εργαζόμενους που κάλεσαν στον ΟΑΕΔ, την Αστυνομία, για να τους συλλάβει. Μετά από εκτεταμένη συζήτηση, εισπράξαμε άρνηση, που, μάλιστα, "ντύθηκε" με την επίκληση αναρμοδιότητας της υπηρεσίας του, αφού, όπως δηλώθηκε, "εμείς ασχολούμαστε με συγκέντρωση στοιχείων και προώθηση πολιτικών για την απασχόληση και την ανεργία και δεν είμαστε υποχρεωμένοι να κρατάμε στατιστικά στοιχεία για το πόσοι αλλοδαποί διαπράττουν ποινικό αδίκημα".

Οταν, αρνούμενοι να δεχτούμε αυτή τη γραφειοκρατική αντίληψη, που δεν είναι και αληθινή, αντιτάξαμε ότι δεν είναι δυνατόν άνθρωποι να "τυλίγονται σε μια κόλλα χαρτί" και να απελαύνονται, ο κ. διοικητής επικαλέστηκε αναρμοδιότητα και "έριξε το μπαλάκι" στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης.

Εκεί απευθυνθήκαμε τελικά και με γραπτό αίτημα και αφού και εκεί μας δόθηκε η απάντηση ότι δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή συγκεντρωτικά στοιχεία, μας παρέπεμψαν στα κατά τόπους Τμήματα Αλλοδαπών, όπου αναμένουμε στο "ακουστικό μας".

Στο μεταξύ, η διαδικασία "ταλαιπωρίας" των αλλοδαπών εργατών συνεχίζεται και πολλοί είναι εκείνοι που εξακολουθούν να κρατούνται στα κρατητήρια, ενώ τα αυτιά των αρμοδίων δε φαίνεται να ιδρώνουν...

Με όλα τα "σύγχρονα μέσα ασφαλείας" Αφρικανοί εργάτες της Ζώνης Περάματος

Η προετοιμασία των αρμόδιων υπηρεσιών του κράτους και η ενημέρωση των μεταναστών σε "μέρες δόξας". 7/1/98: ατέλειωτες ουρές για τις αιτήσεις στα κεντρικά γραφεια του ΟΑΕΔ

Από τη συζήτηση με τους εκπροσώπους μεταναστευτικών οργανώσεων, συνδικαλιστές και αγωνιστές του κινήματος αλληλεγγύης