Τη νομική, και όχι μόνο, διάσταση, έτσι όπως την αντιμετωπίζει στην καθημερινή του επαφή με τους αλλοδαπούς, μας μετέφερε ο Αντώνης Αντανασιώτης,δικηγόρος που συμμετέχει σε μια ομάδα δωρεάν νομικής προστασίας στους αλλοδαπούς.

"Είναι φανερό, θα σημειώσει, ότι μέσα από αυτό το κλίμα που έχει δημιουργηθεί προσπαθούν να περάσουν τον εκφοβισμό στους αλλοδαπούς. Εμείς, όσοι ασχολούμαστε με αυτά τα ζητήματα, είχαμε προειδοποιήσει ότι όλη αυτή ηδιαδικασία στόχευε στην ομηρία τους και όχι σε μια ειλικρινή και τίμια επίλυση του προβλήματος. Το πρόβλημα, το τελευταίο διάστημα, εστιάζεται κυρίως με την περίπτωση του ποινικού μητρώου, περισσότερο στον ΟΑΕΔ του Πειραιά. Εκεί έχουμε τις περισσότερες περιπτώσεις γύρω στις 200. Ισως να οφείλεται και σε "υπερβάλλοντα ζήλο" των προϊσταμένων και των υπαλλήλων, αν και αυτοί το αρνούνται και μας λένε ότι η Ασφάλεια μάς έχει ζητήσει να κάνουμε αυτόν τον έλεγχο".

"Στις περιπτώσεις του πιάνονται με τη διαδικασία του αυτόφωρου, συνεχίζει, οι λίγοι αθωώνονται και οι περισσότεροι καταδικάζονται και απελεύνονται αμέσως. Υπάρχει, όμως, και μια μεγάλη κατηγορία που δεν πάει στο Αυτόφωρο, γιατί κρίνουν ότι είναι εκτός της προθεσμίας, επειδή το κατέθεσαν πολύ παλιά. Ετσι σχηματίζεται δικογραφία και παραπέμπεται στον εισαγγελέα. Η παραπομπή αυτή είναι πολύ χρονοβόρα διαδικασία και σε όλες τις περιπτώσεις μέχρι τώρα, πριν καν φτάσει στον αρμόδιο εισαγγελέα, έχουν ήδη απελαθεί με τη διαδικασία της διοικητικής απέλασης. Αυτό στηρίζεται στο νόμο 1975/91, νόμος που είχε πάρει και τα εύσημα του Λεπέν, ο οποίος αφήνει το παράθυρο για λόγους "απειλής της δημόσιας τάξης και ασφάλειας ή και της δημόσιας υγείας", να απελαύνονται, χωρίς να δικαστούν οι αλλοδαποί που βρίσκονται στη χώρα μας. Αυτό το παράθυρο αξιοποιείται και εφαρμόζεται τώρα κατά κόρον. Είναι χαρακτηριστικό ότι κάνουν απελάσεις χωρίς καν να έρχεται το αρμόδιο σήμα από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Πρέπει εδώ να πούμε, ότι από το νόμο 1975 προβλέπεται μια δυνατότητα προσφυγής κατά της απέλασης. Μέσα σε τρεις μέρες από την κοινοποίηση μπορείς να προσφύγεις στον υπουργό. Βέβαια πολλοί, που δεν έχουν κάποια βοήθεια από κάποιο δικηγόρο ή δεν είναι συνδεδεμένοι με τις κοινότητες των μεταναστών, δεν το ξέρουν καν και δεν κάνουν την προσφυγή. Αλλά και η προσφυγή δεν έχει ανασταλτικό χαραχτήρα. Αν, δηλαδή, ο υπουργός κάνει να απαντήσει, σκόπιμα, 2 - 3 μήνες, ο αλλοδαπός έχει απελαθεί και η απάντηση είναι άνευ αντικειμένου. Φυσικά όλη αυτή διαδικασία είναι αντίθετη με τους νόμους και τις συμβάσεις που έχει υπογράψει η χώρα μας".

Η Χαρά Μαρούλη,δικηγόρος, μέλος της γραμματείας της Ελληνικής Επιτροπής Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ), υπεύθυνη για θέματα μεταναστών και προσφύγων, έχει να προσθέσει το δικό της λόγο για την κατάσταση που επικρατεί.

"Από την αρχή της επεξεργασίας των ΠΔ φάνηκε ποιες ήταν οι προθέσεις της κυβέρνησης, που προσπάθησε να περάσει απαγορευτικούς όρους για τη νομιμοποίηση των αλλοδαπών. Με την παρέμβαση του συνδικαλιστικού κινήματος και διάφορων φορέων πάρθηκαν κάποια πράγματα πίσω. Από την άλλη πλευρά έμειναν διατάξεις, όπως αυτή της δημόσιας τάξης και ασφάλειας. Για παράδειγμα: Εχει ένας αλλοδαπός δυνατά τη μουσική. Παίρνω την Αστυνομία τηλέφωνο και λέω ότι με ενοχλεί. Αυτός είναι λόγος δημόσιας τάξης και ασφάλειας και μπορεί ο αλλοδαπός τότε να απελαθεί.

Απόδειξη και όχι ένδειξη για τις προθέσεις της κυβέρνησης: Είχε αρχικά δεσμευτεί το υπουργείο Εργασίας ότι δε θα γίνονταν απελάσεις κατά την περίοδο καταγραφής και δημοσίευσης των ΠΔ. Είχαμε, όμως, καταγγελίες από τον σύλλογο Αλβανών εργαζομένων ότι όχι μόνο απελαύνανε κόσμο, αλλά, για να μη γίνεται αντιληπτό από την κοινή γνώμη, τους έβαζαν μέσα σε τουριστικά πούλμαν και τους "επαναπροωθούσαν" πίσω στην Αλβανία".

Για τη διαδικασία της καταγραφής μας λέει: "Εδώ δημιουργούνται κυκλώματα και παρακυκλώματα που όμως δεν είναι αόρατα. Εξω από ΟΑΕΔ, δημόσιες υπηρεσίες, βλέπεις ανθρώπους που λένε στους μετανάστες, πολλές φορές με εκβιαστικούς τρόπους, ότι με τόσα λεφτά εγώ θα σου βγάλω την κάρτα. Υπήρχαν επίσης, περιπτώσεις χρηματισμού δημόσιων υπηρεσιών. Καταγγέλλω το παράδειγμα του Αστυνομικού Τμήματος Κολωνού".

Για τις υπηρεσίες του δημοσίου σημειώνει: "Δεν υπήρχε ενιαία γραμμή. Για παράδειγμα, άλλα χαρτιά ζήταγε ο ΟΑΕΔ της Αγίας Παρασκευής, άλλα των Αθηνών κλπ., ενώ οι υπάλληλοι δεν είχαν στα χέρια τους ούτε τα ΠΔ. Αυτό έχει ως επακόλουθο οι αλλοδαποί, πηγαίνοντας εκεί να τρομάζουν, να καταφεύγουν σε δικηγόρους και να πληρώνουν για τα δικαιολογητικά που χρειάζονται. Ετσι, όπως λειτούργησε ο κρατικός μηχανισμός, οδήγησε τους ανθρώπους αυτούς που κάτω από το φόβο της σύλληψης και της απέλασης, να πηγαίνουν να δίνουν χρήματα. Κανείς απ' τους αλλοδαπούς δεν το έκανε οικειοθελώς. Κανείς δεν είχε τα χρήματα για να δώσει.

Εμείς, σαν ΕΕΔΔΑ, συντασσόμενοι και με τις θέσεις του εργατικού κινήματος της χώρας μας, πιστεύουμε ότι οι αλλοδαποί εργαζόμενοι πρέπει να είναι ασφαλισμένοι. Πώς όμως γίνεται αυτό; Δεν ξέρει, δηλαδή, η κυβέρνηση ότι ο αλλοδαπός πληρώνει τη δική του εισφορά και την εισφορά του εργοδότη, για να πάρει αυτά τα 40 ένσημα; Η κυβέρνηση όμως είναι καλυμμένη πίσω από τον νόμο 1975 και αυτό που κάνει είναι να επιβάλει επιεικέστατες ποινές στον εργοδότη, ενώ τον εργαζόμενο αλλοδαπό να τον συνθλίβει κυριολεκτικά. Πρέπει όμως να δούμε και το πολιτικό σκέλος. Καθημερινά, οι αλλοδαποί γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης απ' τους εργοδότες. Βρίσκονται κάτω από το φόβο της απέλασης και αποδέχονται, σαν πειθήνια όργανα, οποιουσδήποτε όρους τους θέτει η εργοδοσία.

Εμείς σαν ΕΕΔΔΑ πήραμε την πρωτοβουλία και με τη Συνδικαλιστική Αγωνιστική Κίνηση Δικηγόρων Αθήνας κάναμε μια ομάδα που τελείως εθελοντικά, αλλά σε πολιτική βάση και όχι φιλανθρωπική, παρέχει στήριξη στους αλλοδαπούς εργαζόμενους. Η ομάδα αυτή λειτουργεί ένα χρόνο περίπου. Λίγες υποθέσεις φτάνουν σε μας, όπως και στους συλλόγους".

Και η συγκεκριμένη καταγγελία ακολουθεί: "Εχω υπόψη μου την περίπτωση μιας Φιλιππινέζας εργάτριας που δούλευε στην Κω, απολύθηκε και ήρθε στην Αθήνα. Πήγε και έκανε τα χαρτιά της για να πάρει τη λευκή κάρτα. Οταν πήγε στον ΟΑΕΔ της είπαν ότι δεν μπορεί να πάρει τη λευκή κάρτα γιατί έχει 25 μέρες ποινή φυλάκισης. Και αυτό γιατί είχε ένα μηχανάκι στην Κω, έπεσε μόνη της κάτω, ήρθε ασθενοφόρο και η αστυνομία και πήγε αυτεπάγγελτα. Είχε φύγει από την Κω και δεν ήξερε τίποτε για το δικαστήριο. Κλήθηκε σε μια διεύθυνση, δεν πήρε ποτέ την κλήση και καταδικάστηκε ερήμην σε 25 μέρες φυλάκιση. Τώρα δεν μπορεί να πάρει το πιστοποιητικό ποινικού μητρώου. Τα ΠΔ δεν προβλέπουν μη χορήγηση λευκής κάρτας για τέτοιο λόγο. Ηταν μια παράνομη πράξη από την πλευρά της δημόσιας υπηρεσίας του ΟΑΕΔ".

Την πολιτική διάσταση του προβλήματος επισημαίνει η Χ. Μαρούλη και τονίζει: "Οι αλλοδαποί εργάτες είναι κομμάτι της εργατικής τάξης της χώρας και η λύση είναι στον κοινό αγώνα. Οι μαζικοί φορείς θα παίξουν έναν επικουρικό ρόλο σε σχέση με τη βοήθεια που θα δώσουμε στις μεταναστευτικές κοινότητες. Αυτοί που πρέπει να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους είναι οι Ελληνες εργαζόμενοι μαζί με τους αλλοδαπούς. Οπου είχαμε τέτοια συμπαράταξη και κοινό αγώνα, είχαμε αποτελέσματα.

Η ΕΕΔΔΑ προτείνει, η προσπάθεια των μεταναστευτικών κοινοτήτων και συλλόγων να φτάσει σε κάθε μετανάστη που βρίσκεται στη χώρα μας. Ξέρουμε ότι είναι δύσκολο, ότι υπάρχει φόβος, εμείς όμως μπορούμε να βοηθήσουμε, ώστε το ΚΑΣΑΠΙ να φτάσει σ' όλους τους Φιλιππινέζους, ο σύλλογος των Πολωνών σε όλους τους Πολωνούς και από κει και πέρα σε συμπαράταξη με το εργατικό κίνημα να απαιτηθούν λύσεις για τα εργασιακά δικαιώματα που καταπατιούνται συνεχώς. Οι Ελληνες εργαζόμενοι με τους αλλοδαπούς έχουν μόνο να χωρίσουν τη φτώχεια και τη μιζέρια τους".