"Στόχος των αλλαγών που θέλετε να επιφέρετε είναι να προετοιμάσετε από τα θρανία το νέο άνθρωπο, που θα είναι έτοιμος να αποδεχτεί τη μισο-απασχόληση, τη ζωή ανάμεσα στην ανεργία και στην ευκαιριακή προσωρινή απασχόληση, τα μειωμένα ωράρια εργασίας με αποδοχές πείνας, την κινητικότητα από κλάδο σε κλάδο, την αλλαγή πολλών επαγγελμάτων, την κινητικότητα από περιοχή σε περιοχή, γιατί όχι από χώρα σε χώρα. Στόχος των αλλαγών είναι η διαπαιδαγώγηση, η εκπαίδευση του σύγχρονου χειραγωγημένου ανθρώπου, του ανθρώπου μοιρολάτρη, που δε θα διανοείται καν να διεκδικεί, να αγωνίζεται, δε θα πηγαίνει ο νους του ότι μπορεί κάτι να κάνει μαζί με τους συναδέλφους του για να αλλάξει τη ζωή του". Τα παραπάνω τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα,στην ομιλία της κατά τη χτεσινή, προ ημερήσιας διάταξης, συζήτηση στη Βουλή για την Παιδεία. Παραθέτουμε παρακάτω την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος.

"Είναι γνωστό ότι βρισκόμαστε στην τροχιά εφαρμογής ορισμένων μέτρων της λεγόμενης εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης της κυβέρνησης. Το ΚΚΕ έχει ήδη τοποθετηθεί σε προηγούμενη σχετική συζήτηση για το θέμα αυτό. Δε θα ήθελα με την έννοια αυτή να επαναλάβω τις συνολικές μας θέσεις. Θυμίζω απλά ότι τεκμηριωμένα η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ έκανε κριτική και εξήγησε γιατί καταψηφίζει το σύνολο των μέτρων. Τα μέτρα στον τομέα της εκπαίδευσης που παίρνει η κυβέρνηση, είναι στο ίδιο πνεύμα με τα μέτρα για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και τις ιδιωτικοποιήσεις. Η παιδεία είναι ήδη σε τροχιά ακόμα πιο έντονης ιδιωτικοποίησης και τα πράγματα θα ενταθούν τα επόμενα χρόνια. Η κυβέρνηση μεταχειρίζεται την παιδεία ακριβώς όπως την "Ολυμπιακή Αεροπορία", τις άλλες ΔΕΚΟ, την ΥΠΠΑ, δηλαδή ακολουθεί την τακτική της προγραμματισμένης φθοράς, της απαξίωσης, της συκοφαντίας και της σπίλωσης.

Πολύ εύστοχα γράφτηκε π.χ. για ένα από τα πιο χαρακτηριστικά μέτρα "Οικοδομούμε Λύκειο ή σκάβουμε ΛΑΒΥΡΙΝΘΟ για τη νέα γενιά;".

Τώρα οι γονείς θα αναγκαστούν να πληρώνουν περισσότερα από τα 400 δισ. που πλήρωναν κάθε χρόνο στην παραπαιδεία, καθώς οι ταξικοί φραγμοί είναι τώρα περισσότεροι και ισχυρότεροι. Θα χρειαστούν πολύ περισσότερα χρήματα, αφού το Λύκειο έχει μετατραπεί σε ένα τεράστιο εξεταστικό κέντρο, ενώ η ανώτατη εκπαίδευση, με τους δύο κύκλους σπουδών, θα οδηγήσει σε μαζικά φροντιστήρια και τους φοιτητές. Ετσι θα πάνε τα πράγματα, γιατί η ουσία της πολιτικής που ακολουθείται είναι η μείωση των νέων που θα μορφώνονται, ώστε να μη βγαίνουν στην αγορά με απαιτήσεις. Αλλωστε είναι πασίγνωστο ότι η πλήρης απελευθέρωση της αγοράς είναι συνώνυμη με τη μαζική ανεργία.

Με τους αγώνες του λαού μας, αλλά και κάτω από την επίδραση μιας σειράς άλλων αντικειμενικών παραγόντων, το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας άνοιξε σχετικά τις πόρτες του για παιδιά και από λαϊκά στρώματα. Οι γονείς στερήθηκαν και στερούνται πολλά, προκειμένου να διασφαλίσουν τη μόρφωση των παιδιών τους. Οι θυσίες του λαού μας είχαν ορισμένα αποτελέσματα με την άνοδο της μόρφωσης των παιδιών του.

Τώρα όμως αρχίζουν να κλείνουν οι πόρτες, οδεύουμε ταχύτατα σε μια παιδεία που δέχεται την επίσημη αξιοκρατία του χρήματος και της υπακοής. Ο κοινωνικός δαρβινισμός θα βρει την τελείωσή του στο εκπαιδευτικό σύστημα, στη μόρφωση. Βεβαίως υπάρχει και ο νοικοκύρης Λαός."

"Ο πρωθυπουργός δεν κουράζεται να τονίζει ότι σήμερα χρειάζεται ένα κράτος - στρατηγείο και όχι ένα κράτος που ασχολείται με επιχειρήσεις τσιγάρων και αρωμάτων. Πάντως εμείς, όταν εγκαλούμε την κυβέρνηση για τις ιδιωτικοποιήσεις, μιλάμε για τον ΟΤΕ και τη ΔΕΗ, την αμυντική βιομηχανία, τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια, την αγροτική γη, τις παραμεθόριες περιοχές κλπ.

Οσο για το κράτος - στρατηγείο, δεν αρνούμαστε ότι θέλει να το διαμορφώσει η κυβέρνηση στις σημερινές συνθήκες, μόνο που δεν είμαστε υποχρεωμένοι να δεχόμαστε το κράτος - στρατηγείο του μεγάλου κεφαλαίου, της πλουτοκρατίας, των πολυεθνικών, το κράτος βίας, τρομοκρατίας, καταστολής και προβοκάτσιας.

Η ουσία του προβλήματος που θέσαμε κατά την προηγούμενη συζήτηση είναι ότι η λεγόμενη αυτή μεταρρύθμιση έρχεται - σύμφωνα με την κυβέρνηση - να διορθώσει τα κακώς κείμενα στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Εμείς λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Πρόκειται για τα χάλια του εκπαιδευτικού συστήματος, τα οποία βεβαίως μόνο προσχηματικά χρησιμοποιείτε, προκειμένου να δικαιολογήσετε ένα πακέτο αντιδραστικών μέτρων, που εμείς αποκαλούμε αντιμεταρρύθμιση. Δεν έχετε καν την πρόθεση να διορθώσετε τα κακώς κείμενα. Αυτό που θέλετε είναι να κλείσετε όποια θετική ή έστω ανεκτή χαραμάδα υπήρχε στο αναχρονιστικό και ήδη ακριβό εκπαιδευτικό σύστημα, που είχε τον τίτλο δημόσια και δωρεάν παιδεία.

Η πρόθεση της κυβέρνησης είναι να εναρμονίσει πλήρως το εκπαιδευτικό μας σύστημα στην οικονομία της αγοράς, στο νέο καθεστώς των εργασιακών σχέσεων, στο νέο τύπο περιπλανώμενου ανθρώπου που ψάχνει για δουλιά συνεχώς. Ενα ρομπότ που θα κινείται προγραμματισμένα και δε θα ξεφεύγει από τον έλεγχο του συστήματος. Ενα ρομπότ προγραμματισμένο για να παράγει και να παρέχει πολλά κέρδη στον εργοδότη.

Στόχος των αλλαγών που θέλετε να επιφέρετε είναι να προετοιμάσετε από τα θρανία το νέο άνθρωπο, που θα είναι έτοιμος να αποδεχτεί τη μισο-απασχόληση, τη ζωή ανάμεσα στην ανεργία και στην ευκαιριακή προσωρινή απασχόληση, τα μειωμένα ωράρια εργασίας με αποδοχές πείνας, την κινητικότητα από κλάδο σε κλάδο, την αλλαγή πολλών επαγγελμάτων, την κινητικότητα από περιοχή σε περιοχή, γιατί όχι από χώρα σε χώρα. Στόχος των αλλαγών είναι η διαπαιδαγώγηση, η εκπαίδευση του σύγχρονου χειραγωγημένου ανθρώπου, του ανθρώπου μοιρολάτρη, που δε θα διανοείται καν να διεκδικεί, να αγωνίζεται, δε θα πηγαίνει ο νους του ότι μπορεί κάτι να κάνει μαζί με τους συναδέλφους του, για να αλλάξει τη ζωή του".

"Την ίδια ώρα η κυβέρνηση δε δέχεται το δικαίωμα οι εκπαιδευτικοί να έχουν γνώμη για το έργο της, να το αξιολογούν.

Ο υπουργός Παιδείας, ο πρωθυπουργός και ο εκπρόσωπος Τύπου πολλές φορές μίλησαν για κύμα βίας στο χώρο της εκπαίδευσης, έξω από τα εξεταστικά μέτρα. Για μειοψηφίες και συντεχνίες που αγωνίζονται. Δε μιλάνε όμως για συντεχνιακή νοοτροπία όταν οι βιομήχανοι και εφοπλιστές παραπονούνται θέλοντας και άλλα προνόμια.

Στο σπίτι του κρεμασμένου μιλάνε για σχοινί.

Σας θυμίζουμε, αν το έχετε ξεχάσει, ότι:

• Με τον εκλογικό σας νόμο καταφέρατε με 41% να φτιάξετε κοινοβουλευτική πλειοψηφία με 170 βουλευτές, ενώ το 59% του ελληνικού λαού εκφράζεται στο Κοινοβούλιο με αντιπολίτευση 130 εδρών.
• Οτι τα Σώματα Ασφαλείας, που για 15 χρόνια διοικείτε, καταφέρνουν πολύ καλά να πιάνουν 15χρονα και 16χρονα που κάνουν χρήση ουσιών, ενώ οι μεγαλέμποροι σας διαφεύγουν, μένουν ελεύθεροι ή αποφυλακίζονται πολύ εύκολα, και αν έχουν βαριές ποινές δραπετεύουν, αφού τους έχουν χορηγηθεί άδειες αναψυχής.
• Ενώ γίνονται απόπειρες δολοφονίας μπροστά στα μάτια σας, ενώ καίγεται η Αθήνα μπροστά στα μάτια σας από μια χούφτα μασκοφόρων, που παραμένουν άγνωστοι, εσείς γνωρίζετε πολύ καλά και προσωπικά 10.000 αγρότες και τους στέλνετε στα δικαστήρια.
• Στέλνετε ραβασάκια σε δικούς σας δημοσιογράφους, νέους μάλιστα στο επάγγελμα, άρα πλήρως εξαρτώμενους από τα μυστικά σας κονδύλια, προκειμένου να γράφουν αναγνώσματα της δεκάρας, προκειμένου να πείσετε το λαό ότι δύο βουλευτές του ΚΚΕ κατάφεραν να υποκινήσουν ένα ολόκληρο κίνημα και να απειλήσουν τη ζωή των ΜΑΤ.
• Ηδη έχετε ξεκινήσει την ακύρωση των πανελληνίων εξετάσεων στο χώρο της αστυνομίας, και την πρόσληψη αστυνομικών από το ανεξέλεγκτο σώμα των καταδρομών, προκειμένου να διαμορφώσετε Σώματα δολοφόνων, γιατί δεν μπορείτε να ελέγξετε τους αστυνομικούς και να τους κάνετε πιόνια σας.
• Για να μη σταθώ αναλυτικά στο πώς διαμορφώνονται οι πλειοψηφίες και οι μειοψηφίες σε μια κοινωνία που στηρίζεται στην εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία, στους μηχανισμούς βίας και εξαγοράς.

Η κυβέρνηση αδίσταχτα χρησιμοποίησε τη βία, την τρομοκρατία, την προβοκάτσια και τον αντικομμουνισμό απέναντι στους εκπαιδευτικούς".

"Η κυβέρνηση ξέρει τι κάνει. Για να περάσουν τόσα και τέτοια αντιδραστικά μέτρα στο χώρο της παιδείας, πρέπει να βάλει στη γωνία, να τσακίσει, το κίνημα των εκπαιδευτικών, να τσακίσει τον εκπαιδευτικό σαν οντότητα. Δηλαδή, τον πιο αποφασιστικό παράγοντα του εκπαιδευτικού συστήματος.

Η κατάργηση της επετηρίδας συνδέεται ταυτόχρονα και με ένα πακέτο μέτρων που επακολουθούν και που έχουν στόχο την κατάργηση της μονιμότητας και την επιβολή ευέλικτων εργασιακών σχέσεων, τον αποτελεσματικότερο έλεγχο των εκπαιδευτικών, που θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερα εμπόδια στην άσκηση του έργου τους.

Η κατάργηση της επετηρίδας δε γίνεται βεβαίως για να επιτευχθεί η ποιοτική αναβάθμιση του εκπαιδευτικού. Είναι το πρώτο βήμα για να κρυφτεί, άρα να αγνοηθεί, η μεγάλη ανεργία στο χώρο των εκπαιδευτικών. Βεβαίως, θα μου πείτε αν η τάση προς τους κλάδους που συνδέονται με την εκπαίδευση αυξηθεί υπέρμετρα, τότε μπορεί να υπάρχει πληθωρισμός στο επάγγελμα αυτό.

Κατ' αρχήν στις συνθήκες της οικονομίας της αγοράς, της πλήρους μάλιστα απελευθέρωσής της, είναι αδύνατος και ένας υποτυπώδης προγραμματισμός. Δεν μπορεί να λειτουργήσει ούτε ο επαγγελματικός προσανατολισμός, που στα λόγια υπάρχει στη χώρα μας και στην πράξη, λόγω της αναρχίας της αγοράς, δεν μπορεί να λειτουργήσει. Εμείς υποστηρίζουμε το 12χρονο υποχρεωτικό σχολείο, που το θεωρούμε αναγκαίο, λόγω του όγκου των γνώσεων, των υψηλών απαιτήσεων. Ενα τέτοιο μέτρο θα συνέβαλε και σε μαζικούς διορισμούς.

H κυβέρνηση επιδιώκει:

- Να επιβάλει τα πιο συντηρητικά κριτήρια αξιολόγησης, ώστε να "λιπαίνεται" το εκπαιδευτικό σύστημα με τις πιο συντηρητικές ιδέες.

- Να επιβάλει τον πολυπόθητο διαχωρισμό ανάμεσα στο πτυχίο και στο δικαίωμα για δουλιά, ώστε να μειωθεί ο πραγματικός αριθμός των ανέργων, να μη θεμελιώνεται δικαίωμα για δουλιά. Να καλλιεργήσει την αντίληψη ότι η ανεργία οφείλεται στην έλλειψη επιδεξιότητας και ικανότητας του εργαζομένου. Η λεγόμενη επαγγελματική δεξιότητα γίνεται κριτήριο επαγγελματικής απασχόλησης.

Αν σας ενδιέφερε η εκπαίδευση των παιδιών, τότε θα παίρνατε μέτρα για να μην εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο τα παιδιά πολλών λαϊκών οικογενειών, πράγμα που έχει συνέπεια και τη μείωση των θέσεων εργασίας, τις συγχωνεύσεις σχολείων.

Η κυβέρνηση θέλει να φτιάξει ένα επίλεκτο σώμα εκπαιδευτικών, για να κάνει τη δουλιά της, θέλει να μειώσει τεχνητά τον αριθμό των ανέργων, των αναξιοποίητων, δηλαδή, δυνάμεων προς όφελος της μόρφωσης και διαπαιδαγώγησης των παιδιών του λαού.

Με τα σημερινά δεδομένα της πορείας της παραγωγικής βάσης της χώρας, αλλά και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής ευρύτερα, είναι αδύνατο να προσδιοριστεί με αντικειμενικά κριτήρια ποιος περισσεύει και ποιος λείπει. Μια πραγματική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, σε συνδυασμό με την πλήρη κατάργηση της παραπαιδείας, είναι βέβαιο ότι μάλλον θα δείξει ελλείψεις σε πολλούς κλάδους εκπαιδευτικών και όχι πληθωρισμό".

"Χαρακτηριστικό δείγμα αποτελεί η χρησιμοποίηση του θεσμού των αναπληρωτών, που αποτελούν ένα δοκιμασμένο και σημαντικό εκπαιδευτικό δυναμικό. Η προϋπηρεσία τους στη δημόσια εκπαίδευση κυμαίνεται από 1 - 13 χρόνια, ανάλογα με την απορροφητικότητα και τις ανάγκες του κλάδου. Πρόκειται, δηλαδή, για εργαζόμενους, που, ήδη, έπρεπε να έχουν προσληφθεί. Δεν είναι τυχαίο ότι οι αναπληρωτές έδειξαν και τη μεγαλύτερη αντίδραση και αντίσταση στο διαγωνισμό της ντροπής, όπως τον αποκάλεσαν. Η ύπαρξη ενός τόσο μεγάλου αριθμού αναπληρωτών, 25 - 30% σε σχέση με τους μόνιμους, αποδεικνύει ότι καλύπτουν μόνιμες ανάγκες, η διαφορά τους είναι μόνο στις εργασιακές σχέσεις, με τους υπόλοιπους. Σήμερα, αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι πρόβλημα επιβίωσης, σε μια ηλικία γύρω στα 40 χρόνια.

Η κυβέρνηση υποσχέθηκε διορισμούς από το χώρο των αναπληρωτών το 1997, πράγμα που δεν το έκανε, όπως το έλεγε, στον αριθμό που υποσχέθηκε. Αλλος πρόσθετος λόγος για τη δίκαιη αγανάκτησή τους".

"Βήμα το βήμα, γίνεται προσπάθεια να εμπεδωθεί η αντίληψη ότι όλοι, αν θέλουν, μπορεί να έχουν πτυχία - πράγμα που είναι μύθος - αλλά αυτό δε σημαίνει τίποτε, ότι έχει δικαίωμα να ζητήσει δουλιά, ότι έχει δικαίωμα να διαμαρτύρεται, όταν είναι άνεργος. Ο άνεργος και επισήμως θα θεωρείται ανίκανος για εργασία. Δε φταίει το σύστημα, αλλά ο ίδιος προσωπικά, που δεν έχει την ικανότητα να βρίσκει δουλιά. Ετσι θα κρύβεται το κοινό μυστικό, ότι η ανεργία είναι αναπόσπαστο στοιχείο της πολιτικής που υπηρετεί τα κέρδη, ότι η μαζική, μόνιμη ανεργία είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της ωρίμανσης του καπιταλιστικού συστήματος.

Βεβαίως, το θέμα αυτό δεν είναι καινούριο, έχει όμως νέες πλευρές. Σήμερα στην Ελλάδα και παντού όπου ακολουθείται αυτή η πολιτική, αυξάνεται η ανεργία ανάμεσα στους επιστήμονες, στους ειδικευμένους, γι' αυτό και πρέπει πολλοί από αυτούς να βγουν από κάθε είδος λίστας, να δουλεύουν άσχετα και ανεξάρτητα από γνώσεις και πτυχία.

Εννοείται ότι δε μας ενοχλεί καθόλου το θέμα της επαγγελματικής δεξιότητας και, μάλιστα, στον τόσο σημαντικό και ευαίσθητο τομέα της εκπαίδευσης. Το ζήτημα είναι ότι η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για να αναπτύξουν οι εκπαιδευτικοί, άρα και οι μαθητές - μαθήτριές τους, γνώσεις και δεξιότητες. Απλά ενδιαφέρεται να ελέγξει τη γνώση και να χρησιμοποιήσει τη δεξιότητα σαν μέσο δικαιολόγησης της ανεργίας, της απόλυσης, της επιλεκτικής πρόσληψης κλπ.

Η διαδικασία επιλογής και αξιολόγησης υπηρετεί τη μετατροπή του εκπαιδευτικού σε ρομπότ, σε συνεργό και διεκπεραιωτή των αναγκών της αγοράς, που θα αναμεταδίδει επιφανειακές γνώσεις, αποσπασματικές πληροφορίες, χωρίς εσωτερική ενότητα και συνοχή, μια εξαιρετικά χαμηλού επιπέδου γενική μόρφωση. Υπηρετεί την παραγωγή και αναπαραγωγή ενός χειριστή εκπαιδευτικού συστήματος και όχι δάσκαλου συνείδησης και συμπεριφοράς. Θέλει να σβήσει από το χάρτη την εικόνα του εκπαιδευτικού απεργού, του διαδηλωτή εκπαιδευτικού, ώστε να μην αποτελεί αυτός παράδειγμα για τον μαθητή του.

Μέσω της διαδικασίας της αξιολόγησης και της ρατσιστικής αντίληψης περί επιδεξιότητας, θα φθάσουμε ως εκεί, ο εκπαιδευτικός να μετατραπεί σε εποχιακό εργάτη, ή εποχιακό άνεργο, γιατί δεν έχει ικανότητες και όχι γιατί το εκπαιδευτικό σύστημα και η γενικότερη κατάσταση τον οδηγεί προς τα εκεί ή τον κατατάσσει αυθαίρετα εκεί. Πρόσθετη απόδειξη αποτελεί ο ξεπεσμός της διαδικασίας της επιμόρφωσης".

"Συστήματα αξιολόγησης ισχύουν και σε άλλες χώρες εδώ και χρόνια, όμως και σ' αυτές τις χώρες γίνεται λόγος για κρίση και ανεπάρκεια του εκπαιδευτικού.

Ενώ η κυβέρνηση καταργεί την τρίωρη εξέταση του υποψήφιου φοιτητή και φοιτήτριας, της αρκεί ένα τρίωρο για να κριθεί ένας εκπαιδευτικός, αν επιτελεί το ρόλο του, με εξετάσεις γυμνασιακού επιπέδου.

Αν θέλατε πραγματικούς παιδαγωγούς, θα αναβαθμίζατε την αξία των πτυχίων της ανώτατης εκπαίδευσης. Με την αποσύνδεση του πτυχίου από το επάγγελμα, απαξιώνετε τις πανεπιστημιακές σπουδές.

Με τα σημερινά δεδομένα στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες της Ευρώπης, δε δημιουργήθηκε κανένα σύστημα που μπορεί να αξιολογήσει με σωστά κριτήρια τον εκπαιδευτικό.

Βεβαίως, η αξιολόγηση είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα, που δεν μπορεί να λυθεί έξω από μια δημοκρατική σύγχρονη λαϊκή μεταρρύθμιση, σε μια κοινωνία που ο λαός βάζει σφραγίδα στις εξελίξεις, τις καθορίζει και δεν καθορίζεται από τους νόμους της αγοράς. Εμείς βλέπουμε το θέμα της αξιολόγησης μέσα στη σχολική μονάδα, στο μορφωτικό κύτταρο και, τελικά, στην κοινωνία. Στο μορφωτικό κύτταρο, η αξιολόγηση πρέπει να περιλαμβάνει τους φορείς που εμπλέκονται, δηλαδή τον μαθητή εκπαιδευόμενο, τους γονείς, όλους όσοι μετέχουν σε μια δημοκρατική διοίκηση του σχολείου, που σήμερα είναι ανύπαρκτη.

Αν θέλουμε σωστούς εκπαιδευτικούς, τότε πρέπει να ξεκινήσουμε από τα πανεπιστήμια, με τη δημιουργία κατάλληλων, σύγχρονων παιδαγωγικών σχολείων. Είναι διαφορετικό πράγμα να είσαι ερευνητής φυσικός, χημικός στη βιομηχανία και διαφορετικό να είναι φυσικός, χημικός σε σχολείο. Απαιτείται ριζική αλλαγή στις σχολές που οι απόφοιτοι προορίζονται για εκπαιδευτικοί, βαθιά γνώση της κοινωνικής ψυχολογίας, της ψυχολογίας του παιδιού και του εφήβου, εξοικείωση συνεχής με τα πιο σύγχρονα παιδαγωγικά συστήματα. Ομως, όλα αυτά προϋποθέτουν μια πραγματικά ανθρωπιστική λαϊκή παιδεία και όχι μια παιδεία παραγωγής φθηνού και υποταγμένου εργατικού δυναμικού".

Σοβαρά εκτεθειμένος έμεινε χτες στη Βουλή ο υπουργός Παιδείας, καθώς - όπως αποκάλυψε στην ομιλία της η Αλ. Παπαρήγα - στην πρώτη ψηφοφορία για την αναθεώρηση του Συντάγματος ο Γερ. Αρσένης ψήφισε την τροποποίηση του άρθρου 16, προκειμένου να ιδρυθούν ιδιωτικά πανεπιστήμια, όπως ζητούσε η πρόταση της ΝΔ και ψήφισαν και αρκετοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.

Οπως προέκυψε από το πρακτικό της σχετικής ψηφοφορίας, που κατέθεσε η Αλ. Παπαρήγα, ο υπουργός Παιδείας ψήφισε υπέρ της αναθεώρησης του άρθρου 16 παράγραφος 8 εδάφιο β (πρόταση της ΝΔ), που έλεγε ότι καταργείται το εδάφιο που προέβλεπε ότι "η σύσταση ανωτάτων σχολών από ιδιώτες απαγορεύεται".

Ο Γερ. Αρσένης έδειξε να αιφνιδιάζεται, ψέλλισε κάτι περί "ανακρίβειας", αλλά όταν αργότερα πήρε το πρακτικό, έσπευσε να πει ότι "εκ παραδρομής" ψήφισε τη συγκεκριμένη διάταξη. Τόνισε ότι είναι αντίθετος με την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και είπε ότι γι' αυτό καταψήφισε και την πρόταση της ΝΔ για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων (αφορούσε τις παραγράφους 5 και 6 του άρθρου 16).

Η, τουλάχιστον, επιπόλαιη στάση του υπουργού Παιδείας, που εμφανίζεται σε ψηφοφορία για την αναθεώρηση να κάνει λάθος σε ένα άρθρο που κατεξοχήν αφορά το υπουργείο του και αν μη τι άλλο απασχόλησε εκτενώς όλα τα κόμματα, σχολιάστηκε από την Αλ. Παπαρήγα, που είπε:

"Βεβαίως είμαι υποχρεωμένη να δεχτώ αυτό που λέτε σήμερα. Επιτρέψτε μου να έχω μία επιφύλαξη. Πιθανόν να είναι μία επανατοποθέτηση. Καλό είναι αυτό, έστω και αν επανατοποθετείστε. Ελπίζω να μην προκύψουν και άλλες παραδρομές, διότι και ο Γ. Παπανδρέου, ο προηγούμενος υπουργός Παιδείας, έχει ψηφίσει με τον ίδιο τρόπο, όπως και ο Θ. Πάγκαλος κλπ. Ελπίζω να μην υπάρχουν πολλές παραδρομές. Καλό είναι, αν η πίεση οδηγεί στο να αλλάζετε έστω και εκ των υστέρων την ψήφο. Για όσους ισχύει αυτό καλό είναι".

Σχολιάζοντας την ομιλία του πρωθυπουργού η Αλ. Παπαρήγα, αφού υπογράμμισε πως "θα έλεγε κανείς ότι ήταν μία ομιλία πολύ χαμηλών τόνων", τόνισε:

"Είδαμε τουλάχιστον έναν εντελώς διαφορετικό πρωθυπουργό από τον πρωθυπουργό που απάντησε στην Ερώτηση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του Κόμματος Ο. Κολοζώφ (σ. σ. τότε ο Κ. Σημίτης είχε κάνει λόγο για "φασιστική συμπεριφορά"). Είδαμε ένα διαφορετικό πρωθυπουργό από τις προηγούμενες μέρες, όταν είχαμε τους γνωστούς μεγάλους αγώνες των εκπαιδευτικών, αλλά και τα τραγικά επεισόδια.

Ο πρωθυπουργός μίλησε σαν να μην υπάρχει κανένα πρόβλημα σήμερα, σαν να μην είχαν μετατραπεί είκοσι πόλεις της χώρας μας, πόλεις - εξεταστικά κέντρα, αλλά περικυκλωμένα από τα ΜΑΤ, σε πόλεις βίας, εναντίον κυρίως των εκπαιδευτικών και των ανύποπτων πολιτών, σαν να μην είχαμε πρόβλημα συνειδητής και μεθοδευμένης δολοφονικής απόπειρας, σαν μην είχαμε προβλήματα δακρυγόνων.

Ο πρωθυπουργός δε στάθηκε σε αυτά τα ζητήματα. Αρκείται στο να επαναλάβει θέματα τα οποία είχε θέσει και αφορούν το ζήτημα της παιδείας.

Παραδείγματος χάριν είχε θέσει το ζήτημα της βίας τάχα κατά τη γνώμη μας που γεννιέται στο χώρο της εκπαίδευσης, μίλησε για πλειοψηφίες, μειοψηφίες μίλησε για υποκινήσεις, για μία σειρά προβλήματα, τα οποία μπορεί να μην είναι στενά δεμένα με την παιδεία, αλλά αν θέλετε, ιδιαίτερα τα δύο τελευταία χρόνια, αφορούν κατεξοχήν την παιδεία, με την έννοια ότι η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση έτσι όπως τη λέει η κυβέρνηση συναντάει σοβαρές αντιδράσεις.

Αυτά όλα τα ξεπέρασε ο πρωθυπουργός. Αναρωτήθηκα μήπως ενδιαφέρεται να μη συνεχίσει να πέφτει λάδι στη φωτιά, να μειωθούν οι εντάσεις, να διαμορφωθεί εν πάση περιπτώσει ένα κλίμα που θα επιτρέψει το διάλογο και τον αντίλογο.

Δε θα ήμουν αντίθετη, κύριε πρωθυπουργέ, αν είχατε αυτό το στόχο, χωρίς βεβαίως να παρακάμπτουμε σοβαρότατα προβλήματα δημοκρατίας, τρομοκρατίας και προβοκάτσιας. Δε θα ήμουν αντίθετη, αν αυτό όμως συνοδευόταν και από μία τοποθέτηση της κυβέρνησης απέναντι σε αυτά τα γεγονότα.

Πρώτα - πρώτα, θέλω κάποιες απαντήσεις, πώς γίνεται απόπειρα δολοφονίας εναντίον ανθρώπων μπροστά στα μάτια της Αστυνομίας. Και δε μας ικανοποιεί το γεγονός ότι κάποιος αστυνομικός τέθηκε σε διαθεσιμότητα, γιατί αν δεν υπήρχαν τρίτοι και ιδιαίτερα αν τα θύματα δεν έλεγαν ποιος ήταν αυτός, θα ήταν ελεύθερος και θα συνέχιζε ανενόχλητα το έργο του.

Επρεπε να απαντήσετε σε αυτά. Κυρίως όμως μας ανησυχεί το εξής γεγονός: Ο πρωθυπουργός δίνει την εικόνα του ευγενούς και ευπρεπούς πρωθυπουργού, της ευγενούς και ευπρεπούς κυβέρνησης - δεν είναι προσωπικό το ζήτημα - αλλά την ίδια ώρα πλαγίως οι μηχανισμοί της συκοφαντίας δουλεύουν πολύ καλά".

Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Με... διαλέξεις περί παιδείας, θεωρητικές αναλύσεις και γενικόλογες αναφορές εμφανίστηκε χτες ο πρωθυπουργός στη Βουλή, στην προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση, σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών, για την παιδεία, σαν να μην είχαν προηγηθεί τα γνωστά σε όλους τεκταινόμενα μπροστά στα εξεταστικά κέντρα του διαγωνισμού για την πρόσληψη εκπαιδευτικών και οι μεγάλες κινητοποιήσεις γενικότερα στο χώρο της παιδείας. Τη συζήτηση προκάλεσε ο πρόεδρος της Ν. Δημοκρατίας, Κ. Καραμανλής, ο οποίος με τη σειρά του από το βήμα ζήτησε, για μια φορά ακόμα, να θεσμοθετηθούν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, εγκαλώντας την κυβέρνηση για το ότι αρνήθηκε να ψηφίσει σχετική διάταξη στα πλαίσια της αναθεώρησης του Συντάγματος.

"Δεν έχετε καν την πρόθεση να διορθώσετε τα κακώς κείμενα", τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα,απευθυνόμενη στην κυβέρνηση. "Αυτό που θέλετε είναι να κλείσετε όποια θετική ή έστω ανεκτή χαραμάδα υπήρχε στο αναχρονιστικό - και ήδη ακριβό - εκπαιδευτικό σύστημα, που είχε τον τίτλο δημόσια και δωρεάν παιδεία". Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ άσκησε εντονότατη κριτική στις επιλογές της κυβέρνησης για τη συνολική πολιτική που ακολουθεί στον τομέα της παιδείας και σε αυτό που ονομάζει "εκπαιδευτική μεταρρύθμιση".

Σε κριτική επιμέρους διαδικαστικών στοιχείων της κυβερνητικής πολιτικής στην παιδεία αναλώθηκε ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Νίκος Κωνσταντόπουλος, ενώ γενικόλογη τοποθέτηση έκανε ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ, Δ. Τσοβόλας.