ΠΑΙΔΕΙΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΑΙΔΕΙΑ

Στο αμφιθέατρο...

Από τη συνέλευση στο Γεωλογικό

Τα αμφιθέατρα της Γεωλογικής Σχολής και της Παντείου γεμάτα. Πείσμα, ζωντάνια και αποφασιστικότητα κυριαρχούν. Η συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών συνεπής για πολλοστή βδομάδα στο ραντεβού των γενικών συνελεύσεων - ακόμη κι εκείνοι που τα προηγούμενα χρόνια «δεν είχαν συμμετάσχει πουθενά, αλλά τώρα που μπαίνει το μαχαίρι στο κόκαλο δε γίνεται να μην πάρουν θέση».

«Ρίχνουμε όλες μας τις δυνάμεις για την Πέμπτη. Θα βουλιάξει η Αθήνα. Τα επιχειρήματά τους δεν έπιασαν, καραμέλες - ελιγμούς δε μασήσαμε, "μπανανόφλουδες" δεν πατήσαμε, από τρομοκρατία και χημικά δε χαμπαριάζουμε, τα ψέματά τους δε φτάνουν. Ο λαός είναι μαζί μας και άσε τα γκάλοπ να λένε. Αλλα βλέπουμε στο δρόμο, άλλα μας λέει ο κόσμος». Εκπρόσωποι των φοιτητικών παρατάξεων παίρνουν το λόγο και το πρώτο πράγμα που διαπιστώνεις είναι ότι εδώ «δε σε παίρνει να λες ό,τι να 'ναι», τα πράγματα λέγονται μόνο με το όνομά τους. Ενα ένα τα δικομματικά επιχειρήματα κατατροπώνονται με μεγάλη ευκολία στα αμφιθέατρα, ξεκαθαρίζοντας τυχόν αυταπάτες: «ΝΔ και ΠΑΣΟΚ κάνουν μαζί μέχρι και κωλοτούμπες για το μεγάλο κεφάλαιο. Ασχετα αν στήνουν καβγαδάκια μεταξύ τους».

Στο ρόλο του κυβερνητικού υποστηριχτή η ΔΑΠ. Ενας απ' τους εκπροσώπους της παίρνει το λόγο και μαζί τις απαντήσεις:

- «Ας μη μιλάμε για κόμματα αλλά για τους φοιτητές. Δε νομίζω ότι πρέπει να μιλήσουμε για το νόμο πλαίσιο»...

- «Δε μιλάτε για το νόμο πλαίσιο γιατί δεν τολμάτε να πείτε στους συναδέλφους όσα πιστεύετε. Θες ή δε θες να έρθουν οι επιχειρήσεις στο σβέρκο μας και να δουλεύουμε μεροδούλι μεροφάι»; (σιωπή).

- «Οταν οι αστυνομικές δυνάμεις συνέλαβαν τον Τίμο Αλεξανδρόπουλο, μέλος της ΠΚΣ, η ΔΑΠ ήταν η πρώτη παράταξη που βρέθηκε στο πλευρό του»

(το μισό αμφιθέατρο πέφτει κάτω από τα γέλια και το άλλο μισό ξεσηκώνεται αγανακτισμένο:)

- «Μιλάτε για συμπαράσταση τι στιγμή που η κυβέρνησή σας στο προηγούμενο συλλαλητήριο έσπασε δόντια, έδειρε κόσμο, έριξε χημικά. Εσείς και οι νυχτομπράβοι σας, έχετε καταντήσει περιοδεύον θίασος που τραμπουκίζει από σχολή σε σχολή. Κάτω τα χέρια απ' τους αγωνιστές».

- «Κατεβάζουμε το πλαίσιό μας που 'ναι μια λευκή σελίδα με δύο μόνο λέξεις: "ανοιχτή σχολή"»

- «Δηλαδή, αυτό που προτείνετε για την άλωση των πανεπιστημίων από τις επιχειρήσεις, τη μέρα που θα ψηφίζεται ο νόμος στη Βουλή είναι να μην κάνουμε τίποτα, να κάτσουμε με τα χέρια σταυρωμένα»;

Η πλειοψηφία αποφασίζει για άλλη μια φορά: «Ο αγώνας συνεχίζεται και κλιμακώνεται πιο σκληρά, πιο δυναμικά. Τίποτα δεν τελειώνει μεθαύριο. Παλεύουμε ενάντια στην πολιτική που γέννησε η Μπολόνια. Ουδέτερη στάση δε χωράει. Δε θα μείνουμε ήσυχοι, δε θα κάτσουμε σπίτια μας».

ΜΑΘΗΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΒΑΣΗΣ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ ΤΗΣ ΚΝΕ

Αποφασιστική απάντηση σε μια προκλητική απόπειρα ιδεολογικής χειραγώγησης

Σε διάβημα στην διευθύντρια του 17ου Ενιαίου Λυκείου Παγκρατίου προχώρησαν χτες οι μαθητικές Οργανώσεις Βάσης Παγκρατίου της ΚΝΕ, καταγγέλλοντας την ενέργειά της να υποχρεώσει τους μαθητές του σχολείου να παρακολουθήσουν - πληρώνοντας μάλιστα 5 ευρώ - στον κινηματογράφο την αντικομμουνιστική ταινία «Οι ζωές των άλλων», χωρίς, έστω, να διασφαλίσει αμέσως μετά την προβολή της ότι θα γίνει συζήτηση για να ακουστούν διαφορετικές απόψεις.

Κατά τη διάρκεια του διαβήματος, η διευθύντρια του σχολείου, Κα Κλυδωνοπούλου, υποστήριξε ότι «κινήθηκε με νομιμότητα» και πως είχε την έγκριση του προϊσταμένου δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Σε ένα ρεσιτάλ ...παιδαγωγικής δήλωσε ότι θα συνεχίσει τη δράση της και «δε θα με εμποδίσουν οι φασίστες του ΚΚΕ»!

Σε ανακοίνωσή τους, οι μαθητικές ΟΒ Παγκρατίου της ΚΝΕ, εξηγούν ότι η ταινία έχει «καλά σχεδιασμένη την επιδίωξη να προωθήσει τον αντικομμουνισμό, τη σπίλωση στον υπαρκτό σοσιαλισμό, να συκοφαντήσει τα επιτεύγματά του στα ζητήματα της Παιδείας και του πολιτισμού» και «Θέλει να ταυτίσει το φασισμό με τον κομμουνισμό».

Ακόμα, σημειώνουν πως «το θέμα δεν είναι ότι η ταινία προβάλλεται και μπορεί κάποιος να επιλέξει να τη δει (την ίδια ώρα που ταινίες και ντοκιμαντέρ για το Γκουαντάναμο, τη δράση της CIA, για τα εγκλήματα των Αμερικανών στο Ιράκ, την Παλαιστίνη κ.α. "τρώνε πόρτα" ή εξαφανίζονται από τις αίθουσες). Το θέμα είναι ότι η ίδια η διευθύντρια του σχολείου, υποχρέωσε τους μαθητές να παρακολουθήσουν αυτήν την ταινία, χωρίς - έστω - να διασφαλίσει αμέσως μετά την προβολή της ότι θα γίνει συζήτηση για να ακουστούν διαφορετικές απόψεις. Πρόκειται για ξεκάθαρη προσπάθεια ιδεολογικής χειραγώγησης και πλύσης εγκεφάλου».

«Επίσης, το επιχείρημα που λέει ότι πρέπει να αποτινάξουμε το πιθανά στρεβλό ιδεολογικό περιεχόμενο από το καλλιτεχνικό δημιούργημα, είναι βαθιά υποκριτικό. Η καλλιτεχνική δημιουργία δεν αποσπάται, δεν αποσυνδέεται από το ιδεολογικό υπόβαθρο, από τις κάθε φορά επιδιώξεις του δημιουργού να εκφράσει κάτι συγκεκριμένο. Ποτέ δε συνέβη αυτό ούτε πρόκειται να συμβεί», σημειώνουν και τονίζουν ότι «έχουν πληθύνει με διάφορες μορφές οι εκδηλώσεις αντικομμουνισμού, παραχάραξης της ιστορίας, της πάλης των λαών. Με πολλούς τρόπους. Με ωμό αντικομμουνισμό αλλά και "ραφιναρισμένο" ο οποίος είναι και πιο επικίνδυνος».

«Μαθητές, γονείς εκπαιδευτικοί, ανεξάρτητα από το τι υποστηρίζει ο καθένας, ποιες είναι οι γενικότερες απόψεις του, θεωρούμε πως οι αγώνες και οι θυσίες των κομμουνιστών για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση χαίρουν ευρύτερης αποδοχής. ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΝΑ ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΕΙ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ, ΝΑ ΞΑΝΑΓΡΑΨΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ! Το σχολείο, οι εκπαιδευτικοί, να μη γίνουν ιμάντες ό,τι πιο αντιδραστικού και σκοταδιστικού, με όποια φορεσιά και αν φοράει» καλούν οι μαθητικές ΟΒ Παγκρατίου.

Και ξεκαθαρίζουν: «Οι ανάγκες μας δε χωρούν σε αυτό το σχολείο. Η μόρφωση είναι δικαίωμα και πρέπει να εξασφαλίζεται για όλους μας μέσα από ένα σχολείο Δημόσιο και Δωρεάν που να μας μαθαίνει την αλήθεια! Για να κατανοούμε τον κόσμο γύρω μας και να μπορούμε να τον αλλάξουμε!»

Πώς ο τετραετής ακαδημαϊκός αναπτυξιακός προγραμματισμός θα λειτουργεί ως μοχλός πίεσης για την προσαρμογή των ιδρυμάτων στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις;

Η σύνταξη τετραετούς αναπτυξιακού προγράμματος είναι βασικό εργαλείο για την επιχειρηματική ανταγωνιστική λειτουργία των πανεπιστημίων.

Στο σχέδιο αυτό θα περιγράφονται οι στόχοι και οι ιεραρχήσεις κάθε ιδρύματος, καθώς και οι τρόποι χρηματοδότησής του, μέσα από διάφορες «επιχειρηματικές λύσεις», όπως η αξιοποίηση της περιουσίας του, η επενδυτική δραστηριότητα και η αναζήτηση «άλλων πηγών» χρηματοδότησης, δηλαδή επιχειρήσεων. Ωστόσο, το ίδρυμα δεν καταρτίζει το σχέδιο ελεύθερα.

Υποχρεωτικός όρος και θεμελιακό στοιχείο κάθε τετράχρονου αναπτυξιακού προγραμματισμού είναι, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, η εναρμόνιση των εκπαιδευτικών και ερευνητικών δραστηριοτήτων των πανεπιστημίων με τις «εξελίξεις και τις προοπτικές στον ακαδημαϊκό χώρο της ΕΕ», δηλαδή η προσαρμογή κάθε ιδρύματος στη διαδικασία της Μπολόνια. Με άλλα λόγια, η καθιέρωση, για παράδειγμα, τρίχρονων σπουδών είναι θέμα που μπορεί να περάσει μέσα από τον τετραετή προγραμματισμό κάθε ιδρύματος.

Το τετραετές σχέδιο υποβάλλεται για έγκριση του οικονομικού σκέλους στο υπουργείο Οικονομικών και ακολουθεί η υπογραφή «προγραμματικής συμφωνίας ως προς την πραγματοποίηση των στόχων» υπουργείου Παιδείας και πανεπιστημίου. Δηλαδή, το ίδρυμα θα χρηματοδοτηθεί μόνο, εφόσον και στο βαθμό που πραγματοποιηθούν οι στόχοι του προγράμματος. Ετσι, τα πανεπιστήμια υποχρεώνονται μέσω της χρηματοδότησης να υποταχθούν ολοσχερώς στις κυρίαρχες αντιδραστικές κατευθύνσεις, αν θέλουν να επιβιώσουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι αν κάποιο ίδρυμα δεν ολοκληρώσει αυτή τη διαδικασία, θα διακόπτεται η κρατική χρηματοδότηση.

Ταυτόχρονα η καθιέρωση αυτού του τρόπου κρατικής χρηματοδότησης σημαίνει ότι το κράτος παύει να χρηματοδοτεί ισότιμα όλα τα ιδρύματα. Από εδώ και στο εξής η χρηματοδότηση θα κατευθύνεται, μετά από την αξιολόγηση, επιλεκτικά και «βάσει αποτελέσματος», κυρίως στα ιδρύματα που αναπτύσσουν τις περισσότερες και πλουσιότερες δραστηριότητες. Σε αυτά δηλαδή που θα εξασφαλίζουν μεγαλύτερα συμπληρωματικά έσοδα μέσα από τις διασυνδέσεις τους με επιχειρήσεις και οργανισμούς ή μέσα από άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Σύμφωνα μάλιστα με την παράγραφο 3 του άρθρου 7, προκειμένου να ενισχυθεί ο ανταγωνισμός μεταξύ των ιδρυμάτων για το ποιο επιδεικνύει μεγαλύτερη προθυμία και ταχύτητα προσαρμογής στις αναδιαρθρώσεις, προβλέπεται η μεταφορά κρατικών πόρων από τα ιδρύματα που υστερούν στην εφαρμογή του τετραετούς προγραμματισμού σε εκείνα που πρωτοπορούν.

Ενδεικτικό της χρησιμοποίησης των τετραετών προγραμμάτων για την αναγκαστική προσαρμογή των ιδρυμάτων στους κανόνες της αγοράς είναι ότι ορίζεται πως «για την εκτίμηση της πρότασης για το τετραετές ακαδημαϊκό - αναπτυξιακό πρόγραμμα, εκ μέρους του υπουργού Παιδείας, λαμβάνεται υπόψη, ιδίως, η συμμόρφωση προς τα αποτελέσματα της διαδικασίας αξιολόγησης».

Αλλωστε, ορίζεται ότι το τετραετές ακαδημαϊκό - αναπτυξιακό πρόγραμμα πρέπει να «κινείται εντός των προβλεπόμενων ορίων του κρατικού προϋπολογισμού και του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων για την ανώτατη εκπαίδευση». Δηλαδή, οι οικονομικές διεκδικήσεις των πανεπιστημίων δε θα μπορούν - προκειμένου να εγκριθούν - να υπερβαίνουν το ποσό που έτσι κι αλλιώς έχει υπολογίσει η κυβέρνηση.

Είναι ξεκάθαρο ότι τα ιδρύματα μέσω των τετραετών συμφωνιών αναγκάζονται - προκειμένου να χρηματοδοτηθούν - να εφαρμόσουν ένα συγκεκριμένο πολιτικό σχεδιασμό. Ενα σχεδιασμό που επιβάλλεται από τις αντιδραστικές αλλαγές που απορρέουν από τις αποφάσεις της ΕΕ, τη διαδικασία της Μπολόνια και της Λισαβόνα. Και μάλιστα, εκβιάζονται να προσαρμοστούν σε αυτές τις αλλαγές καθώς διαφορετικά αναστέλλεται η χρηματοδότησή τους, απειλούνται άμεσα με κλείσιμο.