Με γοργούς ρυθμούς προχωράει η άμεση εμπλοκή των ΝΑΤΟικών χωρών στην κατοχή του Ιράκ στο πλευρό των αμερικανικών στρατευμάτων, υπό το πρόσχημα της εκπαίδευσης του στρατού της διορισμένης από τους Αμερικανούς κυβέρνησης της Βαγδάτης, που είναι ένα είδος «ταγμάτων ασφαλείας» των κατακτητών. Ηδη, χτες, το ΝΑΤΟ, σε εφαρμογή της σχετικής απόφασης της Συνόδου Κορυφής που έγινε τέλη Ιούνη στην Κωνσταντινούπολη, ενέκρινε το σχέδιο για την αποστολή περίπου 300 στρατιωτικών στο Ιράκ, στο πλαίσιο, όπως αναφέρεται, της «εκπαιδευτικής αποστολής».

Σύμφωνα με χτεσινή δήλωση στις Βρυξέλλες του εκπροσώπου του ΝΑΤΟ, Τζέιμς Απούθουραϊ, οι μόνιμοι αντιπρόσωποι των χωρών - μελών, συμφώνησαν στις Βρυξέλλες στο περίγραμμα ενός σχεδίου για τη δημιουργία μιας στρατιωτικής ακαδημίας για την εκπαίδευση ανώτερων ιρακινών αξιωματούχων, αλλά, όπως πρόσθεσε η Ουάσιγκτον, ανησυχεί ότι η αποστολή δε θα είναι έτοιμη να αρχίσει το έργο της μέχρι τον επόμενο χρόνο.

Οπως ανέφερε, οι διάφορες λεπτομέρειες πρέπει να υποστούν επεξεργασία. Πάντως, είπε, δε συμφωνήθηκε συγκεκριμένη ημερομηνία, αλλά η Συμμαχία θέλει η αποστολή αυτή να πραγματοποιηθεί «το συντομότερο δυνατό». Στο μεταξύ, ανώτερος αξιωματούχος του ΝΑΤΟ δήλωσε ότι ο σκοπός είναι να αρχίσει η εκπαίδευση πριν από τις ιρακινές εκλογές που προγραμματίζονται για το Γενάρη του 2005. «Θα επιθυμούσαμε, είπε, να δούμε ορισμένους εκπαιδευτές να αρχίσουν σύντομα και να έχουν αποτέλεσμα πριν από τις εκλογές».

Οπως μεταδίδει το ΑΠΕ από τις Βρυξέλλες, η Γαλλία, η Γερμανία και το Βέλγιο, χώρες που είχαν διαφοροποιηθεί από την αρχή ως προς τις μεθοδεύσεις των Αμερικανών, καθώς και η Ισπανία, έκαναν γνωστό ότι δε θα αποστείλουν στρατιωτικούς στο Ιράκ στο πλαίσιο αυτής της αποστολής. Κατά την άτυπη Σύνοδο των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ στο Μπρασόφ της Ρουμανίας, στις 13 και 14 Οκτώβρη, όπου θα γίνουν συνομιλίες για τις επιχειρήσεις της Συμμαχίας στο Αφγανιστάν, το Ιράκ και αλλού θα συγκεκριμενοποιηθεί η συμμετοχή της κάθε χώρας.

Οσον αφορά στην Ελλάδα υπενθυμίζεται ότι κατά τη Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης, ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής είχε δεσμευτεί για συμμετοχή της χώρας στην εκπαίδευση του ιρακινού στρατού, υπό τον όρο αυτό να μη γίνει στο έδαφος του Ιράκ.

Από στρατιωτικούς κύκλους αναφέρεται ότι η ελληνική εμπλοκή, εφόσον υπάρχει προηγουμένως η πολιτική απόφαση, θα εκφραστεί είτε με την αποστολή ενός αριθμού εκπαιδευτών σε κάποια γειτονική του Ιράκ χώρα και αυτοί μπορεί να είναι Ελληνες αξιωματικοί που υπηρετούν ήδη σε ΝΑΤΟικά επιτελεία, είτε με την εκπαίδευση Ιρακινών εντός Ελλάδας, πιθανά στο κέντρο εκπαίδευσης πολυεθνικών δυνάμεων στο Κιλκίς.

Τον απαράδεκτο «θεσμό» της ενοικίασης εργαζομένων από εταιρία σε εταιρία, καταγγέλλει η «Δημοκρατική Συσπείρωση για τις λαϊκές ελευθερίες και την αλληλεγγύη». Χαρακτηριστικά επισημαίνει ότι πρόκειται για σύγχρονη μορφή δουλοπαροικίας, σημειώνοντας ότι οι εργαζόμενοι δέχονται αφόρητες πιέσεις από την εργοδοσία, προκειμένου να υποκύψουν και να υπαχθούν σε αυτό το είδος «απασχόλησης». Να απεμπολήσουν, δηλαδή, «οικειοθελώς» τα δικαιώματα τους - όπως προκύπτουν για τους εργαζόμενους αορίστου χρόνου - ακόμα και αν τους «δανείζουν» για 18 ολόκληρα χρόνια...

Συγκεκριμένα, στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων της για τη δημοκρατία στους χώρους δουλιάς και σε συνέχεια προηγούμενης παρέμβασής της, η Δημοκρατική Συσπείρωση απέστειλε στην εταιρία IBM BTO HELLAS SA επιστολή, εκφράζοντας την αλληλεγγύη της με τους εργαζόμενους.

Στην επιστολή που κοινοποιήθηκε και στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, επικαλούμενη και πληροφορίες από το Συμβούλιο Εργαζομένων της εν λόγω επιχείρησης, κατακρίνει το γεγονός ότι ομάδα μισθωτών της ΙΒΜ ΒΤΟ HELLAS (περίπου 20) εμφανίζονται ως «δανειζόμενοι» στην εταιρία, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου από 2 μέχρι 18 έτη! Η σχετική «υποκατάσταση» των πραγματικών μερών στη σύμβαση εργασίας από 3/7/2003, εμφανίζεται με τον τύπο της ενοικίασης εργαζομένων.

«Στην πραγματικότητα», τονίζει η «Δημοκρατική Συσπείρωση», «η εργασιακή μορφή της ενοικίασης των εργαζομένων αποτελεί τέχνασμα, προκειμένου να απαλλαγεί η εργοδοσία από τις υποχρεώσεις της, που επιβάλλει η εργατική νομοθεσία για τους εργαζόμενους αορίστου χρόνου μια και τέτοιοι είναι κατ' ουσία οι εργαζόμενοι αυτοί».

Παράλληλα, σημειώνει ότι «η υπαγωγή των εργαζομένων στο απαράδεκτο αυτό εργασιακό καθεστώς έγινε καταχρηστικά και είναι ουσιαστικά παράνομη, αφού ασκήθηκαν αφόρητες πιέσεις στους εργαζόμενους, προκειμένου να αποδεχτούν το καθεστώς αυτό. Αυτό, εξάλλου, διαπιστώσαμε και σε παλαιότερη επιτόπια επίσκεψη στο χώρο εργασίας».

Μετά από αυτά η «Δημοκρατική Συσπείρωση»: «Καταγγέλλει τις απαράδεκτες και παράνομες πιέσεις που ασκούνται στους εργαζόμενους. Συμπαραστέκεται ολόθερμα στους εργαζόμενους και στη δίκαιη απαίτησή τους να εργαστούν ως αορίστου χρόνου. Αντιτάσσεται γενικότερα στο θεσμό της ενοικίασης των εργαζομένων που αποτελεί σύγχρονη μορφή δουλοπαροικίας».