Χωρίς την παραμικρή παρέκκλιση από τις "απαιτήσεις" της ΟΝΕ, ο προϋπολογισμός του 1999 κινείται για μια χρονιά ακόμα στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της ολιγαρχίας και χτυπήματος των εισοδημάτων μισθωτών και συνταξιούχων, ενώ ταυτόχρονα συρρικνώνει τις κοινωνικές δαπάνες και καθίσταται επιζήμιος για την εθνική οικονομία.Αυτά τόνισε μεταξύ άλλων χτες ο βουλευτής Νίκος Γκατζής,κεντρικός εισηγητής του ΚΚΕ, στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή, όπου ξεκίνησε η συζήτηση του προϋπολογισμού.

Σχολιάζοντας γενικότερα τον προϋπολογισμό του 1999, ο Νίκος Γκατζής ήταν ιδιαίτερα επικριτικός και στάθηκε στις πραγματικές αιτίες που προσδιορίζουν τον αντιλαϊκό χαρακτήρα του. Ενδεικτικά ήταν όσα τόνισε: "Με το νέο προϋπολογισμό, για μια ακόμα φορά, η κυβέρνηση επιδεικνύει - παρά το ηχηρό μήνυμα των δημοτικών εκλογών - την αδιέξοδη για τον τόπο εμμονή της να μην αποσπαστεί ούτε κατά κεραία από τις αντιλαϊκές επιλογές της και να βαδίσει αταλάντευτα προς το στόχο της ΟΝΕ. Μιας ΟΝΕ που βρίσκεται στα χέρια της ευρωπαϊκής (και όχι μόνο) ολιγαρχίας του πλούτου. Κι αυτός ο κρατικός προϋπολογισμός είναι βαθιά ταξικός. Είναι προϋπολογισμός σκληρότατης, μονόπλευρης λιτότητας, έντασης της φτώχειας για τους πολλούς, ενίσχυσης και διεύρυνσης του πλούτου από τους λίγους. Φέρνει φόρους για το λαό, κέρδη για την πλουτοκρατία. Είναι κοινωνικά άδικος για τα φτωχά και μεσαία λαϊκά στρώματα. Καταστροφικός για την οικονομία και τη χώρα.

Δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού και ο προϋπολογισμός του 1999 είναι ενταγμένος στα αυστηρά πλαίσια που έχουν διαμορφώσει από κοινού η κυβέρνηση με τους ιθύνοντες των Βρυξελλών, με το πρόγραμμα "σύγκλισης" και τα κριτήρια ένταξης στην ΟΝΕ".

Εστιάζοντας στο θέμα της εισοδηματικής πολιτικής της κυβέρνησης, ο βουλευτής του ΚΚΕ τόνισε πως, "εφαρμόζοντας η κυβέρνηση την αντιδραστική θεωρία της, που λέει ότι δήθεν φταίνε οι μισθοί για τον πληθωρισμό, ορίζει με την εισοδηματική της πολιτική αύξηση για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους του δημοσίου 2%. Σημειώνουμε πως η αύξηση αυτή είναι μικρότερη από τον αναμενόμενο πληθωρισμό του 1999, που από όλους εκτιμάται ότι θα τρέχει με ρυθμό πάνω από 2,5%. Ετσι τουλάχιστον 1 - 2% απωλειών του εισοδήματός τους θα προστεθεί σε εκείνο το 25% που έχασαν από την κατάργηση της Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής έως σήμερα". Αναφέρθηκε δειδιαίτερα στις επιπτώσεις που θα έχουν τόσο οι συνταξιούχοι όσο και οι δημόσιοι υπάλληλοι. Και κατέληξε λέγοντας: "Να είστε βέβαιοι πως οι εργαζόμενοι θα απαντήσουν στην πρόκλησή σας επιβάλλοντας με τους αγώνες τους το δικό τους προϋπολογισμό".

Οσον αφορά την κοινωνική πολιτική, ο Νίκος Γκατζής αναφέρθηκε ξεχωριστά στους τομείς που την απαρτίζουν (υγεία, παιδεία, κοινωνική ασφάλιση κλπ.), μιλώντας σαφώς για μειώσεις στις δαπάνες και συρρίκνωσή τους σε σχέση με τα υπόλοιπα κονδύλια του προϋπολογισμού. Οπως ανέφερε, "τα νούμερα του προϋπολογισμού λένε ότι για μια ακόμη φορά οι δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα τίθενται σε καθεστώς ασφυξίας. Κραυγαλέες περιπτώσεις οι δαπάνες του υπουργείου Υγείας - Πρόνοιας και του υπουργείου Εργασίας - Κοινωνικών Ασφαλίσεων, όπου στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν αυξήσεις παρά μόνο ονομαστικές, αν συνυπολογίσει κανείς τι προβλέπονταν να χορηγηθεί φέτος και τι δόθηκε".

Για ληστεία του λαϊκού εισοδήματός μίλησε ο Νίκος Γκατζής, σχετικά με τη φορολογική πολιτική της κυβέρνησης, χαρακτηρίζοντάς την ταξική και σκληρή και προσθέτοντας πως, "παρά τις επανειλημμένες δηλώσεις και συνεντεύξεις ότι δήθεν ο προϋπολογισμός του 1999 είναι φιλολαϊκός, χωρίς νέους φόρους ή αυξήσεις από τους υπάρχοντες πόρους, τα φτωχά και μεσαία λαϊκά στρώματα καλούνται να πληρώσουν 500 δισ. φόρους επιπλέον. Από 8.590 δισ. το 1998 σε 9.088 δισ. το 1999 με 65% έμμεσους και 35% άμεσους φόρους. Από τους έμμεσους το 66% το πληρώνουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Με τη ληστρική και φέτος εισοδηματική πολιτική, με τη μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, χιλιάδες εργαζόμενοι έφτασαν κοντά στο νήμα που τους χωρίζει από το όριο φτώχειας".

Για το θέμα του δημοσίου ελλείμματος ο Νίκος Γκατζής χαρακτήρισε αναποτελεσματική την πολιτική της κυβέρνησης, η οποία με "τρικ" επιδιώκει να εμφανίζει μειωμένο το κρατικό έλλειμμα. Χαρακτηριστική ήταν η τοποθέτησή του επ' αυτού, όπου τόνισε πως "η κυβέρνηση για να δικαιολογήσει την αντιλαϊκή της πολιτική ισχυρίζεται ότι ένα μέρος των θυσιών των εργαζομένων πηγαίνει για τη μείωση των κρατικών ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους. Επικαλείται και προπαγανδίζει τη μείωση, εμφανίζει το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ και αποσιωπά επιμελώς την αύξησή του σε απόλυτα ποσά".

Με επιχειρήματα που κινήθηκαν μακριά από την κριτική στη γενεσιουργό αιτία των αντιλαϊκών χαρακτηριστικών του προϋπολογισμού, δηλαδή την άνευ όρων υποταγή του στις επιταγές της ΟΝΕ, κινήθηκαν οι τοποθετήσεις των εισηγητών της ΝΔ, του ΣΥΝ και του ΔΗΚΚΙ, ενώ από την πλευρά του εισηγητή του ΠΑΣΟΚ επιχειρήθηκε ο εξωραϊσμός του προϋπολογισμού.

• Κλίμα... αισιοδοξίας, παρά τον πασιφανή αντιλαϊκό χαρακτήρα του προϋπολογισμού, επιχείρησε να δώσει στην παρέμβασή του ο κεντρικός εισηγητής του ΠΑΣΟΚ Μ. Σταυρακάκης,λέγοντας ότι "στις επόμενες εβδομάδες θα έχει επιτευχθεί η δημοσιονομική σύγκλιση" σε σχέση με τους στόχους της ΟΝΕ, υποστηρίζοντας πως θα υπάρξει αύξηση των δημοσίων εσόδων κατά 39,3%, γεγονός που φέρνει την Ελλάδα στο 85% του κοινοτικού μέσου όρου, καταδεικνύοντας ότι υπήρξε περιστολή της φοροδιαφυγής.
• Αντίθετα με πλήθος χαρακτηρισμών αναφέρθηκε στον προϋπολογισμό του 1999 ο κεντρικός εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας, Γιώργος Βουλγαράκης.Χαρακτήρισε τον προϋπολογισμό "σύνολο λογιστικών τεχνασμάτων", προσθέτοντας πως έχει "ελλείμματα κοινωνικής ευαισθησίας", καθώς και ότι "αντιμετωπίζει τους πολίτες σαν "κινούμενα χιλιάρικα" που πρέπει να φορολογηθούν ανηλεώς με μισό τρισ. επιπλέον φόρους". Σημείωσε δε ότι ο προϋπολογισμός "δεν τιθασεύει το σπάταλο κράτος", ενώ "υποθηκεύει σταθερά το μέλλον των αυριανών Ελλήνων", αφού "δε δημιουργεί τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για να σταθεί η Ελλάδα στο νέο ανταγωνιστικό περιβάλλον της ΟΝΕ". Τέλος έντονη κριτική άσκησε ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας στη φορολογική πολιτική της κυβέρνησης όσον αφορά τους στόχους της, λέγοντας ότι "η μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος οφείλεται αποκλειστικά στην αύξηση των φορολογικών εσόδων και όχι στη μείωση των δαπανών που παρουσίασαν έξαρση".
• Για "εκλογικά υπονοούμενα" έκανε λόγο ο κεντρικός εισηγητής του Συνασπισμού Γιάννης Δραγασάκης,παίρνοντας το λόγο, σημειώνοντας ότι ενώ η κυβέρνηση είχε περιθώρια κάποιων παροχών στον προϋπολογισμό, τις "κρατάει", προκειμένου να τις χρησιμοποιήσει ως "ατού" της προεκλογικής της τακτικής. Ιδιαίτερα αναφέρθηκε στο θέμα της φορολογίας, σημειώνοντας ότι "ακόμα και αυτοί που παίρνουν 120.000 δραχμές το μήνα εισφέρουν φορολογικά", προσθέτοντας ότι εφόσον η κυβέρνηση αρνείται την τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, θα μπορούσε να ορίσει ότι απαλλάσσονται φόρου οι τελευταίες κατηγορίες μισθωτών, δηλαδή αυτές με μικρότερα εισοδήματα.
• Τη θέση που τήρησε και στις προηγούμενες συζητήσεις του προϋπολογισμού, δηλαδή την καταψήφιση όλων των άρθρων του προϋπολογισμού, εκτός από τις δαπάνες που αφορούν την άμυνα, θα διατηρήσει και στον προϋπολογισμό του 1999, όπως διευκρίνισε χτες ο κεντρικός εισηγητής του ΔΗΚΚΙ, Αναστάσιος Ιντζές. Ο βουλευτής του ΔΗΚΚΙ χαρακτήρισε "ταξικό" και "αντιλαϊκό" τον προϋπολογισμό, σημειώνοντας ότι για μια ακόμα φορά τα φορολογικά βάρη φορτώνονται στις χαμηλότερες εισοδηματικά τάξεις, επαναφέροντας ταυτόχρονα τη γνωστή θέση του προέδρου του κόμματος Δ. Τσοβόλα, σχετικά με μέτρα "αναδιανομής του εισοδήματος". Σημείωσε δε ότι η συζήτηση του προϋπολογισμού στη Βουλή είναι απλά "τυπική διαδικασία", ενώ "δε γίνεται ουσιαστική συζήτηση". Παράλληλα κατηγόρησε την κυβέρνηση πως κάνει λόγο συνεχώς για "μονόδρομο της ΟΝΕ", αρνούμενη την ύπαρξη άλλων "εναλλακτικών λύσεων".

Με μια περισσότερο "πολιτική" ομιλία και όχι παράθεση αριθμών, η οποία στόχευσε στο να... "διασκεδάσει" τις εντυπώσεις από τα εμφανέστατα χαρακτηριστικά λιτότητας του προϋπολογισμού, παρουσιάστηκε χτες στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Γιάννος Παπαντωνίου.Κυρίως επιχείρησε να δώσει την ψευδαίσθηση της αναμονής παροχών από την πλευρά της κυβέρνησης... αν και στο μέλλον.

Χαρακτηριστική είναι η αναφορά που έκανε λέγοντας πως "τα τελευταία χρόνια ήταν μια περίοδος σποράς, ενώ τώρα έφτασε η ώρα της συγκομιδής", προσθέτοντας ότι μέχρι το 2001 η - προσδοκώμενη - μείωση των επιτοκίων των κρατικών ομολόγων θα αποφέρει κέρδη στο ελληνικό δημόσιο της τάξης των 600 με 800 δισεκατομμυρίων δραχμών, τα οποία θα διατεθούν για την ενίσχυση της κοινωνικής πολιτικής της κυβέρνησης σε υγεία - παιδεία - κοινωνική ασφάλιση."Παρέβλεψε" δε με αυτό τον τρόπο τη δήλωση που έχει ήδη κάνει σχετικά με το ότι το 70% των εσόδων του Δημοσίου θα διατεθεί για τη μείωση του κρατικού ελλείμματος! Παράλληλα επιχείρησε να παρουσιάσει ως... κοινωνική πολιτική τις αυξήσεις - ψίχουλα που δίνονται στους συνταξιούχους μέσω του ΕΚΑΣ, λέγοντας ότι θα υπάρξουν "συνεχείς και διαρκείς αυξήσεις".

Εντονες ήταν οι αναφορές που έκανε στον Ανδρέα Παπανδρέου λέγοντας ότι η κυβέρνηση βαδίζει στο δικής του σύλληψης "τρίπτυχο ανάπτυξης", που ξεκίνησε να υλοποιείται την περίοδο της πρωθυπουργίας του. Τέλος, κατέφυγε στους λεονταρισμούς περί "πάταξης της φοροδιαφυγής" λέγοντας πως "η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τολμά και δε φοβάται να συνεχίσει την ίδια πολιτική", προσθέτοντας πως η ελληνική οικονομία είναι σε ετοιμότητα και για ενδεχόμενες αναταραχές στις διεθνείς χρηματαγορές.

Με την πορεία των συνταξιούχων, που αντιτάχθηκαν αγωνιστικά στο φετινό αντιλαϊκό προϋπολογισμό, να περνά μόλις μερικά μέτρα πιο κάτω από το κτίριο της Βουλής, πηγαίνοντας στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, ξεκίνησε χθες στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή η συζήτηση του κειμένου χάραξης της οικονομικής πολιτικής του επόμενου έτους.

Εκ μέρους της κυβέρνησης, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γιάννος Παπαντωνίου, επιχείρησε να "στρογγυλέψει" τις εντονότατες φορομπηχτικές και καταστροφικές "αιχμές" του προϋπολογισμού, μιλώντας για πιθανότητες... ενίσχυσης της κοινωνικής πολιτικής μέχρι το 2001.

Από την πλευρά του ΚΚΕ, ο εισηγητής του Νίκος Γκατζής, χαρακτήρισε τον προϋπολογισμό βαθιά ταξικό και καταστροφικό για τη χώρα, τονίζοντας ότι είναι για μια χρονιά ακόμα "κομμένος και ραμμένος" στα μέτρα της πλουτοκρατίας, ενώ συρρικνώνει τα λαϊκά εισοδήματα και διαλύει την οικονομία της χώρας, οδηγώντας τη στο δρόμο που της δείχνει ο... "φάρος" της ΟΝΕ. Αντίθετα, τα υπόλοιπα κόμματα την αντιπολίτευσης, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο απέφυγαν τις αναφορές προς αυτή την κατεύθυνση.