Νεκρό μέσα από το ξενοδοχείο όπου δούλευε έβγαλαν χτες το πρωί το συνάδελφό τους Δημήτρη Χιόνη οι εργαζόμενοι στον «Αστέρα Βουλιαγμένης». Ο 52χρονος σερβιτόρος δούλευε στο ξενοδοχείο 27 ολόκληρα χρόνια. Παρά το γεγονός ότι είχε κάνει εγχείρηση στην καρδιά, δεν είχαν ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα, για να μεταφερθεί σε άλλο αντικείμενο εργασίας, λιγότερο επιβαρυντικό. Ο θάνατος του εργαζόμενου -πιθανότατα από ανακοπή καρδιάς - αναδεικνύει, για μια ακόμη φορά, την τεράστια έλλειψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλιάς. Ακόμα και αυτή η πενιχρή προστασία που παρέχει το νομικό πλαίσιο καταστρατηγείται από τους εργοδότες.

Σύμφωνα με μαρτυρίες εργαζομένων και συνδικαλίστριας του κλάδου, που εργάζεται στο ξενοδοχείο, δεν έχουν δει ποτέ το γιατρό Εργασίας στην επιχείρηση - που απασχολεί συνολικά 650 άτομα - και δε γνωρίζουν καν το όνομά του. Οι καταγγελίες απαντούν στον ισχυρισμό της εργοδοσίας ότι στον «Αστέρα Βουλιαγμένης» υπάρχει γιατρός (και μάλιστα τρεις!) με ειδικότητα παθολόγου, που εκτελεί τα καθήκοντα του γιατρού Εργασίας και ο οποίος παρουσιάζεται τρεις φορές τη βδομάδα στο συγκρότημα.

Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, στην περίπτωση ασθενή με καρδιοπάθεια θα έπρεπε να υπήρχε μέριμνα, με ευθύνη του γιατρού Εργασίας για την παροχή πρώτων βοηθειών στους εργαζόμενους (παρουσία νοσηλευτικού προσωπικού ή ομάδων εργαζομένων που έχουν εκπαιδευτεί για την παροχή πρώτων βοηθειών). Αν ο συγκεκριμένος εργαζόμενος είχε εξεταστεί απ' το γιατρό Εργασίας και είχε κάποιο σύμπτωμα νοσήματος (πίεση, στεφανιαία νόσος, διαβήτης κλπ.) θα μπορούσε ακόμα αυτές τις μέρες, λόγω καύσωνα, να απουσιάσει απ' την εργασία, όπως προβλέπει η σχετική υπουργική απόφαση.

Οι καταγγελίες αναφέρουν ακόμα ότι η νοσηλεύτρια που δουλεύει από τις δέκα το πρωί έως τις έξι το απόγευμα βρίσκεται σε σημείο απομακρυσμένο από πολλούς χώρους του συγκροτήματος και απαιτείται χρόνος, για να προσφέρει βοήθεια όταν αυτό χρειαστεί. Οτι οι εργαζόμενοι ποτέ δεν έχουν περάσει από προληπτικές ιατρικές εξετάσεις, ότι δεν υπάρχουν ομάδες εργαζομένων που να έχουν εκπαιδευτεί για την παροχή πρώτων βοηθειών, όταν ο γιατρός και το απαραίτητο νοσηλευτικό προσωπικό απουσιάζουν.

Ετσι, σύμφωνα με τις καταγγελίες, χτες, όταν ο Δ. Χιόνης «έπεσε από τα πόδια του» στις 8.20 το πρωί, οι μόνοι που έσπευσαν να βοηθήσουν ήταν οι συνάδελφοί του. Ούτε καν οι προϊστάμενοι, που δεν εμφανίστηκαν παρά μόνο σαράντα περίπου λεπτά αργότερα, όταν ήρθε το ΕΚΑΒ. Μάλιστα, η συνδικαλίστρια, όταν ζήτησε να υπάρχουν σε πρώτη ζήτηση υλικά πρώτων βοηθειών εισέπραξε από προϊστάμενο την απάντηση: «Τώρα θέλεις να γίνεις και γιατρός;»! Επίσης, εκτός από την απουσία γιατρού Εργασίας, η συνδικαλίστρια κατήγγειλε ότι γενικότερα τα μέτρα ασφάλειας είναι ελλιπή. Οπως για παράδειγμα το ζήτημα της πυρασφάλειας που κανείς δεν ξέρει πώς λειτουργεί.

Ολα τα παραπάνω, επιβεβαιώνουν για μια ακόμα φορά ότι η εντατικοποίηση της δουλιάς, σε συνδυασμό με την παντελή έλλειψη μέτρων ασφάλειας, βάζουν σε άμεσο κίνδυνο την υγεία, ακόμα και τη ζωή χιλιάδων εργαζόμενων. Με στόχο τη μεγιστοποίηση του εργοδοτικού κέρδους και στα πλαίσια της βελτίωσης της «ανταγωνιστικότητας», η ανθρώπινη ζωή βγαίνει στη διατίμηση...

Την παρουσία και απασχόληση τουλάχιστον 2.500 γιατρών εργασίας στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα σε όλη την Ελλάδα προβλέπει η υφιστάμενη νομοθεσία. Αλλά σήμερα οι ειδικευμένοι γιατροί Εργασίας δεν ξεπερνούν τους 100, ενώ ο βαθμός και ο ρυθμός εκπαίδευσής τους είναι 20 ανά πενταετία. Τις επισημάνσεις αυτές έκανε στο «Ρ» ο Χρήστος Χατζής, γιατρός εργασίας και διδάκτορας της Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Στο όνομα της έλλειψης επαρκούς αριθμού γιατρών Εργασίας, δίνεται η δυνατότητα σε γιατρούς οποιασδήποτε άλλης ειδικότητας, ακόμα και ανειδίκευτους, να εκτελούν χρέη γιατρού Εργασίας. Ετσι, διαιωνίζεται ο προσχηματικός χαρακτήρας του θεσμού.

Η άλλη «λύση» που επιλέγεται είναι οι Εξωτερικές Υπηρεσίες Προστασίας και Πρόληψης (ΕΞΥΠΠ). Ιδιωτικές εταιρίες που παρέχουν υπηρεσίες γιατρού Εργασίας και τεχνικού Ασφάλειας στις επιχειρήσεις. Αυτές οι εταιρίες υποχρεούνται από το νόμο να έχουν επιστημονικό υπεύθυνο ειδικευμένο γιατρό Εργασίας είτε κάποιο γιατρό άλλης ειδικότητας, αν δεν υπάρχει στη συγκεκριμένη περιοχή γιατρός Εργασίας. Ετσι, με έναν επιστημονικό υπεύθυνο μπορούν να αναλαμβάνουν την προσφορά υπηρεσιών γιατρού Εργασίας ακόμα και σε περισσότερες από 300 επιχειρήσεις!

Βάσει του νόμου 1568/1995 στους μεγάλους χώρους εργασίας πρέπει να υπάρχει παρουσία του γιατρού Εργασίας για τον έλεγχο των συνθηκών εργασίας, ώστε αυτές να μην επιβαρύνουν την υγεία των εργαζομένων, αλλά και για τον προληπτικό και περιοδικό έλεγχο της υγείας τους.

Ο Χρ. Χατζής υπογραμμίζει: «Πρέπει να υπάρξει εντελώς διαφορετικός προσανατολισμός στην ιατρική εκπαίδευση με προτεραιότητα στους τομείς της ιατρικής που έχουν σχέση με τις λαϊκές ανάγκες και τις ανάγκες των εργαζομένων. Και τέτοιες είναι και οι ανάγκες σε ειδικευμένους γιατρούς εργασίας. Ο θεσμός του γιατρού εργασίας δεν μπορεί να είναι αποσυνδεμένος από την αντίληψη για την ανάγκη ενός ενιαίου και δωρεάν αποκλειστικά δημόσιου συστήματος υγείας, όπου δε χωράνε περιθώρια λογικών κέρδους. Για να είναι όλα αυτά αποτελεσματικά συνδέονται με την ανάγκη αλλαγής του σημερινού αρνητικού συσχετισμού δύναμης ανάμεσα στις δυνάμεις του κεφαλαίου και στις δυνάμεις της εργασίας, που θα εξασφαλίσει την προστασία της υγείας των εργαζομένων».

Κάλεσμα σε όλους τους εργαζόμενους στον επισιτισμό - τουρισμό να βγάλουν τα συμπεράσματά τους και «να γραφτούν στα σωματεία τους, να οργανώσουμε τον αγώνα μας, να διεκδικήσουμε τα αιτήματα που έχουν να κάνουν με την ίδια τη ζωή μας» απευθύνει ο Σύνδεσμος Ξενοδοχοϋπαλλήλων Αθήνας, με αφορμή το χτεσινό θάνατο του συναδέλφου Δ. Χιόνη στον «Αστέρα Βουλιαγμένης».

«Οι εργαζόμενοι πεθαίνουν αβοήθητοι στους χώρους δουλιάς. Η αδηφάγα εργοδοσία δε δίνει δεκάρα για τη ζωή τους» σημειώνει σε σχετικό δελτίο Τύπου το ταξικό Συνδικάτο και επισημαίνει το γεγονός ότι σε ολόκληρο συγκρότημα με 650 εργαζόμενους και διπλάσιους πελάτες δεν υπάρχει ένας γιατρός, δεν υπάρχουν οργανωμένες και εξειδικευμένες πρώτες βοήθειες.

«Οι κυβερνήσεις που υπηρετούν το ξενοδοχειακό κεφάλαιο επικαλούνται κάθε φορά τη νομοθεσία σαν άλλοθι. Νομοθεσία που κουρελιάζεται καθημερινά από την εργοδοσία στους χώρους δουλιάς, όπου ακυρώνονται στην πράξη οι όποιες ελάχιστες πρόνοιες για την ασφάλεια των εργαζομένων. Παρακολουθούν οι αρμόδιοι υπουργοί τις ευρείες παρανομίες, την ασυδοσία των εργοδοτών και έρχονται να νομοθετήσουν τις απάνθρωπες και θανατηφόρες ανατροπές που υλοποιεί το μεγάλο κεφάλαιο» σημειώνει το Συνδικάτο και συνεχίζει:

«Μπροστά στην ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη του κεφαλαίου, που υπηρετεί και η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και αυτή του ΠΑΣΟΚ, η ζωή του εργάτη δεν έχει καμία αξία. Η υγεία του εργαζόμενου που φθείρεται κάθε μέρα στη δουλιά, επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο από τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, από την ανασφάλιστη δουλιά, από τις δυσκολίες της επιβίωσης, από την αφόρητη πίεση που ασκείται στους εργαζόμενους και την εντατικοποίηση της εργασίας».

«Η νομοθέτηση της κατάργησης του 8ωρου, του σταθερού ημερήσιου χρόνου θα κάνει την κατάσταση ακόμη χειρότερη» προειδοποιεί ο Σύνδεσμος Ξενοδοχοϋπαλλήλων και το δελτίο Τύπου καταλήγει:

«Η υγεία και η ασφάλεια της ζωής του εργαζόμενου περνά μέσα από την ικανοποίηση αιτημάτων που απαντούν στις σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων. Απαιτούμε:

• Γιατρούς αποκλειστικής απασχόλησης σε 24ωρη βάση στις μεγάλες επιχειρήσεις, με οργανωμένες και εξειδικευμένες πρώτες βοήθειες.
• Ουσιαστικό έλεγχο όλων των χώρων δουλιάς και μέτρα προστασίας των εργαζομένων.
• 1.200 ευρώ κατώτερο μισθό.
• 35ωρο - 5ήμερο - 7ωρο.
• Αποκλειστικά Δωρεάν υγεία και παιδεία για όλους.
• Σύνταξη στα 60 για τους άντρες, στα 55 για τις γυναίκες και 55 και 50 αντίστοιχα για τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα.
• Ελάχιστη σύνθεση εργαζομένων των ξενοδοχείων και καθορισμό καθηκόντων».