Πολιτική εξόρμηση στο χώρο των επαγγελματιών, των βιοτεχνών και των εμπόρων θα ξεκινήσουν μέσα στο επόμενο διάστημα οι κομμουνιστές, έχοντας στόχο την ενημέρωση, το διάλογο, την ανταλλαγή απόψεων και τη διατύπωση προτάσεων για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που μαστίζουν τους ΕΒΕ.

Για την πρωτοβουλία αυτή του Κόμματος ο Σπύρος Στριφτάρης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, είπε στο «Ρ»:

«Ξεκινώντας από την εκτίμηση ότι το στρώμα των μικρεμπόρων, επαγγελματιών και βιοτεχνών, με τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που γίνονται στο χώρο της οικονομίας, πλήττεται εξίσου με το στρώμα της αγροτιάς και την εργατική τάξη, κάνουμε μια προσπάθεια να επικοινωνήσουμε με όλο αυτό τον κόσμο.

Να ανοίξουμε ένα διάλογο για το τι μπορεί να γίνει για να διαφυλαχτεί το δικαίωμά τους στην εργασία και στην παραγωγή. Να πούμε τις δικές μας εκτιμήσεις για το πού πάει η κατάσταση, να κάνουμε τις δικές μας προτάσεις για την ανάγκη της δημιουργίας του αντιμονοπωλιακού μετώπου. Να ακούσουμε τους δικούς τους προβληματισμούς, για το ρόλο των συνεταιρισμών, ειδικά στη βιοτεχνία και μάλιστα εκεί που υπάρχει μικρή συγκέντρωση. Να μιλήσουμε για τους προμηθευτικούς συνεταιρισμούς και κοινοπραξίες των μικρών.

Εχουμε επίγνωση ότι είναι μια δύσκολη δουλιά, γιατί έχουμε να κάνουμε και με ένα δύσκολο στρώμα, παραπληροφορούμενο, φορτωμένο με ψεύτικες υποσχέσεις, με μικρό βαθμό συνδικαλισμού και εύκολο στη δημαγωγία και κολακεία.

Τα περιθώρια για παραμονή στην αγορά καθημερινά στενεύουν και εμείς θεωρούμε ότι η μεγάλη πλειοψηφία των μικροεπιχειρήσεων αντικειμενικά έχουν τη θέση τους στο αντιμονοπωλιακό αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο μαζί με την εργατική τάξη και τη μικρομεσαία αγροτιά.

Φιλοδοξούμε, μέσα από συγκεντρώσεις, επισκέψεις στους χώρους δουλιάς, συναντήσεις με τους συνδικαλιστικούς φορείς και με μικρές συσκέψεις, να φθάσουμε σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων.

Να πείσουμε όσο το δυνατόν περισσότερους ότι στο καθεστώς κυριαρχίας των μονοπωλίων η θέση τους καθημερινά θα τίθεται υπό αίρεση, η δουλιά τους και όλο και περισσότερο το μερίδιο της αγοράς γι' αυτούς θα στενεύει.

Είκοσι χρόνια παραμονής στην ΕΕ και διακυβέρνησης της χώρας από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι αρκετά νομίζω να βγάλουν συμπεράσματα για την πολιτική των κομμάτων αυτών, αλλά και της ΕΕ απέναντι στους μικροεπιχειρηματίες. Ψευδαισθήσεις και αυταπάτες δεν υπάρχουν πια. Το μήνυμα που θέλουμε να δώσουμε είναι:

"Γυρίστε την πλάτη σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Μαζί με την εργατική τάξη και τη φτωχή αγροτιά, χτίστε το δικό σας αντιμονοπωλιακό μέτωπο, για να αντιμετωπίσετε το μαύρο μέτωπο μονοπωλίων-κυβέρνησης-ΕΕ.

Συμπαραταχτείτε με τους κομμουνιστές, ενισχύστε το ΚΚΕ γιατί μόνο έτσι μπορεί να έχετε προοπτική"».

Επίσημα στοιχεία της ίδιας της ΕΣΥΕ, αλλά και των τραπεζών και φορέων που «δουλεύουν» κάτω από την ομπρέλα του μεγάλου κεφαλαίου, και παρουσιάζει το ΚΚΕ στο φυλλάδιο που κυκλοφορεί, αποδεικνύουν περίτρανα ότι στην πράξη τα όσα άκουσαν τα τελευταία είκοσι χρόνια οι ΕΒΕ, οι υποσχέσεις ότι μπορεί να «ανθίσει» η μικρή επιχείρηση του αυτοαπασχολούμενου και του μικροεπιχειρηματία που απασχολεί 1 - 4 άτομα, μισθωτούς ή μέλη της οικογένειάς του ήταν κούφια λόγια. Ο δείκτης παραγωγής της βιοτεχνίας στη δεκαπενταετία 1985 - 1999 έπεσε κατακόρυφα σε παραδοσιακούς κλάδους, ενώ οι βιοτέχνες της οικοδομής μετατρέπονται όλο και περισσότερο σε κακοπληρωμένους υπαλλήλους, όπως και οι ιδιοκτήτες στεγνοκαθαριστηρίων, εγκαταστάτες ασανσέρ κλπ. Οσοι δραστηριοποιούνται στη μεταφορά, εκτοπίζονται από το νομοθετικό πλαίσιο που δίνει το μεταφορικό έργο σε μεγάλες ανώνυμες εταιρίες. Οι επισκευαστές αυτοκινήτων τείνουν να γίνουν εξαρτήματα των αυτοκινητοβιομηχανιών, αρτοποιοί, ζαχαροπλάστες, εστιάτορες κλπ., βλέπουν να συρρικνώνονται οι δραστηριότητές τους και το μερίδιο της αγοράς να περνάει στους μεγαλοβιομηχάνους, τα σούπερ μάρκετ κλπ., ενώ ανάλογη είναι η κατάσταση και στο χώρο του λιανικού εμπορίου, όπου μια χούφτα μεγάλες επιχειρήσεις καρπώνονται το μεγαλύτερο μέρος του τζίρου που πραγματοποιείται στην αγορά.

Οσο για τα φτιασιδώματα, με τα οποία επιχείρησαν να στολίσουν την Ενιαία Εσωτερική Αγορά οι θιασώτες της, το περιβόητο «1992» που σημαίνει ελευθερία κίνησης αγαθών και εμπορευμάτων αποδείχτηκαν κι αυτά το ίδιο κάλπικα με τις υποσχέσεις που τα συνόδευαν. Γιατί οι πόρτες της μεγάλης αγοράς των 300 εκατ. της Ευρώπης που θα άνοιγαν, υποτίθεται, διάπλατα για τη μικρή επιχείρηση αποδείχτηκαν αμπαρωμένες, ενώ η ελληνική αγορά των 10 εκατ. αποδείχτηκε αρκετά μεγάλη για τις πολυεθνικές και τα μονοπώλια της ΕΕ. Ακολούθησε η συνθήκη του Μάαστριχτ που παρουσιάστηκε σαν «νέος εθνικός στόχος» για να παραμυθιάσει ξανά τους 460.000 μικροεπιχειρηματίες και η ΟΝΕ, που στο όνομά της προστέθηκαν νέα δεινά. Η φορολογική αφαίμαξη, νέες αναδιαρθρώσεις, νέα χρέη, νέα κλεισίματα και αλλαγές δραστηριοτήτων με αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη περιθωριοποίηση. Το χάπι επιχειρήθηκε να χρυσωθεί με τα επιχειρησιακά προγράμματα και τις πρωτοβουλίες, που αποδείχτηκαν απάτη χωρίς αντίκρισμα, καθώς σκόπιμα δε διαχωρίστηκαν οι επιχειρήσεις σε μικρές, μεσαίες και μεγάλες.

Στην πολιτική του Κόμματος ο συνεταιρισμός προτάσσεται σαν βασικός μοχλός άμυνας στον καπιταλισμό, που μπορεί να αμβλύνει τις συνέπειες του ανηλεούς ανταγωνισμού. Η συνένωση πολλών μικρών με τη συνεταιριστικοποίηση είναι η διέξοδος στα μειονεκτήματα της μικρής επιχείρησης.

Οπως αναφέρεται και σήμερα ακόμα μερικοί, ελάχιστοι βέβαια, ανακουφίζουν τα μέλη τους μέχρις ενός βαθμού και επιβιώνουν στις άγριες συνθήκες του καπιταλισμού. Σημειώνεται, όμως, ότι τους συνεταιρισμούς στον καπιταλισμό τους αντιπαλεύουν το μεγάλο κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις που το υπηρετούν. Γι' αυτό και τους δυσφημίζουν, προσπαθούν να τους μετατρέψουν σε εξαρτήματά τους και αν δεν το πετύχουν τους χρεοκοπούν με πολλά και διάφορα μέσα. «Το ΚΚΕ δεν έχει ψευδαισθήσεις ότι οι συνεταιρισμοί στον καπιταλισμό θα αφεθούν να παίξουν ρόλο αναχώματος, αντίθεσης και περιορισμού των μονοπωλίων», τονίζει το Κόμμα και διευκρινίζει ότι «για να παίξουν οι συνεταιρισμοί το ρόλο τους και να εξασφαλίσουν τη δουλιά και ένα ανεκτό βιοτικό επίπεδο στο μικροεπιχειρηματία, είναι απαραίτητο να υπάρξει ριζική ανατροπή του συσχετισμού των πολιτικών δυνάμεων, μια διαφορετική εξουσία που δε θα υπηρετεί τα μονοπώλια αλλά τα λαϊκά συμφέροντα».

Το Κόμμα, μακριά από αυταπάτες ξεκαθαρίζει ότι η λαϊκή εξουσία είναι αυτή που θα καταργήσει τα μονοπώλια και τη μεγάλη καπιταλιστική ιδιοκτησία και θα οικοδομήσει τη λαϊκή οικονομία όπου οι πλουτοπαραγωγικές πηγές, βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, θα είναι κοινωνική, κρατική ιδιοκτησία. Η λαϊκή εξουσία θα κάνει συστατικό στοιχείο της τη διασφάλιση των μικροπαραγωγών αφού διευκολύνει τη συγκέντρωσή τους, την άνοδο της παραγωγικότητας, τη βελτίωση των προϊόντων με την εθελοντική συνένωση και συνεταιριστικοποίηση ιδιαίτερα σε κλάδους της βιοτεχνίας όπου υπάρχει μικρή συγκέντρωση με τον παραγωγικό συνεταιρισμό. «Αυτός ο συνεταιρισμός μπορεί να εξουδετερώσει τα μειονεκτήματα της μικροεπιχείρησης που σήμερα χρησιμοποιούνται για την καταστροφή της», τονίζει. «Παράλληλα με τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς θα δημιουργηθούν και οι προμηθευτικοί συνεταιρισμοί που θα συνεργάζονται με τους παραγωγικούς είτε με κοινές κοινοπραξίες ή με άλλους τρόπους ώστε να μπορούν να προσφέρουν φθηνά και καλής ποιότητας αγαθά στο λαό».