Η Κοινή Αγροτική Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που εφαρμόζουν, με συνέπεια και ζήλο, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, επιτίθεται με μανία εναντίον τους και τους ξεκληρίζει με μαζικούς και γρήγορους ρυθμούς. Πάνω από 200.000 αγροτικά νοικοκυριά της Ελλάδας «εξαφανίστηκαν» στην τελευταία 20ετία κι άλλα τόσα και περισσότερα έχουν μπει στη σειρά για ξεκλήρισμα στα αμέσως επόμενα χρόνια.

Ταυτόχρονα, δημιουργούνται νέου τύπου «τσιφλικάδες», καθώς τα χωράφια που παίρνονται από τους ξεκληρισμένους, δίνονται, «αντί πινακίου φακής», σε μεγαλοαγρότες και επιχειρηματίες, που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα.

Το χτύπημα των μικρομεσαίων αγροτών έχει επιπτώσεις στο σύνολο του ελληνικού λαού, καθώς δε δίνεται η δυνατότητα να παράγονται στη χώρα μας φτηνά, αλλά και ποιοτικά και υγιεινά αγροτικά προϊόντα και «ταΐζεται» ο λαός μας με εισαγόμενα, αρκετά από τα οποία είναι γεμάτα με διοξίνες ή είναι «μεταλλαγμένα». Επιπλέον, το ξεκλήρισμα της φτωχής αγροτιάς οξύνει το πρόβλημα της ανεργίας και της μετανάστευσης, αφού οι ξεκληρισμένοι ξωμάχοι αναζητούν δουλιά στις ελληνικές μεγαλουπόλεις ή στην ξενιτιά.

Eurokinissi

Στόχος των αγώνων είναι η ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης και η δημιουργία των προϋποθέσεων, σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, για την εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής υπέρ των συμφερόντων των μικρομεσαίων αγροτών και προς όφελος του λαού και της χώρας.

Για να το πετύχουν, όμως, αυτό οι μικρομεσαίοι αγρότες χρειάζεται να συντονίσουν την πάλη τους με τους αγώνες των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων της πόλης και του χωριού, με στόχο τη συγκρότηση ενός Λαϊκού Μετώπου. Και προς αυτή την κατεύθυνση οδηγούν οι στόχοι και η προοπτική που δίνει στον αγώνα η Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση.

***

Το ενωτικό, διεκδικητικό πλαίσιο που θέτει η ΠΑΣΥ, είναι:

• Εγκαιρα να αγοράζονται από τους παραγωγούς τα αγροτικά προϊόντα, με ευθύνη της κυβέρνησης, σε τιμές και επιδοτήσεις που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να εξασφαλίζουν το αναγκαίο εισόδημα για αξιοπρεπή διαβίωση των μικρομεσαίων αγροτών.
• Μέτρα προστασίας της εγχώριας παραγωγής από τις αθρόες εισαγωγές.
• Κατάργηση των ποσοστώσεων και των προστίμων συνυπευθυνότητας για ν' αναπτυχθεί η αγροτική οικονομία σύμφωνα με τις δυνατότητες και τις ανάγκες της χώρας και του λαού μας. Αμεση προτεραιότητα στην ανάπτυξη της κτηνοτροφίας.
• Μείωση του κόστους παραγωγής με χτύπημα της ακρίβειας στα μέσα και στα εφόδια.
• ΑΤΕ κρατική με αναπτυξιακά και κοινωνικά χαρακτηριστικά και με πολύπλευρη στήριξη ιδιαίτερα των νέων αγροτών, καθώς και ουσιαστική ρύθμιση των χρεών.
• Αναβάθμιση των κρατικών υπηρεσιών και ιδρυμάτων έρευνας για δωρεάν τεχνική και επιστημονική στήριξη του αγρότη.
• Πλήρη ασφάλιση της παραγωγής και του αγροτικού κεφαλαίου απ' όλους τους φυσικούς κινδύνους σε αποκλειστικά δημόσιο ασφαλιστικό οργανισμό και έγκαιρη καταβολή των αποζημιώσεων.
• Θεσμοθέτηση κατώτερης μηνιαίας σύνταξης στα 60 για τους αγρότες και στα 55 για τις αγρότισσες, ίσης με την ετήσια εισφορά στην κατώτερη ασφαλιστική κλάση (400 ευρώ το μήνα).
• Δωρεάν, δημόσια και αναβαθμισμένη Παιδεία και Υγεία.
• Η αγροτική οικονομία να στηριχτεί στους αγροτικούς συνεταιρισμούς, αφού αλλάξει ριζικά το υπάρχον συνεταιριστικό κίνημα, που θα ασχολούνται από την κοινή καλλιέργεια έως την επεξεργασία και εμπορία των προϊόντων.
• Να σταματήσει το αίσχος των αγροτοδικείων και η ποινικοποίηση των αγώνων.

Στις 31 Γενάρη στους δρόμους! Το σήμα εκκίνησης των νέων αγροτικών κινητοποιήσεων δόθηκε από την Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση. Οι μικρομεσαίοι αγρότες ετοιμάζονται να δώσουν μαχητικά το «παρών» τους. Ξέρουν ότι η ελπίδα και η απαντοχή για να παραμείνουν στα χωριά τους, να είναι νοικοκυραίοι στον τόπο τους και να ζουν με αξιοπρέπεια, βρίσκεται στον αγώνα. Τα προβλήματα που δημιουργεί, οξύνει και πολλαπλασιάζει η πολιτική ξεκληρίσματος της ΕΕ κάνουν όλο και πιο δύσκολη τη ζωή τους. Τα χωριά εγκαταλείπονται από τους κατοίκους τους που ξεριζώνονται από τη γη τους και η ύπαιθρος καταδικάζεται σε ερήμωση, φτώχεια και εξαθλίωση.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του χωριού Κυπάρισσος Λάρισας, όπου βρέθηκε ο «Ρ». Πριν κάποια χρόνια θεωρούνταν ένα από τα προνομιούχα χωριά της περιοχής και σήμερα μαραζώνει. Και στο επίκεντρο της συζήτησης που έχουμε με κατοίκους του στο καφενείο του χωριού, όπως είναι φυσικό, τίθενται τα αγροτικά προβλήματα, καθώς και οι αγώνες που έρχονται.

Ενας απ' αυτούς, ο Απ. Παπαστεργίου λέει: «Φτωχοζούμε. Είχα 50 στρέμματα βαμβάκι. Δύο τόνοι παραμένουν απούλητοι. Βλέπετε, το περιποιήθηκα αρκετά και η παραγωγή ήταν καλή. Και το βαμβάκι που πούλησα, μου το πήραν με 235 δρχ. το κιλό, δηλαδή 100 δρχ. λιγότερο από πέρσι. Δύσκολα τα πράγματα. Ολοι χτυπούν τον αγρότη».

Ο Θ. Αντωνόπουλος, συνταξιούχος, παίρνει μετά το λόγο για να πει: «Τα λεφτά που παίρνουν οι συνταξιούχοι είναι πολύ λίγα. Ούτε για τα τηλέφωνα, τη ΔΕΗ και το νερό δε φτάνουν. Κοροϊδεύουν τον κόσμο. Μας έχουν παρατημένους σαν τα σκυλιά. Δε μας βλέπουν σαν ανθρώπους... Είπε ο Καραμανλής ότι στρέφεται στην ύπαιθρο, εμείς δε βλέπουμε κάτι τέτοιο. Το ίδιο "παιχνίδι" με την προηγούμενη κυβέρνηση παίζει και η σημερινή».

Κάτοικος του χωριού είναι και ο Κ. Δοξαριώτης, μέλος της διοίκησης της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Νομού Λάρισας, ο οποίος τονίζει: «Χρόνο με το χρόνο τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται και οξύνονται. Στο χωριό μας πριν μπούμε στην ΕΕ, όποιος είχε 100 στρέμματα στάρι ζούσε, σχετικά, άνετα. Μετά άρχισε η αντίστροφη μέτρηση αφού πρώτα μας "θόλωσαν τα νερά" με τις επιδοτήσεις. Και τώρα η ύπαιθρος ερημώνει. Το σχολείο έχει κλείσει στο χωριό μας εδώ και πέντε χρόνια. Βλέπουμε στην πράξη τη συρρίκνωση. Αμα δεν υπάρχει νέος κόσμος, δεν υπάρχει ζωή στο χωριό. Και όποιος θέλει να βρει την υγειά του, δεν μπορεί, αφού περνάει γιατρός μόνο μια φορά τη βδομάδα. Η σωτηρία της μικρομεσαίας αγροτιάς βρίσκεται μόνο στους αγώνες».

Για τα προβλήματα του αγροτικού κόσμου και σ' άλλες περιοχές της χώρας μιλούν στο «Ρ» εκπρόσωποι του αγροτικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Ο Κ. Μπασδέκης, μέλος της Γραμματείας Φθιώτιδας της ΠΑΣΥ, υπογραμμίζει: «Εκτός από το οξυμένο πρόβλημα του βαμβακιού υπάρχουν και μια σειρά άλλα προβλήματα που απασχολούν τους μικρομεσαίους αγρότες και του Νομού Φθιώτιδας. Δεδομένου ότι καλλιεργείται το σύνολο των αγροτικών προϊόντων, π.χ. καπνός, ελιά, οπωροκηπευτικά, ζαχαρότευτλα, όπως διαμορφώθηκε η κατάσταση με τα αντιαγροτικά μέτρα της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και, ιδιαίτερα με την τελευταία καταστροφική αναθεώρησή της βάζουν σε μεγάλο προβληματισμό τον αγροτικό κόσμο που συνειδητοποιεί ότι μπαίνει "ταφόπλακα" στο μέλλον του, καθώς μια σειρά προϊόντα που υπάρχουν στο νομό ουσιαστικά θα πάψουν να καλλιεργούνται ή θα τα καλλιεργούν κάποιοι οι οποίοι θα συγκεντρώσουν τη γη στα χέρια τους. Το μόνο που μένει στους μικρομεσαίους αγρότες είναι να συστρατευθούν με το ενωτικό διεκδικητικό πλαίσιο της ΠΑΣΥ και ν' αγωνιστούν για ν' αποτρέψουν αυτή την πορεία».

Ο Απ. Θωμόπουλος, μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Νομού Τρικάλων «Η ΑΝΟΙΞΗ», τονίζει: «Οι αγρότες του νομού μας είναι ανάστατοι, αγανακτισμένοι και οργισμένοι με την αντιαγροτική πολιτική που εφαρμόζεται, καθώς το εισόδημά τους συνεχώς συρρικνώνεται, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης. Ειδικότερα με το βαμβάκι, που αυτή τη στιγμή είναι στην επικαιρότητα, υπάρχουν πολλές αδιάθετες ποσότητες και οι τιμές που απολαμβάνει ο βαμβακοπαραγωγός γι' αυτές που παρέδωσε είναι πολύ χαμηλές και δεν καλύπτουν ούτε το κόστος παραγωγής».

Ο Αν. Κερεμίδης, μέλος της Γραμματείας Ημαθίας της ΠΑΣΥ, λέει: «Τα πράγματα είναι δύσκολα. Τη φετινή χρονιά παρουσιάστηκαν επιπλέον προβλήματα στις καλλιέργειές μας, εκτός από τα γενικότερα, όπως στα νεκταρίνια και στα κεράσια, από τις βροχοπτώσεις, το χαλάζι και τον παγετό. Ενα σημαντικό ζήτημα που θέτουμε είναι των αποζημιώσεων από τον ΕΛΓΑ. Ωστόσο και το μέρος της παραγωγής που πουλήσαμε το δώσαμε σε εξευτελιστικές τιμές. Το κόστος παραγωγής είναι ανεβασμένο και οι τιμές πεσμένες σε επίπεδα που βρίσκονταν πριν 15 χρόνια. Επιβάλλεται, λοιπόν, οι αγρότες να εκφράσουν αγωνιστικά την αγανάκτησή τους».