Ο εισηγητής, παρότι στην ομιλία του δεν ανέφερε τίποτα για τη δασοκτόνα αναθεώρηση του άρθρου 24, σε δηλώσεις του στους κοινοβουλευτικούς συντάκτες είπε ότι στην τελική διατύπωση της διάταξης η έννοια του δάσους θα ορίζεται με βάση τη νομολογία του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου και δε θα υπάρξει διαχωρισμός ως προς την προστασία του δάσους από τη δασική έκταση.

Ως προς το περίφημο ασυμβίβαστο ιδιοκτήτη ΜΜΕ και εργολάβου του δημοσίου, είπε ότι πρέπει να διευκρινιστεί ποιος είναι ο ελάχιστος αριθμός μετοχών που πρέπει να κατέχει ένα πρόσωπο σε επιχείρηση ΜΜΕ προκειμένου να εμπίπτει στο ασυμβίβαστο. Δεν αρκεί, είπε, να έχει κάποιος μία ή δύο μετοχές αλλά πρέπει να έχει κάποιο μικρό ποσοστό το οποίο το προσδιόρισε στο 5%.

Ο Ε. Βενιζέλος επανέφερε και το θέμα των ιδιωτικών πανεπιστημίων, παρόλο που η σχετική διάταξη δεν είναι προς αναθεώρηση και είπε ότι «μόλις εμφανιστεί ο γενναιόδωρος δωρητής, ο οποίος θέλει να διαθέσει την περιουσία του για την ίδρυση ενός τέτοιου εκπαιδευτικού ιδρύματος, με ό,τι ευελιξία θέλει και με ό,τι προνόμιο θέλει, τότε το κράτος μπορεί να το ιδρύσει ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου αρκεί να είναι αξιοκρατική η επιλογή των καθηγητών και αξιοκρατική και ισότιμη η εισδοχή των φοιτητών, με κριτήριο την ικανότητα και όχι το χρήμα». Σε δηλώσεις του αργότερα είπε ότι σε μία τέτοια περίπτωση δε θα υπάρχουν δίδακτρα για τους φοιτητές.

Ο εισηγητής της πλειοψηφίας πρότεινε τη θέσπιση της πλήρους επιβολής επαγγελματικού ασυμβίβαστου για τους βουλευτές και επέμεινε στην επικίνδυνη άποψη για έλεγχο των οικονομικών των κομμάτων από ειδικό όργανο με τη συμμετοχή των μελών του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Η αναθεώρηση, είπε, σέβεται τη συναίνεση, και έφερε ως παραδείγματα την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, που γίνεται με αυξημένη πλειοψηφία, την τροποποίηση του εκλογικού συστήματος, όταν αυτό πρόκειται να ισχύσει άμεσα, με πλειοψηφία 2/3, τη ρύθμιση του ζητήματος της ψήφου των αποδήμων Ελλήνων πάλι με πλειοψηφία 2/3 και την ανάδειξη των μελών των ανεξάρτητων αρχών με πλειοψηφία 4/5 της διάσκεψης των προέδρων της Βουλής.

Ο Κ. Σημίτης, διαφημίζοντας την πολιτική της κυβέρνησής του, ισχυρίστηκε ότι το ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε «ένα πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα πρόγραμμα θεσμικών μεταρρυθμίσεων για να διευρύνουμε την ελευθερία και ενισχύσουμε τη δημοκρατία». Ως τέτοιες ανέφερε τη συνένωση των ΟΤΑ, που όμως οδήγησε την Τοπική Αυτοδιοίκηση στην απονέκρωση, τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, που όμως στενάζει κάτω από τον ασφυκτικό έλεγχο του διορισμένου περιφερειάρχη και την ίδρυση των «ανεξάρτητων αρχών», που όμως αποτελούν το πρόσχημα της αντικειμενικότητας, προκειμένου η κυβέρνηση να ελέγχει αποτελεσματικότερα κρίσιμους τομείς, όπως το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης.

Κατά τον πρωθυπουργό, η συζητούμενη αναθεώρηση αποτελεί την κορύφωση όλων αυτών των προσπαθειών που κατοχυρώνει «με συνταγματική περιωπή κατακτήσεις των τελευταίων χρόνων και προαναγγέλλει μία νέα περίοδο σημαντικών πρωτοβουλιών».

Παρά το γεγονός ότι στην αναθεώρηση δεν προωθούνται κεκτημένα κοινωνικά δικαιώματα, ο πρωθυπουργός είδε στις διατάξεις «ρητή κατοχύρωση του κοινωνικού κράτους» με μία «ριζικά διαφορετική αντίληψη σε σχέση με τον κρατικό πατερναλισμό του παρελθόντος».

Ο Κ. Σημίτης υπερασπίστηκε την επικίνδυνη διάταξη για τον έλεγχο των οικονομικών των κομμάτων που μπορεί να οδηγήσει σε δίωξη των μη αρεστών στην κρατούσα αντίληψη, ενώ καυχήθηκε για την ημιτελή και αναποτελεσματική ρύθμιση για την ιδιοκτησία των ΜΜΕ, λέγοντας ότι διαμορφώνονται «σαφείς κανόνες για την οριοθέτηση της πολιτικής και της οικονομικής εξουσίας».

Σχολιάζοντας την κριτική που ασκείται ότι ο ουσιαστικός έλεγχος για το ασυμβίβαστο ιδιοκτήτη ΜΜΕ και εργολαβίας του δημοσίου παραπέμπεται σε νόμο και δεν κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα, είπε ότι όλα τα Συντάγματα περιέχουν γενικές αρχές, οι οποίες στη συνέχεια εξειδικεύονται από τους εκπροσώπους του λαού.

Οσον αφορά την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός επανέφερε την πρόταση του ΠΑΣΟΚ να αποδεσμευτεί η εκλογή από τη διάλυση της Βουλής, λέγοντας: «Αρνούμαστε να δεχτούμε ότι η θέληση του λαού μπορεί να εκβιάζεται με πρόσχημα τις δυσκολίες και εν τέλει την αδυναμία εκλογής Προέδρου. Μετά από 25 χρόνια δημοκρατικής ζωής έχουμε πια ωριμάσει για να παγιδευόμαστε σε ψευτοδιλήμματα. Γνωρίζω, είπε, ότι η αντιπολίτευση δεν έχει πειστεί ακόμη για το θέμα αυτό. Περιμένω ωστόσο να δείξει στην Ολομέλεια περισσότερη θεσμική ευαισθησία (σ.σ. για να αλλάξει η διάταξη χρειάζονται 180 ψήφοι). Ανάλογη ευαισθησία επέδειξε άλλωστε πρόσφατα - έστω την τελευταία στιγμή - στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Τα "κρυφά χαρτιά" στον πολιτικό ανταγωνισμό δεν ωφελούν κανέναν. Εχουν κουράσει τους πολίτες».

«Η Βουλή θα παύσει να έχει άνευρο και διεκπεραιωτικό ρόλο» ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι με την αναθεώρηση υποβαθμίζεται η Ολομέλεια της Βουλής και μεταφέρεται νομοθετικό έργο και στις κοινοβουλευτικές επιτροπές, όπου τα πράγματα είναι καλύτερα ελεγχόμενα για την κυβερνητική πλειοψηφία.

Ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε περήφανος για τη σύγκλιση της κυβέρνησης με τη ΝΔ στην ουσία των υπό αναθεώρηση διατάξεων λέγοντας ότι «φθάσαμε να συμφωνούμε σε όλα όσα θα αποτελέσουν τους βασικούς κανόνες της πολιτικής και της κοινωνικής μας ζωής για μακρό διάστημα. Το γεγονός αυτό είναι μία κατάκτηση στη νεότερη ιστορία μας. Η εμπειρία της αναθεωρητικής διαδικασίας μας δεσμεύει να εγκαταλείψουμε αμετάκλητα το μίζερο παρελθόν».

Μάλιστα εμφανίστηκε και επιθετικός σε όσους θα θελήσουν να υπερασπιστούν κατακτήσεις χρόνων, λέγοντας ότι η αναθεώρηση «θα αποδειχθεί ένα μεγάλο όπλο απέναντι σε όσους επιμένουν να αρνούνται την πρόοδο, στους βολεμένους, στα απομεινάρια παλαιών εξουσιών».

Παρεμβαίνοντας στη συζήτηση ο βουλευτής του ΚΚΕ Γ. Χουρμουζιάδης και σχολιάζοντας τα όσα είπε ο εισηγητής της πλειοψηφίας Ε. Βενιζέλος, περί «καχυποψίας», σημείωσε ότι δεν ξέρει εάν πραγματικά μέσα στα άρθρα που αναθεωρούνται και στις αναθεωρητικές προτάσεις υπάρχει το στοιχείο της καχυποψίας. Και συνέχισε:

«Κάτι άλλο που για μένα έχει επίσης σημειολογική σημασία είναι και το εξής: Χρησιμοποίησε πάλι έντονα και με σημασία τη λέξη "μέτωπο" και διατύπωσε σχεδόν έναν αφορισμό ότι οι αναθεωρητικές αυτές προτάσεις τελικά δε θα ανατρέψουν τους πολιτικούς και κοινωνικούς συσχετισμούς που έχουν διαμορφωθεί, όσο κακοί και να είναι. Αυτή η διατύπωση του υπουργού εμένα μου δίνει μία ελπίδα, ως εκπροσώπου αυτή τη στιγμή του Κομμουνιστικού Κόμματος, ότι το κενό που αφήνει το Σύνταγμα στο να αναδιαρθρωθούν τα κακώς κείμενα, δίνει τη δυνατότητα στο λαϊκό κίνημα να ανατρέψει τελικά αυτούς τους κακούς συσχετισμούς όσο βαρείς και επικίνδυνοι και αν είναι».

Ο βουλευτής αναφερόμενος στις κυβερνητικές διακηρύξεις, τόνισε ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για ασφάλεια του ατόμου όταν ακόμα υπάρχει το ενδεχόμενο της ποινής της εκτόπισης, ενώ η θανατική ποινή δεν καταργείται εντελώς. Το περιβάλλον, είπε, μπαίνει μέσα και κάτω από άλλους προσδιορισμούς, οι οποίοι αποτελούν μία απειλή και αναιρούν τη δυνατότητα ασφάλειας και άμυνας του πολίτη. Ποια είναι η συμμετοχή του πολίτη όταν ακόμα και το αναλογικό σύστημα δεν προωθείται και δεν ψηφίζεται; Η συμμετοχή του πολίτη είναι το δικαίωμα της εργασίας. Για ποια συμμετοχή μιλάμε όταν η ανεργία δείχνε ότι οι πολίτες δε συμμετέχουν στην παραγωγή;