ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 21 Νοέμβρη 1996
Σελ. /36
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
"Ανώμαλη προσγείωση" από τον αστικό Τύπο

Οι κυβερνητικές ανακοινώσεις, για την "άγρια" πολιτική λιτότητας που περιμένει τους εργαζόμενους το 1997, ανάγκασαν την πλειοψηφία των εφημερίδων, που έπλεκαν "διθυράμβους" στην κυβέρνηση παραμονές εκλογών, να "δει" καλύτερα την πραγματικότητα

Σε ..."ανώμαλη προσγείωση" υποχρέωσαν χτες τους αναγνώστες τους οι περισσότερες εφημερίδες του αστικού Τύπου, μετά και τις επίσημες εξαγγελίες για την οικονομική πολιτική του 1997 και των επόμενων χρόνων. Εξαγγελίες, που επιβεβαίωσαν στο έπακρο όσους υποστήριζαν ότι η μετά τις εκλογές περίοδος θα είναι περισσότερο από κάθε άλλη φορά σκληρή για τους εργαζόμενους και τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα.

Ο "Ρ" είχε επισημάνει από πολύ νωρίς τις άγριες προθέσεις της κυβέρνησης, που θα προέκυπτε από τις εκλογές της 22ας Σεπτέμβρη, τον κίνδυνο που διαγραφόταν για τα λαϊκά εισοδήματα. Ο "Ρ" ήταν η μόνη εφημερίδα που επανειλημμένα - αρχής γενομένης από τον Ιούλη ακόμα - προειδοποίησε τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τα άλλα λαϊκά στρώματα ότι οι όποιες προεκλογικές εξαγγελίες αποτελούσαν απροκάλυπτη κοροϊδία σε βάρος τους. Μάλιστα, από τις 26 του Οκτώβρη, είχε αποσαφηνίσει ότι τα σενάρια για εισοδηματική πολιτική που ακούγονταν και τα διάφορα ποσοστά που ρίχνονταν στο τραπέζι ήταν μακριά από την πραγματικότητα, αφού η κυβέρνηση εξέταζε "μηδενικές αυξήσεις" στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων με το προωθούμενο νέο μισθολόγιο.

Αντίθετα, η συντριπτική πλειοψηφία των υπόλοιπων εφημερίδων - κυρίως ο συμπολιτευόμενος Τύπος - έχοντας ως μοναδικό στόχο την υφαρπαγή ψήφων, διέδιδε διάφορα περί δήθεν γενναιόδωρης εισοδηματικής πολιτικής για το 1997 και τις επόμενες χρονιές, εμπαίζοντας απροκάλυπτα την κοινή γνώμη. Επρόκειτο για μία συνειδητή απόκρυψη της αλήθειας, στην οποία συνέβαλαν από κοινού κυβέρνηση, μεγαλοεκδότες και δημοσιογράφοι. Ωστόσο, οι προχτεσινές ανακοινώσεις του υπουργού Εθνικής Οικονομίας ήταν αρκετά σαφείς, για να αναγκάσουν τις παραπάνω εφημερίδες να αντιμετωπίσουν πιο αντικειμενικά - με ορισμένες εξαιρέσεις - την πραγματικότητα.

Για του λόγου το αληθές, αρκεί μια ματιά στα χτεσινά πρωτοσέλιδα των εφημερίδων:

  • ΤΑ ΝΕΑ - η καθημερινή απογευματινή εφημερίδα του Λαμπράκη - εμφανίζονται με κεντρικό πρωτοσέλιδο τίτλο "Αυξήσεις με το σταγονόμετρο". Ωστόσο, οι ...διευκρινιστικοί υπέρτιτλοι, σχετικά με το τι σημαίνουν αυτές οι αυξήσεις, είναι από παραπλανητικοί μέχρι ψευδείς σε σχέση με την πραγματικότητα. Η εφημερίδα, λοιπόν, ψεύδεται συνειδητά, όταν κάνει λόγο για αυξήσεις 8% στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, αφού το παραπάνω ποσοστό αναφέρεται στις δαπάνες μισθοδοσίας του κρατικού προϋπολογισμού του 1997. Η πραγματικότητα για την "τσέπη" των δημοσίων υπαλλήλων αποτυπώνεται στα επίσημα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα από το υπουργείο Οικονομικών για το νέο μισθολόγιο, σύμφωνα με τα οποία οι εργαζόμενοι στο δημόσιο θα πάρουν μικρές ή και μηδενικές ονομαστικές αυξήσεις και κατά συνέπεια θα υποστούν νέα μείωση στα πραγματικά τους εισοδήματα. Ακολουθώντας την ίδια παραπλανητική τακτική, η εφημερίδα μιλά για αυξήσεις 9,7% στις αποδοχές των συνταξιούχων του δημοσίου, ενώ η επεξεργασία των επίσημων στοιχείων δείχνει ότι οι αυξήσεις - "ντροπή", που θα μπουν τον επόμενο χρόνο στις τσέπες των συνταξιούχων των διαφόρων ταμείων, κυμαίνονται από 88 μέχρι 175 δραχμές. Τέλος, η εφημερίδα κάνει λόγο για αυξήσεις 7% στους μισθούς των εργαζόμενων στις ΔΕΚΟ και τις τράπεζες, που σημαίνουν επίσης μείωση των πραγματικού τους εισοδήματος. Εν ολίγοις, αν η κυβέρνηση έδινε πραγματικές αυξήσεις "με το σταγονόμετρο" στους εργαζόμενους, στα επίπεδα που υποστηρίζει η συγκεκριμένη εφημερίδα, θα λέγαμε κι "ευχαριστώ"...
  • Η "νεογέννητη" εφημερίδα ΕΞΟΥΣΙΑ, με μία άνευ προηγουμένου προκλητική παρουσία, ενημερώνει το αναγνωστικό της κοινό ότι τα "μέτρα Σημίτη" είναι "τολμηρά, αλλά ατελέσφορα", χωρίς να κάνει ούτε μία αναφορά - έστω για να τηρήσει τα προσχήματα - για το σκληρό χαρακτήρα των μέτρων αυτών. Αντί γι' αυτό, η εφημερίδα εμφανίζεται "βασιλικότερη του βασιλέως" και καθιστά υπεύθυνο "το διεφθαρμένο κράτος", το οποίο "καθιστά δυσχερέστατη την εφαρμογή της νέας πολιτικής"!
  • Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ μιλά για "Καθήλωση των μισθών" και για ασήμαντες αυξήσεις "λόγω προσδοκίας πτώσεως του πληθωρισμού στο 4,5%". Αποκρύπτει ωστόσο - και στο κείμενο που συνοδεύει τον τίτλο - ότι οι εργαζόμενοι θα υποστούν νέες εισοδηματικές απώλειες με την οικονομική πολιτική που θα εφαρμοστεί.
  • Τέλος, οι αντιπολιτευόμενες - τώρα - εφημερίδες (που σε άλλους καιρούς αλλιώς θα διάβαζαν τα στοιχεία της οικονομικής πολιτικής) ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ και ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ, έχοντας αφομοιώσει καλά τα χαρακτηριστικά του "χαμαιλέοντα", αντιλαμβάνονται τώρα ότι οι κυβερνητικές ανακοινώσεις για την οικονομική πολιτική του 1997 σημαίνουν "Μισθοί πείνας σε ΔΕΚΟ - Δημόσιο" για την πρώτη, ενώ σύμφωνα με τη δεύτερη βγαίνει "Στο φως η απάτη των αυξήσεων"! Δεν αντιμετώπισαν βέβαια με τον ίδιο τρόπο οι εν λόγω εφημερίδες την περίφημη εισοδηματική πολιτική του 0%+0%=14% που είχε εφαρμόσει η ΝΔ, όταν βρισκόταν στην εξουσία...
ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ 0+0%
Απάτη τα περί "αύξησης μισθών" το 1997

Ιδού οι αλχημείες, στις οποίες καταφεύγει η κυβέρνηση, για να βαφτίσει τη μείωση των μισθών το 1997 αύξηση

Συνειδητή παραπληροφόρηση - που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και απάτη ολκής - αποτελούν τα όσα ανακοίνωσε προχτές η κυβέρνηση και ο αρμόδιος υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Παπαντωνίου,ότι δηλαδή οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων θα αυξηθούν το 1997 κατά 8%. Η αλήθεια - για την οποία ο "Ρ" είχε προειδοποιήσει πριν τις βουλευτικές εκλογές της 22ας Σεπτέμβρη και θα αποδειχτεί σύντομα - είναι η εξής: Με την εισοδηματική και τη γενικότερη οικονομική πολιτική, που αποφάσισε για το 1997 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, θα μειωθούν παραπέρα τα πραγματικά εισοδήματα ΟΛΩΝ των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, τις ΔΕΚΟ και τις κρατικές τράπεζες. Είναι μάλιστα πολύ πιθανό - αν περάσει αυτή η πολιτική - χιλιάδες εργαζόμενοι να βρεθούν το 1997 να εισπράττουν στο χέρι μικρότερο μισθό από το μισθό που παίρνουν φέτος.

Θα αναρωτηθούν ίσως πολλοί - από εκείνους που άκουσαν τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας να λέει ότι το 1997 οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων θα αυξηθούν κατά 8% - πώς είναι δυνατό να υποστηρίζει ο "Ρ" ότι οι εργαζόμενοι στο δημόσιο θα χάσουν; Με ποια στοιχεία και ποια δεδομένα υποστηρίζει ο "Ρ" ότι θα μειωθούν οι πραγματικοί μισθοί ΟΛΩΝ των εργαζομένων και πώς θα βρεθούν μερικές χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι που θα έχουν μείωση και των ονομαστικών τους αποδοχών;

Οι δημόσιοι υπάλληλοι

Για τους δημόσιους υπαλλήλους, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι το 1997 δε θα πάρουν καμιά αύξηση πέραν των όποιων αναπροσαρμογών προκύψουν με το νέο μισθολόγιο και πως με τον κρατικό προϋπολογισμό του 1997, οι συνολικές δαπάνες για αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων θα αυξηθούν κατά 8%. Επικαλούμενος αυτό το 8% και την κυβερνητική πρόβλεψη ότι ο πληθωρισμός το 1997 θα αυξηθεί κατά 4,5% (αρχή - τέλος) και 6,5% (σε μέσα επίπεδα), ο Γ. Παπαντωνίου υποστήριξε πως προκύπτει πραγματική αύξηση των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων.

Η κυβέρνηση του "εκσυγχρονιστή" πρωθυπουργού Κ. Σημίτη και ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα και παραπληροφορούν συνειδητά τους εργαζόμενους και την κοινή γνώμη, όταν "παίζοντας" με το ποσοστό αύξησης των δαπανών μισθοδοσίας των δημοσίων υπαλλήλων κατά 8%, ισχυρίζονται πως θα αυξηθούν και τα πραγματικά εισοδήματα των εργαζομένων στο δημόσιο.

Η πραγματικότητα, όμως, είναι η εξής:

Πρώτον,η κυβέρνηση αποφάσισε να "φάει" το διορθωτικό ποσό 3,3% που έπρεπε να δώσει την 1-1-97 σε όλους τους δημόσιους υπαλλήλους (λόγω διαφοράς εισοδηματικής πολιτικής και πληθωρισμού το 1996), με το επιχείρημα ότι το διορθωτικό ποσό περιλαμβάνεται στις αυξήσεις που θα προκύψουν από την εφαρμογή του νέου μισθολογίου.Αν λοιπόν αφαιρέσουμε αυτό το 3,3%, αυτόματα το 8% αύξηση των δαπανών μισθοδοσίας το 1997 μειώνεται σε 4,7%.Δεύτερον,η ωρίμανση (δηλαδή η αλλαγή μισθολογικού κλιμακίου, λόγω πολυετούς υπηρεσίας, τα χρονοεπιδόματα κλπ.), που επίσης δεν μπορεί να θεωρηθεί κομμάτι της εισοδηματικής πολιτικής του 1997, επιβαρύνει το συνολικό κονδύλι της μισθοδοσίας περίπου κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες. Αν λοιπόν αφαιρέσουμε και αυτές τις 2 μονάδες, τότε η αύξηση του κονδυλίου για δαπάνες μισθοδοσίας του 1997 περιορίζεται στο 2,7%.

Τρίτον,τα διάφορα "ειδικά επιδόματα",που δόθηκαν φέτος στους δημόσιους υπαλλήλους για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους, υπολογίζονται ότι φτάνουν επίσης τις 2 μονάδες. Αν και αυτό το κονδύλι αφαιρεθεί από το εναπομείναν 2,7%, τότε οι διαβόητες αυξήσεις για το 1997 γίνονται 0,7%.

Τέταρτον,οι δύο δόσεις για τα αναδρομικά των 18.000 δραχμών, που κανονικά θα έπρεπε να χορηγηθούν το 1997, σε όσους δημόσιους υπαλλήλους δεν τα έχουν πάρει, υπολογίζεται ότι είναι περίπου μισή ποσοστιαία μονάδα. Αν κάνουμε και αυτή την αφαίρεση, είναι φανερό ότι γίνεται λόγος για αυξημένο κονδύλι μισθοδοσίας κατά 0,2%! Ενα ποσό που δε φτάνει ούτε για "ζήτω", για να καλυφθεί το κόστος που θα προκαλέσουν οι παντοειδής ρουσφετολογικές ή άλλες προσλήψεις που έγιναν κατά τη διάρκεια του 1996!

Αλλά το τσεκούρεμα των εισοδημάτων των δημοσίων υπαλλήλων δε σταματά μόνο στα παραπάνω. Αν σε όλα αυτά συνυπολογιστεί ότι:

  • Το νέο μισθολόγιο δε θα εφαρμοστεί μονομιάς από την 1-1-97, αλλά - σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις - σταδιακά μέχρι τον Ιούλη του 1998.
  • Λόγω της μη τιμαριθμοποίησης της φορολογικής κλίμακας θα αυξηθεί αισθητά η παρακράτηση φόρου εισοδήματος.
  • Ο πληθωρισμός - όπως γίνεται κάθε χρόνο - θ' αυξηθεί πάνω από το 4,5% (αρχή - τέλος) και 6,5% (σε μέσα επίπεδα), που προβλέπει η κυβέρνηση.

Τότε με βάση όλα αυτά, είναι φανερό ότι όχι μόνο δε θα προκύψει αύξηση μισθών για το 1997, αλλά ακριβώς το αντίθετο: Θα βρεθούν και εργαζόμενοι που θα πάρουν "στο χέρι" μικρότερες αποδοχές από ό,τι σήμερα!

"ΔΗΜΟΣΙΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ"
Πολυετής λιτότητα με το νέο μισθολόγιο

Αποκαλυπτικά στοιχεία για τον κυβερνητικό εμπαιγμό σε βάρος των εκπαιδευτικών

"Πιστεύει κανείς στα σοβαρά ότι η κυβέρνηση έχει εγκαταλείψει την πολιτική λιτότητας που επιτάσσει το πρόγραμμα "σύγκλισης", η ΕΕ και πως τάχα θα δώσει αυξήσεις; Δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες".Αυτό επισημαίνει η "Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα Εκπαιδευτικών" (ΔΕΕ), αναφερόμενη στο νέο μισθολόγιο που προωθεί η κυβέρνηση, υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα πως "μόνο με συνεχείς μαζικούς αγώνες μπορούν οι εργαζόμενοι να ανατρέψουν την ευρω-κυβερνητική πολιτική".

Η ΔΕΕ έδωσε στη δημοσιότητα δύο πίνακες (δημοσιεύονται δίπλα) που επεξεργάστηκε και από τους οποίους προκύπτει ανάγλυφα η πραγματική μείωση των αποδοχών που προκύπτει. "Στους δύο πίνακες υπολογίσαμε την εξέλιξη των μισθών για το '97 και το '98 με αυξήσεις κάτω του πληθωρισμού. Αν υπολογίσουμε την εξέλιξη των μισθών με αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό, όπως είναι το σωστό, τότε θα αποκαλυφθεί σε όλη της την έκταση η πολιτική ληστείας των εισοδημάτων μας. Δε λάβαμε υπόψη, δεν τις ξεχνάμε, τις απώλειες της τελευταίας πενταετίας και ότι οι εργαζόμενοι δικαιούνται αυξήσεις περίπου 2,5% λόγω αντίστοιχης αύξησης του ΑΕΠ. Επίσης η μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας μειώνει παραπέρα τα εισοδήματά μας και με το νέο μισθολόγιο", σημειώνει η ΔΕΕ.

Υπογραμμίζει επίσης ότι το νέο μισθολόγιο έχει σχεδιαστεί για να υπηρετήσει μια πολυετή λιτότητα, στο πλαίσιο του προγράμματος "σύγκλισης" και ότι χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ για αποπροσανατολισμό των δημοσίων υπαλλήλων.

"Η κυβέρνηση έχει στην προσπάθειά της αυτή συμμάχους τις συναινετικές ηγεσίες των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΝ, που εγκλώβισαν το συνδικαλιστικό κίνημα σ' έναν ατέρμονο διάλογο για το μισθολόγιο. Απέρριπταν και συνεχίζουν να απορρίπτουν την πρόταση της ΔΕΕ για ανάπτυξη αγώνων, με στόχο την άμεση υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας και διεκδίκηση αυξήσεων με συγκεκριμένο ύψος, που θα παίρνει υπόψη τις απώλειες. Αντί, έστω και τώρα, να καταγγείλουν και να απεγκλωβιστούν από τα πονηρά μισθολόγια, προχωράνε σε απεργία, με αίτημα τη βελτίωσή του", αναφέρει η ΔΕΕ.

Η ΔΕΕ προτείνει την άμεση έναρξη αγώνων, με στόχο την υπογραφή από 1.1.97 ΣΣΕ σε όλα τα επίπεδα και αυξήσεις που θα υπερβαίνουν τον πληθωρισμό και θα παίρνουν υπόψη τις απώλειες.

ΣΕΒ
Χειροκροτούν και ζητούν αποφασιστικότητα!

"Πλάτη" στις επιλογές της κυβέρνησης βάζουν με τον πλέον επίσημο τρόπο οι μεγαλοβιομήχανοι, δίνοντας παράλληλα "γραμμή" να επιδειχτεί αυστηρότητα στους στόχους και αποφασιστικότητα απέναντι στα όποια λαϊκά αιτήματα προβληθλούν έναντι της κυβερνητικής πολιτικής. Τα παραπάνω προκύπτουν από χτεσινή ομιλία του προέδρου του ΣΕΒ, Ι. Στράτου,ο οποίος μιλώντας στο Ελληνοβρετανικό Επιμελητήριο, με θέμα "Σύγκλιση και ταχύτερη ανάπτυξη, ύψιστες προτεραιότητες της ελληνικής οικονομίας", έσπευσε να παρέμβει και πάλι στα ζητήματα της οικονομικής πολιτικής.

Διαβλέποντας προφανώς το γεγονός ότι τα νέα κυβερνητικά μέτρα θα προκαλέσουν θύελλα αντιδράσεων στους εργαζόμενους και φοβούμενοι, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στην ομιλία του ο Ι. Στράτος, "τον υπαρκτό κίνδυνο να υποκύψει η κυβέρνηση στον πειρασμό να χαλαρώσει την πολιτική της, προσπαθώντας να ικανοποιήσει όλες τις πλευρές", οι βιομήχανοι επανέρχονται για να πιέσουν ουσιαστικά την κυβέρνηση να συνεχίσει να ικανοποιεί μόνο τη δικιά τους πλευρά. Το πρόσχημα που επικαλούνται κάθε φορά είναι η αναγκαιότητα του "προγράμματος σύγκλισης" και η κινδυνολογία μήπως και μείνουμε έξω από τη Νομισματική Ενωση, στόχους τους οποίους επιχειρεί να παρουσιάσει ως αποδεκτούς από τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Του λαού που για χάρη αυτών των επιλογών ακροβατεί στα όρια της φτώχειας και της ανέχειας.

Πάντως, σχολιάζοντας και την πρωθυπουργική παρέμβαση στην κοινή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ με την ΚΕ, ο πρόεδρος του ΣΕΒ σημειώνει ότι "για μία ακόμη φορά θα επιδιωχτεί η δημοσιονομική προσαρμογή με μέτρα που στοχεύουν στην πλευρά των εσόδων και των φόρων, αφήνοντας σχεδόν ανέπαφες τις αρχικές αιτίες της κρίσης, δηλαδή το μέγεθος του δημοσίου τομέα και τις τεράστιες δαπάνες που δημιουργεί". Με βάση αυτή την τοποθέτηση του Κ. Σημίτη, ο ΣΕΒ ζητά να αποτελεί προτεραιότητα του προϋπολογισμού "η δραστική περικοπή των δημοσίων δαπανών αφ' ενός και αφ' ετέρου την ανακατανομή τους μεταξύ κατανάλωσης και επένδυσης". Αξιώσεις, που η κυβέρνηση με τις προχτεσινές εξαγγελίες του Γ. Παπαντωνίου ικανοποιεί σχεδόν πλήρως...

Συνειδητές επιλογές

"Πρώτα θύματα οι συνταξιούχοι", αναφέρει το χτεσινό πρωτοσέλιδο της "Αυγής", η οποία στον υπότιτλο σημειώνει ότι η κυβέρνηση ρίχνει το βάρος της σύγκλισης στις αδύνατες πλάτες... Λες και τα βάρη της περιβόητης "σύγκλισης" θα μπορούσαν να πέσουν στις... δυνατές.

Εχουν περάσει 28 χρόνια από τη συγκρότηση της "ανανεωτικής Αριστεράς" και αυτοί συνεχίζουν να έχουν αυταπάτες για το ρόλο του καπιταλισμού. Είναι αυτοί που απορρίπτουν τον "κακό" καπιταλισμό και παλεύουν για τον άλλο, τον... "καλό", όπου οι καπιταλιστές θα υπηρετούν τους εργάτες...

Α, και καλό θα 'ταν να μην έχουν οι εργαζόμενοι, άλλες, τις δικές τους, αυταπάτες. Το όλο πρόβλημα δε βρίσκεται στις όποιες αυταπάτες έχει ο εν λόγω χώρος, αλλά σε συγκεκριμένες, συνειδητές, πολιτικές επιλογές...

Ο πίνακας 1 παίρνει ως δεδομένο, που δεν είναι σίγουρο, ότι το νέο μισθολόγιο θα εφαρμοστεί πλήρως το 1997.

* Το 3,3% είναι το διορθωτικό ποσό που οφείλει να καταβάλει η κυβέρνηση την 1.1.97 λόγω της διαφοράς εισοδηματικής πολιτικής '96 και πληθωρισμού '96. Επίσης με βάση την τελευταία έκθεση της Κομισιόν, ο πληθωρισμός το 1997 θα κινείται σε μέσα επίπεδα στο 7%. Εμείς υπολογίσαμε αυξήσεις 6% στους μισθούς για ολόκληρο το 1997, που είναι κάτω από τον αναμενόμενο, και πολύ περισσότερο από τον πραγματικό, πληθωρισμό.

** Η στήλη αυτή δείχνει την εξέλιξη των ακαθάριστων αποδοχών μέχρι 31.12.97 με το παλιό μισθολόγιο, με την πρόσθεση του διορθωτικού 3,3% και 6% ως εισοδηματική πολιτική του '97. Οι αρνητικές διαφορές αποδεικνύουν ότι το νέο μισθολόγιο σχεδιάστηκε με εισοδηματική πολιτική σκληρής λιτότητας.

*** Η στήλη αυτή δείχνει το ποσό επί του οποίου υπολογίζεται σήμερα η εισοδηματική πολιτική. Αν η εισοδηματική πολιτική υπολογίζεται στο βασικό του νέου μισθολογίου, τότε θα προκύψει παραπέρα μείωση του εισοδήματός μας.

**** Τα τρίμηνα έχουν υπολογιστεί με την πρόσθεση του 3,3% και του 6%.

Ειδικά για το ΕΘΝΟΣ αξίζει μια ξεχωριστή αναφορά. Ισως, επειδή η εφημερίδα του μεγαλοεργολάβου Μπόμπολα, έπαιξε ιδιαίτερα αποπροσανατολιστικό ρόλο κατά την προεκλογική περίοδο, στην προσπάθεια που είχε εξαπολύσει η κυβέρνηση Σημίτη να λεηλατήσει τις ψήφους των εργαζομένων. Ισως επειδή ήταν η μόνη εφημερίδα που αποτόλμησε να δημοσιεύσει φανταστικά σενάρια για εισοδηματικές πολιτικές που ποτέ κανείς δεν εξέτασε ούτε ήταν διατεθειμένος να εφαρμόσει μετά τις εκλογές.

Κι όμως! Στις 26 Αυγούστου, η εν λόγω εφημερίδα φιλοξενούσε στην πρώτη της σελίδα μία "είδηση", σύμφωνα με την οποία η εισοδηματική πολιτική που επρόκειτο να εφαρμόσει το ΠΑΣΟΚ, αν σχημάτιζε αυτοδύναμη κυβέρνηση, θα εξασφάλιζε αυξήσεις στους μισθούς που δήθεν θα έφταναν στο 10% από την 1η Γενάρη 1997... Χτες, ανακάλυψαν ότι "οι μισθοί" θα παραμείνουν "στην... πρέσα", αν και αμέσως μετά - πιστοί υπηρέτες των κυβερνητικών σχεδιασμών - δε διστάζουν να χαρακτηρίσουν τα αντιλαϊκά μέτρα που εξαγγέλθηκαν "σκληρά" μεν, αλλά... "δίκαια"!!!

Ρόλο ιδιαίτερο όμως φαίνεται πως θέλησε - ή έτυχε - να παίξει και η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, που ναι μεν αναγκάζεται - εκ των πραγμάτων πλέον - να σημειώσει ότι στήθηκαν "στα 6 μέτρα οι μη έχοντες", αλλά μόλις στις 2 του Οχτώβρη "ενημέρωνε" ότι ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Γ. Παπαντωνίου, εισηγείται να χορηγηθούν το 1997 αυξήσεις 5% + 5% στους μισθούς και τις συντάξεις.Αραγε η τωρινή αναδίπλωση δικαιολογεί την προηγούμενη κοροϊδία σε βάρος των εργαζομένων;



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ