ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΝΙΚΟΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ

Το σύστημα ευνοεί την ασύδοτη κερδοφορία

Επιστημονικός συνεργάτης του «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΥ», πρώην πρόεδρος του ΕΦΕΤ

Ο Ν. Κατσαρός

Στο σκάνδαλο του μολυσμένου ηλιελαίου με ορυκτέλαιο αναφέρθηκε στην ομιλία του ο Ν. Κατσαρός, τονίζοντας πως το σύστημα ελέγχου νοσεί. Οπως ανέφερε σχετικά, «το σύστημα ελέγχου απέτυχε στα τελωνεία, στα χημικά εργαστήρια, στην υποχρέωση των επιχειρήσεων να διαθέτουν σύστημα αυτοελέγχου, στην υποχρέωση των επιχειρήσεων να διαθέτουν το σύστημα ιχνηλασιμότητας και στην υποχρέωση των επιχειρήσεων να δίνουν στις ετικέτες όλα τα απαραίτητα στοιχεία, δηλαδή σε κάθε βήμα της παραγωγικής διαδικασίας». Συνεχίζοντας πρόσθεσε ότι «και να υπήρχε αυστηρό σύστημα ελέγχων, δε θα μπορούσε να λειτουργήσει, αφού δεν υπάρχει προσωπικό. Εκατόν πενήντα επιθεωρητές είναι υπεύθυνοι για τετρακόσιες χιλιάδες επιχειρήσεις, δηλαδή ένας έλεγχος κάθε δέκα χρόνια. Συγχρόνως δεν υπάρχει συντονισμός, συνεργασία και δικτύωση με τις άλλες υπηρεσίες ελέγχων».

Ο Ν. Κατσαρός σημείωσε ακόμα: «Το σύστημα ελέγχων έτσι όπως λειτουργεί ευνοεί την ασύδοτη κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων. Συγχρόνως οι μεγάλες επιχειρήσεις πιέζουν την ΕΕ για όλο και πιο χαλαρές διαδικασίες ελέγχων. Ετσι, ενώ μέχρι πρότινος δεν επιτρεπόταν σε δεξαμενές πλοίων να μεταφέρουν άλλα προϊόντα εκτός τροφίμων, τώρα επιτρέπεται να μεταφέρουν ακετόνη, θειικό οξύ, ορυκτέλαιο, πεντάνιο, επτάνιο, υγρά εξόχως τοξικά». Καταλήγοντας υπογράμμισε: «Πρέπει να δημιουργηθεί ένα νέο θεσμικό πλαίσιο με μια κεντρική δημόσια αρχή που θα σχεδιάζει σε συνεργασία με τους άλλους οργανισμούς την εθνική στρατηγική των ελέγχων».

ΚΩΣΤΑΣ ΓΙΑΝΝΟΥΚΟΣ

Εμπόδιο τα μεγάλα συμφέροντα

Μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων στον ΕΦΕΤ

Ο Κ. Γιαννούκος

Στην παρέμβασή του ο Κ. Γιαννούκος επισήμανε ότι «οι εργαζόμενοι στον ΕΦΕΤ, από ιδρύσεώς του, παλεύουν και θα συνεχίσουν να παλεύουν για έναν ενιαίο δημόσιο κρατικό έλεγχο στα τρόφιμα για την προστασία της υγείας του Ελληνα εργαζόμενου με μοναδικό τους όπλο το ήθος, την εντιμότητά τους, την ανταγωνιστικότητα, τη διεπιστημονική τους κατάρτιση και τη συνείδηση ότι υπηρετούν τον ελληνικό λαό. Σε αυτήν τους την προσπάθεια δυστυχώς όλα αυτά τα χρόνια ήταν αποκλειστικά μόνοι τους έχοντας απέναντι την ελλιπέστατη νομοθεσία (ιδρυτικός Νόμος 2741/99, ελληνική και νομοθεσία της ΕΕ), την επικάλυψη αρμοδιοτήτων, τον ανταγωνισμό και την έλλειψη συνεργασίας των άλλων ελεγκτικών μηχανισμών, την παντελή έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής, τις διορισμένες Διοικήσεις του ΕΦΕΤ - διεκπεραιωτές, τις εκάστοτε ανύπαρκτες πολιτικές ηγεσίες, αλλά κύρια τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και τις πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται στο χώρο παραγωγής, διάθεσης και εμπορίας των τροφίμων και τη διαπλοκή τους με το πολιτικό σύστημα εξουσίας».

Στη συνέχεια αναφέρθηκε αναλυτικά στα εργασιακά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στον ΕΦΕΤ, αλλά και στα διάφορα διατροφικά σκάνδαλα που έρχονται συστηματικά στο φως της δημοσιότητας, σημειώνοντας ότι «ευθύνη έχουν όσοι εφάρμοσαν και στήριξαν την πολιτική των τελευταίων χρόνων που δε θέλει ελέγχους και εμπόδια στην επιχειρηματικότητα, καταστρέφοντας τον Ελληνα παραγωγό και αγρότη, αλλά και αδιαφορώντας για την προστασία της υγείας του ελληνικού λαού, κατεβάζοντας συνέχεια τον πήχη της ποιότητας των τροφίμων».

Κατέληξε υπογραμμίζοντας πως «οι εργαζόμενοι στον ΕΦΕΤ καλούν όλους τους εργαζόμενους και στους άλλους ελεγκτικούς φορείς, αλλά και στις επιχειρήσεις τροφίμων να αντισταθούμε και να ανατρέψουμε αυτήν την πολιτική, να πιστέψουν στη δύναμή τους και να απαιτήσουν, επειδή η υγεία του ελληνικού λαού δεν μπορεί να περιμένει, ενιαίο δημόσιο και κρατικό έλεγχο κύρια προληπτικό αλλά και κατασταλτικό σε όλες τις φάσεις παραγωγής, διάθεσης και εμπορίας των τροφίμων, με κύριο γνώμονα τις ανάγκες του ελληνικού λαού και τη διασφάλιση της υγείας του».

ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΞΩΝΗΣ

Δε θα μας χαρίσουν τίποτα!

Πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στην επιχείρηση «ΚΑΤΣΕΛΗΣ»

Ο Κ.Σαξώνης

Ο Κ. Σαξώνης ξεκινώντας την παρέμβασή του, θύμισε ότι μόνο το 2007 υπήρξε πληθώρα διατροφικών σκανδάλων σύμφωνα με τα όσα επίσημα εντοπίστηκαν. «Φανταστείτε λοιπόν, πόσα ακόμα έχουν περάσει απαρατήρητα γιατί απλά κανείς δεν τα εντόπισε και φυσικά έχουν καταναλωθεί από όλους μας».

Ο ομιλητής επισήμανε ότι οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είτε έχοντας αποδυναμώσει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, είτε λειτουργώντας με χάρες προς ημετέρους, έχουν εκμηδενίσει κάθε δυνατότητα προφύλαξης από τέτοιου είδους περιστατικά.

Την ίδια στιγμή, η βιομηχανία αποφεύγει κάθε είδους επενδύσεις για την ασφάλεια της ποιότητας των προϊόντων που παράγει, επειδή τις θεωρεί επιπλέον κόστος, κάτι που φυσικά γίνεται με την ανοχή της Πολιτείας.

Προφανώς έχουν αντιληφθεί ότι αυτές οι επιτραπέζιες βόμβες που παράγουν είναι βραδυφλεγείς και ότι δε θα βλάψουν τα συμφέροντά τους όταν σκάσουν, γιατί άλλωστε, αυτοί μάλλον θα είναι μακριά.

Ομως φτάνει πια, δεν πρέπει να ανεχτούμε άλλο στο βωμό του υπερκέρδους κάποιοι μας αναγκάζουν να δηλητηριάζουμε καθημερινά τα παιδιά μας γιατί, κακά τα ψέματα, αυτά είναι εκείνα που θα πληρώσουν το μεγαλύτερο τίμημα. Για να είμαι όμως ειλικρινής απέναντί σας, και επειδή δεν πιστεύω σε όνειρα, δεν περιμένω να μας χαρίσουν τίποτα, ούτε η Βιομηχανία αλλά ούτε και η Πολιτεία. Εχω καταλάβει πλέον ότι για να κερδίσεις από αυτούς ακόμη και αυτά που δικαιούσαι πρέπει να αγωνιστείς. Πρέπει λοιπόν να αντισταθούμε και να αντιδράσουμε άμεσα».

ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΑΚΑΡΕΠΗΣ

Αντανάκλαση του επιχειρηματικού ανταγωνισμού

Καθηγητής στο ΤΕΙ Αθήνας

Ο Φ. Ακαρέπης

Οι αναδιαρθρώσεις στην καπιταλιστική οικονομία τα τελευταία χρόνια, η συγκέντρωση της παραγωγής στα χέρια λίγων πολυεθνικών, η όξυνση του ανταγωνισμού ανάμεσά τους για την αύξηση των κερδών και την κατάκτηση νέων αγορών, έχουν την αντανάκλασή τους στο χώρο των τροφίμων.

Η παραγωγή, η διακίνηση και η εμπορία των τροφίμων από τις πολυεθνικές (UNILEVER, MINERVA...) οδήγησε στην υποβάθμιση της ποιότητας των τροφίμων μέσα από την αξιοποίηση και νέων τεχνολογιών - καινοτομιών στο όνομα του ξέφρενου κυνηγητού του κέρδους.

Ετσι τα διατροφικά σκάνδαλα στο βαθμό που αποκαλύπτονται είναι αναπόφευκτα στην καπιταλιστική οικονομία και καλούνται οι κυβερνήσεις, η ΕΕ και οι πολυεθνικές εκ των υστέρων να τα διαχειριστούν και να συγκαλύψουν τις ευθύνες τους.

Σε σχέση με τη φιλολογία των τελευταίων ημερών, σημείωσε ότι «η κριτική για απουσία ελεγκτικών μηχανισμών, για αλληλοεπικαλύψεις και μπερδέματα υπηρεσιών, στο βαθμό που δε συνοδεύεται με την αποκάλυψη των πραγματικών αιτιών, λειτουργεί σαν άλλοθι για τη συγκάλυψη των αλλεπάλληλων διατροφικών σκανδάλων. Ετσι δεν αποκαλύπτεται η αδυναμία να υπάρξει ουσιαστικός έλεγχος στην καπιταλιστική αγορά τροφίμων».

Πάντως, συνέχισε, «η δημιουργία του ΕΦΕΤ την τελευταία δεκαετία ως επιτελικού οργάνου αντί να ενιαιοποιήσει τον έλεγχο τροφίμων - όπως ισχυρίζονταν οι εισηγητές του - αποδείχτηκε στάχτη στα μάτια του κόσμου, ώστε να δείξει εμπιστοσύνη στα υποβαθμισμένα προϊόντα των πολυεθνικών. Την ίδια στιγμή, οι υπηρεσίες ελέγχου απονευρώνονταν, αποδεικνύοντας ότι ο ΕΦΕΤ ήταν στον αέρα χωρίς υποδομή και ελεγκτικούς μηχανισμούς».

Μα κι όταν τελικά ένα προϊόν αποκαλύπτεται βλαπτικό για την υγεία - συνέχισε ο ομιλητής - τα μέτρα καταστολής και επιβολής προστίμου και άλλων ποινών αποδεικνύονται ουσιαστικά ανώδυνα για τις πολυεθνικές και, σε τελευταία ανάλυση, μόνο τις μικρές επιχειρήσεις επιβαρύνουν, συμβάλλοντας σαν μηχανισμός στη συγκεντροποίηση κεφαλαίου.

Η αντιμετώπιση του προβλήματος - τόνισε - βρίσκεται στον περιορισμό της διατροφικής απειλής, με ουσιαστικό προληπτικό κρατικό έλεγχο σε όλες τις φάσεις παραγωγής και διακίνησης τροφίμων. Με άμεση στελέχωση των υπηρεσιών ελέγχου. Με πλήρη εξοπλισμό των εργαστηρίων με σύγχρονα όργανα ανάλυσης τροφίμων.

Για την πλήρη, όμως, εξάλειψη του φαινομένου, χρειάζεται κατάργηση των καπιταλιστικών μονοπωλίων και νέου τύπου οργάνωση της παραγωγής, που με συνολικό σχέδιο και εργατικό κοινωνικό έλεγχο θα παράγει και θα διακινεί προϊόντα και τρόφιμα με μόνο κριτήριο τη σωστή και υγιεινή διατροφή της λαϊκής οικογένειας.