Στο «έδαφος» και με τους όρους της ΝΑΤΟικής συμμαχίας έχει επιλέξει να δώσει τη μάχη για την ονομασία της ΠΓΔΜ η κυβέρνηση, αποφεύγοντας επίμονα οποιαδήποτε αρνητική αιχμή για τη στάση που τηρούν οι ΗΠΑ και ισχυρές χώρες της ΕΕ.

Στο πλαίσιο αυτής της τακτικής η κυβέρνηση αφ' ενός ζητά να ληφθεί υπόψη από τους «συμμάχους» η αρχή της ανταποδοτικότητας και αλληλεγγύης για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, ενώ αναγορεύει τις σχέσεις «καλής γειτονίας» ως βασικό κριτήριο για αξιολόγηση της γειτονικής χώρας.

Τα «επιχειρήματα» αυτά παρουσίασε η κυβέρνηση στον γγ του ΝΑΤΟ, δίνοντας έτσι μια πρόγευση της «διαπραγματευτικής» τακτικής που θα ακολουθήσει μέχρι τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στις αρχές Απρίλη. Παράλληλα, επιδιώκοντας να ενισχύσει τη διαπραγματευτική ισχύ της, επισείει διαρκώς την αποφασιστικότητά της να κάνει τελικά χρήση του «βέτο», αποφεύγοντας όμως να αναφέρει την ίδια τη λέξη...

Το «στίγμα» το έδωσε ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής, επικαλούμενος μάλιστα το σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει η ελληνική κυβέρνηση στη «σταθερότητα» (σ.σ. της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων) των Βαλκανίων. «Ως το παλαιότερο μέλος και του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην ευρύτερη περιοχή, εμείς έχουμε άμεσο ενδιαφέρον για τη σταθερότητα στα Βαλκάνια», τόνισε σε δηλώσεις που έκανε μετά τη συνάντηση που είχε με τον Σλοβάκο ομόλογό του, αναγορεύοντας τις σχέσεις καλής γειτονίας για την ένταξη των χωρών της περιοχής στους ευρωΝΑΤΟικούς «θεσμούς». «Η σταθερότητα σ' αυτήν την ευαίσθητη περιοχή εξαρτάται, πρωτίστως, από τις σχέσεις καλής γειτονίας», είπε, συμπληρώνοντας ότι «οι σχέσεις καλής γειτονίας είναι ένα από τα πιο βασικά κριτήρια που θέτει το ΝΑΤΟ για την αξιολόγηση των υπό ένταξη χωρών. Και αυτό γιατί οι σχέσεις καλής γειτονίας είναι βασική και απαραίτητη προϋπόθεση για συμμαχικές σχέσεις».

Στη βάση αυτή ξεκαθάρισε ότι «η Ελλάδα δεν μπορεί να θεωρήσει ότι πληρούνται τα κριτήρια αυτά στη λογική της - μέχρι σήμερα, τουλάχιστον, εμφανιζόμενης - στείρας αδιαλλαξίας και άρνησης και βέβαια των προκλήσεων». Γι' αυτό επανέλαβε ότι «εφόσον η γειτονική χώρα εμμένει σ' αυτήν την αδιάλλακτη στάση, η θέση μας είναι σαφής: Μη λύση - μη πρόσκληση».

Παράλληλα, έκανε επίδειξη της «συνεισφοράς» της χώρας στις επεμβάσεις στα Βαλκάνια, λέγοντας ότι «η Ελλάδα πρωτοστατεί» και στη διασφάλιση της ΝΑΤΟικής δύναμης στο Κόσσοβο και της «ευρω-αστυνομίας». Επιπλέον, υπενθύμισε τον ενεργό ρόλο της Ελλάδας προκειμένου «να διασφαλιστεί η ευρωπαϊκή προοπτική της Σερβίας»...

Από την πλευρά του ο Σλοβάκος πρωθυπουργός Ρόμπερτ Φίκο, αναφερόμενος στο Κόσσοβο, είπε ότι η δημιουργία του Κοσσόβου είναι περίπτωση παραβίασης του διεθνούς δικαίου και πως θα δυσκολευτεί πολύ η χώρα του για να αναγνωρίσει το Κόσσοβο.

Την ίδια στιγμή, φανερή ήταν η προσπάθεια του Μεγάρου Μαξίμου να δημιουργήσει μια ειδυλλιακή και ανέφελη εικόνα για τις σχέσεις με τις ΗΠΑ και τη ΝΑΤΟική συμμαχία. Στο πλαίσιο αυτό συνεργάτες του πρωθυπουργού διέδιδαν ότι ο Γιαπ ντε Χουπ Σέφερ δεν άσκησε καμία πίεση ενόψει της συνόδου κορυφής για κανένα από τα θέματα που βρίσκονται στην ατζέντα! Οι ίδιες πηγές ανέφεραν ότι ο Κ. Καραμανλής ξεκαθάρισε στον ΝΑΤΟικό αξιωματούχο ότι με τις αποστολές σε Αφγανιστάν και Κόσσοβο «εξαντλούνται οι δυνατότητες» των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, ενώ αρνήθηκε να δώσει το πράσινο φως για να αναλάβει δράση «εκτός της Καμπούλ» το ελληνικό εκστρατευτικό σώμα. Για το Κόσσοβο οι πηγές υποστήριζαν ότι δε μεταφέρθηκε αίτημα για άμεση αναγνώρισή του. Επίσης ο Ευ. Αντώναρος αρνήθηκε ότι ο γγ του ΝΑΤΟ μετέφερε κάποιο μήνυμα του Τζ. Μπους. Απέφυγε όμως να σχολιάσει αν κατά τη διάρκεια της συνάντησης ο ντε Σέφερ εξέφρασε τη θέση ότι η διαφορά για την ονομασία είναι διμερές πρόβλημα και αποτελεί προϋπόθεση για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, όπως και την άποψη ότι το «βέτο» αποτελεί «αντισυμμαχική ενέργεια»...

«Με την ολοκλήρωση της Συνάντησης των Βαλκανικών Κινημάτων Ειρήνης, που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 1 και 2 Μάρτη 2008, με πρωτοβουλία της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) και τη στήριξη του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης (ΠΣΕ), στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι 10 οργανώσεων από 8 χώρες της περιοχής (Ελλάδα, Σερβία, Κροατία, Τουρκία, Κύπρος, Βουλγαρία, Ρουμανία και Ουκρανία), καθώς και αντιπροσωπεία του ΠΣΕ, εκδόθηκε ανακοίνωση, μετά από μια καρποφόρα ανταλλαγή απόψεων, που κατέληξε στις παρακάτω διαπιστώσεις:

Α. Διανύουμε μια δύσκολη και επικίνδυνη περίοδο για τους λαούς των Βαλκανίων και γενικότερα. Ανησυχία επικρατεί στα Βαλκάνια, στην Κύπρο, στην ευρύτερη γειτονιά μας. Η περιοχή μας βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα.

Τα Βαλκάνια αποτελούν κόμβο ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, γιατί έχουν ιδιαίτερη σημασία τόσο για την οριοθέτηση των αγωγών μεταφοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου, όσο και για τον ενεργειακό εφοδιασμό και την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά και για τη γεωστρατηγική τους θέση, που επιτρέπει τη μετάβαση στη Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική. Επομένως, η σημασία τους είναι μεγάλη για όλες τις μεγάλες δυνάμεις. Ενα παράδειγμα των ανταγωνισμών αποτελεί ο αγωγός Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη που προωθεί η Ρωσία, ή ο αγωγός ΑΜΒΟ που προωθούν οι ΗΠΑ από το Μπουργκάς στο αλβανικό λιμάνι Βλόρε. Η ΕΕ προωθεί τα δικά της συμφέροντα, στέλνοντας στρατιωτική δύναμη στο Κόσσοβο, ενώ βρίσκεται ήδη στρατιωτικά στα υπόλοιπα Βαλκάνια.

Β. Η μονομερής κήρυξη της "ανεξαρτησίας" της Σερβικής επαρχίας του Κοσσόβου, με την προτροπή των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, απειλεί να πυροδοτήσει νέο γύρο εντάσεων, αλλαγών συνόρων, νέες εστίες αποσταθεροποίησης, νέο γύρο πολέμων και ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Παραβιάζει τις θεμελιώδεις αρχές του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, την τελική πράξη του ΟΑΣΕ και των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ιδιαίτερα την απόφαση 1244/99. Η απόσχιση δεν αποτελεί λύση για τα δεινά και τη φτώχεια του λαού που ζει στο Κόσσοβο. Ανεξάρτητα από την εθνική καταγωγή, οι εργαζόμενοι της περιοχής θα συνεχίσουν να μην έχουν στοιχειώδη δικαιώματα, αφού το κρατίδιό τους θα αποτελεί προτεκτοράτο του ΝΑΤΟ.

Αντίθετα, ο καλλιεργούμενος εθνικισμός θα γίνει φονικό όπλο, που θα στραφεί ενάντια στα συμφέροντα όλων των λαών των Βαλκανίων, ενώ το Κόσσοβο θα αποτελέσει αρνητικό προηγούμενο για άλλες περιοχές.

Γ. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον Κυπριακό λαό απέναντι στις πιέσεις των ΗΠΑ και των Ευρωπαίων συμμάχων τους να επιβληθεί στον Κυπριακό λαό μια απαράδεκτη λύση πέρα και έξω από τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και τον ΟΗΕ. Γι' αυτό θα χρειαστεί ένταση του αγώνα και της αλληλεγγύης προς τον Κυπριακό λαό για μια Κύπρο ενιαία, ανεξάρτητη, διζωνική, δικοινοτική Ομοσπονδία σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ και τις συνομιλίες υψηλού επιπέδου, χωρίς ξένες βάσεις και στρατεύματα, κοινή πατρίδα Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων χωρίς "εγγυητές" και "προστάτες".

Δ. Σε ό,τι αφορά το πρόβλημα στις σχέσεις της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ υποστηρίζουμε τη συνεννόηση των λαών και των χωρών, πέρα, ανεξάρτητα και ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και την επιδιαιτησία, χωρίς εθνικισμούς, αλυτρωτισμούς, με σεβασμό στα υπάρχοντα σύνορα και στην κυριαρχία του κάθε κράτους. Στο πλαίσιο αυτό θα μπορεί να βρεθεί και κοινά αποδεκτή λύση στο ζήτημα του ονόματος.

Ε. Είναι φανερό ότι δε φτάνει να ανησυχούμε αλλά χρειάζεται και να αντιταχθούμε ενεργά στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα Βαλκάνια και στην απόσχιση του Κοσσόβου. Πρέπει να απαιτήσουμε, πιο σθεναρά την απομάκρυνση των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων και βάσεων από την περιοχή των Βαλκανίων.

Μόνο έτσι μπορεί να διασφαλιστεί η εθνική ανεξαρτησία της κάθε χώρας, η ανάπτυξη σχέσεων φιλίας και αλληλεγγύης ανάμεσα στους λαούς. Οι μειονότητες μπορούν να είναι γέφυρες φιλίας και όχι μηχανισμοί χειραγώγησης στα πλαίσια των ιμπεριαλιστικών σχεδίων. Οφείλουμε να διατρανώσουμε την απόφασή μας να μην επιτρέψουμε καμιά παραπέρα αλλαγή των συνόρων στα Βαλκάνια. Οφείλουμε να ενώσουμε τους λαούς, τα έθνη, τις εθνότητες των Βαλκανίων στον κοινό μεγάλο αγώνα για την απεξάρτηση από το βραχνά της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και εκμετάλλευσης.

Οι λαοί των Βαλκανίων μπορούν να προσδοκούν σε ένα φωτεινό μέλλον μόνο αν παραμερίσουν τους εθνικισμούς και αντιτάξουν ένα ενιαίο φιλειρηνικό, αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο.

Στα πλαίσια αυτά καταδικάζουμε τις πρόσφατες στρατιωτικές επιχειρήσεις της Τουρκίας στο Βόρειο Ιράκ, που υπηρετούν μόνο τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Απαιτούμε τον άμεσο τερματισμό τους.

Απαιτούμε:

• Να μην αναγνωριστεί η "ανεξαρτητοποίηση" του Κοσσόβου από τις κυβερνήσεις των χωρών μας.
• Να φύγουν τα ΝΑΤΟικά και Ευρωενωσιακά στρατεύματα από το Κόσσοβο και τα Βαλκάνια.
• Να απομακρυνθούν όλες οι ξένες βάσεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων από την περιοχή».

Το κοινό ανακοινωθέν υπογράφουν οι οργανώσεις που συμμετείχαν στη Βαλκανική Συνάντηση Ειρήνης:

• Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ)
• Κίνηση για την Εθνική Αμυνα (ΚΕΘΑ)
• Ενωση για την Ειρήνη Τουρκίας
• Αντιφασιστικό Φόρουμ Κροατίας
• Φόρουμ Βελιγραδίου για τον κόσμο των ίσων
• Παγκύπριο Συμβούλιο Ειρήνης
• Αντιφασιστική Επιτροπή Ουκρανίας
• Βουλγάρικο Εθνικό Συμβούλιο Ειρήνης
• Επιτροπή Αντι-ΝΑΤΟ Σερβίας
• Συμβούλιο Ειρήνης Ρουμανίας

Το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, αναφερόμενο στις εξελίξεις σχετικά με το όνομα της FYROM, σε σχόλιό του σημειώνει:

«Το ΚΚΕ προειδοποιεί το λαό ότι πίσω από την κουρτίνα των διαπραγματεύσεων για το όνομα της FYROM διεξάγεται ένα διαφορετικό παζάρι που αφορά στην άμεση αναγνώριση από την Ελλάδα της ανεξαρτητοποίησης του Κοσσόβου, στην ενίσχυση των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων στους στρατούς κατοχής ΝΑΤΟ και ΕΕ στο Κόσσοβο, στο Αφγανιστάν κ.α. Την ίδια ώρα εξελίσσεται η ενίσχυση της στρατιωτικής και οικονομικής παρουσίας των ΗΠΑ και της ΕΕ στη FYROM και στο Κόσσοβο.

Ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να αποπροσανατολιστεί ούτε από τις δυνάμεις της υποταγής ούτε από τις εθνικιστικές φωνές. Και οι δυο συγκαλύπτουν το ρόλο των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, την εμπλοκή και τα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου. Πρέπει να κλιμακώσει την αντιιμπεριαλιστική του πάλη και συσπείρωση. Αυτός είναι ο δρόμος για να αποκρούσει τους κινδύνους απ' τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή».

Με το επίπλαστο επιχείρημα ότι ...δεν μπορεί να παρεμβαίνει στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής (!) η διοίκηση του Δήμου Αθήνας (ΝΔ) αρνήθηκε να κάνει δεκτό ψήφισμα που κατέθεσε η «Συμπαράταξη για την Αθήνα» με θέμα την ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου, κατά τη διάρκεια του χτεσινού δημοτικού συμβουλίου. Αναλυτικά, στο ψήφισμα αναφερόταν:

«Η μονομερής ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου ενισχύει την ιμπεριαλιστική πολιτική του "διαίρει και βασίλευε" στα Βαλκάνια, παρά και ενάντια στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Οδηγεί σε νέο γύρο αντιπαραθέσεων, πολέμων και ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Καλούμε την ελληνική κυβέρνηση να μην αναγνωρίσει το προτεκτοράτο. Να αποσύρει τις στρατιωτικές δυνάμεις που βρίσκονται στην περιοχή. Καλούμε το λαό σε αγωνιστική δράση για την αποτροπή της αλλαγής συνόρων, το διώξιμο των στρατευμάτων κατοχής και των στρατιωτικών βάσεων απ' όλες τις χώρες της περιοχής».

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος, σε ανακοίνωσή του, εκφράζει την ανησυχία του για τις εξελίξεις που αυτή τη στιγμή συντελούνται στα Βαλκάνια.

Μεταξύ άλλων, σημειώνει πως «σαν άνθρωποι που δουλεύουμε στο χώρο της τέχνης, με μακρόχρονη συνεργασία με καλλιτέχνες απ' όλες τις χώρες των Βαλκανίων, με κοινούς προβληματισμούς με τους άλλους καλλιτέχνες στα Βαλκάνια, πιστεύοντας στην ειρήνη και τη συνεργασία των λαών της περιοχής, κάνουμε έκκληση προς την Ελληνική Κυβέρνηση σε αυτή την κρίσιμη ώρα:

• Να μην αναγνωρίσει το νέο προτεκτοράτο των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής στην περιοχή, να μην αναγνωρίσει το Κόσσοβο σαν ανεξάρτητο κράτος.
• Να μη συμμετάσχει ελληνικός στρατός στις κάθε είδους στρατιωτικές δυνάμεις που θα αναπτύξει η ΕΕ ή το ΝΑΤΟ στην περιοχή, γιατί κάθε στρατιωτική παρουσία ξένων στρατιωτικών δυνάμεων στη συγκεκριμένη περιοχή δε σημαίνει τίποτα άλλο παρά "ντε φάκτο" αναγνώριση του Κοσσόβου σαν ανεξάρτητου κράτους, επιβολή της απόσχισης και εμπλοκή στα εσωτερικά της Σερβίας. Η συμμετοχή ελληνικού στρατού φέρνει τη χώρα μας σε αντίθεση με το σερβικό λαό και αντικειμενικά μας εμπλέκει στη σύρραξη.
• Να μη δεχτεί καμιά μετατροπή συνόρων στα Βαλκάνια. Ο διαμελισμός της Γιουγκοσλαβίας στην αρχή της δεκαετίας του '90, για τον οποίο φέρει ευθύνη και η ΕΕ (και όλοι όσοι τότε υπέγραψαν), άνοιξε το δρόμο για το αιματοκύλισμα της περιοχής και την άλωσή της. Κάθε περαιτέρω αλλαγή στο χάρτη των Βαλκανίων θα αποτελέσει το σκαλοπάτι για πιο επικίνδυνες εξελίξεις και θα έχει αρνητικές συνέπειες για τους λαούς και άλλων χωρών».