Στο «έδαφος» και με τους όρους της ΝΑΤΟικής συμμαχίας έχει επιλέξει να δώσει τη μάχη για την ονομασία της ΠΓΔΜ η κυβέρνηση, αποφεύγοντας επίμονα οποιαδήποτε αρνητική αιχμή για τη στάση που τηρούν οι ΗΠΑ και ισχυρές χώρες της ΕΕ.

Στο πλαίσιο αυτής της τακτικής η κυβέρνηση αφ' ενός ζητά να ληφθεί υπόψη από τους «συμμάχους» η αρχή της ανταποδοτικότητας και αλληλεγγύης για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, ενώ αναγορεύει τις σχέσεις «καλής γειτονίας» ως βασικό κριτήριο για αξιολόγηση της γειτονικής χώρας.

Τα «επιχειρήματα» αυτά παρουσίασε η κυβέρνηση στον γγ του ΝΑΤΟ, δίνοντας έτσι μια πρόγευση της «διαπραγματευτικής» τακτικής που θα ακολουθήσει μέχρι τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στις αρχές Απρίλη. Παράλληλα, επιδιώκοντας να ενισχύσει τη διαπραγματευτική ισχύ της, επισείει διαρκώς την αποφασιστικότητά της να κάνει τελικά χρήση του «βέτο», αποφεύγοντας όμως να αναφέρει την ίδια τη λέξη...

Το «στίγμα» το έδωσε ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής, επικαλούμενος μάλιστα το σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει η ελληνική κυβέρνηση στη «σταθερότητα» (σ.σ. της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων) των Βαλκανίων. «Ως το παλαιότερο μέλος και του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην ευρύτερη περιοχή, εμείς έχουμε άμεσο ενδιαφέρον για τη σταθερότητα στα Βαλκάνια», τόνισε σε δηλώσεις που έκανε μετά τη συνάντηση που είχε με τον Σλοβάκο ομόλογό του, αναγορεύοντας τις σχέσεις καλής γειτονίας για την ένταξη των χωρών της περιοχής στους ευρωΝΑΤΟικούς «θεσμούς». «Η σταθερότητα σ' αυτήν την ευαίσθητη περιοχή εξαρτάται, πρωτίστως, από τις σχέσεις καλής γειτονίας», είπε, συμπληρώνοντας ότι «οι σχέσεις καλής γειτονίας είναι ένα από τα πιο βασικά κριτήρια που θέτει το ΝΑΤΟ για την αξιολόγηση των υπό ένταξη χωρών. Και αυτό γιατί οι σχέσεις καλής γειτονίας είναι βασική και απαραίτητη προϋπόθεση για συμμαχικές σχέσεις».

Στη βάση αυτή ξεκαθάρισε ότι «η Ελλάδα δεν μπορεί να θεωρήσει ότι πληρούνται τα κριτήρια αυτά στη λογική της - μέχρι σήμερα, τουλάχιστον, εμφανιζόμενης - στείρας αδιαλλαξίας και άρνησης και βέβαια των προκλήσεων». Γι' αυτό επανέλαβε ότι «εφόσον η γειτονική χώρα εμμένει σ' αυτήν την αδιάλλακτη στάση, η θέση μας είναι σαφής: Μη λύση - μη πρόσκληση».

Παράλληλα, έκανε επίδειξη της «συνεισφοράς» της χώρας στις επεμβάσεις στα Βαλκάνια, λέγοντας ότι «η Ελλάδα πρωτοστατεί» και στη διασφάλιση της ΝΑΤΟικής δύναμης στο Κόσσοβο και της «ευρω-αστυνομίας». Επιπλέον, υπενθύμισε τον ενεργό ρόλο της Ελλάδας προκειμένου «να διασφαλιστεί η ευρωπαϊκή προοπτική της Σερβίας»...

Από την πλευρά του ο Σλοβάκος πρωθυπουργός Ρόμπερτ Φίκο, αναφερόμενος στο Κόσσοβο, είπε ότι η δημιουργία του Κοσσόβου είναι περίπτωση παραβίασης του διεθνούς δικαίου και πως θα δυσκολευτεί πολύ η χώρα του για να αναγνωρίσει το Κόσσοβο.

Την ίδια στιγμή, φανερή ήταν η προσπάθεια του Μεγάρου Μαξίμου να δημιουργήσει μια ειδυλλιακή και ανέφελη εικόνα για τις σχέσεις με τις ΗΠΑ και τη ΝΑΤΟική συμμαχία. Στο πλαίσιο αυτό συνεργάτες του πρωθυπουργού διέδιδαν ότι ο Γιαπ ντε Χουπ Σέφερ δεν άσκησε καμία πίεση ενόψει της συνόδου κορυφής για κανένα από τα θέματα που βρίσκονται στην ατζέντα! Οι ίδιες πηγές ανέφεραν ότι ο Κ. Καραμανλής ξεκαθάρισε στον ΝΑΤΟικό αξιωματούχο ότι με τις αποστολές σε Αφγανιστάν και Κόσσοβο «εξαντλούνται οι δυνατότητες» των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, ενώ αρνήθηκε να δώσει το πράσινο φως για να αναλάβει δράση «εκτός της Καμπούλ» το ελληνικό εκστρατευτικό σώμα. Για το Κόσσοβο οι πηγές υποστήριζαν ότι δε μεταφέρθηκε αίτημα για άμεση αναγνώρισή του. Επίσης ο Ευ. Αντώναρος αρνήθηκε ότι ο γγ του ΝΑΤΟ μετέφερε κάποιο μήνυμα του Τζ. Μπους. Απέφυγε όμως να σχολιάσει αν κατά τη διάρκεια της συνάντησης ο ντε Σέφερ εξέφρασε τη θέση ότι η διαφορά για την ονομασία είναι διμερές πρόβλημα και αποτελεί προϋπόθεση για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, όπως και την άποψη ότι το «βέτο» αποτελεί «αντισυμμαχική ενέργεια»...