Ρόλο υπερασπιστή της «νέας τάξης» του ιμπεριαλισμού και διαχρονικά της πολιτικής των ΗΠΑ από θέσεις δήθεν «αριστερές» αλλά άκρως αντιδραστικές, ανέλαβε με άρθρο του στην «Κυριακάτικη Αυγή» ο Θανάσης Γεωργάτος, μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ. Για να στηρίξει την όλη «επιχειρηματολογία» του, στήνει με δικολαβίστικο τρόπο μια κατασκευή περί σύμπτωσης της άκρας δεξιάς με την αριστερά, δηλαδή του ΚΚΕ με τον ΛΑ.Ο.Σ. Κάνοντας μια σειρά από αναφορές σε συκοφαντικές εκτιμήσεις του, τις οποίες εμφανίζει ως γεγονότα, όπως ότι το ΚΚΕ είχε δήθεν την ίδια άποψη με τον ΛΑ.Ο.Σ. για το σχολικό βιβλίο της Ιστορίας, για το ζήτημα της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου, ακόμα και για την ονομασία της ΠΓΔΜ, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι υπάρχει σύμπτωση στον αντιιμπεριαλισμό και στην απόρριψη του πολιτικού φιλελευθερισμού και του κοσμοπολιτισμού. Εάν ο συγκεκριμένος αρθρογράφος δεν επιζητούσε εναγωνίως μέσα από το ίδιο κείμενο να δικαιώσει την πολιτική των ΗΠΑ, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για πολιτική αφέλεια και ιδεολογική σύγχυση. Αλλά όταν φθάνει στο σημείο να χαρακτηρίζει την αντιιμπεριαλιστική πάλη των λαών ως «φοβική καταδίκη της Αμερικής» και να υπερασπίζεται το εμπάργκο των ΗΠΑ σε βάρος της Κούβας, τότε το πράγμα ουρλιάζει από μόνο του: Εχει αναλάβει ρόλο προπαγανδιστή της πολιτικής των ΗΠΑ και στο όνομά της συκοφαντεί και διαστρεβλώνει τις θέσεις του ΚΚΕ. Ξέραμε έως τώρα πως «νονός» της λογικής των «δύο άκρων που συναντιούνται» ήταν ο Ευ. Αβέρωφ. Αλλά ότι θα τον υιοθετούσε ένας αυτοαποκαλούμενος αριστερός ίσως και «φανατικός αντιδεξιός» και η εφημερίδα που αρθρογραφεί, ε, αυτό πια δείχνει ότι οπορτουνισμός και αντιΚΚΕ προπαγάνδα «πάνε πακέτο».