Με «αέρα» κεντρικού παίχτη του αστικού πολιτικού συστήματος εμφανίστηκε ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέκος Αλαβάνος, σε δύο κυριακάτικες συνεντεύξεις του στο «ΒΗΜΑ» και την «ΑΥΓΗ». Κεντρικός άξονας των όσων είπε είναι οι κυβερνητικές πλέον φιλοδοξίες του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που καλλιεργούνται τελευταία συστηματικά από τα μέσα ενημέρωσης και τροφοδοτούνται από τη στάση των στελεχών του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Αλ. Αλαβάνος, μιλώντας στο «ΒΗΜΑ», παραδέχτηκε πως «η ριζοσπαστική Αριστερά δεν μπορεί μόνη της, χρειάζεται συμμάχους από τα κάτω», αλλά απορρίπτει ιδέες περί «κυβερνώσας Κεντροαριστεράς». Στη συνέχεια βέβαια συμπλήρωσε: «Η ριζοσπαστική Αριστερά δεν μπορεί μόνη της, χρειάζεται συμμάχους από τα κάτω και οφείλει να σέβεται τη δική τους διαφορετική πορεία και ιστορία». Κεντρική ιδέα η προσέγγιση με το ΠΑΣΟΚ, που στην παρούσα φάση ονομάζεται «σοσιαλιστική συνιστώσα». Ετσι, αν και παραδέχεται πως «όσο πεισμένος είμαι ότι με κεντρικές επιλογές του ΠΑΣΟΚ βρισκόμαστε στις αντίπερα όχθες τόσο πεισμένος είμαι ότι η νέα πλειοψηφία δεν μπορεί να κατακτηθεί παρά μόνο με την παρουσία, μέσα ή δίπλα στον Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, μιας σοσιαλιστικής συνιστώσας. Αυτή τη μεγάλη συνάντηση της ιστορικής Αριστεράς με τον προωθημένο σοσιαλιστικό χώρο βιώνουμε με εντυπωσιακό τρόπο αυτό τον καιρό». Ωστόσο αποφεύγει να αναφέρει το ΠΑΣΟΚ: «Θεωρώ πως αν ακολουθούσαμε μια πολιτική συνεργασίας με το κόμμα του ΠΑΣΟΚ θα γινόμασταν αυτομάτως μέρος του προβλήματος του δικομματισμού, ενώ σήμερα είμαστε μέρος της λύσης του».

Σε άλλη συνέντευξή του στην «ΑΥΓΗ» αφού αναφέρει πως «πρέπει να έχουμε υπόψη ότι το πολιτικό οικοδόμημα δεν μπορεί να γίνει με τα υλικά του συστήματος - το οποίο θα θέλαμε εμείς να ανατραπεί και να αντικατασταθεί - δηλαδή, με τις οργανωμένες πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες έχουνε αναπτυχθεί και είναι στυλοβάτες του δικομματισμού, δηλαδή τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ», επισημαίνει πως «είναι σημαντικό η παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ να είναι ανοιχτή προς την οικοδόμηση μιας νέας πλειοψηφίας». Αυτή την πλειοψηφία τη βλέπει στον αντίποδα του μοντέλου του νεοφιλελευθερισμού που όπως εκτιμά βρίσκεται σε παγκόσμια κρίση.