ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 8 Δεκέμβρη 2002
Σελ. /32
ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ
Μείωση «ευρωεπιτοκίων» σε μαύρο φόντο

Η διοίκηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), μετά από μια πολύμηνη συζήτηση, αποφάσισε την περασμένη Πέμπτη τη μείωση του «ευρωεπιτοκίου» κατά 0,50%. Ο πρόεδρος της ΕΚΤ, Βιμ Ντούιζεμπεργκ, λίγο μετά την ανακοίνωση της απόφασης, απευθυνόμενος στις κυβερνήσεις των δώδεκα κρατών-μελών της «ζώνης του ευρώ», τόνισε: «Μη σκέφτεστε νέα μείωση, προχωρήστε σε μεταρρυθμίσεις». Αναψε, έτσι, το «πράσινο φως» για μια νέα επίθεση κατά των εισοδημάτων και των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Η μείωση των επιτοκίων από την ΕΚΤ ήταν αναμενόμενη. Εξάλλου, μόλις προχτές ο Βιμ Ντούιζεμπεργκ την προανήγγειλε δηλώνοντας: «Οι ενδείξεις έχουν πληθύνει για το ότι οι πληθωριστικές πιέσεις υποχωρούν κάπως και οι κίνδυνοι για την οικονομική ανάπτυξη δεν έχουν εξαλειφθεί πλήρως».

Το διευθυντήριο της ΕΚΤ ισχυρίζεται πως η απόφαση για τη μείωση των επιτοκίων οφείλεται στο ότι έπαψαν οι «πληθωριστικές πιέσεις». Πέραν του ότι ένας τέτοιος ισχυρισμός δε στηρίζεται σε κανένα στοιχείο, οι περισσότεροι αναλυτές επισημαίνουν ότι το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ κατέληξε στην απόφαση μετά τη δημοσιοποίηση των τελευταίων στοιχείων για την οικονομία στη «ζώνη του ευρώ».

Πιο συγκεκριμένα και σύμφωνα με τα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας της ΕΕ, η αύξηση του ΑΕΠ στη «ζώνη του ευρώ», το τρίτο τρίμηνο του 2002, ήταν 0,3% σε σύγκριση με το προηγούμενο τρίμηνο, ενώ σε ετήσια βάση η αύξηση ήταν 0,8%. Το κλίμα έγινε ακόμη βαρύτερο μετά την εκτίμηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι υπάρχει κίνδυνος συρρίκνωσης της οικονομίας στη «ζώνη του ευρώ» με μείωση του ΑΕΠ στο πρώτο τρίμηνο του 2003. Η Επιτροπή εκτιμούσε πως το ΑΕΠ της «ζώνης του ευρώ» θα κυμανθεί από -0,2% έως +0,2% στο διάστημα Γενάρη-Μάρτη 2003.

Δεν ήταν ένα απλό σήμα κινδύνου, αλλά ένας γενικός συναγερμός. Η «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ» την περασμένη Τρίτη έδινε το μέτρο των προβλημάτων της παγκόσμιας οικονομίας γράφοντας: «Οι ΗΠΑ έχουν χρεοκοπημένες εταιρίες. Η Ασία έχει την εν υφέσει Ιαπωνία. Αλλά η Ευρώπη, προς το παρόν, έχει την ασθενέστερη περιφερειακή οικονομία του κόσμου».

Η πορεία της γερμανικής οικονομίας είναι βέβαια ο πιο αντιπροσωπευτικός δείκτης για την πορεία της οικονομίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση συνολικά. Στα άλλα στοιχεία, που αφορούν στη βιομηχανική παραγωγή, στις απολύσεις, στην ανεργία, στο έλλειμμα, προστέθηκαν αυτή τη βδομάδα και τα στοιχεία για την πορεία των εμπορικών επιχειρήσεων.

«Το 2002 είναι η χειρότερη χρονιά στα μεταπολεμικά χρονικά», δήλωσε ο Βάλτερ Ντέους, πρόεδρος της ομοσπονδίας μεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων λιανικού εμπορίου της Γερμανίας (BAG). Σύμφωνα με τον Ντέους, ο εμπορικός τζίρος έπεσε 2,5%-3% έναντι του 2001. Γύρω στις 10.000 επιχειρήσεις έβαλαν φέτος «λουκέτο» και χάθηκαν 50.000 θέσεις πλήρους και μερικής απασχόλησης, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της BAG.


ΚΕΙΜΕΝΑ:
Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Παθήματα - μαθήματα από την υπόθεση «Enron»

Μόλις την περασμένη Τρίτη ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Δημ. Ρέππας, ανακοίνωσε την πριμοδότηση της ιδιωτικής ασφάλισης με τη θέσπιση φορολογικών απαλλαγών προς τις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους που θα καταβάλλουν τις εισφορές τους στα «επαγγελματικά ταμεία».

Τα «επαγγελματικά ταμεία» αποτελούν τον «τρίτο πυλώνα» της Κοινωνικής Ασφάλισης, κατά τα πρότυπα του «αμερικανικού μοντέλου». Μόνον που εκεί τα «επαγγελματικά ταμεία» ονομάζονται «λογαριασμοί 401(k)»...

Κατά σύμπτωση, αυτές τις μέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος από την οικονομική κατάρρευση της «Enron», οι εργαζόμενοι της οποίας πολλά έχουν να πουν για τα «επαγγελματικά ταμεία». Ετσι κι αλλιώς, η εμπειρία χιλιάδων Αμερικανών εργαζομένων, που είδαν εν μια νυκτί να χάνονται όχι μόνον οι δουλιές τους, αλλά και τα δικαιώματά τους στη σύνταξη, πρέπει να αξιοποιηθεί και από τους Ελληνες εργαζόμενους.

Υπενθυμίζουμε ότι πέρσι, στις 2 του Δεκέμβρη, ανακοινώθηκε η πτώχευση του αμερικανικού ενεργειακού κολοσσού «Enron». Ηταν το πιο βροντερό «κανόνι» στην παγκόσμια επιχειρηματική ιστορία.

Πάνω από 4.000 εργαζόμενοι της «Enron» εμπιστεύτηκαν τις ασφαλιστικές τους εισφορές στο «λογαριασμό 401(k)» της εταιρίας. Τέτοιους «λογαριασμούς» έχουν όλες σχεδόν οι μεγάλες αμερικανικές επιχειρήσεις. Σ' αυτούς συγκεντρώνονται οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων και της επιχείρησης. Στη συνέχεια, τα χρήματα «επενδύονται» συνήθως στη μετοχή της ίδιας της επιχείρησης. Ετσι, με την πτώχευση της «Enron» και την καταβαράθρωση της μετοχής της, οι εισφορές των εργαζομένων έγιναν «κουρελόχαρτα».

Η Τζέσι Πάτερσον, μια από τις εργαζόμενες στην «Enron», έχασε περίπου 66.000 δολάρια, ποσό το οποίο είχε επενδύσει στο «λογαριασμό 401(k)» της εταιρίας. «Θα χρειαστώ πολλά χρόνια για να φθάσω και πάλι στην κατάσταση στην οποία βρισκόμουν προτού απολυθώ», δηλώνει.

Μια άλλη εργαζόμενη, η Ντέμπορα Τζόνσον, έχασε 52.000 δολάρια και έμεινε για οκτώ μήνες άνεργη. «Νιώθω βαθύτατα απογοητευμένη. Δεν πρέπει να έχει κανείς καμιά εμπιστοσύνη στην επιχείρηση που εργάζεται, όσο μεγάλη κι αν είναι», προειδοποιεί.

Υπολογίζεται ότι πάνω από 40 εκατομμύρια Αμερικανοί εργαζόμενοι έχουν «επενδύσει» περίπου 1,5 τρισεκατομμύρια δολάρια σε τέτοιους λογαριασμούς. «Δυστυχώς οι ασφαλισμένοι έχουν ξεχάσει τα παθήματά μας. Θεωρούν απίθανο ότι μπορεί να συμβούν και σ' αυτούς. Νομίζουν ότι η εταιρία τους νοιάζεται γι' αυτούς. Οι Αμερικανοί εργαζόμενοι πρέπει να μάθουν το συντομότερο ότι μόνον οι ίδιοι μπορούν να φροντίσουν για το μέλλον τους», δηλώνει η Ντέμπι Περότα, που έχασε 40.000 δολάρια στο «λογαριασμό 401(k)» της «Enron».

ΗΠΑ: «Παράδεισος» της ανασφάλιστης εργασίας

Σε «παράδεισο της ανασφάλιστης εργασίας» εξελίσσονται οι ΗΠΑ, κρατώντας τα πρωτεία των αντεργατικών πολιτικών και ρυθμίσεων σ' ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο.

Συγκλονιστικά είναι τα στοιχεία που έφερε στη δημοσιότητα η έρευνα του Κέντρου Μελετών για τη Μεταρρύθμιση του Συστήματος Υγείας (CSHSC) και το Γραφείο Census. Σύμφωνα μ' αυτά: Ενας στους επτά Αμερικανούς πολίτες είναι ανασφάλιστος, οι τρεις στους τέσσερις νέους 18-24 ετών δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη..!

Είναι σαφές ότι η κατάσταση αυτή αντανακλά τόσο την οικονομική κατάσταση των εργατικών νοικοκυριών, όσο και το χαρακτήρα του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης στις ΗΠΑ. Αξίζει να σημειωθεί ότι το αμερικανικό ασφαλιστικό σύστημα στηρίζεται, σχεδόν εξ ολοκλήρου, στην «ανταποδοτικότητα». Αυτό σημαίνει ότι αν ο εργαζόμενος δεν έχει να πληρώσει την ασφαλιστική του εισφορά, χάνει τα ασφαλιστικά του δικαιώματα. Σ' αυτή την κατηγορία φαίνεται να ανήκουν οι πάνω από 1,4 εκατομμύρια Αμερικανοί εργαζόμενοι, οι οποίοι προστέθηκαν στον κατάλογο των ανασφάλιστων κατά τη διάρκεια του 2001. Συγκεκριμένα, οι ανασφάλιστοι από 39,8 εκατομμύρια το 2000 έφθασαν στα 41,2 εκατομμύρια το 2001.

Οπως σημειώνεται στα συμπεράσματα της έρευνας του CSHSC, η μεγάλη αύξηση του αριθμού των ανασφάλιστων οφείλεται κατά κύριο λόγο στο μεγάλο αριθμό απολύσεων, αλλά και στη μεγάλη αύξηση των ασφαλίστρων. Σημειώνεται ότι μετά το χτύπημα της 11ης Σεπτέμβρη, οι ασφαλιστικές εταιρίες, που είναι οι κύριοι φορείς του συστήματος, προχώρησαν σε αυξήσεις των ασφαλίστρων, κατά μέσο όρο 13%. «Η έλλειψη κοινωνικής ασφάλισης πρέπει να αναχθεί σε ζήτημα πρώτης προτεραιότητας για τη χώρα μας», δήλωσε ο Τσιπ Καν, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αμερικανικών Νοσοκομείων.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ